Friday, November 22, 2013

ဦးသန္႕ သို႕မဟုတ္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ထြန္းေတာက္ၾကယ္

ိုႏိုင္ငံတိုင္းရဲ႕သမိုင္းမွာေတာ့ အထင္ကရလူေတြ၊ ေက်ာ္ၾကားသူေတြရွိစၿမဲပါပဲ။ ၁၉၆၁ခုႏွစ္ပတ္၀န ္းက်င္က ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမူးခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ ့ဖူးတဲ့ ဦးသန္႔အေၾကာင္းေလးကိုပဲ တတ္စြမ္းသေရြ႕ေျ ပာျပခ်င္ပါတယ္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံရဲ႕သမိုင ္းမွာေကာ ကမၻာ့ရဲ႕သမိုင္းမွာပါ ထြန္းေျပာင္ခဲ့သ ူတစ္ေယာက္ပါ။ သူဟာ ၁၉၀၉ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ(၂၂)ရက္ ေန႔မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ႕ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕ေ လးမွာ ေမြးဖြားခဲ့သူပါ ။ သူဟာ ကေလးဘ၀ကတည္းက ကေလးအခ်င္းခ်င္းက ပင္ေလးစားအတုယူ စံထားရတဲ့ ကေလးငယ္တစ္ဦးျဖစ္တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ သူရဲ႕သမိုင္းေတြက သက္ေသျပေနမွာပါ။ ဦးသန္႔မွာ ညီအကို(၄)ေယာက္ရွိၿပီးေတာ့ ဦးသန္႔အသယ္ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ အခ်ိန္မွာ သူရဲ႕မိသားစုက မပူမပင္ မေၾကာင္းမၾကေနႏိ င္တဲ့ မိသားစုေလးပါ။ အသက္(၅)ႏွစ္ျပည့္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ဦးသန္႔ရဲ႕မိဘေတြကစာသင္ေက်ာင္းမွာ ပညာသင္ၾကား ေစပါတယ္။ သူဟာ မိဘေတြသာမက ဆရာ/ဆရာမေတြကပါ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးသလုိ စာႀကိဳးစားတဲ့ လူမြန္လူခၽႊန္ေလး ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ၁၉၂၀ခုႏွစ္မွာေတ ာ့ ၀ုိင္အမ္ဘီေအ ေက်ာင္းကို ေျပာင္းလဲတတ္ေရာက္ ခဲ့ၿပီးေတာ့ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားကို စတင္ဆည္းပူးသင္ယူခဲ့တာပါ။ သူ႕ရဲအေဖကေတာ့ ဒီလိုေလး ေတြးခဲ့တာပါ။”လူေတြအားလံုးဟာ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားကိုသာ သိမယ္ဆိုရင္ ကမၻာ့ပတ္လို႔ရတယ္ လုိ႔” သူ႔သားေတြကို တဖြဖြ ေျပာျပာေနခဲ့တာပ ါ။ ဦးသန္႔ဟာ ကေလးဘ၀ကတည္းက စာဖတ္ျခင္းေတြ ပန္ခ်ီဆြဲ ျခင္းေတြကို ၀ါသနာထံုခဲ့သူပါ ။ သူအသက္(၁၂)ႏွစ္အရြယ္မွာေတာ့ ရွိတ္စပီယားရဲ႕အဂၤလိပ္စာအုပ္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းမြန ္မြန္ ဖတ္တတ္ေနပါၿပီ။ အသက္(၁၄)ႏွစ္အရြယ္ ကုိယ္ရင္ငယ္ဘ၀ေလ းပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့ေသာ္ လည္း အဲ့ဒီပြဲၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ သူရဲ႕အခိုင္အမာဆ းတံတုိင္းႀကီးတစ္ခု ၿပိဳကြဲခဲ့တာေပါ ့။ အဲ့ဒါကေတာ့ သူရဲ႕ ဖခင္တစ္ေယာက္ သူခ်စ္တဲ့မိသားစုေတြကို ႏုတ္ဆက္သြားၾကၿပ ီေလ။ ၁၉၂၆ခုႏွစ္မွာေတ ာ့ အထက္တန္းၿပီးဆံု းသြားတဲ့အတြက္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႀကီးကို စတင္တတ္ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ခံယ ူထားတာကေတာ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း သားဘ၀ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ကူ ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္လာရင္လည္း အရမ္းစိတ္၀င္စား ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ေနရာတစ္ခုကို