Monday, December 2, 2013

ဦးဖုိးက်ား (၁၈၉၁-၁၉၄၃)

ဦးဖုိးက်ား (၁၈၉၁-၁၉၄၃)


ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၅၂ခုႏွစ္၊ ေႏွာင္းတန္ခူးလျ ပည္႕၊၁၈၉၁-ခုႏွစ ္၊ မတ္လ(၂၃)ရက္ တနလၤာေန႔တြင္ အဖ-ပရိကၡရာကုန္သည္ ဦးေဖႏွင့္ အမိ ေဒၚေဒါင္းတို႔က ဟသၤာတခရိုင္ နိဗၺာန္ရြာ၌ဖြား ျမင္သည္။ သားခ်င္း(၄)ဦးတြ င္ အငယ္ဆံုးျဖစ္သည္။ ပညာေရး


၁၈၉၇ - အသက္(၆)ႏွစ္အရြယ္္၌နိဗၺာန္ရြာ ဦးသာသနေက်ာင္းတြင္ ပညာစသင္သည္။ ၁၉၀၀ - အသက္(၉)ႏွစ္အရြယ္တြင္ ေလးမ်က္ႏွာၿမိဳ႕နယ္ ကံကုန္ရြာ ဆရာေတာ္၏ေက်ာင္း၌ ပညာဆက္လက္ ဆည္းပူးသည္။ ထိုေက်ာင္းမွျမန ္မာ(၇)တန္းစာေမးပြဲႏွင့္ ဆရာျဖစ္သင္ေအာင္ ျမင္သည္။ ဆရာျဖစ္သင္ေအာင္ ျပီး ပုသိမ္ခရုိင္ အသုတ္ျမိဳ႕တြင္ အလယ္တန္းျပဆရာအျ ဖစ္ေဆာင္ရြက္။ တစ္ဖန္ ေက်ာင္းဆရာအလုပ္ မွထြက္၍ ပုသိမ္ ျမိဳ႕တိုင္တရာ(စ ေကာကရင္)ေက်ာင္းတြင္ ပညာဆက္လက္ဆည္းပူးသည္။


၁၉၀၇ - ျမန္မာသကၠရာဇ္ (၁၂၇၈)ခုတြင္-ထိ တိုင္တရာေက်ာင္းမွပင္ အဂၤလိပ္ ျမန္မာ(၉)တန္းေအာင္ျမင္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဆန္စက္တစ္ခုတြင္ တာလီစာေရး၀င္လုပ ္ျပန္သည္။ ေခတၱသာလုပ္ျပီး ပညာဆက္လက္ဆည္ပူးလိုျပန္ သျဖင့္ တိုင္တရာေက်ာင္းတြင္ပင္ ဆက္လက္ဆည္းပူးသည္။


၁၉၁၇ - အသက္(၂၇)ႏွစ္အရြ ယ္တြင္ ထိုတိုင္တရာေက်ာင္းမွပင္ အဂၤလိပ္ျမန္မာ(၁ ၀)တန္းေအာင္ျမင္ခဲ႕။ ထိုႏွစ္တြင္ပင္ ဂ်ပ္ဆင္ေကာလိပ္ဆက္တက္သည္။ (ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာသမိုင္း)ကို လိုက္စားခဲ့သည္။ ဂ်ပ္္ဆင္ေကာ လိပ္တြင္ ဦးဖိုးလတ္ (ေနာင္ယဥ္ေက်းမူအတြင္း၀န္)၊ ဦးျမင့္(ေနာင္-ေ နရွင္နယ္ဦးျမင့္ ) တို႔ႏွင့္အတူ ဗုဒၺၶဘာသာ အသင္းတည္ေထာင္သည္။ ဦးဖိုးလတ္၊ ဦးျမင့္တို႔၏ လမ္းညႊန္မႈျဖင့္ ပါဠိဆရာေစာ၊ လယ္တီပ႑ိတဦးေမာင္ၾကီး၊ဆရာလြန္း( သခင္ကိုယ္ေတာ္မိွုင္း)တို႔ထံတြင္ တပည့္ခံ၍ ျမန္မာမွု၊ျမန္မ ာစာေပ၊ ျမန္မာ့သမိုင္းတ ို႔ကို ဆည္းပူးသည္။ ဦးဖိုးက်ားသည္ ေက်ာင္းသားၾကီးဘ၀ကပင္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ၌ စာေပအေရးအသားကိုအစျပဳခဲ႕သည္။ ၁၉၂၂-ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ ဘီေအစာေမးပြဲ ေအာင္သည္။ ႏိုင္ငံေရး


