Monday, April 29, 2013

ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ရာ ဒု-သ-န-ေသာ အေၾကာင္း

ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ရာ ဒု-သ-န-ေသာ အေၾကာင္း


အရပ္စကားတစ္ခုရွိပါတယ္။ကာမပုိင္ေယာက်ၤားရွိတဲ့ အမ်ဳိ းသမီးကုိ ကုိယ္ထိကာယ လြန္က်ဴးမိလ်ွင္ ဒု-သ-န-ေသာ ထုိက္လိမ့္မယ္ဆု ိတဲ့စကားရပ္ေလးတစ္ခုပါ။ထုိဒု-သ-န-ေသာ ဆုိတဲ့ စကားလုံးေလးခုျဖစ္ေပၚလာပုံဟာ ဒီလုိပါ။တကယ္ေတာ့(ဒု၊သ၊န၊ေသာ)ဆုိတဲ့စကားလုံးေလးခုဟာ သူေဌးသားေလးဦးရဲ့လူဘဝရေနခုိက္ ေငြေၾကးခ်မ္းသာမွဳအရွိန္အဝါကုိ မေကာင္းတဲ့အကုသုိလ္ေနရာမွာ အသုံးခ်ျပီး ေသလြန္တဲ့အခါ ေလာဟကုမၻီငရဲက်ေရာက္ျပီး ဆင္းရဲဒုကၡမ်ဳိးစုံခံစားရင္း ပင္ပန္းၾကီးစြာ ေအာ္ဟစ္ျမည္တမ္းလုိက္တဲ့အသံမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ဒီ ဒု-သ-န-ေသာ ျဖစ္ေပၚလာပုံအတိတ္အေၾကာင္းကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ အင္မတန္မွ ေၾကာက္စရာေကာင္း၊အင္မတန္မွ ထိတ္လန္႔ဖြယ္ရာျဖစ္ျပီး သံေဝဂယူစရာျဖစ္ပါတယ္။ဒီအေၾကာင္းကုိ ေကာသလမင္းၾကီးအားအေၾကာင္းျပဳျပီး ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ေဟာၾကားေတာ္မူျခင္းျဖစ္ပါတယ္။


သာဝတၳိျပည့္ရွင္ ဘုရင္ေကာသလမင္းသည္ တစ္ခုေသာ ပြဲသဘင္ေန႔၌ ပု႑ရိကအမည္ရွိတဲ့ ဆင္ျဖဴေတာ္ကုိစီးျပီး ေနျပည္ေတာ္ကုိ လွည့္လည္ပါတယ္။အဲဒီအခါမွာ အိမ္တစ္အိမ္၏ ျပတင္းေပါက္မွေန၍ မိမိအားလွမ္းေမ်ွာ္ၾကည့္ရွဳေနေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ကုိ ျမင္လွ်င္ အလြန္တက္မက္တဲ့ စိတ္ျဖစ္လာတဲ့အတြက္ ျမိဳ႔ေတာ္ကိုဆက္လက္လွည့္လည္ျခင္း မျပဳနုိင္ေတာ့ဘဲ နန္းေတာ္သုိ႔ ျပန္လာခဲ့ရပါတယ္။


နန္းေတာ္သုိ႔ေရာက္တဲ့အခါ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့ မင္းလုလင္ တစ္ေယာက္ကုိေခၚ၍ ထုိမိန္းမသည္ ကာမပုိင္လင္ရွိသူျဖစ္သေလာ၊ မရွိသူျဖစ္သေလာဟူေသာ အေၾကာင္းကုိစုံစမ္းရန္ ေစလႊတ္လုိက္ပါတယ္။ မင္းလုလင္၏စုံစမ္းခ်က္အရကာမပုိင္ လင္ရွိသူျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရလ်ွင္ ထုိမိန္းမ၏ေယာက်ၤားကုိေခၚေစျပီး မိမိအနီး၌ အျမဲခစားရန္ မင္းလုလင္အျဖစ္တာဝန္ေပးခဲ့ပါတယ္။


ဒါေပမယ့္ မင္းလုလင္ဟာ မင္းမွဴထမ္း လုပ္ရမွာကုိ စိတ္မပါေသာ္လည္း ဘုရင္ရဲ့ အမိန္႔ကုိ မျငင္းပယ္ဝံ့တာေၾကာင့္ တထိတ္ထိတ္ တလန္႔လန္႔နဲ႔ နန္းေတာ္တြင္း၌ခစားေနရတာပါ။ေကာသလမင္းၾကီး၏ အၾကံကုိလည္း တစ္စြန္းတစ္စ ရိပ္မိေနတာေၾကာင့္ တာဝန္ဝတၱရား ပ်က္ကြက္ျခင္း မရွိေစရန္ အထူးဂရုစုိက္ျပီး ေဆာင္ရြတ္ေပးပါတယ္။


