နတ္ေတာ္လသည္ ျမန္မာ့ဆယ့္ႏွစ္လတြင္ န၀မေျမာက္လျဖစ္၍ ေဆာင္းဥတု၌ ပါ၀င္သည္။ ဤလ၏ အမည္ကို ပုဂံေခတ္ထိုး ေက်ာက္စာမ်ားတြင္ နတၱာ၀္၊ နတ္တာ၀္၊ နတၱ၀္၊ နတ္တ၀္ဟု အမ်ဳိးမ်ဳိး ေရးထိုးခဲ့ၾကသည္ ။ နတ္ေတာ္လ၏ အဓိပၸာယ္ကို ေ၀ါဟာရ လီနတၳဒီပနီ၌ "ထိုနတ္ေတာ္လကား ကမၻာဦးကာလ နတ္ပူေဇာ္ ပသၾကသည္ကို စြဲ၍ နတ္ေတာ္လဟု ျမန္မာဘာသာ ေခၚေ၀ၚၾကသည္ ယူရမည္" ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။
ျမန္မာ့ ဆယ့္ႏွစ္လ မိုးမ်ားအနက္ နတ္ေတာ္လတြင္ ရြာသြန္းေလ့ရွိေ သာ မိုးကို "နတ္ေတာ္ေရာက္ျငား၊ မိုးသားမၿငိမ္၊ ဆင္ရာတိမ္" ဟူေသာ ဆို႐ိုးစကားျဖင္ ေရွးသူေဟာင္းတို႔ အမွတ္အသား ျပဳခဲ့ၾကၿပီး ယင္း၏ အဓိပၸာယ္ကို "နတ္ေတာ္လသို႔ေရ ာက္လွ်င္ ဆင္ေျခရာ ေပ်ာက္႐ုံရြာေသာ ဆင္ရာတိမ္မိုးဟူေသာ ရာသီမိုးရြာသည္" ဟု ျမန္မာ ဆို႐ိုးစကားတြင္ ဖြင့္ဆိုထားသည္။ ျမန္မာမင္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု စာတမ္းတြင္မူ "နတ္ေတာ္ေရာက္ျငား၊ မိုးသားမၿငိမ္၊ ဆင္ရာတိမ္၊ နတ္အိမ္ေျမႇာက္ခ ်ီး၊ မုန္႔စားလွီး" ဟု ေဖာ္ျပခ်က္ "နတ္ေတာ္လအခါ ဆင္ေျခရာ၊ ျမင္းေျခရာ တိမ္ျမဳပ္ေအာင္ မိုးရြာေသာေၾကာင အဖ်ားအနာမ်ား၍ နတ္မ်ားကိုေသာ္မ ဆီေၾကာ္မုန္႔အစား ဓားလွီးမုန္႔ႏွင့္ တင္ရသည္ ဆိုလိုသည္" ဟု ဖြင့္ဆုိထားသည္။
ဆင္ရာတိမ္မိုးကို ကာရန္ငဲ့၍ "ဆင္ရာတိမ္" ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ "ရာတိမ္နတ္" ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ "ရာဆင္တိမ္" ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ "ရာတိမ္မိုး" ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ "ရာတိမ္" ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ "ဆင္ရာထင္" ဟူ၍ လည္းေကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိး သံုးႏႈန္းၾကေၾကာင္း အေထာက္အထားမ်ားအရ သိရွိရသည္။
