Monday, November 11, 2013

ဝိပါက္ေတာ္ ၁၂ပါး

ျမတ္ဗုဒၶကိုယ္တိုင္ ေတြ႔ႀကံဳခံစားရသည့္ ၀ဋ္၊ ၀ိပါက္ ၁၂-ပါး။ •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသည္ အေလာင္းေတာ္ဘ၀ မ်ားစြာထဲမွ အလြန္ႏုစဥ္ဘ၀မ်ားက ျပဳလုပ္ခဲ့ဖူးေသာ အကုသိုလ္ကံမ်ား အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ ၀ိပါက္ေတာ္ (၁၂)ပါးကို ေတြ႔ႀကံဳခံစားခဲ ရပါသည္။ ထိုသို႔ ျမတ္စြာဘုရား ကိုယ္တိုင္ေတာ္ပင္လွ်င္ ေရွာင္လႊဲ၍မရႏိုင္ေသာ အကုသိုလ္ကံ၏ အက်ိဳးဆက္ျဖစ္သည ၀ိပါက္ေတာ္ (၁၂)ပါးကို လူတိုင္း လူတိုင္း သတိျပဳဆင္ျခင္၍ သံေ၀ဂယူၾကရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ မေကာင္းမႈဟူသမွ်ကို ေရွာင္၊ ေကာင္းမႈ ဟူသမွ်ကို ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို ျဖဴစင္ေအာင္ ထားႏို္င္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရ ြက္ၾကရေပမည္။ ထို၀ိပါက္ေတာ္ ၁၂-ပါးကို တင္ျပရေသာ္ ---


(၁) ပထမ၀ိပါက္ေတာ္။ -----------------------ေဂါတမ ဘုရားရွင္သည္ ဘုရားမျဖစ္မီ အလြန္ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာျဖင့္ တစ္ဖက္အစြန္းသို ေရာက္ေသာ ဒုကၠရစရိယာကို (၆)ႏွစ္တိုင္တိုင္ က်င့္ေတာ္မူခဲ့ရပါသည္။ ထိုသို႔ က်င့္ၾကံေတာ္မူခဲ့ရျခင္းမွာ ေဂါတမဘုရား အေလာင္းေတာ္သည္ ေဇာတိပါလပုဏၰားဘ၀၌ ကႆပဘုရားရွင္၏ ဒုကၠရစရိယာကို (၆)ရက္သာ က်င့္ရံုျဖင့္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္း ၾကားသိရစဥ္တြင္ ဒီလိုလြယ္လြယ္နဲ႔ ဘုရားျဖစ္ႏို္င္တယ္ဆိုရင္ ငါဟာ (၆)ႏွစ္ထိ က်င့္ႏိုင္ပါတယ္-ဟု ဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ေသးသိမ္ေအာင္ ေျပာဆိုျပစ္မွားခဲ့ပါသည္။ ထိုအကုသိုလ္ ၀စီကံ၏အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ဤသို႔ (၆)ႏွစ္ၾကာ ဒုကၠရစရိယာကို အလြန္ဆင္းရဲ ပင္ပန္းစြာ က်င့္ၾကံေတာ္ မူခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။


ေမး။ ဥရုေ၀ဠ ေတာ၀ျမိဳင္ခြင္၊ ေျခာက္ႏွစ္ပတ္လံုး က်င့္သံုးအရွင္။ အားကုန္ခန္းလို႔ ညႇိဳးႏြမ္းျငိဳျငင္၊ ပင္ပန္းေရး ၀ဋ္ေၾကြး ဘယ္ေၾကာင့္တင္။


ေျဖ။ ကႆပဖ်ား ထင္ရွားပြင့္ေသာ္၊ ေဇာတိပါလ နာမအေက်ာ္။ ပုဏၰားမာန္တက္ ႏႈတ္ျမြက္အာေဘာ္၊ ၀စီျပင္း ေရွးရင္း ၀ိပါက္ေတာ္။


•••


(၂) ဒုတိယ၀ိပါက္ေတာ္။ -------------------------စိဥၥမာန မိန္းမယုတ္သည္ ကုိယ္၀န္သည္ေယာင ္ေဆာင္၍ ေဂါတမျမတ္ဗုဒၶအား ပရိတ္သတ္အလယ္၌ တရားခံအျဖစ္ စြပ္စြဲေျပာဆိုခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔ စြပ္စြဲခံရျခင္းအေၾကာင္းမွာ ေဂါတမဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ႏုစဥ္အခါက ဗာရာဏသီျပည္တြင္ ဆင္းရဲသားအရက္သမားဘ၀ျဖစ္ခဲ့ခ်ိန္၌ ဆြမ္းခံရပ္ေနေသာ ရဟႏၲာျမတ္ တစ္ပါးကို အရက္မူးျပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးကဲ့ရ ဲ႕ စြပ္စြဲဆဲေရးတိုင္းထြာခဲ့သည့္ အကုသိုလ္ကံ မေကာင္းမႈအျပစ္ႀကီးကို က်ဴးလြန္ခဲ့ပါသည္။ ထိုအကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေသလြန္ေသာ္ ငရဲသို႔ က်ေရာက္ခဲ့ရျပီး ငရဲမွ လြတ္ခ်ိန္၌လည္း လူ႔ဘ၀၊ နတ္ဘ၀ အမ်ိဳးမ်ိဳးတြင္ သူတပါးတို႔၏ မတရားစြပ္စြဲဆဲေရးမႈကို အႀကိမ္ႀကိမ္ခံခဲ့ရ၏။ ေနာက္ဆံုး ဘုရား ျဖစ္ေတာ္မူေသာအခါတြင္ လူပံုအလယ္၌ ဤကဲ့သို႔ စိဥၥမာန မိန္းမယုတ္၏ မတရားစြပ္စြဲမႈႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။


