ပန္းပန္လ်က္ဘဲ
ညိဳျပာျပာ၊ လတာျပင္ ေျခရင္း။ လိႈင္ းတက္ရာ ေဗဒါတက္၊လိ ႈႈ္င္းတက္ရာ ဆင္း။ ဆင္ းရလဲမသက္သာ။ အုန္းလက္ေၾကြ ေရေပါေလာ၊ေမ်ာစုန္လို႔သာ။ အဆင္းနဲ႔ အလာ၊ ေဗဒါမအေတြး။ အုန္းလက္ေၾကြ သူ႔နံေဘး၊ေဆာင့္ခဲ့ရေသး။ ေဆာင့္ခဲ့လဲ မသက္သာ။ ေနာက္တခ်ီဒီတလံုးက၊ဖံုးလိုက္ျပန္ပါ။ ျမဳပ္ေလေပါ့ ေပၚမလာ၊ မေဗဒါအလွ။ တလံကြာ လိႈင္းအၾကြ၊ေပၚလိုက္ျပန္ရ။ ေပၚျပန္လဲမသက္သာ။ ေခ်ာင္းအဆြယ္ ေျမာင္းငယ္ထဲက၊ ဘဲထြက္လို႔လာ။ ဘဲအုပ္မွာ တစ္ရာႏွစ္ရာ၊ မေဗဒါက တပင္တဲ။ အယက္အကန္ခံလို႔။ ေဗဒါျပန္ အံကိုခဲ၊ ပန္းပန္လ်က္ဘဲ။
ေဇာ္ဂ်ီ
No comments:
Post a Comment