ဆင္ရာတိမ္မိုးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ စာဆိုေတာ္ န၀ေဒးဆိုျဖဴးေလျ ပည္ဖ်န္းစ, ေလခ်ီနတ္ေတာ္လ ဘြဲ႕လူးတားတြင္ "ေဟမန္ေဆာင္းရက္၊ ဓႏုလဂ္ႏွင့္ ၿပိဳးျပက္လွ်ံထိန္၊ ဆင္ရာတိမ္လည္း၊ သြန္းခ်ိန္ကာလ၊ သစ္ခြပန္းတင္၊ သဇင္ပန္းေပၚ၊ နတ္ေတာ္ရာသီ၊ မိဂသီနကၡတ္၊ ေ၀ဒတၱရ၊ က်မ္းမွအလာ၊ မဟာပိႏၷဲ၊ ဆင္ပြဲသဘင္" စသည္ျဖင့္ ဖြဲ႕ဆိုထားသည္။
စာဆိုေတာ္ လက္၀ဲသုႏၵရဆို မိုးဘြဲ႕ပိုဒ္စံ ရတုတစ္ပုဒ္၏ ပထမပိုဒ္တြင္ "နတ္ပန္းေ၀ၿမိဳင ္၊ သဇင္လိႈင္က၊ ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္မႀက ဲ၊ စြတ္႐ုံဖြဲ႕၏၊ သြန္းၿမဲဟန္မွာ ဆင္ရာတိမ္မိုး၊ ေခၚၾက႐ိုးတည့္၊ မႀကိဳးမထစ္၊ မဟစ္မ၀င့္၊ မရင့္မျမည္၊ ေဆာ္စည္မရြမ္း၊ ရာစတမ္္းကို၊ ဆင္လွမ္းရာတိမ္၊ ခုတစ္ႀကိမ္မူ၊ ေတာင္လိမ္ေျမာက္ေကြ႕၊ မိုးသားေရြ႕လ်က္" စသည္ျဖင့္ ဖြဲ႕ဆိုထားသကဲ့သို႔ စာဆိုေတာ္ ဦးယာဆို နတ္ေတာ္လ ဘြဲ႕လူးတားတြင္လည္း "စက္ေနသခ်ၤာ၊ ရာသီဓႏု၊ တြက္စုငါးေသာင္း ၊ သိန္းေပါင္းႏွစ္လီ၊ ရာသီရႊင္ရႊင္၊ ဆင္ရာတိမ္မိုး၊ ရြာ႐ိုးမက သြန္းခ်ေလ" ဟု အစခ်ီထားၿပီး "သဇင္တည့္ဂမုန္း၊ ဖူးပြင့္တုန္း၊ မိုးခ်ဳန္းဆင္ရာ တိမ္၊ ႀကိမ္ႀကိမ္တည့္အံု႔မႈိင္း၊ ပင္တိုင္းန္႔လန္းစီ၊ တိမ္နီတည့္တိမ္ပန္း၊ တိမ္ခရမ္း" ဟု နိဂံုးခ်ဳပ္ ဖြဲ႕ဆိုထားသည္။
အလားတူ စာဆုိေတာ္ ေရႊတိုက္စိုးဦး တိုးကလည္း အံု႔မႈိင္းေနျခည္ ခ်ီစစ္ခ်ီေမာင္ဘ ြဲ႕ ပိုဒ္စံုရတု တတိယပိုဒ္တြင္ "ျမစ္ခြင္ေခ်ာင္ းညာ၊ မကူးသာေအာင္၊ ဆင္ရာတိမ္ႏွင့္ ထပ္ဆင့္ရြာႀကိဳး၊ ယခင့္မိုးသည္၊ ေရ႐ိုးေသာင္ျပည့္ လြန္ေတာ့၏" ဟု လည္းေကာင္း၊ ေရာင္လွစ္လွ်ပ္ျ ဖာခ်ီ ရခိုင္ခ်ီမယ္ဘြဲ႕ ပိုဒ္စံုရတု တတိယပိုဒ္တြင္ "ဆင္ရာတိမ္မိုး၊ သည္မွာညိဳးက၊ ေတာင္ခိုးသက္တင္၊ သည္ႏွယ္ဆင္လ်က္ စစ္ခြင္ေျမလမ္း၊ လွ်ပ္ျခည္ႏြမ္းသည္၊ ၿပိဳျပြမ္းလွ်ံ၀ါ ေထြလိမ့္မည္" ဟု လည္းေကာင္း အသီးသီး ဖြဲ႕ဆိုထားသည္။
