“တစ္ခုေသာ သႀကၤန္အခါ”
လာလာေလ လိုက္ခဲ့ေတာ့ တို႔စ႐ိုက္ တို႔ဘာသာ ႏွစ္ဆန္းခါ ပိေတာက္ၾကြားခ်ိန္မို႔ ကစားကာ ေရၾကည္ၾကည္နဲ႔ ပီေပသည္ ျမန္မာမ်ဳိးကိုလ တိုးဆင့္၍ ခ်စ္ခဲ့တာ ။
လာေဟ့ လာေဟ့ ဘုရားကုန္းက၊တအုန္းအုန္းနဲ႔၊ တ႐ုန္း႐ုန္းလာၾက ဘယ့္ႏွာပါလိမ့္ ထိန္႔လိုက္ တဲ့အိုးစည္၊ႏွဲကလဲ ပီသနဲ႔ သီသူက သီၾက၊ ကသူကက လာ ႏြားႀကီးလည္းပါသေဟ့ ေက်ာေပၚမွာ ေကာ္ေဇာ၊ အေမႊးေရာ သနပ္ခါး ခ်ဳိဖ်ားမွာ ပိေတာက္ပန္းေတြက တလွ်မ္းလွ်မ္းေရႊအဆင္ ႏြားစိတ္ထဲ အခဲသား၀င္လိုက္ရ ရႊင္လိုက္မည့္ျဖစ္ျခင္း။
၀ဋ္မကင္းသူကိုျဖင့္ လႊတ္ျခင္းမွာ ၀ါသနာပါတဲ့ ေရႊျမန္မာ သည္လူမ်ဳိးမွာလ အက်ဳိးသည္လိုတူလိုက္ပါ့ ေရႊမဥၨဴႏႈတ္ခ်ဳိခြန္းရယ္နဲ႔ သြန္းလိုက္မိပါ ။
ႏွစ္သစ္ကူးတဲ့၊တန္ခူးခါမွာ ဒါနကတေ၀ေ၀၊ ေရေတြက တရႊဲရႊဲ ေပ် ာ္ပြဲက တ၀င့္၀င့္၊ကဲလို႔သာ ဆင့္ေရာ့ အရြယ္သင့္ အရြယ္ငယ္ ျမန္မာေတြ ထယ္လိုက္ၾက။
ဘယ္ေျမဟာ ေစတီေပါမယ္လဲ့ ဘယ္ေျပဟာ အေပ်ာ္ေၾကာမယ္လဲ့ စိတ္ေဇာ ျမန္ဗမာမွာျဖင့္ သံသရာ ဂ႐ုထားသူမို႔ ပါးလိုက္ၾက ေပ်ာ္ေပ်ာ္သာ အခါက ႏွစ္ဆန္း။
လကလဲ ရႊင္လန္း ရြက္ေဟာင္းေၾကြ၊ရြက္သစ္ကယ္ေ၀ ေလေျပဖ်န္းျပန္ေတာ့ လြမ္းစရာေပါ့ ။
ဥၾသငယ္သာ ပင္ျမင့္မွာ သံ၀ါ၀ါနဲ႔ သႀကၤန္ခါသူက ညွင္းေလေတာ့ မေလးေမာင္ သည္ရင္တြင္းဆီသို႔ သီခ်င္းသူ၀င္လာ၍ ျဖဴစင္စြာ ဂူဆင္၍သာပါ့ ေအာင္းေမြ႕ရႊင္လန္း ။။
ေဇာ္ဂ်ီ ပန္းခ်ီ Maung Ugga Kyaw (12years) — w
No comments:
Post a Comment