ေမး။ စိဥၥမာဏ မိန္းမေစကၽြန္၊ ကိုယ္၀န္ရွိေသာ ဆိုေျပာအလြန္။ လက္သယ္ထားလို႔ ဘုရားကိုညႊန္၊ စြပ္စြဲခဲ့ အဘယ့္၀ိပါက္၀န္။


ေျဖ။ ေသာက္စားလြန္ၾကဴး ယစ္မူးေပ်ာ္ရႊင္၊ ေသေသာက္သမား ျဖစ္ျငားယခင္။ ရဟႏၲာျမတ္ ဆြမ္းရပ္သည္ျမင္၊ အက်င့္ယုတ္ ဖြင့္ထုတ္စြပ္စြဲအင္။


•••


(၃) တတိယ၀ိပါက္ေတာ္။ --------------------------ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသည္ သာ၀တၳိျပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသံုးေနေတာ ္မူစဥ္ ျမတ္ဘုရား၏ ဘုန္းတန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္ လာဘ္လာဘနည္းပါးသြားၾကကုန္ေသာ တိတၳိတို႔၏ ေစခိုင္းခ်က္အရ တပည့္မျဖစ္သူ သုႏၵရီမိန္းမယုတ္သည္ ဘုရားရွင္အား သူမ၏ လင္ပါပဲ-ဟု စြပ္စြဲေျပာဆို၊မေကာင္းသတင္းလႊင ္ထုတ္ျခင္းကို ျပဳခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ အေလာင္းေတာ္ႏုစဥ္ကာလ မုနာဠိအမည္ရွိ အရက္သမားတဦးျဖစ္ခဲ့ခ်ိန္၌ ဆြမ္းခံၾကြေနေသာ သုရဘိအမည္ရွိ ပေစၥကဗုဒၶါ တစ္ပါးကို မိန္းမေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ပါးေလ့ရွိေသာ အလဇၨီဒုႆီလ ျဖစ္သည့္ ဤရဟန္းမ်ိဳးကို မေပးၾက၊ မကမ္းၾကနဲ႔-ဟု ကဲ့ရဲ႔ရႈတ္ခ်ခဲ့ပါသည္။


ထိုအကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ အေလာင္းေတာ္သည္ အ၀ီစိငရဲသို႔ က်ေရာက္ခဲ့ျပီး ငရဲမွလြတ္ျပီးေန ာက္တြင္လည္း လူ၊ နတ္ ဘ၀အမ်ိဳးမ်ိဳး၌ သူတပါးတို႔၏ မတရားစြပ္စြဲကဲ့ရဲ႔ရႈတ္ခ်မႈကို ခံခဲ့ရေပသည္။ ေနာက္ဆံုးဘုရားျဖစ္ေတာ္မူသည့္အခါ ဤကဲ့သို႔ သုႏၵရီမိန္းမယုတ္၏ မတရားစြပ္စြဲသတင ္းလႊင့္ျခင္းကို ခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။


ေမး။ တိတၳိေစခိုင္း မိုက္ရိုင္းဒုႆီ၊ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျပဳျငားသုႏၵရီ။ လူရွင္အေပါင္း ယံုေၾကာင္းေပြလီ၊ ရွင္ေတာ္ထြတ္ ဘယ္၀ဋ္ေရွးကမွီ။


ေျဖ။ မုနာဠိ-ဟု မည္ရွိေလာင္းေတာ္၊ ေမာက္ၾကြားေမွာက္မွား ေသာက္စားအေပ်ာ္။ ရွင္ပေစၥက ဗုဒၶျမင္ေသာ္၊ ဒုႆီပဲ စြပ္စြဲ၀ဋ္ေၾကြး ေပၚ


•••


(၄) စတုတၳ၀ိပါက္ေတာ္။ -------------------------တိတၳိတို႔သည္ တပည့္မျဖစ္သူ သုႏၵရီမိန္းမယုတ္ကို သတ္ျပီး ေဇတ၀န္ေက်ာ္းေတာ္အနီး၌ အေလာင္းကို ပစ္ထားခဲ့ၾကကာ သုႏၵရီကို ဘုရားရွင္ႏွင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားက သတ္ပစ္တာျဖစ္ရမည္ဟု စြပ္စြဲခဲ့ၾကျပန္သည္။ ထိုသို႔ ျဖစ္ရျခင္းမွာ ေရွးအခါက ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ စ်ာန္မရေသာ ရေသ့တစ္ပါးျဖစ္ခဲ့စဥ္၌ ေကာင္းကင္၌ စ်ာန္ၾကြႏိုင္ေသာ ရေသ့တစ္ပါးအေပၚ မနာလိုျဖစ္ကာ အဘိဇၩာ၊ ဣႆာ၊ မစၧရိယ တရားဆိုးမ်ားျဖစ္လာျပီး ထိုရေသ့အေၾကာင္းကို သိေၾကာင္း၊ ထိုရေသ့သည္ က်င့္ယုတ္သူျဖစ္၍ ကိုးကြယ္၍ အက်ိဳးမရွိႏိုင္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ကဲ့ရဲ႔ရႈတ္ခ်ေျပာဆိုခဲ့ပါသည္။ ထိုအကုသိုလ္ကံ၏အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ စြပ္စြဲခံရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။


ေမး။ သုႏၵရီမိုက္ သတ္လိုက္ေလရာ၊ တိတၳိအသင္း သတင္းလႊင့္ကာ။ တပည့္မ်ားႏွင့္ ဘုရားကိုသာ၊ လူအမ်ား ယံုမွားဘယ္တြက္တာ။