ေရာက္တာပါပဲတဲ့။ ဦးသန္႔ တကၠ သိုလ္ ဒုတိယႏွစ္မွာ အကြပ္မရွိတဲ့ေတာင္း ပရမ္းပတာဆိုသလုိ ဖခင္မရွိတဲ့မိသားစုအေျခအေနက သိပ္မေကာင္း ေတာ့ပါဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းဆက္မတတ္ေတာ့ဘဲ ေမြးရပ္ဇာတိၿမိဳ ႕ေလးမွာပဲ ေက်ာင္းဆ ရာလုပ္ရင္း မိခင္ႀကီးကို ကူညီခဲ့တာပါ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ သူရဲ႕အသက္ဟာ (၂၂)ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ေနပါၿပီ။ အသက္(၂၆)ႏွစ္မွာေတာ့ အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ ပါတယ္။ အ့ဲအခ်ိန္မွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း အေျပာင္းအလဲေတြ ျမန္ဆန္လုိ႔ေနပါ ေတာ့တယ္။ တကၠသိုလ္မွာ ခင္ခဲ့တဲ့ ဦးႏုဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ပထမဆံုး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖ စ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနခ်ိန္လည္းျဖစ ္ပါတယ္။ ဦးႏုဟာ ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕႔ ရိုးသားမႈ၊ ႀကိဳးစားမႈေတြေၾ ကာင့္ သူရဲ႕ကိုယ္ေရးအရာရွိအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္း ေဆာင္ေစခဲ့ပါတယ္။နိဳင္ငံေတာ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ သြားတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း သြားေရာက္ဖူးတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေတြ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၅၇ခုႏွစ္မွာေတ ာ့ ကမၻာ့ကုလသမၼဂတြင ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အၿမဲတမ္းသံတမန္အျဖစ္ အမႈထမ္း ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီလုိတာ၀န္ထမ ္းေဆာင္တဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ရိုးသားမႈ၊ ႀကိဳးစားမႈ၊ ဂ်က္က်က်ေျပာဆိုႏိုင္မႈ၊ စသည္ဂုဏ္သတင္းေတြေၾကာင့္လည္း နာမည္ႀကီးလွပါတယ္။ တုိင္တုိင္ဆိုင္ဆိုင္ပါပဲ ဒုတိယအဆက္ အတြင္း ေရးမႈးခ်ဳပ္ခ်ိန ္းတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ဦးသန္႕ဟာ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိ န္မနက္(၄)နာရီ ႏို၀င္ဘာလ၊ ၁၉၆၁ခုႏွစ္မွာေတ ာ့ ျမန္မာ့သားဇာနည္ တစ္ေယာက္ ကမၻာ့ႀကီးရဲ႕ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျ ဖစ္လုိ႔ေနပါၿပီ။ သူ႔ရဲ႕အုတ္ဂူကိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ႕ စီးပြားေရး ၿမိဳ႕ေတာ္လုိ႔လူ သိမ်ားတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္မွာ တည္ေဆာက္ထားပါတယ္။


U Thant


AKA Sithu U Thant Born: 22-Jan-1909 Birthplace: Pantanaw, Burma Died: 25-Nov-1974 Location of death: New York City Cause of death: Cancer - unspecified Remains: Buried, Rangoon University, Rangoon, Burma Gender: Male Religion: Buddhist Race or Ethnicity: Asian Sexual orientation: Straight Occupation: Diplomat Nationality: Burma Executive summary: UN Secretary General, 1961-71 Father: U Po Hnit (d.) Wife: Daw Thein Tin High School: National High School, Pantanaw, Burma University: University College, Rangon.


