Thursday, November 21, 2013

မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ စူဠေသာတာပန္ ေသနည္း

ိုမိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ စူဠေသာတာပန္ ေသနည္း


"စူဠေသာတာပန္ေသန ည္း တရားေတာ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္"


ငါေသရင္ ဘယ္မ်ားေရာက္မလဲဆိုတာ ေနာက္ဆံုးစဥ္စားခန္းက်ေတာ့ေပၚတာပဲ၊ သားနဲ႔သမီးနဲ႔ ေပ်ာ္ေနတံုးမေပၚ ဘူး၊ ေဝဒနာတစ္ခုေရာက္ တဲ့အခါ ဒါနဲ႔ ဝိဉာဏ္ခ်ဳပ္ရမလား၊ ငါေသရင္ ဘယ္မ်ားေရာက္မလဲ စိတ္ကေလးေပၚလာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္မခ်၊ တကယ္စိတ္ခ်တဲ့ အလုပ္လုပ္မထားလု ကံအေၾကာင္းတရားပဲ၊ကိုယ္ျပဳဘူးတဲ ကုသိုလ္လည္းရွိသားဘဲ စိတ္မခ်လက္မခ်ေန တတ္ပါတယ္။ အခုေတြးလံုးဟာ လာလိမ့္မယ္၊ စိတ္ခ်တဲ့အလုပ္လုပ္မထားေသာ ပုဂၢိဳလ္မွာ လာၿမဲ၊ စိတ္ခ်ရေသာပုဂၢိဳလ္မွာ ခႏၶာဝန္ေပါ့သြား ၿပီ၊ ဒီအလုပ္ႏွစ္ခုလံုးကလာမွာပဲ အလုပ္မလုပ္ထားသူမွာ ကံပစ္ခ်သလုိ ခံရမွာပဲလို႔ ကံပစ္ခ်သလုိ ခံရမည့္ပုဂၢိဳလ္ ဟာ ကိုယ့္စြမ္းရည္တံုး၊ ကိုယ္စြမ္းရည္ရွိလုိ႔၊ ဉာဏ္ပို႔ရာ ေသာတပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္ျဖစ္ရန္ လုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားပါ။ ကံစြမ္းရည္ထက္ ဉာဏ္စြမ္းရည္အဘိ းတန္တယ္၊ကံက အထက္ေျမာက္လည္းကံပဲ၊ ေအာက္ပစ္ခ်လည္းကံပဲ၊ ကံစြမ္းရည္ကမၿမဲဘူး၊ လူ႔ေဘာလံုးျဖစ္ပါေပါ့လား၊ ဉာဏ္စြမ္းရည္ကို အဓိက အားကုိးၾကစမ္းပါ အေရႀကီးတယ္။


ငါေသရင္ အပါယ္ေလးပါးေရာက ္ခ်ီအံုးမလား၊ အပါယ္ေလးပါး မေရာက္တဲ့ တရားလုပ္ထားလုိက္ မေသခင္ကသိတယ္၊ စီးပြားရွာတာ စိတ္ခ်ဖုိ႔ရွာသလုိ သံသရာမွ စိတ္ခ်ရတဲ့အလုပ္ လုပ္ထားပါ၊ ဘုရားေျပာတဲ့အတိုင္း ဆရာသမားသင္ျပတဲ့ အတိုင္း ဉာဏ္ထဲမွာ အထင္ျမင္ေပါက္ရင္ ဘာပူစရာ ရွိေသးလဲ၊ လူျဖစ္က်ိဳးနပ္တယ္၊ "ငါေသရင္ ဆြမ္းမသြတ္နဲ႔လုိ႔" မွာႏုိင္ေအာင္ဉာ ဏ္စြမ္းရည္ကို လုပ္ထားပါ၊ မမာမွေတြးလံုးထုတ္လာရင္ ခက္ပါလိမ့္မယ္၊ ေခါင္းအံုးေပၚမွ ာ မ်က္ရည္ႀကီးငယ္မက်ေစနဲ႔။ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ က မိဘေတာ္ခဲ့တဲ့ ကုလမာတာနဲ႔ နကုလပိ အဘိုးႀကီး အဘြားႀကီးကို တိုတိုတုတ္တုတ္နဲ႔ ေက်းဇူးျပန္ဆပ္တယ္၊ ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္ႀကီးတုိ႔ကို ခႏၶာႀကီးကအၿမဲတမ္းအနာရွိတယ္လုိ႔ ဘုရားကေဟာလုိက္တယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္မွ အနာမကင္းတဲ့ခႏၶာႀကီး၊ ခႏၶာႀကီးက အၿမဲနာေနမွာဘဲ၊ စိတ္ကမနာရင္ နိဗၺာန္ေရာက္ပါလိမ့္မယ္၊ "ကိုယ္သာနာ၍ စိတ္မနာေစႏွင့္" ခမည္းေတာ္ႀကီးကို တိုတိုတုတ္တုတ္ ေဟာလိုက္တယ္။