၁၉၂၀ - ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အက္ဥပေဒကိစၥႏွင့္ သပိတ္ေမွာက္ရာ (ဦးဖိုးလတ္၊ ဦးျမင့္)တို႔ႏွင့္အတူပါ၀င္ခဲ့။ ဦးဖုိးလတ္၊ ဦးျမင့္ တုိ႕ႏွင့္ အတူ ဦးဖုိးက်ားသည္ ဂ်က္ဆင္ေကာလိပ္တြင္ ဗုဒၶဘာသာ အသင္းကုိ တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ စကား အေဟာ အေျပာ ေကာင္းသူ ဦးဖုိးက်ားသည္ ျမန္မာျပည္အရပ္ရ ပ္သို႔ လွည့္၍ သပိတ္တရား ေဟာသည္။ သံုးခြတြင္တရားေဟာရာ နယ္ခ်ဲ႕ျဗိတိသွ် တရားဥပေဒ ႏွင့္ ျငိစြန္းသည္ဆိုက ာ ဒဏ္ေငြ(၁၀၀)က်ပ္အတပ္ခံရသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျဗိတိသွ်ပညာေရးႏွင့္စင္ျပိဳင္ အမ်ိဳးသားပညာေရး တည္ေထာင္ရာတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သည္။


အဂၤလိပ္ သကၠရာဇ္ ၁၉၂ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေက်ာင္းသား သပိတ္ႀကီး ျဖစ္ေပၚလာေသာ အခါ၌ မူကား မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ ရင့္သန္ရင္း ရွိေသာ ဦးဖုိးက်ား သည္လည္း လက္ပုိက္ လ်စ္လ်ဴ ႐ႈ၍ မေနႏုိင္။ ပါဝင္ ဆင္ႏႊဲကာ အမ်ဳိးသား ေက်ာင္းမ်ား ေပၚေပါက္ လာသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ အမ်ဳိးသား ပညာဝန္ အျဖစ္ အစုိးရ ရာထူးကုိ မယူဘဲ ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့ေလသည္။ ထုိစဥ္ အတြင္း ပညာဝန္ အျဖစ္ ထမ္း႐ြက္ရင္းလည္း က်မ္း အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ျပဳစုသည္။ တိမ္ျမဳပ္ ေပ်ာက္ကြယ္ ေနသည္ တုိ႕ကုိလည္း တည္းျဖတ္ ပုံႏွိပ္ ထုတ္ေဝ ျဖန္႕ျဖဴးသည္။


၁၉၂၁ - အမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာင္စီ(စီအင္အီ း)၌ ဦးစိုး၀င္း၊ မစၥတာအိုင္းယား တို႔ႏွင့္အတူ အမ်ိဳးသားပညာေရးအား ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရ ြက္၍ အမ်ိဳးသားပညာ၀န္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္။ စာေပေရးသားျပဳစု ျခင္း


အမ်ိဳးသားတကၠသိုလ္၊ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမ်ား ေပၚလာေသာအခါ ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာ့သမိုင္းတ ိ႔ကို ေလးထားသင္ၾကားေပးခဲ့သည္။ ၁၉၂၇-ခုႏွစ္တြင္ မိမိေနထိုင္ရာ (ထိုစဥ္က)ကာလဘတ္ လမ္း ေနအိမ္တြင္ ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္ ပံုႏွိပ္စက္ ႏွင့္ ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္ စာအုပ္တိုက္တို႔ကို တည္ေထာင္သည္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေခတ္တြင္ ဦးဖိုးက်ားကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖ င့္ ကာလဘတ္လမ္းကို ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္လမ္းဟု ေျပာင္းလဲ ေခၚေ၀ၚခဲ့သည္။ ျမန္မာရာဇ၀င္ကို သင္ၾကားေလ့လာႏုိင္ေစရန္ လြယ္ကူေသာ စကားေျပျဖင့္ျမန ္မာ့ဂုဏ္ရည္ဟူေသာ စာတစ္အုပ္ကို ေရးသားျပဳစုခဲ့သ ည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုစာအုပ္ကိုပင္ အနည္းငယ္ျပင္ဆင္ ၍ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္ ရာဇ၀င္ဖတ္စာပထမတ ြဲႏွင့္ဒုတိယတြဲႏွစ္တြဲထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။


ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေလ့လာသင္ ၾကားႏုိင္ရန္ႏွင ဗုဒၶ၀ါဒီျမန္မာလ ူမ်ိဳးတို႔ လြယ္လင့္တကူ ဖတ္ရွူႏုိင္ေစရန ္ ငါးရာ့ငါးဆယ္ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္မ်ားကို ျပဳစုေရးသားခဲ့။ ထို႔ျပင္ ဦးပုညအတၳဳပၸတၱိႏွင့္ေရသည္ျပဇာတ္။ ဦးပုညအတၳဳပၸတိၱႏွင့္ ၀ိဇယျပဇာတ္။ ေပါရာဏအဘိဓာန္၊ ပုသိမ္ရာဇ၀င္ႏွင ္ဦးထြန္းရွိန္ အတၳဳပၸတၱိတို႔ကိုလည္း ျပဳစုေရးခဲ့သည္။ ပညာ၀န္အျဖစ္ေဆာင္ရြက္စဥ္ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကိုလည္း ကိုယ္ေတြ႕၀တၳဳမ် ားအမည္ျဖင့္ တိိုးတက္ေရးမဂၢဇ င္းတြင္ ေရးသားခဲ့သည္။ သတင္း စာ၊ဂ်ာနယ္၊မဂၢဇင ္းမ်ားတြင္လည္းထူးျခားထက္ျမက္ေသာ ေဆာင္းပါးမ်ားေရ းသားခဲ့သည္။ အိမ္ေထာင္ေရး


၁၉၂၉ - မကၠဆင့္ကုမၸဏီစာေရးၾကီး ဦးေမာင္ကေလး၊ သိမ္ၾကီးေစ်းကြမ ္းရဲြၾကီး ေဒၚဒၚသိန္းတို႔၏သမီး မေအးၾကည္ႏွင့္ ကာလဘတ္လမ္း အိမ္၍ပင္ လက္ထပ္သည္။ ၁မေအးၾကည္သည္ ပုံႏွိပ္စက္ဘက္က ဂ႐ုစိုက္၍ လုပ္သည္။ မေအးၾကည္သည္ ၁၉၃၉ ခု ႏွစ္ဦးတြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေလသည္။ သားတစ္ဦး(ေဇာ္၀င္းက်ား) တစ္ေယာက္သာ ထြန္းကားခဲ့သည္။ ဦးဖိုးက်ားသည္ ဒု-ကမၻာစစ္ျပီးသည္အထိ အမ်ိဳးသားပညာ၀န္ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္


၁၃၀၃ - စစ္အတြင္း အင္းစိန္ခရိုင္ ထန္းတပင္ျမိဳ႕တြင္ စစ္ေဘးတိမ္းေရွာင္ရင္း ေႏွာင္းတန္ခူးလျ ပည့္ေက်ာ္(၆)ရက္၊ ၁၉၄၂-ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ(၁၁)ရက္၊ ေသာၾကာေန႕တြင္ ထန္းတပင္ျမိဳ႕တြင္ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ ထင္ရွားသည့္စာအုပ္အခ်ိဳ႕


ကုိယ္ေတြ႕ဝတၳဳမ်ား (၆)တြဲ ေခတ္မီ ျမန္မာရာဇဝင္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ - (၁၉၃၇ ခုႏွစ္) ငါးရာ့ ငါးဆယ္ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္မ်ား ပုသိမ္ရာဇဝင္ - ၁၉၂ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေပါရာဏ အဘိဓာန္ ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္ ရာဇဝင္ဖတ္စာ(၂)တ ြဲ ဦးထြန္းရွိန္ အတၴဳပၸတၲိ - (၁၉၂၃ ခုႏွစ္) စေလဦးပုည အတၴဳပၸတၲိႏွင့္ ေရသည္ျပဇာတ္ ဦးပုည အတၴဳပၸတၲိႏွင့္ ဝိဇယျပဇာတ္ သီေပါမင္းပါေတာ္ မူ အေရးေတာ္ပံု ၃၇မင္း ေျမာက္ပိုင္းဗုဒ ၶဘာသာ မဟာယနဂိုဏ္း အေလာင္းေတာ္ကႆပ အလယ္တန္း ျမန္မာရာဇ၀င္အက်ဥ္း