ေကာသလမင္းၾကီးသည္ တစ္လ ႏွစ္လခန္႔ၾကာသည့္တုိင္ေအာင္ ထုိမင္းလုလင္အေပၚ၌အျပစ္ရွာလုိ႔မရတဲ့ေနာက္ဆုံးထုိမင္းလုလင္ကုိေခၚကာ ေနျပည္ေတာ္ကေန တစ္ယူဇနာေလာက္ေဝးတဲ့ ေရအုိင္သုိ႔သြားေစ၍ အရုဏဝတီမည္တဲ့ ေျမနီမွဳန္႔ႏွင့္ ကုမုျဒာ ၾကာပန္းတုိ႔ကုိ ယူေဆာင္ရန္ေစခုိင္းလုိက္ပါတယ္။ညေန မိမိ ေရးခ်ဳိးရန္အမီ ျပန္ေရာက္မလာပါက အျပစ္ဒဏ္ေပးမည္ဟူ၍လည္းမိန္႔ၾကားလုိက္ပါတယ္။


ထုိမင္းလုလင္လည္း ဘုရင္၏ အမိန္႔ကုိ ၾကားတဲ့အခါ အလြန္ထိတ္လန္႔တဲ့အတြက္ အိမ္ကုိခ်က္ခ်င္းျပန္ျပီး ထမင္းထုပ္ကုိယူကာ အပူတျပင္းထြက္ခြာသြားပါတယ္။ေရအုိင္သုိ႔ေရာက္လ်ွင္ ခဏတာ အနားယူျပီး အရုဏဝတီေျမမွဳန္႔ႏွင့္ ကုမုျဒာၾကာပန္းတုိ႔ကုိ ယူေဆာင္ကာ ေနျပည္ေတာ္သုိ႔ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ျမဳိ့တံခါးဝေရာက္ေတာ့ ေနမဝင္ေသးေသာ္လည္း တံခါးပိတ္ထားျပီး ျဖစ္သည္ကုိေတြ႔ေတာ့ မင္းၾကီး၏ အထူးတမန္ေတာ္ျဖစ္၍ တံခါးဖြင့္ေပးရန္ေတာင္းဆုိေသာ္လည္း မင္းၾကီးက မည္သူမ်ွ ဖြင့္မေပးရန္ အမိန္႔ထုတ္ထားေၾကာင္း တံခါးမွဴးက ျပန္ေျပာပါတယ္။


ထုိမင္းလုလင္ဟာ မိမိအခ်ိန္မီ ျပန္၍ေရာက္လာေၾကာင္းကုိ တံခါးမွဴးကုိသက္ေသထား၍ ေျမမွဳန္႔ႏွင့္ၾကာပန္းတုိ႔ကုိ ထားခဲ့ျပီး ျမိဳ႔ျပင္ရွိေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာသြားအိပ္ပါတယ္။မင္းျပစ္မင္းဒဏ္သင့္၍ ခ်စ္လွစြာေသာဇနီးႏွင့္ကြဲကြာရေတာ့မည္အျဖစ္ကုိလည္း ေတြးျပီး ပူပန္ေနတာေၾကာင့္ေကာင္းစြာမအိပ္နုိင္ပဲျဖစ္ေနပါတယ္။ ေကာသမင္းၾကီးကေတာ့ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ မင္းလုလင္ကုိသတ္ျပီး သူမိန္းမကုိ အပုိင္သိမ္းယူရမယ့္အျဖစ္ကုိေတြးျပီး အိပ္မေပ်ာ္ပဲျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။