ေျဖ။ ေလာင္းေတာ္ရေသ့ ေပ်ာ္ေမြ႔စံရာ၊ ရေသ့တဦး စ်ာန္ျမဴးကြန္႔လာ။ ျငဴစူစိတ္ေဇာ မေနာဣႆာ၊ က်င့္ယုတ္ႀကီး ႏႈတ္သီးခၽြန္သည့္တာ။


•••


(၅) ပဥၥမ၀ိပါက္ေတာ္။ -----------------------ေဂါတမဘုရား စၾကႍေလွ်ာက္ေနေတာ္မူစဥ္ ရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္ေပ ၚမွ ေက်ာက္ေမာင္းဆင္၍ ျဖဳတ္ခ်လုပ္ၾကံခ ဲပါသည္။ ထိုသို႔ လုပ္ၾကံခံခဲ့ရျခင္းသည္ ဘုရားေလာင္း ႏုစဥ္အခါ သူေဌးသားျဖစ္ခဲ့စဥ္တြင္ မိဘႏွစ္ဦးဆံုးပါးသြားခဲ့ရာမွ ညီငယ္ျဖစ္သူကို အေမြခြဲေ၀မေပးလိုသျဖင့္ ညီငယ္ကုိ အယံုသြင္း၍ ေတာထဲ ေခၚသြားကာ ေက်ာက္တံုးျဖင့္ ထုသတ္ခဲ့ဖူးပါသည္။


ထိုအကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ဘုရားအေလာင္းသည္ ငရဲက်ကာ ငရဲမွလြတ္ေျမာက္ လာေသာအခါတြင္လည္း ဘ၀မ်ားစြာ၌ သူတပါး၏သတ္ျဖတ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရရွာေပသည္။ ေနာက္ဆံုး ဘုရားရွင္ဘ၀၌ ထိုအကုသိုလ္ကံ၏ အက်ိဳးဆက္၀ဋ္ အျဖစ္ ယခုကဲ့သို႔ ေက်ာက္ေမာင္းဆင္၍ လုပ္ၾကံျခင္းကို ခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ေပသည္။


ေမး။ ေ၀ဘာေတာင္ေစာင္း ေက်ာက္ေမာင္းဆင္ကာ၊ ေဒ၀ဒတ္ယုတ္ ခလုတ္အသာ။ သူျဖဳတ္ခ်လို႔ ဗုဒၶေျခမွာ၊ ေက်ာက္လႊာျငိ ဒဏ္ထိဘယ္၀ဋ္ပါ။


ေျဖ။ သူႀကြယ္မ်ိဳးဇာတ္ ျဖစ္လတ္တံုေခ်၊ ညီကိုလွည့္ဖ်ား ေခၚသြားသေလ။ ေက်ာက္ႏွင့္ဖိညႇပ္ ထုသတ္ႀကိတ္ေခ်၊ ေက်ာက္၀ိပါက္ အဆက္ပါခဲ့ေပ။


•••


(၆) ဆ႒မ၀ိပါက္ေတာ္။ ------------------------ေဒ၀ဒတ္၏ ေက်ာက္ေမာင္းဆင္လုပ္ၾကံမႈအရ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေျခမေတာ္ အား ေက်ာက္စ ထိမွန္ကာ ေသြးစိမ္းတည္၍ နာက်င္ကိုက္ခဲခံရပါသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင ္းသည္ အေလာင္းေတာ္ ႏုစဥ္အခါက မထင္ရွားေသာ ကေလးတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့စဥ္တြင္ ဆြမ္းခံၾကြလာေသာ ပေစၥကဗုဒၶါတစ္ပါး၏ ေျခမေတာ္ကို ခဲျဖင့္ ပစ္ခဲ့ရာမွ ထိမွန္ျပီး ေသြးစိမ္းတည္ခဲ့ရပါသည္။ ထိုအကုသိုလ္ကံ၏ အက်ိဳးဆက္အရ ဘုရားရွင္သည္ ေျခမေတာ္၌ ေက်ာက္စထိမွန္ ဒဏ္ရာရခဲ့ျဖင္း ျဖစ္ပါသည္။


ေမး။ ေက်ာက္လႊာထိပါး ျမတ္ဖ်ားထြတ္တင္၊ တည္ေန၀ပ္ကိန္း ေသြးစိမ္းအရွင္။ ေျခမေတာ္ထဲ ကိုက္ခဲနာက်င္၊ ၀ိပါက္ရင္း အလင္းျပေစခ်င္။


ေျဖ။ သူငယ္ျဖစ္ခိုက္ လမ္း၌ေပ်ာ္ရႊင္၊ ရွင္ပေစၥက ေ၀းမွအျမင္။ ခဲႏွင့္ပစ္လိုက္ ထိခိုက္ေျခတြင္၊ ေသြးယိုဆင္း ေရွးရင္း၀ိပါက္ပင္။


•••


(၇) သတၱမ၀ိပါက္ေတာ္။ -------------------------ျမတ္ဘုရားသည္ ရွင္ေဒ၀ဒတ္၏ လုပ္ၾကံမႈေၾကာင့္ ေျခမေတာ္၌ ေသြးစိမ္းတည္ကာ ေသြးပုပ္ျပည္ပုပ မ်ားေၾကာင့္ ကိုက္ခဲနာက်င္ေတ ာ္မူခဲ့ရာ သမားေတာ္ႀကီး ဇီ၀က၏ ဓားျဖင့္ ခြဲစိတ္ကုသေပးမႈကို ခံေတာ္မူခဲ့ရပါသည္။ ဤသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ ဘုရားအေလာင္း ႏုစဥ္ဘ၀ ေသေသာက္က်ဴးေသာ မင္းတစ္ပါးျဖစ္ခဲ့စဥ္က အရက္မူးယစ္ျပီး နန္းေတာ္တြင္းရွ အျပစ္မဲ့သူတစ္ဦးကို ကိုယ္တိုင္ ဓားျဖင့္ခြဲစိတ္ ခဲ့ဖူးသည့္ အကုသိုလ္ကံ၏ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။


