Friday, November 29, 2013

*** ေက်းဇူးရွင္ ေ၀ဘူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ညႊန္ျပေတ ာ္မူေလ့ရွိေသာ သႏၵိ႒ိကဓမၼလမ္းစဥ္ (၁၈)ခ်က္***

*** ေက်းဇူးရွင္ ေ၀ဘူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ညႊန္ျပေတ

ာ္မူေလ့ရွိေသာ သႏၵိ႒ိကဓမၼလမ္းစဥ္ (၁၈)ခ်က္...


၁။ ဘုရားအဆံုးအမျဖစ္တဲ့ ပိဋိကတ္သံုးပံု အကုန္လံုးဟ

ာ * ဆင္းရဲမွလြတ္မွဳတစ္ခု* ျဖစ္လို႔ နည္းေတြမ်ားေသာ္

လည္း အားလံုးအတူတူဘဲ၊ အကုန္လံုးလိုက္ၿပီး လုပ္စရာ

မလိုဘူး၊ အမ်ားႀကီးထဲက ႀကိဳက္ရာတစ္ခုကို ၀ီရိယမွန္မွ

န္နဲ႔ သန္သန္လုပ္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။

၂။ စရဏ ( အက်င့္ ) နဲ႔ ၀ိဇၨာ ( အသိ ) တၿပိဳက္နက္ျဖစ္

ေအာင္ လုပ္ရတယ္၊ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ အလုပ္ႏွစ္ခုၿပီး

တာ ဒါဘဲရွိတယ္။

( အလုပ္လုပ္ရင္း ရေအာင္ရွဳပါ )။

၃။ ဘုရားစကား၊ ဆရာ့စကား တစ္ထစ္ခ် နာယူ၊ အရာ

ရာ ရိုေသ၊ ကိုယ့္ကို ႏွိမ္ခ်၊ ခႏၱီနဲ႔ ေမတၱာမ်ားမ်ားထားၿပီး

လုပ္ရတယ္။

၄။ * ၀ိပႆနာတရား * ဆိုတာ ထင္ရွားတဲ့တရားကို ျမင္ေ

အာင္ ရွဳမွတ္ျခင္းျဖစ္တယ္၊ ထင္ရွားရွိတဲ့တရားကို ျမင္

ေအာင္ မရွဳႏိုင္ရင္ ၀ိပႆနာမျဖစ္ဘူး။

၅။ ထင္ရွားတဲ့ တရားဆိုတာ တျခားမွာသြားၿပီး ရွာရတ

ာမ်ဳိးမဟုတ္၊ ေရွာင္မရ၊ တိမ္းမရ မျမင္ခ်င္လို႔ မေနရေ

အာင္ ကိုယ္မွာ အၿမဲထင္ရွားရွိေနတဲ့ ရုပ္ နာမ္တရားေ

တြဘဲျဖစ္တယ္။

၆။ ကိုယ္မွာ အၿမဲထင္ရွားရွိတဲ့ ရုပ္ နာမ္ တရားေတြထဲမွ

ာ လူတိုင္းနားလည္ လြယ္ကူတာဟာ * အာနာပါန * ၀င္

ေလ ထြက္ေလ ရွဳမွတ္မွဳျဖစ္တယ္။

၇။ * ထြက္ေလ ၀င္ေလ * ဆိုတာ အမိ၀မ္းမွာ ေမြးကတ

ည္းက ေသသည္အထိ အၿမဲမျပတ္ တရစပ္ ရွိေနတဲ့ တ

ရားသေဘာ ျဖစ္တယ္။ အလုပ္လုပ္ေနရင္း၊ စကားေျပ

ာေနရင္း၊ စာက်က္ေနရင္း၊ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္းလည္း ရွိေ