ညသန္းေခါင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ နန္းေတာ္၏အျပင္မွ ဒု၊သ၊န၊ေသာ ဟူေသာ အသံၾကီးေလးခုကုိထူးဆန္းစြာေပၚထြက္လာတာကုိၾကားရေတာ့ ထိတ္လန္႔တုန္လွဳပ္သြားပါတယ္။အဲဒီတစ္ညလုံးလည္း အိပ္မေပ်ာ္နုိင္ရွာေတာ့ပဲ နံနက္မုိးလင္းလ်င္ လင္းခ်င္း ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားကုိေခၚ၍ အေၾကာင္းစုံကုိေျပာျပပါတယ္။ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားၾကီးက မင္းၾကီးၾကားလုိက္တဲ့အသံတုိ႔ကုိ ေကာင္းစြာ အနက္အဓိပၸါယ္ကုိေဖာ္နုိင္စြမ္းမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္အထင္ေသးမည္ဆုိတာေၾကာင့္ ရမ္းသမ္းျပီး အဓိပၸါယ္ျပန္လုိက္ပါတယ္။ဘယ္လုိျပန္လုိက္သလဲလုိ႔ဆုိေတာ့ အရွင္မင္းၾကီးၾကားလုိက္တဲ့ အသံက အရမ္းကုိေၾကာက္စရာေကာင္းလွေၾကာင္း၊ အသက္အႏၱရာယ္ပင္ထိခိုက္နုိင္ေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္လုိ႔ ေလ်ွာက္ထားပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မင္းၾကီးလည္း အလြန္ေၾကာက္လန္႔တာေၾကာင့္ အဲဒီအႏၱရာယ္ကုိ တားဆီးနုိင္မည့္ ယၾတာကုိအျမန္စီစဥ္ခုိင္းပါတယ္။


ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားၾကီးက မင္းၾကီး၏အမိန္႔ျဖင့္ သတၱဝါတုိ႔ကုိသတ္၍ (သဗၺသတ)မည္ေသာယဇ္ပူေဇာ္မွဳကုိျပဳလုပ္ရန္ ဆင္၊ျမင္း၊က်ြဲ၊ႏြား၊အစရွိေသာ တိရိစၦာန္ အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ သတုိ႔သား သတုိ႔သမီးမ်ားကုိ တစ္မ်ဳိးလ်ွင္ တစ္ရာစီ ရရွိေအာင္ ဖမ္းဆီးေစပါတယ္။ သားသမီး ေဆြမ်ဳိးမ်ားဖမ္းဆီးျခင္းခံရေသာ ျမဳိ့သူျမဳိ့သားမ်ားလည္း ဟစ္ေအာ္ငုိေၾကြးၾက၊တစ္ခ်ဳိ႔လည္းေတာထဲသုိ႔ေျပးပုန္းၾကနဲ႔ သာဝတၳိျမဳိ့ၾကီးမွာ ကမာၻပ်က္သည့္အလားျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။


ထုိအျဖစ္ပ်က္ေတြကုိ မလႅိကာမိဖုရားၾကီးၾကားေတာ့ ေကာသလမင္းၾကီးကုိ ပုဏၰားရဲ့ စကားကုိမယုံၾကည္သင့္ေၾကာင္း၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိသာ အေၾကာင္းအက်ဳိးသိေအာင္ေလ်ွာက္ထားေမးျမန္းသင့္ေၾကာင္း ေလ်ွာက္ထားပါတယ္။ ေကာသလမင္းၾကီးလည္း မလႅိကာမိဖုရားၾကီးကိုေခၚကာ ျမတ္စြာဘုရားသီတင္းသုံးေတာ္မူတဲ့ ေဇတဝန္ေက်ာင္းသုိ႔သြားျပီး အေၾကာင္းစုံကုိျမတ္စြာဘုရားအားေလ်ွာက္ထားပါတယ္။ဒီအခါမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဒကာေတာ္မင္းၾကီး မေၾကာက္ပါလင့္၊ ဘာအႏၱရာယ္မွမရွိပါဟုမိန္႔ၾကားျပီး ဒု၊သ၊န၊ေသာ ဟူေသာ အသံၾကီးေလးခုအေၾကာင္းကုိ အနက္အဓိပၸါယ္ေပၚလြင္ေအာင္ေဟာေတာ္မူပါတယ္။


ထုိ ဒု၊သ၊န၊ေသာ ဟူေသာ အသံၾကီးေလးခုမွာ ေလာဟကုမၻီငရဲ၌က်ခံေနရတဲ့ ငရဲသားေလးဦးတုိ႔က အသီးသီး ေအာ္ဟစ္လုိက္သည့္အသံမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထုိငရဲသားေလးဦးမွာ ေရွးဘဝက သူေဌးမ်ားျဖစ္ၾကေၾကာင္း၊မိမိတို႔ပုိင္ဆုိင္တဲ့ ေငြမ်ားကုိ အက်ဳိးရွိေအာင္အသုံးမခ်ဘဲ ကာမပုိင္ေယာက်ၤားရွိတဲ့မိန္းမ၊ကာမပုိင္ေယာက်ၤားမရွိတဲ့ မိန္းမ စတဲ့ မိန္းမမ်ားကုိေငြျဖင့္ျဖားေယာင္းျပီး ေသာက္စားမူးရစ္ ျပီး မွားယြင္းစြာ ေဖာက္ျပန္ခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ထုိမေကာင္းမွဳမ်ားေၾကာင့္ ေသလြန္သည့္အခါ ေလာဟကုမၻီငရဲသုိ႔က်ေရာက္ျပီး ဆင္းရဲဒုကၡမ်ားခံစားရ၍ေနာင္တ .. တရားရရွိေၾကာင္းထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားတဲ့စကားသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူတုိ႔ေျပာလုိတဲ့ စကားကုိ အျပည့္အဝဆုံးေအာင္မေျပာနုိင္ရွာပဲ အစ တစ္လုံးစီသာေျပာဆုိနုိင္ျပီး ေအာက္သုိ႔ျပန္ျပီးနစ္ျမဳပ္သြားၾကေၾကာင္း၊


