Sunday, December 29, 2013

***မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးေဟာၾကာ းခ်ီးၿမွင့္ေသာ ဥာဏ္စဥ္ (၁၆) ပါးတရားေတာ္ *****

***မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးေဟာၾကာ းခ်ီးၿမွင့္ေသာ ဥာဏ္စဥ္ (၁၆) ပါးတရားေတာ္ *****

ဆိတ္ၿငိမ္ရာသည္ေတာၿဖစ္၏ ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ေနရာမွာထိုင္ပါ။ဆိတ္ၿငိမ္ၿပီး အေႏွာင့္အယွက္မၿဖစ္တဲ့ေနရာဟာေတာပါပဲ။ လွဴထားပါ ဘုရားရွိခိုးကန္ေတာ့၊ တရားမထိုင္မီမိမိခႏၶာကိုယ္ကု ဘုရားကိုလွဴထားပါ။ ၾကာၾကာထိုင္နိုင္ဖို့ ခႏၶာကိုယ္ကို ၾကာၾကာထိုင္ႏိုင္ေအာင္ တည့္တည့္မတ္မတ္ထို္င္ပါ။ မေစာင္းေစနဲ့ ဘယ္ဘက္မွမေစာင္းပါေစႏွင့္။ ေရွ့လည္းမငိုက္ပ ါေစႏွင့္။ကိုယ္လည္းဖိမထို င္ဘဲ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ထိုင္ပါ။ ေတာင့္မထားပါႏွင့္။ သမာဓိအစ ၀င္သက္ထြက္သက္ အာနာပါနကို စိတ္တည္ၿငိမ္ၿပီ း သမာဓိရေအာင္အားထုတ္ပါ။၀င္ေလလည္းသိ ထြက္ေလလည္းသိၿပီးငါစြဲမစြဲေစႏွင္ ့။အဲဒီလိုသတိကို လက္မလြတ္ေစဘဲ ထြက္ေလနဲ့၀င္ေလကို သိသိေနတာၾကာရင္သမာဓိအားေကာင္းလာမယ္။ သဒၶါနဲ့၀ီရိယသတိနဲ့ပညာ အဲဒီသမာဓိ အားေကာင္းလာတဲ့အခ်ိန္၀ီရိယကို အေလ်ာ့မေပးဘဲသတိႏွင့္ပညာကို ကပ္ၿပီးလိုက္ပါ။ ေဖာက္ၿပန္ေသာရုပ္၏ၿဖစ္ပ်က္ တရားထိုင္တာၾကာေတာ့ ရုပ္ေတြက ေဖာက္ၿပန္လာၿပီး ေ၀ဒနာေပၚလာတယ္။ေတာင့္လာတာ ေညာင္းလာတာကိုဥာဏ္ကသိလာတယ္။ ေညာင္းတာရယ္ေညာင္းမွန္းသိတာရယ္ သည္ႏွစ္ခုတို့ကိုၿဖစ္ၿပီးပ်က္သြားတာပဲလို့သိလိုက္ပါ။ ေၿပာင္း၍ေၿပာင္း၍သိ အဲဒီလိုသိလိုက္တဲ့စိတ္တစ္ခ်က္မွာေညာင္းတဲ့ရုပ္၊ ေညာင္းတဲ့စိတ္မရွိေတာ့ၿပီ၊ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားကုန္ၿပီလို့ ေနာက္ကဥာဏ္ကသိလိုက္ပါ။ေညာင္းတာေတာင့္တာ ၿပဳၿပင္ၿပီးမေပးသမွ် ေညာင္းတာေတြဟာ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ၿဖစ္ၿပီးပ်က္ေနဥ ီးမွာမို့ ဒူးကေလးဆန့္ခ်င္တဲ့စိတ္၊ ေၿပာင္းေရႊ႕ခ်င္တဲ့စိတ္ ေပၚလာလိမ့္မယ္။ မရွိတာကို သည္လိုသိ ဒီတစ္ခါ မိမိတို့ဥာဏ္က ဆန္႕က်င္ေကြးခ်င ္ၿပန္သတဲ့၊ ေၿပာင္းခ်င္ေရႊ႕ခ်င္ၿပန္သတဲ ့လို့သိလိုက္ပါ။ သိလိုက္တဲ့တစ္ခ်က္ထဲမွာထိုဆန့္ခ်င္ေကြးခ်င္ ေၿပာင္းခ်င္တဲ့ရုပ္နာမ္ေတြ မရွိေတာ့ၿပီရယ္လ ို့ ထပ္္သိလိုက္ပါ။ အသိလိုက္ေၿပာင္းရန္လိုအပ္ အဲဒီလိုသိေနတုန္းၾကားထဲၿဖတ္ၿပီး အသံတစ္ခုၾကားလိုက္က ၾကားၿပန္ၿပီလို့သိလို္က္ပါ။ ဒီလိုခႏၶာငါးပါး တစ္ခုခုေပၚလာတို င္းေပၚလာတိုင္း သိၿပီး ၿဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားေပ်ာက္သြားပါကလာ းလို့ သိရမယ္။ အသိက်ဲက်ဲမွအသိစိပ္စိပ္ အဲသည္လို အသိတရားေတြက်ဲေနရာက စိပ္သည္ထက္စိပ္ၿပီးလာတာေတြကို ဥာဏ္နဲ့မွတ္။ တၿဖည္းၿဖည္းရုပ္နာမ္တရားေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ၿဖစ္ၿပီးပ်က္သြားတာကိုသတိႏွင့္စိုက္ၾကည့္ေနက ေတြ႕လိမ့္မယ္။ ပါးစပ္ကမရြတ္နဲ့ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ပါဠိလိုရြတ္မေနန ဲ့ၿဖစ္ၿပီးပ်က္သြာ းပါကလားလို့။တစ္ခုတည္းသာသတိနဲ့စိုက္ၿပီး ၾကည့္ေနရင္ဆင္းရဲတဲ့သေဘာ၊ အစိုးမရတဲ့သေဘာကိုသာ ပိုထင္ၿမင္လာလိမ့္မယ္။ မုန္းစိတ္ မုန္းဥာဏ္ ဒီလို မိမိတို့ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာေပၚတိုင္းေပၚတို င္း ၿဖစ္ပ်က္ေတြကိုရွုၾကည့္ဖန္မ်ား လာက မိမိရဲ့ခႏၶာကိုယ ္ကို ရြံမုန္းလာေတာ့တာပဲ။ အဲဒီအခါမွာမိမိတို့ခႏၶာကို ယ္ကို စြန့္လႊတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ၿဖစ္လာမယ္။