No comments:

Post a Comment

"ဟိတ္”ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ အ႐ွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အေျချပဳပဌာန္းကိုဖတ္ရင္း နားမလည္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ပာိတ္ ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ ဘု၇ား ။ ေႏြးေႏြးေအာင္ ( ေနျပည္ေတာ္ ) ဘာသာေရး အေမးအေျဖကို တကယ္တမ္းေတာ့ မေျဖခ်င္ပါဘူး။ ဘာသာေရး အေမးအေျဖဆိုတာက ပညာရွင္ၾကီးမ်ားရဲ့ အရာလို႔ ယုံၾကည္ထားမိလို႔ပါ။ အခုေတာ့ ေျဖရေတာ့မယ္။ ေျပာျပရေတာ့မယ္။ ကိုယ္ေပးလိုက္တဲ့ စာအုပ္ကို ဖတ္ေနတယ္ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္တာဝန္နဲ႔ မကင္းဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဘာသာေရး စာေတြဖတ္တယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝမ္းသာရမွာပါ။ အသိတစ္ေယာက္ကို ေျပာျပတယ္လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ေပါ့ ဟိတ္ဆိုတာကို နားမလည္းဘူးဆိုေတာ့ ''ေဟတု ပစၥေယာ'' ဆိုတဲ့ ဟိတ္ကိုေျပာတာထင္တယ္။ ေဟတု ဆိုတဲ့ ပါဠိကို ျမန္မာတို႔က ဟိတ္ လို႔ ျမန္မာသံနဲ႔ ေခၚလိုက္ၾကတယ္ ကုသလဆိုတဲ့ ပါဠိကို ကုသိုလ္ ေျပာသလိုမ်ိဳးေပါ့ ။ အဓိပၸါယ္က ေဟတု (ဟိတ္) ဆိုတာ ျမန္မာလို အေၾကာင္းတရား လို႔ေျပာတာပါ။ အေၾကာင္းတရားဆိုတာ ဘာကိုျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အေၾကာင္းတရားလည္းဆိုေတာ့ သာမာန္အားျဖင့္ ကုသိုလ္ နဲ႔ အကုသိုလ္ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းတာ နဲ႔ မေကာင္းတာကို ျဖစ္ေစတတ္ အေၾကာင္းတရားကို ေဟတု ဟိတ္လို႔ေခၚတာပါ။ အဲဒီ ဟိတ္ကလည္း (၆)မ်ိဳးရွိပါတယ္၊ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ နဲ႔ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ ပါ ေရွ႔သုံးပါးက အကုသိုလ္ မေကာင္းက်ိဳးကို ျဖစ္ေစတတ္ျပီး ေနာက္သုံးပါးကေတာ့ ကုသိုလ္ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေစတတ္တဲ့ တရားပါ။ အဲဒါကိုပဲ ဟိတ္(၆)ပါးလို႔ေခၚျပန္ပါတယ္။ ေလာဘကို လိုခ်င္ျခင္း တပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရင္ အေလာဘကို မလိုခ်င္ျခင္း မတပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရမွာပါ ။ လိုခ်င္ တပ္မက္ျခင္း မရွိတဲ့သူအတြက္ ေပးကမ္းျခင္း စြန္႔လႊတ္ျခင္းဆိုတဲ့ စာဂ တရား သို႔မဟုတ္ ဒါနတရားဟာ အလိုလိုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း ရွိသူအတြက္ကေတာ့ သူတစ္ပါး ၾကီးပြါးခ်မ္းသာတာကို မနာလို မရႈစိတ္ ျဖစ္ျခင္း ဣႆာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းမ်ားကို တြန္႔တိုျခင္း ႏွေျမာျခင္း မစၦရိယ ။မစၦရိယဆိုလို႔ တဆက္တည္း ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္ ၊ စကားစပ္လို႔ မစၦရိယကလည္း (၅)ပါးရွိတယ္၊ ၁။ အာဝါသ မစၦရိယ ၂။ လာဘ မစၦရိယ ၃။ ကုလ မစၦရိယ ၄။ ဝဏၰ မစၦရိယ ၅။ ဓမၼ မစၦရိယ အာဝါသ မစၦရိယ - မစၦရိယကေတာ့ အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ အတိုင္းမွတ္ျပီး အာဝါသ ဆိုတာက ေနရာ ၊ ေနရာထိုင္ခင္းနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး ႏွေျမာတြန္႔တိုတာကို ေျပာတာပါ။ တိုက္ေတြ ျခံေတြကို မဆိုထားနဲ႔ အယုတ္ဆုံး ပြဲၾကည့္လို႔ ကိုယ့္ဖ်ာမွာ သူမ်ား ထိုင္မွာစိုးလို႔ ေျခေထာက္ကို ကားႏိုင္သမွ် ကားျပီးထိုင္တာဟာလည္း မစၦရိယ ပါပဲ အာဝါသ မစၦရိယေပါ့။ အဲ့လို မဟုတ္ဘဲ ေအာ္… သူလည္း ထိုင္ပါေစ ဆိုျပီး ေနရာေလး ေပးလိုက္ရင္ အာဝါသ ဒါန ေနရာထိုင္ခင္း အလွဴျဖစ္သြားမွာေပါ့။ လာဘ မစၦရိယ -လာဘ္ရျခင္း၌ ႏွေျမာတြန္႔တိုျခင္း ၊ သူမ်ားရမည့္ အခြင့္ေရးေကာင္းေတြကို လက္လႊတ္ေအာင္ ဆုံးရႈံးေအာင္ ပ်က္စီးေအာင္ ၾကံစည္ ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္တဲ့ သူဟာ လာဘ မစၦရိယ ျဖစ္သူပါ။ ကုလ မစၦရိယ- ကုလ ဆိုတာက အမ်ိဳးပါ ဒါေပးမယ့္ ေဆြးမ်ိဳးေတာ္တဲ့ အမ်ိဳးကိုသာ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္မ်ားဆို ဒကာ ဒကာမ၊ လူမ်ားဆို ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ဒီသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မိတ္ဆက္မေပးႏိုင္တာ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ရင္ သူက ကိုယ့္ထက္ ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ပိုျပီးခင္မင္ ရင္ႏွီးသြားမွာ စိုးတာမ်ိဳး အယုတ္ဆုံး ကိုယ္ခ်စ္သူက သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ စကားေျပာတာကို '' ေနာက္ကို သူနဲ႔ စကားမေျပာနဲ႔ ေရာေရာေႏွာေႏွာ မေနနဲ႔ မၾကိဳက္ဘူး" ဆိုတာေတြဟာ မစၦရိယရဲ့ အစြမ္းေလးေတြပါ ကုလ မစၦရိယ ေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ အဲဒီလို မစၦရိယ ေလးျဖစ္မွ ခ်စ္တယ္ထင္ျပန္ပါတယ္တဲ့။ ဝဏၰ မစၦရိယ- ဝဏၰ ဆိုတာ ရုပ္အဆင္းကို ေျပာတာပါ၊ ကိုယ္လွတာေခ်ာတာကို သူမ်ားၾကည့္ရင္ သေဘာက်ေပမယ့္ ၾကည့္တဲ့လူက ကိုယ့္ေက်ာ္ျပီး ဟိုဘက္က ကိုယ့္ထက္ ေခ်ာတဲ့လွတဲ့သူကို ၾကည့္ေနရင္ စိတ္က ဟိုကအလွေပၚမွာ ႏွေျမာတြန္႔တိုတာမ်ိဳးေပါ့ ဥပမာ ေဒဝဒတ္ေလာင္းဟာ ဘဝတစ္ခုမွာ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီးစီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္ေတာ့ လူေတြက ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီး လွေၾကာင္း ယဉ္ေၾကာင္း ေျပာလို႔ သူလိုရွင္ဘုရင္ကိုေတာ့ မေျပာပဲ ဆင္ကိုေျပာရမလားဆိုျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ကို သတ္လိုက္တဲ့ အျဖစ္ဟာ ဝဏၰ မစၦရိယေပါ့ ။ ဓမၼ မစၦရိယ- ဒီဓမၼ မစၦရိယက ေတာ္ေတာ္ေလး ဆန္းတဲ့ မစၦရိယပါပဲ ၊ ကိုသိထားတဲ့ အသိပညာ ဗဟုသုတေတြကို သူမ်ားကို ေျပာမျပခ်င္တာ သူမ်ားသိသြားမွာ စိုးတာ၊ ဓမၼ မစၦရိယ ျဖစ္တဲ့လူဟာ သာမန္ပုဂၢိဳလ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး အသိပညာ သိုု႔မဟုတ္ ဗဟုသုတ ရွိတဲ့လူေတြသာ အျဖစ္မ်ားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျပာမ်ားၾကတယ္ေလ " သိခ်င္ရင္ ဝယ္ဖတ္" တို႔ " ဆရာသား ခ်န္တယ္ " တို႔ ဆရာသားခ်န္တယ္ ဆိုလို႕ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ေတြကို သတိရမိတယ္ ျမတ္စြာဘုရား ပါရမီျဖည့္စဉ္တုန္းက သူဆရာျဖစ္တဲ့ ဘဝတိုင္းမွာ တပည့္ေတြကို ပညာသင္ေပးတဲ့ အခါ ဆရာသား မခ်န္ပဲ ပညာကုန္ သင္ေပးတဲ့ ေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္တဲ့ ဘဝမွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ ေျခေထာက္ေတာ္မ်ားဟာ သာမန္လူေတြလို ေနာက္ေျခသလုံးမွာဘု ထြက္ ေရွ႕ကအရိုးထြက္ မေနပဲ ဧဏီ သားေကာင္လို အသားဆိုင္ဟာေရွ႕ေနာက္ညီမွ်ျပီး ေျပျပက္ေခ်ာေမႊ႕တဲ့ ( ဧဏီဇဃၤတာ) လကၡဏာေတာ္ တစ္ခုအေနနဲ႔ အက်ိဳးေပးတာပါတဲ့ တနည္းအားျဖင့္ ဒါဟာ ဓမၼ မစၦရိယ ကင္းျခင္းရဲ့ အက်ိဳးလို႔ ေျပာရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ေဒါသ - စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္ မုန္းတီးျခင္းဆိုရင္ အေဒါသ ကေတာ့ စိတ္မဆိုး စိတ္မေကာက္ ခ်စ္ခင္ျခင္း ေမတၱာတရားေပါ့ ။လူအမ်ားစုက ေမတၱာရွိတယ္ ေမတၱာထားတယ္လို႔ အေျပာမ်ားၾကေပမယ့္ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာတာကိုေတာ့ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး။ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေခတ္မွာ မိုက္တယ္ ဆိုတဲ့စကားေတာင္ ေကာင္းတယ္ သေဘာက်တယ္ ႏွစ္သက္တယ္ လက္ခံတယ္ ဆိုတဲ့သေဘာ အဓိပါၸယ္အေနနဲ႔ သုံးေနတယ္ဆိုေတာ့ ေမတၱာကို ညႊန္းဆိုတဲ့ အေဒါသကိုလည္း ေမတၱာထားတယ္ ေမတၱာရွိတယ္ အစား အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာရင္ ရမွာပါ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ အေဒါသဆိုတာ ေမတၱာကိုေျပာတာျဖစ္လို႔ပါ။ ေမာဟ - အမွန္ကို မသိျခင္း ဆိုေတာ့ အေမာဟက အမွန္ကိုသိျခင္း ပညာေပါ့ အဲဒီ ပညာကို တစ္လုးံခ်င္း အဓိပၸါယ္က ပ- အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ ညာ- သိတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိျခင္း ပညာ ၊ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို အမ်ိိဳးမ်ိိိဳး ဘက္ေပါင္းစုံက သိတာ ပညာပါ ။ တစ္ဖက္သက္ အျမင္ရွိတာမ်ိဳးကို ပညာလို႔ေခၚလို႔မရပါဘူး၊ ေမာဟ ဆိုတဲ့ အမွန္ကို မသိျခင္းျဖစ္လာျပီဆိုရင္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘလည္း ျဖစ္လာႏိုင္သလို ေဒါသလည္း ျဖစ္လို႔ လြယ္သြားပါျပီ။ ဥပမာေလး တစ္ခုေျပာျပပါ့မယ္ တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ ျမစ္ထဲေျမာျပီး ကၽြန္းေပၚေရာက္သြားတယ္ ကၽြန္းေပၚမွာ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဦးေခါင္းေပၚမွာ သင္တုန္းစက္ၾကီးရဲ့ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို ဆင္းရဲစြာခံစားေနရပါတယ္။ အဲဒီ သင္တုန္းစက္ၾကီးကို ၾကာပန္းၾကီး ပန္ထားတယ္ ထင္ျပီး မရမက ေတာင္းျပီး သူေခါင္းမွာပန္ပါတယ္ ။ ေခါင္းေပၚေရာက္ေတာ့ သူထင္သလို ၾကာပန္းမဟုတ္ဘဲ သင္တုန္းစက္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီး အဲ႔ဒီသင္တုန္းစက္ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို သူဟာ ဆင္းရဲစြာ ခံရပါတယ္တဲ့ ။ သင္တုန္းစက္မွန္း မသိလို႔ လိုခ်င္ခဲ့တာပါ တနည္းအားျဖင့္ အမွန္ကို မသိျခင္း ေမာဟေၾကာင့္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘျဖစ္တာပါ ။ ေနာက္ဥပမာ တစ္ခုေျပာပါဦးမယ္ စာေတာ့ နည္းနည္းရွည္သြားျပီထင္တယ္။ တစ္ရက္မွာ စိတ္က်န္းမာေရး ပါရဂူဆရာဝန္ၾကီး ေဆးရုံထဲမွာ လွည့္လည္ေတာ့ လူနာတစ္ေယာက္က ဆရာဝန္ၾကီးကို မၾကားဝံ႕ မနာသာ စကားမ်ားနဲ႔ ဆဲတယ္။ ဒါကို ဆရာဝန္ၾကီးက စိတ္မဆိုးပဲ ျပဳံးေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ? ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူဟာ စိတၱဇ ေဝဒနာသည္မွန္း သိလို႔ပါ။ေရာဂါသည္ရဲ့ အေျခေနမွန္ကို သိလို႔ပါ။ အကယ္၍ ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူအေၾကာင္း မသိဘူးဆိုရင္ ဆရာဝန္ၾကီး စိတ္ဆိုးေဒါသ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲသလိုပါပဲ အမွန္ကို မသိျခင္းေမာဟက စိတ္ဆိုျခင္း ေဒါသ ၊ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘ ျဖစ္ႏိုင္သလို ဆရာဝန္ၾကီးလို ေဝဒနာသည္ရဲ့ အေၾကာင္းမွန္ကို သိျခင္း အေမာဟ(ပညာ)က စိတ္မဆိုးျခင္း အေဒါသ(ေမတၱာ)ကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါက ေဟတု(ဟိတ္ ၆ပါး)ရဲ့ အက်ဥ္းသိလြယ္ရုံ မွ်သာပါ။ ဒါဆိုရင္ ဟိတ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ ။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟကို အေတာ္ၾကီး ရင္းႏွီးေနေပမယ့္ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟကေတာ့ ပါဠိစာနဲ႔ အထိအေတြ႔အားနည္းတဲ့သူ အတြက္ေတာ့ နည္းနည္းနားရႈပ္တတ္ပါတယ္။ လြယ္လြယ္မွတ္လိုက္ေပါ့ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟေတြမွာ ပါတဲ့ အ -ဆိုတဲ့စကားလုံးေလဟာ no သို႔မဟုတ္ negative ဆိုတာကို ေျပာတာလို႔ စိတ္ထဲကမွတ္ထားလိုက္ရင္ လြယ္ပါတယ္။ က်မ္းကိုး အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ၏ အေျချပဳပ႒ာန္း ။ ။ အေျချပဳသျဂႋဳဟ္ လယ္တီဆရာေတာ္ ၏ ပါရမီ ဒီပနီ ငါးရာ့ငါးဆယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ မိလိႏၵ ပဉွာ(ကုသလာကုသလသမဝိသမ) ဇာတကအ႒ကထာ(၁) ဒုေမၼဓဇာတက ashinjawtika

from ျဖိဳးမင္းေဇာ္ http://ift.tt/2vPEFCf via IFTTT