ငရဲသားေလးဦးတုိ႔အနက္ ပထမဆုံးတစ္ဦးမွာ "ဒုဇၨီဝိတ မဇီဝိမွ" သူေဌးသားဘဝက မေကာင္းေသာ အသက္ေမြးမွဳျပဳခဲ့မိျခင္းကုိ ျပန္လည္ေျပာဆုိလုိေသာ္လည္း ေရွ့ဆုံး(ဒု)ဆုိတဲ့စကားတစ္လုံးကုိသာေျပာနုိင္ျပီး ေအာက္သုိ႔ျပန္လည္နစ္ျမဳပ္သြားေၾကာင္း၊ဒုတိယငရဲသားက "သ႒ိဝႆသဟႆနိ"ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ေသာင္းတုိင္ေအာင္ ငရဲ၌က်ခံရပုံကုိ ညည္းညဴေျပာဆုိျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ထုိသုိ႔ေျပာဆုိေသာ္လည္း စကားဆုံးေအာင္မေျပာနုိင္ပဲ(သ)တစ္လုံးထဲသာေျပာဆုိျပီး ေအာက္သုိ႔နစ္ျမဳပ္သြားေၾကာင္း၊တတိယ ငရဲသားက "နတၳအေႏၱာ ကုေတာအေႏၱာ" ငရဲဒုကၡ၏အဆုံးအဆ မထင္ပုံကုိညည္းညူလုိေသာ္လည္း(န)တစ္လုံးသာညည္းညဴနုိင္ျခင္းသာျဖစ္ေၾက ာင္း၊ စတုတၳငရဲသားအေနနဲ႔ က်ြန္နဳ္ပ္သည္ ေနာင္ဘဝတြင္ ေကာင္းေသာ အလုပ္ကုိသာအားထုတ္မည္ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ျဖင့္ ေသာဟံနဴန ဣေတာ ဂႏာၱြ စေသာ ဂါထာကုိ ရြတ္ဆုိလ်က္(ေသာ)ဟူေသာ အစ တစ္လုံးသာေျပာဆုိနုိင္ျပီး အဆုံသတ္သြားေၾကာင္းေဟာေတာ္မူပါတယ္။


ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ (ဒု၊သ၊န၊ေသာ)ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကုိနားၾကားျပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေကာသလမင္းၾကီး အင္မတန္ေၾကာက္လန္႔တုန္လွဳပ္သြားျပီး ေနာက္ေနာင္ သူတစ္ပါး မယားမ်ားအား ျပစ္မွားျခင္းမွ လုံးဝ ေရွာင္ၾကဥ္ပါေတာ့မည္ဟုဆုံျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ျပီး ၊ထုိအခုိက္တန္႔မွာပင္ ၾကာပန္းသြားယူေသာ မင္းလုလင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္ထံကုိေရာက္လာေတာ့ ကာယကံရွင္မ်ား စုံညီေနခ်ိန္တြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ထပ္မံျပီး "အိပ္မေပ်ာ္ဘဲ နုိးၾကားေနသူအား ညတာသည္ရွည္၏" "ခရီးပန္းသူအား တစ္ယူဇနာခရီးသည္ ရွည္လ်ား၏" "တရားကုိမသိေသာ လူမိုက္တုိ႔အား သံသရာသည္ ရွည္ၾကာလွေပ၏"ဟူေသာ တရားေဒသနာေတာ္ကုိေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္။ တရားအဆုံးမွာ မင္းလုလင္သည္ ေသာတာပန္အျဖစ္သုိ႔ေရာက္ရုံမွ်မက မင္းျပစ္မင္းဒဏ္မွလည္းကင္းလြတ္သြားပါတယ္။ ေကာသလမင္းၾကီးလည္းယဇ္ပူေဇာ္ရန္ဖမ္းဆီးထားေသာ သတၱဝါအားလုံးကုိခ်က္ခ်င္းလႊတ္ေပးရန္ အမိန္႔ေပးလုိက္ပါတယ္။ အသက္ေဘးမွ လြတ္ကင္းသြားတဲ့ သူမ်ားလည္း မလႅိကာမိဖုရားၾကီးကုိ ေက်းဇူးတင္၍ မဆုံးနုိင္ေအာင္ရွိေနပါေတာ့တယ္။