ေသေဘးႏွင့္အတူရွိေနသူ ခႏၶာကိုယ္ရွိရင္ ဤလုိၿဖစ္ပ်က္ဒုကၡႏွင့္မကင္းနိုင္ဘဲ အိုနာေသ ဆိုတဲ့ ဒုကၡသစၥာႏွင့္ေတြ႕ၾကံဳရဦးမွာ မို့ေၾကာက္ရြံ႕ၿပီးမိမိခႏၶာကိုယ္ကိ ုပဲ ရြံမုန္းလာမယ္။ ၿဖစ္ပ်က္ကိုမုန္းေနလွ်င္ ၿဖစ္ပ်က္ဆံုးေတာ့မည္ ၿဖစ္ပ်က္ရွုဖန္မ ်ားလာရင္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ (၃) ပါးစလံုး တၿဖည္းၿဖည္းေခါင ္းပါးလာၿပီး ေနာက္ဆံုးလြင့္ေပ်ာက္ခန္းေၿခာက္သြားေအာင္ ၿဖစ္ပ်က္ဆံုးေအာင္ ပြားမ်ားအားထုတ္ဖန္မ်ားက ယခုဘ၀မွာပင္မဂ္ဖိုလ္ကိုရႏို င္တယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁) နာမရူပပဋိေစၦဒဥာဏ္ ဒါေၾကာင့္ၾကိဳးစားၿပီးမိမိတို့ ခႏၶာကိုယ္ကို ၿဖစ္ပ်က္ ရွုၾကေပေတာ့၊ ၿဖစ္ၿပီးပ်က္တဲ့ သေဘာမွ တစ္ပါး ဘာမွ်မရွိဘူးဆိုတာေတြ႕လိမ့္မယ္။ အဲဒီလို ရွုဖန္မ်ားရရင္ဤကားရုပ္၊ ဤကားနာမ္လို့ ပိုင္းၿခားၿပီးသိလာေတာ့နာမရူပပဋိေစၦဒဥာဏ္ ရလာတယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၂) ပစၥယပေရ္ဂၢဥာဏ္ ေနာက္ ရုပ္နာမ္တို့၏ ၿဖစ္ေပၚရင္းအေၾက ာင္း တရားတို့ကို ဆင္ၿခင္ၿပီး ဒီရုပ္နာမ္ဟာအ၀ိဇၨာတဏွာ ဥပါဒါန္ ကံဆိုတဲ့အေၾကာင္းတရားေလးပါးေၾကာင့္ ၿဖစ္ေပၚလာတဲ့ အက်ိဳးတရားပါကလား။ အေၾကာင္းလည္းၿဖစ္ပ်က္၊ အက်ိဳးလည္းၿဖစ္ပ်က္ပဲလို့ ေရွးအတိတတ္ဘ၀က အ၀ိဇၨာတဏွာဥပါဒါန္ကံ တို့ကိုရွာမွီးသိမ္းဆည္းႏိုင္ေ သာ ပစၥယ ပရိဂၢဟဥာဏ္ရလာမယ္။