နတာဘဲ။

၈။ ထြက္ေလ ၀င္ေလဟာ အၿမဲမျပတ္ရွိေနေသာ္လည္း

အမွတ္တမဲ့ေနၾကလို႔ * သတိမမူ ဂူမျမင္ * ျဖစ္ေနၾကတ

ယ္။ * သတိမူရင္ ျမဴကိုေတာင္ျမင္ရတယ္ * ဆိုတာလို ဂ

ရုစိုက္ၿပီး ၾကည့္ရွဳေနမွ ရွိမွန္းသိၾကတယ္။

၉။ * ၾကည့္ * ဆိုရာမွာ ၀ိပႆနာ ျဖစ္ဖို႔ရာအတြက္ ထြက္ေ

လ ၀င္ေလ ထိရာ ႏွာဖ်ားႏွာ၀မွာ ၀င္တိုင္း ထြက္တိုင္း

ရိပ္ရိပ္ ရိပ္ရိပ္နဲ႔ တထိထဲ တိေနတာကို တသိထဲ သိေနေ

အာင္ တရစပ္ သိျမင္ေအာင္ ၾကည့္ရွဳေနရမယ္။ အိမ္အ

မိုးကိုစပ္ေအာင္ ထူထူမိုးမွ ေနပူဒဏ္၊ မိုးရြာဒဏ္ကို ခံႏို

င္တယ္။ ( ၂၄ နာရီ အၿမဲမျပတ္ တစပ္တည္း ရပါေစ )

၁၀။ တစ္ရက္ ၂၄ နာရီ တစပ္တည္းရလွ်င္ အလြန္သိသ

ာပါတယ္။

( နိသဇ္ = ေလ်ာင္းစက္၍ မအိပ္ေသာ၊ ဓုတင္ = အက်င့္

ကိုေဆာင္ ) ဘုရားဆံုးမတာ မွန္သမွ် ဆင္းရဲေအာင္ မ

ဆံုးမဘူး၊ ခ်မ္းသာဖို႔ခ်ည္းပဲ။ ဘုရားလက္ထက္က နိသဇ္

ေဆာင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ား ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ အသက္ရွည္ၾက၊