ဒီေဒသနာေတာ္အရ(ဒု၊သ၊န၊ေသာ)ဆုိတဲ့ အျပစ္သည္ အင္မတန္ပင္ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ၊သံေဝဂယူဖြယ္ရာပင္ျဖစ္ပါတယ္။ အားလုံးေသာ သူမ်ားလည္း သူေဌးသားေလးဦးရဲ့ အျဖစ္ဆုိးနဲ႔ မၾကဳံေအာင္ ကုိယ္က်င့္သီလကုိေစာင့္ထိန္းၾကပါလုိ႔ အသိေပးႏွဳိးေဆာ္လုိက္ရပါသည္။ အားလုံးကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္ အိႏၵိယနုိင္ငံ)။ မိမိသိသမွ်ပြဲကိုျပန္လည္မွ်ေဝေပးခဲ႕ပါတယ္ခင္ဗ်ာ....။။။


No comments:

Post a Comment

"ဟိတ္”ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ အ႐ွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အေျချပဳပဌာန္းကိုဖတ္ရင္း နားမလည္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ပာိတ္ ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ ဘု၇ား ။ ေႏြးေႏြးေအာင္ ( ေနျပည္ေတာ္ ) ဘာသာေရး အေမးအေျဖကို တကယ္တမ္းေတာ့ မေျဖခ်င္ပါဘူး။ ဘာသာေရး အေမးအေျဖဆိုတာက ပညာရွင္ၾကီးမ်ားရဲ့ အရာလို႔ ယုံၾကည္ထားမိလို႔ပါ။ အခုေတာ့ ေျဖရေတာ့မယ္။ ေျပာျပရေတာ့မယ္။ ကိုယ္ေပးလိုက္တဲ့ စာအုပ္ကို ဖတ္ေနတယ္ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္တာဝန္နဲ႔ မကင္းဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဘာသာေရး စာေတြဖတ္တယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝမ္းသာရမွာပါ။ အသိတစ္ေယာက္ကို ေျပာျပတယ္လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ေပါ့ ဟိတ္ဆိုတာကို နားမလည္းဘူးဆိုေတာ့ ''ေဟတု ပစၥေယာ'' ဆိုတဲ့ ဟိတ္ကိုေျပာတာထင္တယ္။ ေဟတု ဆိုတဲ့ ပါဠိကို ျမန္မာတို႔က ဟိတ္ လို႔ ျမန္မာသံနဲ႔ ေခၚလိုက္ၾကတယ္ ကုသလဆိုတဲ့ ပါဠိကို ကုသိုလ္ ေျပာသလိုမ်ိဳးေပါ့ ။ အဓိပၸါယ္က ေဟတု (ဟိတ္) ဆိုတာ ျမန္မာလို အေၾကာင္းတရား လို႔ေျပာတာပါ။ အေၾကာင္းတရားဆိုတာ ဘာကိုျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အေၾကာင္းတရားလည္းဆိုေတာ့ သာမာန္အားျဖင့္ ကုသိုလ္ နဲ႔ အကုသိုလ္ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းတာ နဲ႔ မေကာင္းတာကို ျဖစ္ေစတတ္ အေၾကာင္းတရားကို ေဟတု ဟိတ္လို႔ေခၚတာပါ။ အဲဒီ ဟိတ္ကလည္း (၆)မ်ိဳးရွိပါတယ္၊ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ နဲ႔ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ ပါ ေရွ႔သုံးပါးက အကုသိုလ္ မေကာင္းက်ိဳးကို ျဖစ္ေစတတ္ျပီး ေနာက္သုံးပါးကေတာ့ ကုသိုလ္ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေစတတ္တဲ့ တရားပါ။ အဲဒါကိုပဲ ဟိတ္(၆)ပါးလို႔ေခၚျပန္ပါတယ္။ ေလာဘကို လိုခ်င္ျခင္း တပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရင္ အေလာဘကို မလိုခ်င္ျခင္း မတပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရမွာပါ ။ လိုခ်င္ တပ္မက္ျခင္း မရွိတဲ့သူအတြက္ ေပးကမ္းျခင္း စြန္႔လႊတ္ျခင္းဆိုတဲ့ စာဂ တရား သို႔မဟုတ္ ဒါနတရားဟာ အလိုလိုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း