အိမ္ကိုျပန္ရင္ ပါပါေစ၊ ကိုယ္သာနာ၍ စိတ္မနာရင္ နိဗၺာန္ေရာက္မယ္ ၊ ဘုရားအက်ယ္မေဟာဘဲျပန္ၾကြ၊ ခမည္းေတာ္က ရွင္သာရိပုတၱရာဆီဝင္ သားေတာ္ႀကီးက တပည့္ေတာ္ က်င့္ဖုိ႔တရားေတာ့ ကိုယ္သာနာ၍ စိတ္မနာေစႏွင့္ ဆိုတာကို ေဟာပါတယ္၊ ကိုယ္သာနာ၍စိတ္မနာေစႏွင့္ဆိုတဲ့ တရားကအင္မတန္ အဖိုးတန္တယ္။


အရိယာမ်က္လံုးမရွိရင္ ခႏၶာငါးပါးကို ငါ့ကိုယ္၊ ငါ့ဟာ၊ ငါ့ဥစၥာထင္ၿပီးေ နတယ္၊ ဒီခႏၶာငါးပါးက ငါ့ကိုယ္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာလိမ့္မယ္၊ ႐ုပ္တရားကို ငါထင္၊ မ်က္ေစ့လည္းနီေန ရင္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔က ကုိယယ္နာတာ နဲ႔ စိတ္နာတယ္၊ ဘုရားက ကိုယ္သာနာ၍ စိတ္မနာႏွင့္လုိ႔ေျပာတယ္၊ ကိုယ္ထိမခ်ိေအာင နာတယ္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔က ကန္႔လန္႔လုပ္တယ္၊ ေတာ္ေသးတယ္၊ ဒီထက္ႀကီးသူ မရွိလုိ႔။ ဒီတရားထူးတရားျမတ္ကို မႀကံဳရ၊ မနာရ၊ ႏွလံုးမသြင္းရ၊ ေဝဒနာကၡႏၶာ ငါထင္ၿပီး ေသပစ္ခ်င္တယ္၊ ကိုုယ္နာရင္ စိတ္နာတာပဲ၊


သညာကၡႏၶာေနာက္ကလည္း သည္ခႏၶာကို ငါထင္ ကိုယ္အမွတ္မွား၊ ကိုယ္စိတ္ဆိုး၊ဘ ရားၾကည္ညိဳပါတယ္၊ တရားၾကည္ညိဳပါတယ္၊ ကိုးစားပါတယ္၊ အားထားပါတယ္၊ ေခ်ာ့ခ်ီတလွည့္၊ ေျခာက္ခ်ီတလွည့္၊ ေညာင္ရည္အိုးေလး ေရွ႕မွာထား၊ ကိုးစားပါတယ္ ဘုရားလုပ္ျပန္ၿပ ီ၊ ကိုယ္နာစိတ္နာတာက်ေတာ့ ဘုရားစကား နားမေထာင္ဘူး၊ သခၤ ါရခႏၶာနဲ႔လည္း ရန္ျဖစ္တာပဲ၊ ဝိဉာဏခႏၶာနဲ႔လည္း ရန္ျဖစ္ေနတာ က်ဳပ္စိတ္က်ဳပ္မ ႏိုင္ဘူး၊ ကိုယ္စိတ္နဲ႔ကိုယ္ႏွိပ္စက္ေနတာ၊ ကိုယ္နာစိတ္နာၿပီး ခႏၶာငါးပါးနဲ႔ ရန္ျဖစ္ေနတာ။