ေမး။ ေက်ာက္လႊာခတ္လို႔ ေသြးဓာတ္ဆူပူ၊ ေျခမေတာ္ဦး ထြတ္ဖူးတဆူ။ ေသြးညိဳကိန္းလို႔ က်ိန္းစပ္ေတာ္မူ၊ ဇီ၀က ခြဲရ ဘယ္၀ဋ္ဟူ။


ေျဖ။ ပေဒသရာဇ္ မင္းျဖစ္စဥ္၀ယ္၊ မူးယစ္ေသာက္စား ေဖာက္ျပားမဖြယ္။ လူရွင္လတ္လတ္ ထိုးသတ္ျပန္တယ္၊ ဓား၀ိပါက္ အဆက္ သူကႏြယ္။


•••


(၈) အ႒မ၀ိပါက္ေတာ္။ ------------------------ျမတ္စြာဘုရားအား ေဒ၀ဒတ္သည္ နာဠာဂီိဆင္ျဖင့္ တိုက္သတ္ရန္ ၾကံစည္လုပ္ၾကံခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔ ျဖစ္ရျခင္းမွာ အေလာင္းေတာ္ႏုစဥ္ဘ၀က ဆင္ထိန္းတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့စဥ္၌ ပေစၥကဗုဒၶါ တစ္ပါးကို လမ္းမဖယ္ေပးဘဲ မိမိစီးလာေသာ ဆင္ျဖင့္ တိုက္ခဲ့ဖူးျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။


ေမး။ ဆြမ္းခံၾကြျမန္း ထိပ္ပန္းဘုန္းၾကြယ္၊ မုန္က်ဆင္ႀကီး ခရီးအက်ယ္။ ေဒ၀ဒတ္မိုက္ လႊတ္လိုက္ျပန္တယ္၊ ရင္ဆိုင္ေတြ႔ ဆင္ေ၀ွ႔ဘယ္၀ဋ္ႏြယ္။


ေျဖ။ ဆင္ထိန္း ဆင္ေက်ာင္း အေလာင္းျဖစ္တံု၊ ရွင္ပေစၥက လမ္းမအဆံု။ ေဒါသထားလို႔ ျပစ္မွားသုန္မႈန္၊ ဆင္ႏွင့္တိုက္ ၀ဋ္လိုက္ေစဖို႔ႀကံဳ။


•••


(၉) န၀မ၀ိပါက္ေတာ္။ ----------------------ျမတ္စြာဘုရားသည္ တစ္ခါတစ္ရံ ေခါင္းကိုက္ေခါင္းခဲျခင္း ေ၀ဒနာကို ခံစားေတာ္မူရရွာပါသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ႏုစဥ္ဘ၀ တံငါမ်ိဳးတြင္ ျဖစ္ခဲ့စဥ္က မိဘေဆြမ်ိဳးတို႔ ငါးမ်ားထုသတ္ေနမႈအား ေတြ႔ျမင္ရစဥ္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသ ာျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ အျပင္ ကိုယ္တိုင္လည္း ငါးမ်ားကို ထုသတ္ခဲ့ဖူးပါသည္။ ထိုအကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေခါင္းကိုက္ေခါင္းခဲျခင္း ေ၀ဒနာကို ခံစားေတာ္မူရျခင္း ျဖစ္သည္။


ေမး။ သံုးလူထြတ္ဖူး ျမိဳက္မွဴးေသွ်ာင္ေက၊ ရံဖန္ခါလဲ ေခါင္းခဲပေလ။ ေ၀ဒနာ၀ဋ္ မလြတ္တံုေခ်၊ ဘယ္၀ိပါက္ အဆက္ပါခဲ့ေပ။


ေျဖ။ ေရွးခါကပ္ေဟာင္း မေကာင္းကံေဆာ္၊ တံငါမ်ိဳးဇာတ္ ျဖစ္လတ္သေရာ္။ ငါးတို႔ဦးေခါင္း ထုေထာင္းျမင္ေသာ္၊ ၀မ္းေျမာက္မိ လိုက္ဘိ၀ိပါက္ေတာ္။


•••


(၁၀) ဒသမ၀ိပါက္ေတာ္။ -------------------------ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရံဖန္ရံခါ ခါးေတာ္ကိုက္ခဲမ ေ၀ဒနာကို ခံစားေတာ္မူရရွာပါသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ အေလာင္းေတာ္ႏုစဥ္ဘ၀က လက္ေ၀ွ႔ေက်ာ္တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့စဥ္ စိန္ေခၚသူ ျပိဳင္ဘက္ လက္ေ၀ွ႔သမားတို႔ကို အျမဲတမ္းဆိုသလို ခါးရိုးက်ိဳးေအာင္ ထိုးသတ္ျပီး အႏိုင္ယူခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ရပါသည္။


ေမး။ အထြတ္ဆံုးဟု သံုးလူ႔မ်က္မွန္၊ ခါးေတာ္ကိုက္ခဲ အသဲအသန္။ ေ၀ဒနာမ်ား ခံစားရဖန္၊ ဘယ္အေၾကာင္း ကံေဟာင္း ထုတ္လို႔ျပန္။


ေျဖ။ လက္ေ၀ွ႔ သတ္ေကာင္း အေလာင္းျဖစ္ေသာ္၊ ျပိဳင္ပြဲဆိုင္ပြဲ ႏိုင္ပြဲအေက်ာ္။ ႏိုင္လွ်င္ ခါးရိုး ရိုက္ခ်ိဳးေျမေပ ၚ၊ အသတ္ေကာင္း ဇာတ္ေဟာင္း ၀ိပါက္ေတာ္။