ကိုးကား


ျပန္ၾကားေရးႏွင့ ္ ျပည္သူ႕ ဆက္ဆံေရး ဦးစီး ဌာန (႐ံုးခ်ဳပ္) စာတည္း အဖြဲ႔က စုေဆာင္း ျပဳစုေသာ ‘ႏွစ္ဆယ္ ရာစု ျမန္မာ စာေရး ဆရာ မ်ားႏွင့္ စာစု စာရင္း’ စာအုပ္ (ပညာေ႐ႊေတာင္ စာအုပ္တုိက္ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ၊ ပထမ အႀကိမ္)


(မည္သူမဆို မွ်ေ၀ယူနိုင္သညShwe Eaim Si ေရႊအိမ္စည္စာၾကည့္တိုက္ - စာေပဒါနျပဳသည္)


No comments:

Post a Comment

"ဟိတ္”ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ အ႐ွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အေျချပဳပဌာန္းကိုဖတ္ရင္း နားမလည္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ပာိတ္ ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ ဘု၇ား ။ ေႏြးေႏြးေအာင္ ( ေနျပည္ေတာ္ ) ဘာသာေရး အေမးအေျဖကို တကယ္တမ္းေတာ့ မေျဖခ်င္ပါဘူး။ ဘာသာေရး အေမးအေျဖဆိုတာက ပညာရွင္ၾကီးမ်ားရဲ့ အရာလို႔ ယုံၾကည္ထားမိလို႔ပါ။ အခုေတာ့ ေျဖရေတာ့မယ္။ ေျပာျပရေတာ့မယ္။ ကိုယ္ေပးလိုက္တဲ့ စာအုပ္ကို ဖတ္ေနတယ္ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္တာဝန္နဲ႔ မကင္းဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဘာသာေရး စာေတြဖတ္တယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝမ္းသာရမွာပါ။ အသိတစ္ေယာက္ကို ေျပာျပတယ္လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ေပါ့ ဟိတ္ဆိုတာကို နားမလည္းဘူးဆိုေတာ့ ''ေဟတု ပစၥေယာ'' ဆိုတဲ့ ဟိတ္ကိုေျပာတာထင္တယ္။ ေဟတု ဆိုတဲ့ ပါဠိကို ျမန္မာတို႔က ဟိတ္ လို႔ ျမန္မာသံနဲ႔ ေခၚလိုက္ၾကတယ္ ကုသလဆိုတဲ့ ပါဠိကို ကုသိုလ္ ေျပာသလိုမ်ိဳးေပါ့ ။ အဓိပၸါယ္က ေဟတု (ဟိတ္) ဆိုတာ ျမန္မာလို အေၾကာင္းတရား လို႔ေျပာတာပါ။ အေၾကာင္းတရားဆိုတာ ဘာကိုျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အေၾကာင္းတရားလည္းဆိုေတာ့ သာမာန္အားျဖင့္ ကုသိုလ္ နဲ႔ အကုသိုလ္ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းတာ နဲ႔ မေကာင္းတာကို ျဖစ္ေစတတ္ အေၾကာင္းတရားကို ေဟတု ဟိတ္လို႔ေခၚတာပါ။ အဲဒီ ဟိတ္ကလည္း (၆)မ်ိဳးရွိပါတယ္၊ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ နဲ႔ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ ပါ ေရွ႔သုံးပါးက အကုသိုလ္ မေကာင္းက်ိဳးကို ျဖစ္ေစတတ္ျပီး ေနာက္သုံးပါးကေတာ့ ကုသိုလ္ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေစတတ္တဲ့ တရားပါ။ အဲဒါကိုပဲ ဟိတ္(၆)ပါးလို႔ေခၚျပန္ပါတယ္။ ေလာဘကို လိုခ်င္ျခင္း တပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရင္ အေလာဘကို မလိုခ်င္ျခင္း မတပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရမွာပါ ။ လိုခ်င္ တပ္မက္ျခင္း မရွိတဲ့သူအတြက္ ေပးကမ္းျခင္း စြန္႔လႊတ္ျခင္းဆိုတဲ့ စာဂ တရား သို႔မဟုတ္ ဒါနတရားဟာ အလိုလိုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း ရွိသူအတြက္ကေတာ့ သူတစ္ပါး