ရွိသူအတြက္ကေတာ့ သူတစ္ပါး ၾကီးပြါးခ်မ္းသာတာကို မနာလို မရႈစိတ္ ျဖစ္ျခင္း ဣႆာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းမ်ားကို တြန္႔တိုျခင္း ႏွေျမာျခင္း မစၦရိယ ။မစၦရိယဆိုလို႔ တဆက္တည္း ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္ ၊ စကားစပ္လို႔ မစၦရိယကလည္း (၅)ပါးရွိတယ္၊ ၁။ အာဝါသ မစၦရိယ ၂။ လာဘ မစၦရိယ ၃။ ကုလ မစၦရိယ ၄။ ဝဏၰ မစၦရိယ ၅။ ဓမၼ မစၦရိယ အာဝါသ မစၦရိယ - မစၦရိယကေတာ့ အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ အတိုင္းမွတ္ျပီး အာဝါသ ဆိုတာက ေနရာ ၊ ေနရာထိုင္ခင္းနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး ႏွေျမာတြန္႔တိုတာကို ေျပာတာပါ။ တိုက္ေတြ ျခံေတြကို မဆိုထားနဲ႔ အယုတ္ဆုံး ပြဲၾကည့္လို႔ ကိုယ့္ဖ်ာမွာ သူမ်ား ထိုင္မွာစိုးလို႔ ေျခေထာက္ကို ကားႏိုင္သမွ် ကားျပီးထိုင္တာဟာလည္း မစၦရိယ ပါပဲ အာဝါသ မစၦရိယေပါ့။ အဲ့လို မဟုတ္ဘဲ ေအာ္… သူလည္း ထိုင္ပါေစ ဆိုျပီး ေနရာေလး ေပးလိုက္ရင္ အာဝါသ ဒါန ေနရာထိုင္ခင္း အလွဴျဖစ္သြားမွာေပါ့။ လာဘ မစၦရိယ -လာဘ္ရျခင္း၌ ႏွေျမာတြန္႔တိုျခင္း ၊ သူမ်ားရမည့္ အခြင့္ေရးေကာင္းေတြကို လက္လႊတ္ေအာင္ ဆုံးရႈံးေအာင္ ပ်က္စီးေအာင္ ၾကံစည္ ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္တဲ့ သူဟာ လာဘ မစၦရိယ ျဖစ္သူပါ။ ကုလ မစၦရိယ- ကုလ ဆိုတာက အမ်ိဳးပါ ဒါေပးမယ့္ ေဆြးမ်ိဳးေတာ္တဲ့ အမ်ိဳးကိုသာ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္မ်ားဆို ဒကာ ဒကာမ၊ လူမ်ားဆို ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ဒီသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မိတ္ဆက္မေပးႏိုင္တာ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ရင္ သူက ကိုယ့္ထက္ ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ပိုျပီးခင္မင္ ရင္ႏွီးသြားမွာ စိုးတာမ်ိဳး အယုတ္ဆုံး ကိုယ္ခ်စ္သူက သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ စကားေျပာတာကို '' ေနာက္ကို သူနဲ႔ စကားမေျပာနဲ႔ ေရာေရာေႏွာေႏွာ မေနနဲ႔ မၾကိဳက္ဘူး" ဆိုတာေတြဟာ မစၦရိယရဲ့ အစြမ္းေလးေတြပါ ကုလ မစၦရိယ ေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ အဲဒီလို မစၦရိယ ေလးျဖစ္မွ ခ်စ္တယ္ထင္ျပန္ပါတယ္တဲ့။ ဝဏၰ မစၦရိယ- ဝဏၰ ဆိုတာ ရုပ္အဆင္းကို ေျပာတာပါ၊ ကိုယ္လွတာေခ်ာတာကို သူမ်ားၾကည့္ရင္ သေဘာက်ေပမယ့္ ၾကည့္တဲ့လူက ကိုယ့္ေက်ာ္ျပီး ဟိုဘက္က ကိုယ့္ထက္ ေခ်ာတဲ့လွတဲ့သူကို ၾကည့္ေနရင္ စိတ္က ဟိုကအလွေပၚမွာ ႏွေျမာတြန္႔တိုတာမ်ိဳးေပါ့ ဥပမာ ေဒဝဒတ္ေလာင္းဟာ ဘဝတစ္ခုမွာ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီးစီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္ေတာ့ လူေတြက ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီး လွေၾကာင္း ယဉ္ေၾကာင္း ေျပာလို႔ သူလိုရွင္ဘုရင္ကိုေတာ့ မေျပာပဲ ဆင္ကိုေျပာရမလားဆိုျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ကို