က်န္းမာၾကတယ္။

အိပ္ခ်င္လို႔ အိပ္ရင္ တစ္သံသရာလံုး ႏိုးေတာ့မွာ မဟုတ္

ဘူး။ အိပ္ခ်င္ရင္ မအိပ္ခ်င္တဲ့ ေနရာရွိတယ္။ အဲဒီကို ေ

ရာက္ေအာင္သြား။

၁၁။ ထိတာကို သိေနရင္ သိကၡာသံုးပါး၊ မဂၢင္ရွစ္ပါးမွအ

စ ေဗာဓိပကၡိယတရား ၃၇ ပါး၊ ပိဋိကတ္သံုးပံု အလံုးစံု

တစ္ၿပိဳက္နက္ ပါ၀င္ၿပီးျဖစ္တယ္။

၁၂။ ထိတာဟာ ရုပ္သေဘာျဖစ္တယ္။ သိတာဟာ နာမ္

သေဘာျဖစ္တယ္။

၁၃။ တရိပ္ရိပ္နဲ႔ ထိတိုင္း၊ ေပ်ာက္တိုင္း ( ရုပ္ နာမ္ ) ျဖ

စ္မွဳ ပ်က္မွဳေတြ ျဖစ္ပ်က္ၿပီးေနျခင္းျဖစ္တယ္။

၁၄။ တရိပ္ရိပ္နဲ႔ ႏွာဖ်ား၀မွာ ထိလိုက္၊ ေပ်ာက္လိုက္ေန

တာေတြကိုသာ တစ္ဆက္တည္း သိျမင္ေအာင္ ၾကည့္ရွဳ

ေနရင္ ၾကာရင္ ၀ိပႆနာ သမာဓိ တစ္စထက္တစ္စ၊ တစ္

ခဏထက္ တစ္ခဏ တိုးတက္ၿပီး အားႀကီးလာတဲ့အခါ

ႏွာဖ်ား ႏွာ၀တြင္သာမက ခႏၶာကိုယ္မွာလည္း အလုိလို

တရိပ္ရိပ္၊ တရြရြေတြ ျဖစ္ပ်က္ေနတာကို ေတြ႔ရမယ္။

၁၅။ တစ္ကိုယ္လံုး တရိပ္ရိပ္၊ တရြရြ အၿမဲမျပတ္ ျဖစ္ပ်

က္ေနတာကို ေတြ႔လာရတဲ့အခါ ( အနိစၥကို ေကာင္းစြာျ

မင္သာေသာေၾကာင့္ ) ဒုကၡနဲ႔ အနတၱဟာ အလုိလုိထင္ျ

မင္လာလိမ့္မယ္။ ပါးစပ္ကဆိုေနဖို႔ မလိုဘူး။ ၀ိပႆနာအ

လုပ္ဟာ ထိမွဳကို ၾကည့္ေနသိေနရံုသာ ျဖစ္တယ္။ ၾကည့္

ရွဳေနရင္း ရွဳမွတ္ေနရင္း သိထုိက္သမွ်ကို အလိုလို တစ္ေ

န႔ထက္ တစ္ေန႔ တိုးၿပီး တိုးၿပီး သိလာလိမ့္မယ္။

၁၆။ အဲဒီလို တရိပ္ရိပ္နဲ႔ သိမွဳ၊ သိမွဳတို႔ကို ၾကည့္ရွဳေနရင္း

မဂ္ဥာဏ္၊ ဖိုလ္ဥာဏ္ ဆိုက္လာၿပီဆိုရင္ အလြန္သိသာ

လွပါတယ္။ ဘယ္လို သိသာသလဲဆိုေတာ့ * ေရငတ္၍ ေ

နေသာသူသည္ ေရကို ေသာက္ရသည္ရွိေသာ္ ေရငတ္

ေျပသကဲ့သို႔ * ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။ သူမ်ား ေမးစရာမ

လို ကိုယ္တိုင္သိမယ္ ( သႏၵိ႒ိေကာ )။

( သႏၵိ႒ိေကာ - ခ်မ္းသာအစစ္ကို ကိုယ္တိုင္လက္ငင္း ေ

တြ႔ေနရတယ္။ )

၁၇။ မဂ္ဥာဏ္၊ ဖိုလ္ဥာဏ္ကို ရၿပီး၊ ေရာက္ၿပီးလို႔ ဖလ

သမာပတ္ကို ၀င္စားခ်င္ရင္ မိမိလာခဲ့ဖူးတဲ့ ၀ိပႆနာလမ္း

ကို ျပန္ၾကည့္ရတယ္။ ဖလသမာပတ္ဟာ ကိုယ္ပိုင္အိမ္

နဲ႔ တူတယ္။

၁၈။ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ လံု႔လ ၀ီရိယရွိရွိနဲ႔ ထိမွဳ၊ သိမွဳတို

႔ကိုသာ တစ္ဆက္တည္းျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္ရွဳေန၊ ေထြလီ

ကာလီေတြကို လိုက္မလုပ္နဲ႔။ အခုလုပ္၊ အခုမီးၿငိမ္း၊ အ

ခုခ်က္ခ်င္းပဲ ခ်မ္းသာတယ္။ ( အကာလိေကာ )

(အကာလိေကာ - ကာလမျခားအက်ဳိးရွိတယ္။ )

...ေက်းဇူးရွင္ေ၀ဘူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး. ဦးကုမာရည

ႊန္ျပေတာ္မူေလ့ရွိေသာ သႏၵိ႒ိကဓမၼလမ္းစဥ္ ခ်မ္းသာ

အစစ္ကို ကိုယ္တိုင္လက္ငင္းေတြ႔ရမည့္ အခ်က္(၁၈)ခ်

က္ကို ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလံုးသို႔ ဓမၼဒါနျပဳပါသည္။

ေမတၱာျဖင့္.