•••


(၁၁) ဧကာဒသမ၀ိပါက္ေတာ္။ -------------------------------ဘုရားရွင္သည္ ေနာက္ပါရဟန္း (၅၀၀)ႏွင့္အတူ ေ၀ရဥၨာျပည္အနီး၌ ၀ါဆိုေတာ္မူစဥ္ တစ္၀ါတြင္းလံုး မုေယာဆြမ္းၾကမ္းကိုသာ ဘုဥ္းေပးေတာ္မူခဲ့ရသည္။ ထိုသို႔ ျဖစ္ရျခင္းမွာ ဘုရားအေလာင္း ႏုစဥ္ဘ၀က မထင္ရွားေသာ အမ်ိဳးသားတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့စဥ္ ရဟန္းမ်ား ဆြမ္းစားေနၾကသည္ ကုိျမင္လွ်င္ အေခ်ာင္သမား ကတံုးေတြက သေလးဆြမ္းလို ေကာင္းမြန္ႏူးညံ႔တဲ့ ဆြမ္းနဲ႔ မေတာ္ပါဘူး။ မုေယာဆြမ္းၾကမ္းနဲ႔ပဲ ထိုက္တန္ပါတယ္-စသျဖင့္ ရႈတ္ခ်ေျပာဆိုခဲ မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။


ေမး။ ၀ါေတာ္ကပ္ေတာ့ မာရ္နတ္ႏႈိးေဆာ္၊ ေ၀ရဥၨာတိုင္း သမိုင္းအေက်ာ္။ မုေယာဆြမ္းမို႔ ၾကမ္းၾကမ္းေထာ္ေထာ္၊ ဘုဥ္းေပးရ ေရွးက ဘယ္၀ဋ္ေနာ္။


ေျဖ။ မထင္မရွား မ်ိဳးသားျဖစ္တံု ၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား ဆြမ္းစားခိုက္ႀကံဳ။ ဆြမ္းၾကမ္းစားဟု ျပစ္မွားဆိုပံု၊ ၀စီတြက္ ၀ိပါက္ေတာ္တဲ့ယံု။


•••


(၁၂) ဒြါဒသမ၀ိပါက္ေတာ္။ ---------------------------ဆဒၵန္ဆင္ ဆယ္စီးအားကို ေဆာင္ႏိုင္ေသာ ျမတ္ဘုရားသည္ မလႅာမင္းတို႔၏ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္တြင္ ၀မ္းေတာ္လားကာ ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ထိုိသု႔ိ ျဖစ္ရျခင္းမွာ အေလာင္းေတာ္ႏုစဥ္ဘ၀ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာေသာ ေဆးဆရာတဦး ျဖစ္ခဲ့စဥ္တြင္ သူေဌးသားတစ္ဦးအား ၀မ္းေရာဂါေပ်ာက္ ေအာင္ ကုသေပးခဲ့ေသာ္လည္း သူေဌးသားက ေဆးဖိုး၀ါးခ မေပးခ်င္၍ ေရာဂါမေပ်ာက္ေၾက ာင္း လိမ္ညာေျပာဆိုခဲ့၏။ ထိုအခါ ဘုရားအေလာင္း ေဆးဆရာသည္ သူေဌးသား လိမ္ညာမွန္းသိ၍ အလြန္ျပင္းထန္ေသာ ၀မ္းေလွ်ာေဆးကိုေပးလိုက္ရာ သူေဌးသားသည္ ထိုေဆးကိုစား၍ ၀မ္းေလွ်ာကာ ေသေလ၏။ ထိုအကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ဘုရားရွင္သည္ ၀မ္းေတာ္လားခဲ့ေသာအခါ ဆဒၵန္ဆင္ ဆယ္စီးအားကို ေဆာင္ႏိုင္ေသာ ကိုယ္ေတာ္သည္ပင္ အားအင္ခ်ိနဲ႔ကာ ကတိမ္းကပါး ျဖစ္ခဲ့ရ၏။ ဆရာဇီ၀ကသည္ ဘုရားရွင္အား အေကာင္းဆံုးေသာ ၀မ္းပိတ္ေဆးကို ကပ္ေတာ္မူေသာအခါ ဘုရားရွင္က ဇီ၀က-သင့္ေဆးေတြ ေသာက္ေပမယ့္လည္း အက်ိဳးမထူးႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ငါဘုရား ေရွး၀ိပါက္ ႀကံဳလာျပီ၊ မကပ္နဲ႔ေတာ့-ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ေ ၾကာင္း ေလ့လာသိရွိရပါသည္။


ေမး။ ဆဒၵန္ဆယ္စီး အားႀကီးလ်င္ျမန္၊ ၀မ္းေတာ္သြန္ျငား ေရႊအားမသန္။ ေခြယိုင္ႏႊဲ႔လို႔ ျမန္းခဲ့နိဗၺာန္၊ ျဖစ္ေစေၾကာင္း ကံေဟာင္းသိဖို႔ရန္။


ေျဖ။ ေရာဂါကုစား သမားဉာဏ္က်ယ္၊ ရွင္သူေဌးသား ေဆး၀ါးကုတယ္။ ခ,မေပးလို႔ ဟိုေရွးဘုန္းၾကြယ္၊ ၀မ္းလားေဆး တိုက္ေၾကြး၀ဋ္ေဟာင္းလယ္။


•••


သတိေပးကဗ်ာ။ ----------------၀ိပါက္ေရာက္ေရး ေၾကာက္ေသြးတုန္ဖြယ္၊ ဘုရားေသာ္လဲ ေရွာင္လြဲ မလြယ္။ ေတြ႔ႀကံဳျမဲမို႔ တ၀ဲလယ္လယ္၊ မလြတ္ေသး ၀ဋ္ေၾကြးခက္လွတယ္။