ခႏၶာငါးပါးေပါင္ းလုိက္ရင္ ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ပါး ၊ ႐ုပ္တရားဟာ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အဟာရေၾကာင့္ျဖစ္တာ ခင္ဗ်ာ တို႔မပိုင္ဘူး၊ နာမ္ခႏၶာ ၄-ပါးက အာ႐ုံဒြါရေၾကာင္ ့ျဖစ္တာ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္ပဲရွိတယ္၊ အကုန္အနိစၥခ်ည္းပဲ၊


အရိယာ မ်က္လံုးတပ္ၿပီးတဲ့အခါ ျဖစ္လုိက္ပ်က္လုိက္ အနိစၥျမင္တဲ့အခါ ကိုယ့္ဟာမဟုတ္ေၾကာင္း ေကာင္း ေကာင္းသိမယ္။ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လံုး စံုလံုးကန္းနဲ႔လာခဲ့တယ္၊ အပါယ္ေလးပါးေခ်ာ က္၊ သခ်ႋးဟူသမွ် စံုလံုးကန္း၊ အရိယာမ်က္လံုးရဖ ဆရာေကာင္းသမားေကာင္းနဲ႔ ေတြ႔ရင္ခဏနဲ႔ ရႏိုင္ပါတယ္။


ကိုယ္နာစိတ္မနာတဲ့ မ်က္လံုးကို ဆရာဘုန္းႀကီး တပ္ေပးရလိမ့္မယ္၊ ဪ..ျဖစ္ေနတယ္ ပ်က္ေနတယ္ သိတဲ့မ်က္လံုးတပ္ေပးရမယ္၊ ဝိပႆနာ မဂ္က်ေအာင္ မ်က္ေစ့ႏွစ္ကြင္ း အလင္းရၿပီးေသေသာေၾကာင့္ ေသာတာပန္ျဖစ္ၿပီ း၊ေသာတာပန္မျဖစ္ ေတာင္မွ ေသာတာပန္အငယ္စားျဖစ္ၿပီး ေသရတဲ့အတြက္ ဒုိ႔ဘာမွ ေၾကာက္စရာမရွိဘူ းလို႔ မွတ္ပါ။


ဤေကာင္မႈကုသိုလ္ကံ ေစတနာအေပါင္းတို႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်း ဇူးျပဳျခင္းငွာ အေထာက္အပံံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင္ ့ တည္ရွိပါေစသတည္း ။


အရွင္ဉာဏဓဇ


မုိးကုတ္ဝိပႆနာ မဂၤလာမဂၢင္ရိပ္သ ာ ပင္မသံေဝဇနိယဌာန အမရပူရၿမိဳ႕။ ။


No comments:

Post a Comment

"ဟိတ္”ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ အ႐ွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အေျချပဳပဌာန္းကိုဖတ္ရင္း နားမလည္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ပာိတ္ ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ ဘု၇ား ။ ေႏြးေႏြးေအာင္ ( ေနျပည္ေတာ္ ) ဘာသာေရး အေမးအေျဖကို တကယ္တမ္းေတာ့ မေျဖခ်င္ပါဘူး။ ဘာသာေရး အေမးအေျဖဆိုတာက ပညာရွင္ၾကီးမ်ားရဲ့ အရာလို႔ ယုံၾကည္ထားမိလို႔ပါ။ အခုေတာ့ ေျဖရေတာ့မယ္။ ေျပာျပရေတာ့မယ္။ ကိုယ္ေပးလိုက္တဲ့ စာအုပ္ကို ဖတ္ေနတယ္ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္တာဝန္နဲ႔ မကင္းဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဘာသာေရး စာေတြဖတ္တယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝမ္းသာရမွာပါ။ အသိတစ္ေယာက္ကို ေျပာျပတယ္လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ေပါ့ ဟိတ္ဆိုတာကို နားမလည္းဘူးဆိုေတာ့ ''ေဟတု ပစၥေယာ'' ဆိုတဲ့ ဟိတ္ကိုေျပာတာထင္တယ္။ ေဟတု ဆိုတဲ့ ပါဠိကို ျမန္မာတို႔က ဟိတ္ လို႔ ျမန္မာသံနဲ႔ ေခၚလိုက္ၾကတယ္ ကုသလဆိုတဲ့ ပါဠိကို ကုသိုလ္ ေျပာသလိုမ်ိဳးေပါ့ ။ အဓိပၸါယ္က ေဟတု (ဟိတ္) ဆိုတာ ျမန္မာလို အေၾကာင္းတရား လို႔ေျပာတာပါ။ အေၾကာင္းတရားဆိုတာ ဘာကိုျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အေၾကာင္းတရားလည္းဆိုေတာ့ သာမာန္အားျဖင့္ ကုသိုလ္ နဲ႔ အကုသိုလ္ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းတာ နဲ႔ မေကာင္းတာကို ျဖစ္ေစတတ္ အေၾကာင္းတရားကို ေဟတု ဟိတ္လို႔ေခၚတာပါ။ အဲဒီ ဟိတ္ကလည္း (၆)မ်ိဳးရွိပါတယ္၊ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ နဲ႔ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ ပါ ေရွ႔သုံးပါးက အကုသိုလ္ မေကာင္းက်ိဳးကို ျဖစ္ေစတတ္ျပီး ေနာက္သုံးပါးကေတာ့ ကုသိုလ္ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေစတတ္တဲ့ တရားပါ။ အဲဒါကိုပဲ ဟိတ္(၆)ပါးလို႔ေခၚျပန္ပါတယ္။ ေလာဘကို လိုခ်င္ျခင္း တပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရင္ အေလာဘကို မလိုခ်င္ျခင္း မတပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရမွာပါ ။ လိုခ်င္ တပ္မက္ျခင္း မရွိတဲ့သူအတြက္ ေပးကမ္းျခင္း စြန္႔လႊတ္ျခင္းဆိုတဲ့ စာဂ တရား သို႔မဟုတ္ ဒါနတရားဟာ အလိုလိုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း ရွိသူအတြက္ကေတာ့ သူတစ္ပါး ၾကီးပြါးခ်မ္းသာတာကို မနာလို မရႈစိတ္ ျဖစ္ျခင္း ဣႆာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းမ်ားကို တြန္႔တိုျခင္း ႏွေျမာျခင္း မစၦရိယ ။မစၦရိယဆိုလို႔ တဆက္တည္း ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္ ၊ စကားစပ္လို႔ မစၦရိယကလည္း (၅)ပါးရွိတယ္၊ ၁။ အာဝါသ မစၦရိယ ၂။ လာဘ မစၦရိယ ၃။ ကုလ မစၦရိယ ၄။ ဝဏၰ မစၦရိယ ၅။ ဓမၼ မစၦရိယ အာဝါသ မစၦရိယ - မစၦရိယကေတာ့ အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ အတိုင္းမွတ္ျပီး အာဝါသ ဆိုတာက ေနရာ ၊ ေနရာထိုင္ခင္းနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး ႏွေျမာတြန္႔တိုတာကို ေျပာတာပါ။ တိုက္ေတြ ျခံေတြကို မဆိုထားနဲ႔ အယုတ္ဆုံး ပြဲၾကည့္လို႔ ကိုယ့္ဖ်ာမွာ သူမ်ား ထိုင္မွာစိုးလို႔ ေျခေထာက္ကို ကားႏိုင္သမွ် ကားျပီးထိုင္တာဟာလည္း မစၦရိယ ပါပဲ အာဝါသ မစၦရိယေပါ့။ အဲ့လို မဟုတ္ဘဲ ေအာ္… သူလည္း ထိုင္ပါေစ ဆိုျပီး ေနရာေလး ေပးလိုက္ရင္ အာဝါသ ဒါန ေနရာထိုင္ခင္း အလွဴျဖစ္သြားမွာေပါ့။ လာဘ မစၦရိယ -လာဘ္ရျခင္း၌ ႏွေျမာတြန္႔တိုျခင္း ၊ သူမ်ားရမည့္ အခြင့္ေရးေကာင္းေတြကို လက္လႊတ္ေအာင္ ဆုံးရႈံးေအာင္ ပ်က္စီးေအာင္ ၾကံစည္ ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္တဲ့ သူဟာ လာဘ မစၦရိယ ျဖစ္သူပါ။ ကုလ မစၦရိယ- ကုလ ဆိုတာက အမ်ိဳးပါ ဒါေပးမယ့္ ေဆြးမ်ိဳးေတာ္တဲ့ အမ်ိဳးကိုသာ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္မ်ားဆို ဒကာ ဒကာမ၊ လူမ်ားဆို ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ဒီသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မိတ္ဆက္မေပးႏိုင္တာ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ရင္ သူက ကိုယ့္ထက္ ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ပိုျပီးခင္မင္ ရင္ႏွီးသြားမွာ စိုးတာမ်ိဳး အယုတ္ဆုံး ကိုယ္ခ်စ္သူက သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ စကားေျပာတာကို '' ေနာက္ကို သူနဲ႔ စကားမေျပာနဲ႔ ေရာေရာေႏွာေႏွာ မေနနဲ႔ မၾကိဳက္ဘူး" ဆိုတာေတြဟာ မစၦရိယရဲ့ အစြမ္းေလးေတြပါ ကုလ မစၦရိယ ေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ အဲဒီလို မစၦရိယ ေလးျဖစ္မွ ခ်စ္တယ္ထင္ျပန္ပါတယ္တဲ့။ ဝဏၰ မစၦရိယ- ဝဏၰ ဆိုတာ ရုပ္အဆင္းကို ေျပာတာပါ၊ ကိုယ္လွတာေခ်ာတာကို သူမ်ားၾကည့္ရင္ သေဘာက်ေပမယ့္ ၾကည့္တဲ့လူက ကိုယ့္ေက်ာ္ျပီး ဟိုဘက္က ကိုယ့္ထက္ ေခ်ာတဲ့လွတဲ့သူကို ၾကည့္ေနရင္ စိတ္က ဟိုကအလွေပၚမွာ ႏွေျမာတြန္႔တိုတာမ်ိဳးေပါ့ ဥပမာ ေဒဝဒတ္ေလာင္းဟာ ဘဝတစ္ခုမွာ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီးစီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္ေတာ့ လူေတြက ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီး လွေၾကာင္း ယဉ္ေၾကာင္း ေျပာလို႔ သူလိုရွင္ဘုရင္ကိုေတာ့ မေျပာပဲ ဆင္ကိုေျပာရမလားဆိုျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ကို သတ္လိုက္တဲ့ အျဖစ္ဟာ ဝဏၰ မစၦရိယေပါ့ ။ ဓမၼ မစၦရိယ- ဒီဓမၼ မစၦရိယက ေတာ္ေတာ္ေလး ဆန္းတဲ့ မစၦရိယပါပဲ ၊ ကိုသိထားတဲ့ အသိပညာ ဗဟုသုတေတြကို သူမ်ားကို ေျပာမျပခ်င္တာ သူမ်ားသိသြားမွာ စိုးတာ၊ ဓမၼ မစၦရိယ ျဖစ္တဲ့လူဟာ သာမန္ပုဂၢိဳလ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး အသိပညာ သိုု႔မဟုတ္ ဗဟုသုတ ရွိတဲ့လူေတြသာ အျဖစ္မ်ားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျပာမ်ားၾကတယ္ေလ " သိခ်င္ရင္ ဝယ္ဖတ္" တို႔ " ဆရာသား ခ်န္တယ္ " တို႔ ဆရာသားခ်န္တယ္ ဆိုလို႕ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ေတြကို သတိရမိတယ္ ျမတ္စြာဘုရား ပါရမီျဖည့္စဉ္တုန္းက သူဆရာျဖစ္တဲ့ ဘဝတိုင္းမွာ တပည့္ေတြကို ပညာသင္ေပးတဲ့ အခါ ဆရာသား မခ်န္ပဲ ပညာကုန္ သင္ေပးတဲ့ ေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္တဲ့ ဘဝမွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ ေျခေထာက္ေတာ္မ်ားဟာ သာမန္လူေတြလို ေနာက္ေျခသလုံးမွာဘု ထြက္ ေရွ႕ကအရိုးထြက္ မေနပဲ ဧဏီ သားေကာင္လို အသားဆိုင္ဟာေရွ႕ေနာက္ညီမွ်ျပီး ေျပျပက္ေခ်ာေမႊ႕တဲ့ ( ဧဏီဇဃၤတာ) လကၡဏာေတာ္ တစ္ခုအေနနဲ႔ အက်ိဳးေပးတာပါတဲ့ တနည္းအားျဖင့္ ဒါဟာ ဓမၼ မစၦရိယ ကင္းျခင္းရဲ့ အက်ိဳးလို႔ ေျပာရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ေဒါသ - စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္ မုန္းတီးျခင္းဆိုရင္ အေဒါသ ကေတာ့ စိတ္မဆိုး စိတ္မေကာက္ ခ်စ္ခင္ျခင္း ေမတၱာတရားေပါ့ ။လူအမ်ားစုက ေမတၱာရွိတယ္ ေမတၱာထားတယ္လို႔ အေျပာမ်ားၾကေပမယ့္ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာတာကိုေတာ့ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး။ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေခတ္မွာ မိုက္တယ္ ဆိုတဲ့စကားေတာင္ ေကာင္းတယ္ သေဘာက်တယ္ ႏွစ္သက္တယ္ လက္ခံတယ္ ဆိုတဲ့သေဘာ အဓိပါၸယ္အေနနဲ႔ သုံးေနတယ္ဆိုေတာ့ ေမတၱာကို ညႊန္းဆိုတဲ့ အေဒါသကိုလည္း ေမတၱာထားတယ္ ေမတၱာရွိတယ္ အစား အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာရင္ ရမွာပါ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ အေဒါသဆိုတာ ေမတၱာကိုေျပာတာျဖစ္လို႔ပါ။ ေမာဟ - အမွန္ကို မသိျခင္း ဆိုေတာ့ အေမာဟက အမွန္ကိုသိျခင္း ပညာေပါ့ အဲဒီ ပညာကို တစ္လုးံခ်င္း အဓိပၸါယ္က ပ- အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ ညာ- သိတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိျခင္း ပညာ ၊ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို အမ်ိိဳးမ်ိိိဳး ဘက္ေပါင္းစုံက သိတာ ပညာပါ ။ တစ္ဖက္သက္ အျမင္ရွိတာမ်ိဳးကို ပညာလို႔ေခၚလို႔မရပါဘူး၊ ေမာဟ ဆိုတဲ့ အမွန္ကို မသိျခင္းျဖစ္လာျပီဆိုရင္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘလည္း ျဖစ္လာႏိုင္သလို ေဒါသလည္း ျဖစ္လို႔ လြယ္သြားပါျပီ။ ဥပမာေလး တစ္ခုေျပာျပပါ့မယ္ တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ ျမစ္ထဲေျမာျပီး ကၽြန္းေပၚေရာက္သြားတယ္ ကၽြန္းေပၚမွာ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဦးေခါင္းေပၚမွာ သင္တုန္းစက္ၾကီးရဲ့ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို ဆင္းရဲစြာခံစားေနရပါတယ္။ အဲဒီ သင္တုန္းစက္ၾကီးကို ၾကာပန္းၾကီး ပန္ထားတယ္ ထင္ျပီး မရမက ေတာင္းျပီး သူေခါင္းမွာပန္ပါတယ္ ။ ေခါင္းေပၚေရာက္ေတာ့ သူထင္သလို ၾကာပန္းမဟုတ္ဘဲ သင္တုန္းစက္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီး အဲ႔ဒီသင္တုန္းစက္ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို သူဟာ ဆင္းရဲစြာ ခံရပါတယ္တဲ့ ။ သင္တုန္းစက္မွန္း မသိလို႔ လိုခ်င္ခဲ့တာပါ တနည္းအားျဖင့္ အမွန္ကို မသိျခင္း ေမာဟေၾကာင့္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘျဖစ္တာပါ ။ ေနာက္ဥပမာ တစ္ခုေျပာပါဦးမယ္ စာေတာ့ နည္းနည္းရွည္သြားျပီထင္တယ္။ တစ္ရက္မွာ စိတ္က်န္းမာေရး ပါရဂူဆရာဝန္ၾကီး ေဆးရုံထဲမွာ လွည့္လည္ေတာ့ လူနာတစ္ေယာက္က ဆရာဝန္ၾကီးကို မၾကားဝံ႕ မနာသာ စကားမ်ားနဲ႔ ဆဲတယ္။ ဒါကို ဆရာဝန္ၾကီးက စိတ္မဆိုးပဲ ျပဳံးေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ? ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူဟာ စိတၱဇ ေဝဒနာသည္မွန္း သိလို႔ပါ။ေရာဂါသည္ရဲ့ အေျခေနမွန္ကို သိလို႔ပါ။ အကယ္၍ ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူအေၾကာင္း မသိဘူးဆိုရင္ ဆရာဝန္ၾကီး စိတ္ဆိုးေဒါသ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲသလိုပါပဲ အမွန္ကို မသိျခင္းေမာဟက စိတ္ဆိုျခင္း ေဒါသ ၊ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘ ျဖစ္ႏိုင္သလို ဆရာဝန္ၾကီးလို ေဝဒနာသည္ရဲ့ အေၾကာင္းမွန္ကို သိျခင္း အေမာဟ(ပညာ)က စိတ္မဆိုးျခင္း အေဒါသ(ေမတၱာ)ကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါက ေဟတု(ဟိတ္ ၆ပါး)ရဲ့ အက်ဥ္းသိလြယ္ရုံ မွ်သာပါ။ ဒါဆိုရင္ ဟိတ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ ။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟကို အေတာ္ၾကီး ရင္းႏွီးေနေပမယ့္ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟကေတာ့ ပါဠိစာနဲ႔ အထိအေတြ႔အားနည္းတဲ့သူ အတြက္ေတာ့ နည္းနည္းနားရႈပ္တတ္ပါတယ္။ လြယ္လြယ္မွတ္လိုက္ေပါ့ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟေတြမွာ ပါတဲ့ အ -ဆိုတဲ့စကားလုံးေလဟာ no သို႔မဟုတ္ negative ဆိုတာကို ေျပာတာလို႔ စိတ္ထဲကမွတ္ထားလိုက္ရင္ လြယ္ပါတယ္။ က်မ္းကိုး အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ၏ အေျချပဳပ႒ာန္း ။ ။ အေျချပဳသျဂႋဳဟ္ လယ္တီဆရာေတာ္ ၏ ပါရမီ ဒီပနီ ငါးရာ့ငါးဆယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ မိလိႏၵ ပဉွာ(ကုသလာကုသလသမဝိသမ) ဇာတကအ႒ကထာ(၁) ဒုေမၼဓဇာတက ashinjawtika

from ျဖိဳးမင္းေဇာ္ http://ift.tt/2vPEFCf via IFTTT