ၾကီးပြါးခ်မ္းသာတာကို မနာလို မရႈစိတ္ ျဖစ္ျခင္း ဣႆာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းမ်ားကို တြန္႔တိုျခင္း ႏွေျမာျခင္း မစၦရိယ ။မစၦရိယဆိုလို႔ တဆက္တည္း ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္ ၊ စကားစပ္လို႔ မစၦရိယကလည္း (၅)ပါးရွိတယ္၊ ၁။ အာဝါသ မစၦရိယ ၂။ လာဘ မစၦရိယ ၃။ ကုလ မစၦရိယ ၄။ ဝဏၰ မစၦရိယ ၅။ ဓမၼ မစၦရိယ အာဝါသ မစၦရိယ - မစၦရိယကေတာ့ အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ အတိုင္းမွတ္ျပီး အာဝါသ ဆိုတာက ေနရာ ၊ ေနရာထိုင္ခင္းနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး ႏွေျမာတြန္႔တိုတာကို ေျပာတာပါ။ တိုက္ေတြ ျခံေတြကို မဆိုထားနဲ႔ အယုတ္ဆုံး ပြဲၾကည့္လို႔ ကိုယ့္ဖ်ာမွာ သူမ်ား ထိုင္မွာစိုးလို႔ ေျခေထာက္ကို ကားႏိုင္သမွ် ကားျပီးထိုင္တာဟာလည္း မစၦရိယ ပါပဲ အာဝါသ မစၦရိယေပါ့။ အဲ့လို မဟုတ္ဘဲ ေအာ္… သူလည္း ထိုင္ပါေစ ဆိုျပီး ေနရာေလး ေပးလိုက္ရင္ အာဝါသ ဒါန ေနရာထိုင္ခင္း အလွဴျဖစ္သြားမွာေပါ့။ လာဘ မစၦရိယ -လာဘ္ရျခင္း၌ ႏွေျမာတြန္႔တိုျခင္း ၊ သူမ်ားရမည့္ အခြင့္ေရးေကာင္းေတြကို လက္လႊတ္ေအာင္ ဆုံးရႈံးေအာင္ ပ်က္စီးေအာင္ ၾကံစည္ ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္တဲ့ သူဟာ လာဘ မစၦရိယ ျဖစ္သူပါ။ ကုလ မစၦရိယ- ကုလ ဆိုတာက အမ်ိဳးပါ ဒါေပးမယ့္ ေဆြးမ်ိဳးေတာ္တဲ့ အမ်ိဳးကိုသာ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္မ်ားဆို ဒကာ ဒကာမ၊ လူမ်ားဆို ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ဒီသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မိတ္ဆက္မေပးႏိုင္တာ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ရင္ သူက ကိုယ့္ထက္ ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ပိုျပီးခင္မင္ ရင္ႏွီးသြားမွာ စိုးတာမ်ိဳး အယုတ္ဆုံး ကိုယ္ခ်စ္သူက သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ စကားေျပာတာကို '' ေနာက္ကို သူနဲ႔ စကားမေျပာနဲ႔ ေရာေရာေႏွာေႏွာ မေနနဲ႔ မၾကိဳက္ဘူး" ဆိုတာေတြဟာ မစၦရိယရဲ့ အစြမ္းေလးေတြပါ ကုလ မစၦရိယ ေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ အဲဒီလို မစၦရိယ ေလးျဖစ္မွ ခ်စ္တယ္ထင္ျပန္ပါတယ္တဲ့။ ဝဏၰ မစၦရိယ- ဝဏၰ ဆိုတာ ရုပ္အဆင္းကို ေျပာတာပါ၊ ကိုယ္လွတာေခ်ာတာကို သူမ်ားၾကည့္ရင္ သေဘာက်ေပမယ့္ ၾကည့္တဲ့လူက ကိုယ့္ေက်ာ္ျပီး ဟိုဘက္က ကိုယ့္ထက္ ေခ်ာတဲ့လွတဲ့သူကို ၾကည့္ေနရင္ စိတ္က ဟိုကအလွေပၚမွာ ႏွေျမာတြန္႔တိုတာမ်ိဳးေပါ့ ဥပမာ ေဒဝဒတ္ေလာင္းဟာ ဘဝတစ္ခုမွာ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီးစီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္ေတာ့ လူေတြက ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီး လွေၾကာင္း ယဉ္ေၾကာင္း ေျပာလို႔ သူလိုရွင္ဘုရင္ကိုေတာ့ မေျပာပဲ ဆင္ကိုေျပာရမလားဆိုျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ကို