ၾကင္နာေထာက္ထား သနားေျမာ္ေခၚ၊ ကုသိုလ္ပြားမႈ အားျပဳၾကေနာ္။ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္း သရမ္းျပက္ေခ်ာ္၊ ေရွာင္ၾကဥ္ေရး ၀ဋ္ေၾကြး စင္ဖို႔ေျမာ္။


( လယ္တီပ႑ိတ ဦးေမာင္ႀကီး )


No comments:

Post a Comment

"ဟိတ္”ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ အ႐ွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အေျချပဳပဌာန္းကိုဖတ္ရင္း နားမလည္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ပာိတ္ ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ ဘု၇ား ။ ေႏြးေႏြးေအာင္ ( ေနျပည္ေတာ္ ) ဘာသာေရး အေမးအေျဖကို တကယ္တမ္းေတာ့ မေျဖခ်င္ပါဘူး။ ဘာသာေရး အေမးအေျဖဆိုတာက ပညာရွင္ၾကီးမ်ားရဲ့ အရာလို႔ ယုံၾကည္ထားမိလို႔ပါ။ အခုေတာ့ ေျဖရေတာ့မယ္။ ေျပာျပရေတာ့မယ္။ ကိုယ္ေပးလိုက္တဲ့ စာအုပ္ကို ဖတ္ေနတယ္ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္တာဝန္နဲ႔ မကင္းဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဘာသာေရး စာေတြဖတ္တယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝမ္းသာရမွာပါ။ အသိတစ္ေယာက္ကို ေျပာျပတယ္လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ေပါ့ ဟိတ္ဆိုတာကို နားမလည္းဘူးဆိုေတာ့ ''ေဟတု ပစၥေယာ'' ဆိုတဲ့ ဟိတ္ကိုေျပာတာထင္တယ္။ ေဟတု ဆိုတဲ့ ပါဠိကို ျမန္မာတို႔က ဟိတ္ လို႔ ျမန္မာသံနဲ႔ ေခၚလိုက္ၾကတယ္ ကုသလဆိုတဲ့ ပါဠိကို ကုသိုလ္ ေျပာသလိုမ်ိဳးေပါ့ ။ အဓိပၸါယ္က ေဟတု (ဟိတ္) ဆိုတာ ျမန္မာလို အေၾကာင္းတရား လို႔ေျပာတာပါ။ အေၾကာင္းတရားဆိုတာ ဘာကိုျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အေၾကာင္းတရားလည္းဆိုေတာ့ သာမာန္အားျဖင့္ ကုသိုလ္ နဲ႔ အကုသိုလ္ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းတာ နဲ႔ မေကာင္းတာကို ျဖစ္ေစတတ္ အေၾကာင္းတရားကို ေဟတု ဟိတ္လို႔ေခၚတာပါ။ အဲဒီ ဟိတ္ကလည္း (၆)မ်ိဳးရွိပါတယ္၊ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ နဲ႔ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ ပါ ေရွ႔သုံးပါးက အကုသိုလ္ မေကာင္းက်ိဳးကို ျဖစ္ေစတတ္ျပီး ေနာက္သုံးပါးကေတာ့ ကုသိုလ္ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေစတတ္တဲ့ တရားပါ။ အဲဒါကိုပဲ ဟိတ္(၆)ပါးလို႔ေခၚျပန္ပါတယ္။ ေလာဘကို လိုခ်င္ျခင္း တပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရင္ အေလာဘကို မလိုခ်င္ျခင္း မတပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရမွာပါ ။ လိုခ်င္ တပ္မက္ျခင္း မရွိတဲ့သူအတြက္ ေပးကမ္းျခင္း စြန္႔လႊတ္ျခင္းဆိုတဲ့ စာဂ တရား သို႔မဟုတ္ ဒါနတရားဟာ အလိုလိုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း ရွိသူအတြက္ကေတာ့ သူတစ္ပါး ၾကီးပြါးခ်မ္းသာတာကို မနာလို မရႈစိတ္ ျဖစ္ျခင္း ဣႆာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းမ်ားကို တြန္႔တိုျခင္း ႏွေျမာျခင္း မစၦရိယ ။မစၦရိယဆိုလို႔ တဆက္တည္း ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္ ၊ စကားစပ္လို႔ မစၦရိယကလည္း (၅)ပါးရွိတယ္၊ ၁။ အာဝါသ မစၦရိယ ၂။ လာဘ မစၦရိယ ၃။ ကုလ မစၦရိယ ၄။ ဝဏၰ မစၦရိယ ၅။ ဓမၼ မစၦရိယ အာဝါသ မစၦရိယ - မစၦရိယကေတာ့ အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ အတိုင္းမွတ္ျပီး အာဝါသ ဆိုတာက ေနရာ ၊ ေနရာထိုင္ခင္းနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး ႏွေျမာတြန္႔တိုတာကို ေျပာတာပါ။ တိုက္ေတြ ျခံေတြကို မဆိုထားနဲ႔ အယုတ္ဆုံး ပြဲၾကည့္လို႔ ကိုယ့္ဖ်ာမွာ သူမ်ား ထိုင္မွာစိုးလို႔ ေျခေထာက္ကို ကားႏိုင္သမွ် ကားျပီးထိုင္တာဟာလည္း မစၦရိယ ပါပဲ အာဝါသ မစၦရိယေပါ့။ အဲ့လို မဟုတ္ဘဲ ေအာ္… သူလည္း ထိုင္ပါေစ ဆိုျပီး ေနရာေလး ေပးလိုက္ရင္ အာဝါသ ဒါန ေနရာထိုင္ခင္း အလွဴျဖစ္သြားမွာေပါ့။ လာဘ မစၦရိယ -လာဘ္ရျခင္း၌ ႏွေျမာတြန္႔တိုျခင္း ၊ သူမ်ားရမည့္ အခြင့္ေရးေကာင္းေတြကို လက္လႊတ္ေအာင္ ဆုံးရႈံးေအာင္ ပ်က္စီးေအာင္ ၾကံစည္ ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္တဲ့ သူဟာ လာဘ မစၦရိယ ျဖစ္သူပါ။ ကုလ မစၦရိယ- ကုလ ဆိုတာက အမ်ိဳးပါ ဒါေပးမယ့္ ေဆြးမ်ိဳးေတာ္တဲ့ အမ်ိဳးကိုသာ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္မ်ားဆို ဒကာ ဒကာမ၊ လူမ်ားဆို ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ဒီသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မိတ္ဆက္မေပးႏိုင္တာ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ရင္ သူက ကိုယ့္ထက္ ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ပိုျပီးခင္မင္ ရင္ႏွီးသြားမွာ စိုးတာမ်ိဳး အယုတ္ဆုံး ကိုယ္ခ်စ္သူက သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ စကားေျပာတာကို '' ေနာက္ကို သူနဲ႔ စကားမေျပာနဲ႔ ေရာေရာေႏွာေႏွာ မေနနဲ႔ မၾကိဳက္ဘူး" ဆိုတာေတြဟာ မစၦရိယရဲ့ အစြမ္းေလးေတြပါ ကုလ မစၦရိယ ေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ အဲဒီလို မစၦရိယ ေလးျဖစ္မွ ခ်စ္တယ္ထင္ျပန္ပါတယ္တဲ့။ ဝဏၰ မစၦရိယ- ဝဏၰ ဆိုတာ ရုပ္အဆင္းကို ေျပာတာပါ၊ ကိုယ္လွတာေခ်ာတာကို သူမ်ားၾကည့္ရင္ သေဘာက်ေပမယ့္ ၾကည့္တဲ့လူက ကိုယ့္ေက်ာ္ျပီး ဟိုဘက္က ကိုယ့္ထက္ ေခ်ာတဲ့လွတဲ့သူကို ၾကည့္ေနရင္ စိတ္က ဟိုကအလွေပၚမွာ ႏွေျမာတြန္႔တိုတာမ်ိဳးေပါ့ ဥပမာ ေဒဝဒတ္ေလာင္းဟာ ဘဝတစ္ခုမွာ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီးစီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္ေတာ့ လူေတြက ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီး လွေၾကာင္း ယဉ္ေၾကာင္း ေျပာလို႔ သူလိုရွင္ဘုရင္ကိုေတာ့ မေျပာပဲ ဆင္ကိုေျပာရမလားဆိုျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ကို သတ္လိုက္တဲ့ အျဖစ္ဟာ ဝဏၰ မစၦရိယေပါ့ ။ ဓမၼ မစၦရိယ- ဒီဓမၼ မစၦရိယက ေတာ္ေတာ္ေလး ဆန္းတဲ့ မစၦရိယပါပဲ ၊ ကိုသိထားတဲ့ အသိပညာ ဗဟုသုတေတြကို သူမ်ားကို ေျပာမျပခ်င္တာ သူမ်ားသိသြားမွာ စိုးတာ၊ ဓမၼ မစၦရိယ ျဖစ္တဲ့လူဟာ သာမန္ပုဂၢိဳလ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး အသိပညာ သိုု႔မဟုတ္ ဗဟုသုတ ရွိတဲ့လူေတြသာ အျဖစ္မ်ားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျပာမ်ားၾကတယ္ေလ " သိခ်င္ရင္ ဝယ္ဖတ္" တို႔ " ဆရာသား ခ်န္တယ္ " တို႔ ဆရာသားခ်န္တယ္ ဆိုလို႕ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ေတြကို သတိရမိတယ္ ျမတ္စြာဘုရား ပါရမီျဖည့္စဉ္တုန္းက သူဆရာျဖစ္တဲ့ ဘဝတိုင္းမွာ တပည့္ေတြကို ပညာသင္ေပးတဲ့ အခါ ဆရာသား မခ်န္ပဲ ပညာကုန္ သင္ေပးတဲ့ ေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္တဲ့ ဘဝမွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ ေျခေထာက္ေတာ္မ်ားဟာ သာမန္လူေတြလို ေနာက္ေျခသလုံးမွာဘု ထြက္ ေရွ႕ကအရိုးထြက္ မေနပဲ ဧဏီ သားေကာင္လို အသားဆိုင္ဟာေရွ႕ေနာက္ညီမွ်ျပီး ေျပျပက္ေခ်ာေမႊ႕တဲ့ ( ဧဏီဇဃၤတာ) လကၡဏာေတာ္ တစ္ခုအေနနဲ႔ အက်ိဳးေပးတာပါတဲ့ တနည္းအားျဖင့္ ဒါဟာ ဓမၼ မစၦရိယ ကင္းျခင္းရဲ့ အက်ိဳးလို႔ ေျပာရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ေဒါသ - စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္ မုန္းတီးျခင္းဆိုရင္ အေဒါသ ကေတာ့ စိတ္မဆိုး စိတ္မေကာက္ ခ်စ္ခင္ျခင္း ေမတၱာတရားေပါ့ ။လူအမ်ားစုက ေမတၱာရွိတယ္ ေမတၱာထားတယ္လို႔ အေျပာမ်ားၾကေပမယ့္ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာတာကိုေတာ့ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး။ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေခတ္မွာ မိုက္တယ္ ဆိုတဲ့စကားေတာင္ ေကာင္းတယ္ သေဘာက်တယ္ ႏွစ္သက္တယ္ လက္ခံတယ္ ဆိုတဲ့သေဘာ အဓိပါၸယ္အေနနဲ႔ သုံးေနတယ္ဆိုေတာ့ ေမတၱာကို ညႊန္းဆိုတဲ့ အေဒါသကိုလည္း ေမတၱာထားတယ္ ေမတၱာရွိတယ္ အစား အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာရင္ ရမွာပါ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ အေဒါသဆိုတာ ေမတၱာကိုေျပာတာျဖစ္လို႔ပါ။ ေမာဟ - အမွန္ကို မသိျခင္း ဆိုေတာ့ အေမာဟက အမွန္ကိုသိျခင္း ပညာေပါ့ အဲဒီ ပညာကို တစ္လုးံခ်င္း အဓိပၸါယ္က ပ- အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ ညာ- သိတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိျခင္း ပညာ ၊ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို အမ်ိိဳးမ်ိိိဳး ဘက္ေပါင္းစုံက သိတာ ပညာပါ ။ တစ္ဖက္သက္ အျမင္ရွိတာမ်ိဳးကို ပညာလို႔ေခၚလို႔မရပါဘူး၊ ေမာဟ ဆိုတဲ့ အမွန္ကို မသိျခင္းျဖစ္လာျပီဆိုရင္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘလည္း ျဖစ္လာႏိုင္သလို ေဒါသလည္း ျဖစ္လို႔ လြယ္သြားပါျပီ။ ဥပမာေလး တစ္ခုေျပာျပပါ့မယ္ တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ ျမစ္ထဲေျမာျပီး ကၽြန္းေပၚေရာက္သြားတယ္ ကၽြန္းေပၚမွာ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဦးေခါင္းေပၚမွာ သင္တုန္းစက္ၾကီးရဲ့ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို ဆင္းရဲစြာခံစားေနရပါတယ္။ အဲဒီ သင္တုန္းစက္ၾကီးကို ၾကာပန္းၾကီး ပန္ထားတယ္ ထင္ျပီး မရမက ေတာင္းျပီး သူေခါင္းမွာပန္ပါတယ္ ။ ေခါင္းေပၚေရာက္ေတာ့ သူထင္သလို ၾကာပန္းမဟုတ္ဘဲ သင္တုန္းစက္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီး အဲ႔ဒီသင္တုန္းစက္ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို သူဟာ ဆင္းရဲစြာ ခံရပါတယ္တဲ့ ။ သင္တုန္းစက္မွန္း မသိလို႔ လိုခ်င္ခဲ့တာပါ တနည္းအားျဖင့္ အမွန္ကို မသိျခင္း ေမာဟေၾကာင့္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘျဖစ္တာပါ ။ ေနာက္ဥပမာ တစ္ခုေျပာပါဦးမယ္ စာေတာ့ နည္းနည္းရွည္သြားျပီထင္တယ္။ တစ္ရက္မွာ စိတ္က်န္းမာေရး ပါရဂူဆရာဝန္ၾကီး ေဆးရုံထဲမွာ လွည့္လည္ေတာ့ လူနာတစ္ေယာက္က ဆရာဝန္ၾကီးကို မၾကားဝံ႕ မနာသာ စကားမ်ားနဲ႔ ဆဲတယ္။ ဒါကို ဆရာဝန္ၾကီးက စိတ္မဆိုးပဲ ျပဳံးေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ? ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူဟာ စိတၱဇ ေဝဒနာသည္မွန္း သိလို႔ပါ။ေရာဂါသည္ရဲ့ အေျခေနမွန္ကို သိလို႔ပါ။ အကယ္၍ ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူအေၾကာင္း မသိဘူးဆိုရင္ ဆရာဝန္ၾကီး စိတ္ဆိုးေဒါသ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲသလိုပါပဲ အမွန္ကို မသိျခင္းေမာဟက စိတ္ဆိုျခင္း ေဒါသ ၊ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘ ျဖစ္ႏိုင္သလို ဆရာဝန္ၾကီးလို ေဝဒနာသည္ရဲ့ အေၾကာင္းမွန္ကို သိျခင္း အေမာဟ(ပညာ)က စိတ္မဆိုးျခင္း အေဒါသ(ေမတၱာ)ကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါက ေဟတု(ဟိတ္ ၆ပါး)ရဲ့ အက်ဥ္းသိလြယ္ရုံ မွ်သာပါ။ ဒါဆိုရင္ ဟိတ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ ။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟကို အေတာ္ၾကီး ရင္းႏွီးေနေပမယ့္ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟကေတာ့ ပါဠိစာနဲ႔ အထိအေတြ႔အားနည္းတဲ့သူ အတြက္ေတာ့ နည္းနည္းနားရႈပ္တတ္ပါတယ္။ လြယ္လြယ္မွတ္လိုက္ေပါ့ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟေတြမွာ ပါတဲ့ အ -ဆိုတဲ့စကားလုံးေလဟာ no သို႔မဟုတ္ negative ဆိုတာကို ေျပာတာလို႔ စိတ္ထဲကမွတ္ထားလိုက္ရင္ လြယ္ပါတယ္။ က်မ္းကိုး အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ၏ အေျချပဳပ႒ာန္း ။ ။ အေျချပဳသျဂႋဳဟ္ လယ္တီဆရာေတာ္ ၏ ပါရမီ ဒီပနီ ငါးရာ့ငါးဆယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ မိလိႏၵ ပဉွာ(ကုသလာကုသလသမဝိသမ) ဇာတကအ႒ကထာ(၁) ဒုေမၼဓဇာတက ashinjawtika

from ျဖိဳးမင္းေဇာ္ http://ift.tt/2vPEFCf via IFTTT