No comments:

Post a Comment

"ဟိတ္”ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ အ႐ွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အေျချပဳပဌာန္းကိုဖတ္ရင္း နားမလည္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ပာိတ္ ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ ဘု၇ား ။ ေႏြးေႏြးေအာင္ ( ေနျပည္ေတာ္ ) ဘာသာေရး အေမးအေျဖကို တကယ္တမ္းေတာ့ မေျဖခ်င္ပါဘူး။ ဘာသာေရး အေမးအေျဖဆိုတာက ပညာရွင္ၾကီးမ်ားရဲ့ အရာလို႔ ယုံၾကည္ထားမိလို႔ပါ။ အခုေတာ့ ေျဖရေတာ့မယ္။ ေျပာျပရေတာ့မယ္။ ကိုယ္ေပးလိုက္တဲ့ စာအုပ္ကို ဖတ္ေနတယ္ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္တာဝန္နဲ႔ မကင္းဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဘာသာေရး စာေတြဖတ္တယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝမ္းသာရမွာပါ။ အသိတစ္ေယာက္ကို ေျပာျပတယ္လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ေပါ့ ဟိတ္ဆိုတာကို နားမလည္းဘူးဆိုေတာ့ ''ေဟတု ပစၥေယာ'' ဆိုတဲ့ ဟိတ္ကိုေျပာတာထင္တယ္။ ေဟတု ဆိုတဲ့ ပါဠိကို ျမန္မာတို႔က ဟိတ္ လို႔ ျမန္မာသံနဲ႔ ေခၚလိုက္ၾကတယ္ ကုသလဆိုတဲ့ ပါဠိကို ကုသိုလ္ ေျပာသလိုမ်ိဳးေပါ့ ။ အဓိပၸါယ္က ေဟတု (ဟိတ္) ဆိုတာ ျမန္မာလို အေၾကာင္းတရား လို႔ေျပာတာပါ။ အေၾကာင္းတရားဆိုတာ ဘာကိုျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အေၾကာင္းတရားလည္းဆိုေတာ့ သာမာန္အားျဖင့္ ကုသိုလ္ နဲ႔ အကုသိုလ္ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းတာ နဲ႔ မေကာင္းတာကို ျဖစ္ေစတတ္ အေၾကာင္းတရားကို ေဟတု ဟိတ္လို႔ေခၚတာပါ။ အဲဒီ ဟိတ္ကလည္း (၆)မ်ိဳးရွိပါတယ္၊ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ နဲ႔ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ ပါ ေရွ႔သုံးပါးက အကုသိုလ္ မေကာင္းက်ိဳးကို ျဖစ္ေစတတ္ျပီး ေနာက္သုံးပါးကေတာ့ ကုသိုလ္ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေစတတ္တဲ့ တရားပါ။ အဲဒါကိုပဲ ဟိတ္(၆)ပါးလို႔ေခၚျပန္ပါတယ္။ ေလာဘကို လိုခ်င္ျခင္း တပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရင္ အေလာဘကို မလိုခ်င္ျခင္း မတပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရမွာပါ ။ လိုခ်င္ တပ္မက္ျခင္း မရွိတဲ့သူအတြက္ ေပးကမ္းျခင္း စြန္႔လႊတ္ျခင္းဆိုတဲ့ စာဂ တရား သို႔မဟုတ္ ဒါနတရားဟာ အလိုလိုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း ရွိသူအတြက္ကေတာ့ သူတစ္ပါး ၾကီးပြါးခ်မ္းသာတာကို မနာလို မရႈစိတ္ ျဖစ္ျခင္း ဣႆာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းမ်ားကို တြန္႔တိုျခင္း ႏွေျမာျခင္း မစၦရိယ ။မစၦရိယဆိုလို႔ တဆက္တည္း ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္ ၊ စကားစပ္လို႔ မစၦရိယကလည္း (၅)ပါးရွိတယ္၊ ၁။ အာဝါသ မစၦရိယ ၂။ လာဘ မစၦရိယ ၃။ ကုလ မစၦရိယ ၄။ ဝဏၰ မစၦရိယ ၅။ ဓမၼ မစၦရိယ အာဝါသ မစၦရိယ - မစၦရိယကေတာ့ အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ အတိုင္းမွတ္ျပီး အာဝါသ ဆိုတာက ေနရာ ၊ ေနရာထိုင္ခင္းနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး ႏွေျမာတြန္႔တိုတာကို ေျပာတာပါ။ တိုက္ေတြ ျခံေတြကို မဆိုထားနဲ႔ အယုတ္ဆုံး ပြဲၾကည့္လို႔ ကိုယ့္ဖ်ာမွာ သူမ်ား ထိုင္မွာစိုးလို႔ ေျခေထာက္ကို ကားႏိုင္သမွ် ကားျပီးထိုင္တာဟာလည္း မစၦရိယ ပါပဲ အာဝါသ မစၦရိယေပါ့။ အဲ့လို မဟုတ္ဘဲ ေအာ္… သူလည္း ထိုင္ပါေစ ဆိုျပီး ေနရာေလး ေပးလိုက္ရင္ အာဝါသ ဒါန ေနရာထိုင္ခင္း အလွဴျဖစ္သြားမွာေပါ့။ လာဘ မစၦရိယ -လာဘ္ရျခင္း၌ ႏွေျမာတြန္႔တိုျခင္း ၊ သူမ်ားရမည့္ အခြင့္ေရးေကာင္းေတြကို လက္လႊတ္ေအာင္ ဆုံးရႈံးေအာင္ ပ်က္စီးေအာင္ ၾကံစည္ ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္တဲ့ သူဟာ လာဘ မစၦရိယ ျဖစ္သူပါ။ ကုလ မစၦရိယ- ကုလ ဆိုတာက အမ်ိဳးပါ ဒါေပးမယ့္ ေဆြးမ်ိဳးေတာ္တဲ့ အမ်ိဳးကိုသာ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္မ်ားဆို ဒကာ ဒကာမ၊ လူမ်ားဆို ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ဒီသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မိတ္ဆက္မေပးႏိုင္တာ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ရင္ သူက ကိုယ့္ထက္ ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ပိုျပီးခင္မင္ ရင္ႏွီးသြားမွာ စိုးတာမ်ိဳး အယုတ္ဆုံး ကိုယ္ခ်စ္သူက သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ စကားေျပာတာကို '' ေနာက္ကို သူနဲ႔ စကားမေျပာနဲ႔ ေရာေရာေႏွာေႏွာ မေနနဲ႔ မၾကိဳက္ဘူး" ဆိုတာေတြဟာ မစၦရိယရဲ့ အစြမ္းေလးေတြပါ ကုလ မစၦရိယ ေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ အဲဒီလို မစၦရိယ ေလးျဖစ္မွ ခ်စ္တယ္ထင္ျပန္ပါတယ္တဲ့။ ဝဏၰ မစၦရိယ- ဝဏၰ ဆိုတာ ရုပ္အဆင္းကို ေျပာတာပါ၊ ကိုယ္လွတာေခ်ာတာကို သူမ်ားၾကည့္ရင္ သေဘာက်ေပမယ့္ ၾကည့္တဲ့လူက ကိုယ့္ေက်ာ္ျပီး ဟိုဘက္က ကိုယ့္ထက္ ေခ်ာတဲ့လွတဲ့သူကို ၾကည့္ေနရင္ စိတ္က ဟိုကအလွေပၚမွာ ႏွေျမာတြန္႔တိုတာမ်ိဳးေပါ့ ဥပမာ ေဒဝဒတ္ေလာင္းဟာ ဘဝတစ္ခုမွာ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီးစီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္ေတာ့ လူေတြက ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီး လွေၾကာင္း ယဉ္ေၾကာင္း ေျပာလို႔ သူလိုရွင္ဘုရင္ကိုေတာ့ မေျပာပဲ ဆင္ကိုေျပာရမလားဆိုျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ကို သတ္လိုက္တဲ့ အျဖစ္ဟာ ဝဏၰ မစၦရိယေပါ့ ။ ဓမၼ မစၦရိယ- ဒီဓမၼ မစၦရိယက ေတာ္ေတာ္ေလး ဆန္းတဲ့ မစၦရိယပါပဲ ၊ ကိုသိထားတဲ့ အသိပညာ ဗဟုသုတေတြကို သူမ်ားကို ေျပာမျပခ်င္တာ သူမ်ားသိသြားမွာ စိုးတာ၊ ဓမၼ မစၦရိယ ျဖစ္တဲ့လူဟာ သာမန္ပုဂၢိဳလ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး အသိပညာ သိုု႔မဟုတ္ ဗဟုသုတ ရွိတဲ့လူေတြသာ အျဖစ္မ်ားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျပာမ်ားၾကတယ္ေလ " သိခ်င္ရင္ ဝယ္ဖတ္" တို႔ " ဆရာသား ခ်န္တယ္ " တို႔ ဆရာသားခ်န္တယ္ ဆိုလို႕ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ေတြကို သတိရမိတယ္ ျမတ္စြာဘုရား ပါရမီျဖည့္စဉ္တုန္းက သူဆရာျဖစ္တဲ့ ဘဝတိုင္းမွာ တပည့္ေတြကို ပညာသင္ေပးတဲ့ အခါ ဆရာသား မခ်န္ပဲ ပညာကုန္ သင္ေပးတဲ့ ေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္တဲ့ ဘဝမွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ ေျခေထာက္ေတာ္မ်ားဟာ သာမန္လူေတြလို ေနာက္ေျခသလုံးမွာဘု ထြက္ ေရွ႕ကအရိုးထြက္ မေနပဲ ဧဏီ သားေကာင္လို အသားဆိုင္ဟာေရွ႕ေနာက္ညီမွ်ျပီး ေျပျပက္ေခ်ာေမႊ႕တဲ့ ( ဧဏီဇဃၤတာ) လကၡဏာေတာ္ တစ္ခုအေနနဲ႔ အက်ိဳးေပးတာပါတဲ့ တနည္းအားျဖင့္ ဒါဟာ ဓမၼ မစၦရိယ ကင္းျခင္းရဲ့ အက်ိဳးလို႔ ေျပာရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ေဒါသ - စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္ မုန္းတီးျခင္းဆိုရင္ အေဒါသ ကေတာ့ စိတ္မဆိုး စိတ္မေကာက္ ခ်စ္ခင္ျခင္း ေမတၱာတရားေပါ့ ။လူအမ်ားစုက ေမတၱာရွိတယ္ ေမတၱာထားတယ္လို႔ အေျပာမ်ားၾကေပမယ့္ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာတာကိုေတာ့ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး။ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေခတ္မွာ မိုက္တယ္ ဆိုတဲ့စကားေတာင္ ေကာင္းတယ္ သေဘာက်တယ္ ႏွစ္သက္တယ္ လက္ခံတယ္ ဆိုတဲ့သေဘာ အဓိပါၸယ္အေနနဲ႔ သုံးေနတယ္ဆိုေတာ့ ေမတၱာကို ညႊန္းဆိုတဲ့ အေဒါသကိုလည္း ေမတၱာထားတယ္ ေမတၱာရွိတယ္ အစား အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာရင္ ရမွာပါ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ အေဒါသဆိုတာ ေမတၱာကိုေျပာတာျဖစ္လို႔ပါ။ ေမာဟ - အမွန္ကို မသိျခင္း ဆိုေတာ့ အေမာဟက အမွန္ကိုသိျခင္း ပညာေပါ့ အဲဒီ ပညာကို တစ္လုးံခ်င္း အဓိပၸါယ္က ပ- အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ ညာ- သိတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိျခင္း ပညာ ၊ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို အမ်ိိဳးမ်ိိိဳး ဘက္ေပါင္းစုံက သိတာ ပညာပါ ။ တစ္ဖက္သက္ အျမင္ရွိတာမ်ိဳးကို ပညာလို႔ေခၚလို႔မရပါဘူး၊ ေမာဟ ဆိုတဲ့ အမွန္ကို မသိျခင္းျဖစ္လာျပီဆိုရင္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘလည္း ျဖစ္လာႏိုင္သလို ေဒါသလည္း ျဖစ္လို႔ လြယ္သြားပါျပီ။ ဥပမာေလး တစ္ခုေျပာျပပါ့မယ္ တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ ျမစ္ထဲေျမာျပီး ကၽြန္းေပၚေရာက္သြားတယ္ ကၽြန္းေပၚမွာ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဦးေခါင္းေပၚမွာ သင္တုန္းစက္ၾကီးရဲ့ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို ဆင္းရဲစြာခံစားေနရပါတယ္။ အဲဒီ သင္တုန္းစက္ၾကီးကို ၾကာပန္းၾကီး ပန္ထားတယ္ ထင္ျပီး မရမက ေတာင္းျပီး သူေခါင္းမွာပန္ပါတယ္ ။ ေခါင္းေပၚေရာက္ေတာ့ သူထင္သလို ၾကာပန္းမဟုတ္ဘဲ သင္တုန္းစက္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီး အဲ႔ဒီသင္တုန္းစက္ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို သူဟာ ဆင္းရဲစြာ ခံရပါတယ္တဲ့ ။ သင္တုန္းစက္မွန္း မသိလို႔ လိုခ်င္ခဲ့တာပါ တနည္းအားျဖင့္ အမွန္ကို မသိျခင္း ေမာဟေၾကာင့္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘျဖစ္တာပါ ။ ေနာက္ဥပမာ တစ္ခုေျပာပါဦးမယ္ စာေတာ့ နည္းနည္းရွည္သြားျပီထင္တယ္။ တစ္ရက္မွာ စိတ္က်န္းမာေရး ပါရဂူဆရာဝန္ၾကီး ေဆးရုံထဲမွာ လွည့္လည္ေတာ့ လူနာတစ္ေယာက္က ဆရာဝန္ၾကီးကို မၾကားဝံ႕ မနာသာ စကားမ်ားနဲ႔ ဆဲတယ္။ ဒါကို ဆရာဝန္ၾကီးက စိတ္မဆိုးပဲ ျပဳံးေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ? ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူဟာ စိတၱဇ ေဝဒနာသည္မွန္း သိလို႔ပါ။ေရာဂါသည္ရဲ့ အေျခေနမွန္ကို သိလို႔ပါ။ အကယ္၍ ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူအေၾကာင္း မသိဘူးဆိုရင္ ဆရာဝန္ၾကီး စိတ္ဆိုးေဒါသ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲသလိုပါပဲ အမွန္ကို မသိျခင္းေမာဟက စိတ္ဆိုျခင္း ေဒါသ ၊ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘ ျဖစ္ႏိုင္သလို ဆရာဝန္ၾကီးလို ေဝဒနာသည္ရဲ့ အေၾကာင္းမွန္ကို သိျခင္း အေမာဟ(ပညာ)က စိတ္မဆိုးျခင္း အေဒါသ(ေမတၱာ)ကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါက ေဟတု(ဟိတ္ ၆ပါး)ရဲ့ အက်ဥ္းသိလြယ္ရုံ မွ်သာပါ။ ဒါဆိုရင္ ဟိတ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ ။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟကို အေတာ္ၾကီး ရင္းႏွီးေနေပမယ့္ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟကေတာ့ ပါဠိစာနဲ႔ အထိအေတြ႔အားနည္းတဲ့သူ အတြက္ေတာ့ နည္းနည္းနားရႈပ္တတ္ပါတယ္။ လြယ္လြယ္မွတ္လိုက္ေပါ့ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟေတြမွာ ပါတဲ့ အ -ဆိုတဲ့စကားလုံးေလဟာ no သို႔မဟုတ္ negative ဆိုတာကို ေျပာတာလို႔ စိတ္ထဲကမွတ္ထားလိုက္ရင္ လြယ္ပါတယ္။ က်မ္းကိုး အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ၏ အေျချပဳပ႒ာန္း ။ ။ အေျချပဳသျဂႋဳဟ္ လယ္တီဆရာေတာ္ ၏ ပါရမီ ဒီပနီ ငါးရာ့ငါးဆယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ မိလိႏၵ ပဉွာ(ကုသလာကုသလသမဝိသမ) ဇာတကအ႒ကထာ(၁) ဒုေမၼဓဇာတက ashinjawtika

from ျဖိဳးမင္းေဇာ္ http://ift.tt/2vPEFCf via IFTTT