သတ္လိုက္တဲ့ အျဖစ္ဟာ ဝဏၰ မစၦရိယေပါ့ ။ ဓမၼ မစၦရိယ- ဒီဓမၼ မစၦရိယက ေတာ္ေတာ္ေလး ဆန္းတဲ့ မစၦရိယပါပဲ ၊ ကိုသိထားတဲ့ အသိပညာ ဗဟုသုတေတြကို သူမ်ားကို ေျပာမျပခ်င္တာ သူမ်ားသိသြားမွာ စိုးတာ၊ ဓမၼ မစၦရိယ ျဖစ္တဲ့လူဟာ သာမန္ပုဂၢိဳလ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး အသိပညာ သိုု႔မဟုတ္ ဗဟုသုတ ရွိတဲ့လူေတြသာ အျဖစ္မ်ားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျပာမ်ားၾကတယ္ေလ " သိခ်င္ရင္ ဝယ္ဖတ္" တို႔ " ဆရာသား ခ်န္တယ္ " တို႔ ဆရာသားခ်န္တယ္ ဆိုလို႕ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ေတြကို သတိရမိတယ္ ျမတ္စြာဘုရား ပါရမီျဖည့္စဉ္တုန္းက သူဆရာျဖစ္တဲ့ ဘဝတိုင္းမွာ တပည့္ေတြကို ပညာသင္ေပးတဲ့ အခါ ဆရာသား မခ်န္ပဲ ပညာကုန္ သင္ေပးတဲ့ ေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္တဲ့ ဘဝမွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ ေျခေထာက္ေတာ္မ်ားဟာ သာမန္လူေတြလို ေနာက္ေျခသလုံးမွာဘု ထြက္ ေရွ႕ကအရိုးထြက္ မေနပဲ ဧဏီ သားေကာင္လို အသားဆိုင္ဟာေရွ႕ေနာက္ညီမွ်ျပီး ေျပျပက္ေခ်ာေမႊ႕တဲ့ ( ဧဏီဇဃၤတာ) လကၡဏာေတာ္ တစ္ခုအေနနဲ႔ အက်ိဳးေပးတာပါတဲ့ တနည္းအားျဖင့္ ဒါဟာ ဓမၼ မစၦရိယ ကင္းျခင္းရဲ့ အက်ိဳးလို႔ ေျပာရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ေဒါသ - စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္ မုန္းတီးျခင္းဆိုရင္ အေဒါသ ကေတာ့ စိတ္မဆိုး စိတ္မေကာက္ ခ်စ္ခင္ျခင္း ေမတၱာတရားေပါ့ ။လူအမ်ားစုက ေမတၱာရွိတယ္ ေမတၱာထားတယ္လို႔ အေျပာမ်ားၾကေပမယ့္ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာတာကိုေတာ့ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး။ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေခတ္မွာ မိုက္တယ္ ဆိုတဲ့စကားေတာင္ ေကာင္းတယ္ သေဘာက်တယ္ ႏွစ္သက္တယ္ လက္ခံတယ္ ဆိုတဲ့သေဘာ အဓိပါၸယ္အေနနဲ႔ သုံးေနတယ္ဆိုေတာ့ ေမတၱာကို ညႊန္းဆိုတဲ့ အေဒါသကိုလည္း ေမတၱာထားတယ္ ေမတၱာရွိတယ္ အစား အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာရင္ ရမွာပါ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ အေဒါသဆိုတာ ေမတၱာကိုေျပာတာျဖစ္လို႔ပါ။ ေမာဟ - အမွန္ကို မသိျခင္း ဆိုေတာ့ အေမာဟက အမွန္ကိုသိျခင္း ပညာေပါ့ အဲဒီ ပညာကို တစ္လုးံခ်င္း အဓိပၸါယ္က ပ- အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ ညာ- သိတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိျခင္း ပညာ ၊ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို အမ်ိိဳးမ်ိိိဳး ဘက္ေပါင္းစုံက သိတာ ပညာပါ ။ တစ္ဖက္သက္ အျမင္ရွိတာမ်ိဳးကို ပညာလို႔ေခၚလို႔မရပါဘူး၊ ေမာဟ ဆိုတဲ့ အမွန္ကို မသိျခင္းျဖစ္လာျပီဆိုရင္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘလည္း ျဖစ္လာႏိုင္သလို ေဒါသလည္း ျဖစ္လို႔ လြယ္သြားပါျပီ။ ဥပမာေလး တစ္ခုေျပာျပပါ့မယ္ တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ ျမစ္ထဲေျမာျပီး ကၽြန္းေပၚေရာက္သြားတယ္ ကၽြန္းေပၚမွာ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဦးေခါင္းေပၚမွာ သင္တုန္းစက္ၾကီးရဲ့ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို ဆင္းရဲစြာခံစားေနရပါတယ္။ အဲဒီ သင္တုန္းစက္ၾကီးကို ၾကာပန္းၾကီး ပန္ထားတယ္ ထင္ျပီး မရမက ေတာင္းျပီး သူေခါင္းမွာပန္ပါတယ္ ။ ေခါင္းေပၚေရာက္ေတာ့ သူထင္သလို ၾကာပန္းမဟုတ္ဘဲ သင္တုန္းစက္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီး အဲ႔ဒီသင္တုန္းစက္ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို သူဟာ ဆင္းရဲစြာ ခံရပါတယ္တဲ့ ။ သင္တုန္းစက္မွန္း မသိလို႔ လိုခ်င္ခဲ့တာပါ တနည္းအားျဖင့္ အမွန္ကို မသိျခင္း ေမာဟေၾကာင့္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘျဖစ္တာပါ ။ ေနာက္ဥပမာ တစ္ခုေျပာပါဦးမယ္ စာေတာ့ နည္းနည္းရွည္သြားျပီထင္တယ္။ တစ္ရက္မွာ စိတ္က်န္းမာေရး ပါရဂူဆရာဝန္ၾကီး ေဆးရုံထဲမွာ လွည့္လည္ေတာ့ လူနာတစ္ေယာက္က ဆရာဝန္ၾကီးကို မၾကားဝံ႕ မနာသာ စကားမ်ားနဲ႔ ဆဲတယ္။ ဒါကို ဆရာဝန္ၾကီးက စိတ္မဆိုးပဲ ျပဳံးေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ? ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူဟာ စိတၱဇ ေဝဒနာသည္မွန္း သိလို႔ပါ။ေရာဂါသည္ရဲ့ အေျခေနမွန္ကို သိလို႔ပါ။ အကယ္၍ ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူအေၾကာင္း မသိဘူးဆိုရင္ ဆရာဝန္ၾကီး စိတ္ဆိုးေဒါသ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲသလိုပါပဲ အမွန္ကို မသိျခင္းေမာဟက စိတ္ဆိုျခင္း ေဒါသ ၊ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘ ျဖစ္ႏိုင္သလို ဆရာဝန္ၾကီးလို ေဝဒနာသည္ရဲ့ အေၾကာင္းမွန္ကို သိျခင္း အေမာဟ(ပညာ)က စိတ္မဆိုးျခင္း အေဒါသ(ေမတၱာ)ကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါက ေဟတု(ဟိတ္ ၆ပါး)ရဲ့ အက်ဥ္းသိလြယ္ရုံ မွ်သာပါ။ ဒါဆိုရင္ ဟိတ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ ။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟကို အေတာ္ၾကီး ရင္းႏွီးေနေပမယ့္ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟကေတာ့ ပါဠိစာနဲ႔ အထိအေတြ႔အားနည္းတဲ့သူ အတြက္ေတာ့ နည္းနည္းနားရႈပ္တတ္ပါတယ္။ လြယ္လြယ္မွတ္လိုက္ေပါ့ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟေတြမွာ ပါတဲ့ အ -ဆိုတဲ့စကားလုံးေလဟာ no သို႔မဟုတ္ negative ဆိုတာကို ေျပာတာလို႔ စိတ္ထဲကမွတ္ထားလိုက္ရင္ လြယ္ပါတယ္။ က်မ္းကိုး အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ၏ အေျချပဳပ႒ာန္း ။ ။ အေျချပဳသျဂႋဳဟ္ လယ္တီဆရာေတာ္ ၏ ပါရမီ ဒီပနီ ငါးရာ့ငါးဆယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ မိလိႏၵ ပဉွာ(ကုသလာကုသလသမဝိသမ) ဇာတကအ႒ကထာ(၁) ဒုေမၼဓဇာတက ashinjawtika

from ျဖိဳးမင္းေဇာ္ http://ift.tt/2vPEFCf via IFTTT