သတ္လိုက္တဲ့ အျဖစ္ဟာ ဝဏၰ မစၦရိယေပါ့ ။ ဓမၼ မစၦရိယ- ဒီဓမၼ မစၦရိယက ေတာ္ေတာ္ေလး ဆန္းတဲ့ မစၦရိယပါပဲ ၊ ကိုသိထားတဲ့ အသိပညာ ဗဟုသုတေတြကို သူမ်ားကို ေျပာမျပခ်င္တာ သူမ်ားသိသြားမွာ စိုးတာ၊ ဓမၼ မစၦရိယ ျဖစ္တဲ့လူဟာ သာမန္ပုဂၢိဳလ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး အသိပညာ သိုု႔မဟုတ္ ဗဟုသုတ ရွိတဲ့လူေတြသာ အျဖစ္မ်ားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျပာမ်ားၾကတယ္ေလ " သိခ်င္ရင္ ဝယ္ဖတ္" တို႔ " ဆရာသား ခ်န္တယ္ " တို႔ ဆရာသားခ်န္တယ္ ဆိုလို႕ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ေတြကို သတိရမိတယ္ ျမတ္စြာဘုရား ပါရမီျဖည့္စဉ္တုန္းက သူဆရာျဖစ္တဲ့ ဘဝတိုင္းမွာ တပည့္ေတြကို ပညာသင္ေပးတဲ့ အခါ ဆရာသား မခ်န္ပဲ ပညာကုန္ သင္ေပးတဲ့ ေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္တဲ့ ဘဝမွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ ေျခေထာက္ေတာ္မ်ားဟာ သာမန္လူေတြလို ေနာက္ေျခသလုံးမွာဘု ထြက္ ေရွ႕ကအရိုးထြက္ မေနပဲ ဧဏီ သားေကာင္လို အသားဆိုင္ဟာေရွ႕ေနာက္ညီမွ်ျပီး ေျပျပက္ေခ်ာေမႊ႕တဲ့ ( ဧဏီဇဃၤတာ) လကၡဏာေတာ္ တစ္ခုအေနနဲ႔ အက်ိဳးေပးတာပါတဲ့ တနည္းအားျဖင့္ ဒါဟာ ဓမၼ မစၦရိယ ကင္းျခင္းရဲ့ အက်ိဳးလို႔ ေျပာရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ေဒါသ - စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္ မုန္းတီးျခင္းဆိုရင္ အေဒါသ ကေတာ့ စိတ္မဆိုး စိတ္မေကာက္ ခ်စ္ခင္ျခင္း ေမတၱာတရားေပါ့ ။လူအမ်ားစုက ေမတၱာရွိတယ္ ေမတၱာထားတယ္လို႔ အေျပာမ်ားၾကေပမယ့္ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာတာကိုေတာ့ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး။ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေခတ္မွာ မိုက္တယ္ ဆိုတဲ့စကားေတာင္ ေကာင္းတယ္ သေဘာက်တယ္ ႏွစ္သက္တယ္ လက္ခံတယ္ ဆိုတဲ့သေဘာ အဓိပါၸယ္အေနနဲ႔ သုံးေနတယ္ဆိုေတာ့ ေမတၱာကို ညႊန္းဆိုတဲ့ အေဒါသကိုလည္း ေမတၱာထားတယ္ ေမတၱာရွိတယ္ အစား အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာရင္ ရမွာပါ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ အေဒါသဆိုတာ ေမတၱာကိုေျပာတာျဖစ္လို႔ပါ။ ေမာဟ - အမွန္ကို မသိျခင္း ဆိုေတာ့ အေမာဟက အမွန္ကိုသိျခင္း ပညာေပါ့ အဲဒီ ပညာကို တစ္လုးံခ်င္း အဓိပၸါယ္က ပ- အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ ညာ- သိတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိျခင္း ပညာ ၊ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို အမ်ိိဳးမ်ိိိဳး ဘက္ေပါင္းစုံက သိတာ ပညာပါ ။ တစ္ဖက္သက္ အျမင္ရွိတာမ်ိဳးကို ပညာလို႔ေခၚလို႔မရပါဘူး၊ ေမာဟ ဆိုတဲ့ အမွန္ကို မသိျခင္းျဖစ္လာျပီဆိုရင္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘလည္း ျဖစ္လာႏိုင္သလို ေဒါသလည္း ျဖစ္လို႔ လြယ္သြားပါျပီ။ ဥပမာေလး တစ္ခုေျပာျပပါ့မယ္ တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ ျမစ္ထဲေျမာျပီး ကၽြန္းေပၚေရာက္သြားတယ္ ကၽြန္းေပၚမွာ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဦးေခါင္းေပၚမွာ သင္တုန္းစက္ၾကီးရဲ့ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို ဆင္းရဲစြာခံစားေနရပါတယ္။ အဲဒီ သင္တုန္းစက္ၾကီးကို ၾကာပန္းၾကီး ပန္ထားတယ္ ထင္ျပီး မရမက ေတာင္းျပီး သူေခါင္းမွာပန္ပါတယ္ ။ ေခါင္းေပၚေရာက္ေတာ့ သူထင္သလို ၾကာပန္းမဟုတ္ဘဲ သင္တုန္းစက္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီး အဲ႔ဒီသင္တုန္းစက္ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို သူဟာ ဆင္းရဲစြာ ခံရပါတယ္တဲ့ ။ သင္တုန္းစက္မွန္း မသိလို႔ လိုခ်င္ခဲ့တာပါ တနည္းအားျဖင့္ အမွန္ကို မသိျခင္း ေမာဟေၾကာင့္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘျဖစ္တာပါ ။ ေနာက္ဥပမာ တစ္ခုေျပာပါဦးမယ္ စာေတာ့ နည္းနည္းရွည္သြားျပီထင္တယ္။ တစ္ရက္မွာ စိတ္က်န္းမာေရး ပါရဂူဆရာဝန္ၾကီး ေဆးရုံထဲမွာ လွည့္လည္ေတာ့ လူနာတစ္ေယာက္က ဆရာဝန္ၾကီးကို မၾကားဝံ႕ မနာသာ စကားမ်ားနဲ႔ ဆဲတယ္။ ဒါကို ဆရာဝန္ၾကီးက စိတ္မဆိုးပဲ ျပဳံးေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ? ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူဟာ စိတၱဇ ေဝဒနာသည္မွန္း သိလို႔ပါ။ေရာဂါသည္ရဲ့ အေျခေနမွန္ကို သိလို႔ပါ။ အကယ္၍ ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူအေၾကာင္း မသိဘူးဆိုရင္ ဆရာဝန္ၾကီး စိတ္ဆိုးေဒါသ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲသလိုပါပဲ အမွန္ကို မသိျခင္းေမာဟက စိတ္ဆိုျခင္း ေဒါသ ၊ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘ ျဖစ္ႏိုင္သလို ဆရာဝန္ၾကီးလို ေဝဒနာသည္ရဲ့ အေၾကာင္းမွန္ကို သိျခင္း အေမာဟ(ပညာ)က စိတ္မဆိုးျခင္း အေဒါသ(ေမတၱာ)ကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါက ေဟတု(ဟိတ္ ၆ပါး)ရဲ့ အက်ဥ္းသိလြယ္ရုံ မွ်သာပါ။ ဒါဆိုရင္ ဟိတ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ ။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟကို အေတာ္ၾကီး ရင္းႏွီးေနေပမယ့္ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟကေတာ့ ပါဠိစာနဲ႔ အထိအေတြ႔အားနည္းတဲ့သူ အတြက္ေတာ့ နည္းနည္းနားရႈပ္တတ္ပါတယ္။ လြယ္လြယ္မွတ္လိုက္ေပါ့ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟေတြမွာ ပါတဲ့ အ -ဆိုတဲ့စကားလုံးေလဟာ no သို႔မဟုတ္ negative ဆိုတာကို ေျပာတာလို႔ စိတ္ထဲကမွတ္ထားလိုက္ရင္ လြယ္ပါတယ္။ က်မ္းကိုး အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ၏ အေျချပဳပ႒ာန္း ။ ။ အေျချပဳသျဂႋဳဟ္ လယ္တီဆရာေတာ္ ၏ ပါရမီ ဒီပနီ ငါးရာ့ငါးဆယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ မိလိႏၵ ပဉွာ(ကုသလာကုသလသမဝိသမ) ဇာတကအ႒ကထာ(၁) ဒုေမၼဓဇာတက ashinjawtika

from ျဖိဳးမင္းေဇာ္ http://ift.tt/2vPEFCf via IFTTT