ထို႔ျပင္ စာဆိုေတာ္ ဖိုးသူေတာ္ ဦးမင္းဆို ႀကံမခြဲႏုိင္ဘု ခ်ီနတ္ေတာ္လဘြဲ႕ ေလးခ်ဳိးတြင္ "သံေဘာ္ငယ္ရံအုပ္၊ တစ္၀န္းငယ္ခ်ဳပ္တဲ့၊ သြန္း႐ုပ္ကယ္ဇမၺဴ၊ မွတ္တသူလည္း၊ ျမတ္ယူယိမ္းခြၽတ္၊ ညြတ္ႀကီးညြတ္ေအာင္၊ သည္၀တ္ကယ္ယွက္လိမ္၊ ဆင္ရာတိမ္ဟု၊ သိရ္တေဖာ္ေဖာ္၊ ရံနန္းေတာ္ႏွင့္ မန္းေမာ္ဗ်ာမိန္ ႔၊ ညာအၿငိမ့္မွာ" စသည္ျဖင့္ ဖြဲ႕ဆိုထားသည္။
ထိုမွတစ္ပါး စာဆိုေတာ္ လူဦးမင္း၏ ပ်ံ႕ပ်ံ႕သာပ်ဴးေတာ့တယ္ ခ်ီနတ္ေတာ္လဘြဲ႕ ေလးခ်ဳိးတြင္ "ႏွင္းေလွာင္တဲ့ ေဟမန္ကို၊ ၀သန္က်န္ရာ တိမ္နတ္ကယ္လာ၊ ၀ိုင္းပတ္ျခံမွိ န္" စသည္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ၿမိဳင္ခပင္းငယ္မ ခ်ီနတ္ေတာ္လဘြဲ႕ ေလးခ်ဳိးတြင္ "ခ်စ္သံၾကင္နာ၊ ေရႊဟသၤာလည္း၊ မာဂဓာလွယ္၊ သြယ္ဥပါယ္ႏွင့္၊ ပရိယာယ္ဥာဏ္၊ လူႏွယ္သာ ဖန္တုန္းမွ၊ စံေသြညြန္႔ဂီရိန္မွာ၊ ရာဆင္တိမ္ညိဳ စေကာင္းပါဘု၊ ေဆာင္းဦးေဟမ" ဟု လည္းေကာင္း၊ ေရခပင္းမွာလခ်ီ နတ္ေတာ္လဘြဲ႕ ေလးခ်ဳိးတြင္ "ခါသည္ခ်ိန္မူ၊ ျပာမွိန္ထပ္ပ်ဳိး၊ ရာတိမ္မိုးလည္း၊ အခိုးမင္ကြက္၊ တစ္ခဲနက္ႏွင့္၊ ၾကက္နန္းပေညာင္၊ ေခ်ာင္ကိုးေခ်ာင ္ႏွင့္၊ ေတာင္ေသလာ၀ိုက္၊ ေဇယ်ာတိုက္မွပ၊ လြမ္းသိုက္ဖြဲ႕ၫႊန္၊ ဆင္ကသြန္လွ်င္" စသည္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေလအညင္းတြင္မွခ်ီ နတ္ေတာ္လဘြဲ႕ ေလးခ်ဳိးတြင္ "ခါေဟမန္႔ဗဟိုတြ င္၊ ရာတိမ္ဆို၀သန္ၾကြင္းက၊ ႏွင္းႏွင့္ျခယ္ေ ၀့ဟု လည္းေကာင္း၊ သဇင္ဦးငယ္ႏွင့္ ခ်ီနတ္ေတာ္လဘြဲ႕ ေလးခ်ဳိးတြင္ "ပ႑ဳကမၸိဳလ္၊ စံေက်ာက္ညိဳက၊ လိုေတာ္ရိမိုး၊ ဆင္ရာတိမ္မ်ဳိးေ ပမို႔၊ ထစ္ႀကိဳးငယ္ရႊင္သည္၊ ပဥၥင္းေတာ္က်ဴးလ ို႔ တၿငိမ့္ၿငိမ့္" စသည္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ကြန္႔ကြန္႔သာ ထူးေတာ့တယ္ခ်ီ ေဆာင္းဘြဲ႕ေလးခ်ဳိးတြင္ "အဏၰ၀ါပင္လယ္ ဦးမွာေကာင္၊ ေဆာ္က်ဴးရာတိမ္ မိုးေပထင့္၊ တိုးထပ္ဆင့္ရွိန္" စသည္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ႏွင္းအေလွာက္မွာလခ်ီ ေဆာင္းဘြဲ႕ေလးခ် ဳိးတြင္ "ကြန္းသစ္ကယ္တည္ရာ၊ ဥကၠလာက၊ ညာေရႊမန္းရန္၊ ရာဇဌာန္မွာ၊ ဖန္မလိုလို၊ ဥာဏ္မ်ားပဲ ႀကိဳမိတယ္၊ ဆီးပိုႏွင့္လြမ္ းတာကို၊ ဆင္ရာထင္လိမ့္ တစ္ဘိန္းငယ္က၊ ၿခိမ္းသင့္ပါဘူး" ဟု လည္းေကာင္း အသီးသီး ဖြဲ႕ဆိုထားသည္။
တစ္ဖန္စာဆိုေတာ္ ၀က္မစြတ္ ၀န္ေထာက္မင္းဆို နတ္ေတာ္လဘြဲ႕ ရွစ္ဆယ္ေပၚ ေတးထပ္တြင္ "ထက္ခြင္ယွက္ ဆင္သက္ တင္သားမွာ၊ ငွက္ခါးေတာင္လဲ့ မင္ျပာမွိန္၊ ကြက္က်ားေမွာင္တ ြဲ႕ ယွဥ္ကာလိမ္သည္၊ မိုးဆင္ရာတိမ္ ႀကိမ္သျဖင့္" ဟု အစခ်ီ ဖြဲ႕ဆိုထားသကဲ့သို႔ စာဆိုေတာ္ ဖိုး၀ဇီရဆို လနတ္ေတာ္ထက္ခ်ီ နတ္ေတာ္ေလဘြဲ႕ မွာတမ္း၏ အပိုဒ္ခြဲပါ ေဒြးခ်ဳိး၏ ပထမပိုဒ္တြင္လည္း "လြင္ျပာငယ္မွိန ္၊ ဆင္ရာတိမ္၀ လာဟငယ္တို႔၊ ရြာၾကရင္လား" စသည္ျဖင့္ အသီးသီး ဖြဲ႕ဆိုထားၾကသည္။
နတ္ေတာ္လသည္ ရာသီအားျဖင့္ ဓႏုရာသီျဖစ္ၿပီး စန္းယွဥ္နကၡတ္မွာ မိဂသီနကၡတ္ ျဖစ္သည္။ ဓႏုရာသီကား ေလးဆြဲေသာ ေယာက်္ားတုိ႔ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ ရာသီ၊ ထုိေယာက်္ားႏွင္ အေရာင္အဆင္းတူေသာ ရာသီဟု ဆိုသည္။ ရာသီ႐ုပ္မွာ ေရွ႕ထက္၀က္ကား ေလးစြဲေသာ ေယာက်္ားသဏၭာန္၊ ေနာက္ထပ္၀က္ကား ျမင္းေျခသဏၭာန္ ရွိသည္။ ရာဇမတၱဏ္က်မ္းတြ င္ တနဂၤေႏြၿဂိဳဟ္ ၿဗိစၦာ၌တည္စဥ္ ၾကတိၱကာနကၡတ္၌ နတ္ပူေဇာ္ရာသည္ဟ ဆုိသည္။ ဤလကို ေရွးအခါက မဟာပိႏၷဲနတ္ကို ပူေဇာ္ရာလ ျဖစ္၍ "နတ္လ" ဟု ေခၚဆိုခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ တရားကို တရားေတာ္၊ သံဃာကို သံဃာေတာ္ဟု ေခၚဆိုၾကသကဲ့သုိ႔ နတ္လကိုလည္း "နတ္ေတာ္လ" ဟု ယေန႔တုိင္ ေခၚဆိုလ်က္ရွိေၾ ကာင္း ေလ့လာတင္ျပ လုိက္ရေပသည္။
No comments:
Post a Comment