ဥာဏ္စဥ္ (၃) သမၼသနဥာဏ္ ေနာက္ရုပ္နာမ္တို့၏ ၿဖစ္ဆဲၿဖစ္ၿပီးၿဖစ္လတၱံတို့ကို အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္ဆိုတဲ့ကာလသံုးပါးပိုင္ းၿခား၍အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱဟူေသာ လကၡဏာေရးသံုးပါးၿဖင့္ဆင္ၿခင္သံုးသပ္ၿ ခင္းဟူေသာ သမၼသနဥာဏ္အဆင့္ကိုေရာက္လာမယ္။

ဥာဏ္စဥ္ (၄) ဥဒယဗၺယဥာဏ္ ေနာက္ ယခုၿဖစ္ဆဲ ပစၥဳပၸန္ၿဖစ္ေသာ ရုပ္နာမ္တို့၏ ခဏမစဲတသဲသဲၿဖစ္ေနမွုက ိုရွုၾကည့္ေသာ ဥဒယဗၺဥာဏ္ၿဖစ္ေပၚ၍လာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၅) ဘဂၤဥာဏ္ ေနာက္ ရွုဖန္မ်ားလာရင္ အပ်က္ကိုသာသိၿမင္လာတဲ့ ဘဂၤဥာဏ္ၿဖစ္ေပၚ၍လာတယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၆) ဘယဥာဏ္ ဤကဲ့သို့ရွုဖန္မ်ားလာလွ်င္ နာမ္ရုပ္တို့၏ ပ်က္မွု၊ ခ်ဳပ္မွုကိုသာၿမင္သၿဖင့္ ေၾကာက္ဖြယ္ေဘးၾကီး ဟုထင္လာေသာဘယဥာဏ္ေပၚေပါက္လာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၈) နိဗၺိႏၵဥာဏ္ ေနာက္ ရုပ္နာမ္တို့၏ ခ်ဳပ္ပ်က္မွု စေသာအၿဖစ္ေတြကို ထင္ၿမင္လာေသာအာဒီန၀ဥာဏ္ရလာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၉) မုဥိၥတုကမ်တာဥာဏ ္ မိမိခႏၶာကိုယ္တည္းဟူေသာရုပ္နာမ္ဓမၼသခါၤရတို့မွ လြတ္ၿခင္းငွာအလိုရွိတဲ့ မုဥၥိတုကမ်တာဥာဏ ္ ေရာက္လာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၀) ပဋိသခါၤဥာဏ္ ငွင္းမွတဆင့္ ရုပ္နာမ္တို့၏ မၿမဲမွု၊ ဆင္းရဲမွု၊ အစိုးမရမွုေတြကိ ုအၿပင္းအထန္အားထုတ္မွုေၾကာင့္ အလြန္ထင္ၿမင္လာတဲ့ပဋိသခါၤဥာဏ္ေရာက္လာေရာ။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၁) သခါၤရရုေပကၡာဥာဏ ္ ေနာက္ရုပ္နာမ္သခါၤရတို့ကို မခ်စ္မမုန္းဘဲ လ်စ္လ်ဴရွုေသာသခါၤရုေပကၡာဥာဏ္ ေပၚလာတယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၂) အနုေလာမဥာဏ္ ေနာက္ၿပီးေရွ႕ဥာဏ္ေနာက္ဥာဏ္ကို လကၡဏာေရသံုးပါးၿဖင့္အႏုလံု ပဋိလံု ရွုပြားတဲ့အခါမွ ာ ႏွစ္ဥာဏ္လံုးနဲ့ သင့္ေလွ်ာ္တဲ့အႏုေလာမဥာဏ္ ၿဖစ္ေပၚလာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၃) ေဂါၾတဘူဥာဏ္ ေနာက္ပုထုဇဥ္တို့အႏြယ္ကိုၿဖတ္၍ အရိယာတို့အႏြယ္ၿဖစ္ေစေသာေဂါၾတဘူတဥာဏ္ ၿဖစ္ေပၚလာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၄) မဂ္ဥာဏ္ ေနာက္ သဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္ကိုသိၿမင္ေသာ မဂ္ဥာဏ္ႏွင့္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၅) ဖိုလ္ဥာဏ္ မေရွးမေႏွာင္းသဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္အရသာ၊ နိဗၺာန္၏ အက်ိဳးကိုခံစားေ သာ ဖိုလ္ဥာဏ္ေပၚလာတ ယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၆) ပစၥေ၀ကၡဏာဥာဏ္ ေနာက္ (၁) မဂ္ဥာဏ္ကိုဆင္ၿခ င္ၿခင္း၊ (၂) ဖိုလ္ဥာဏ္ကိုဆင္ၿခင္ၿခင္း၊ (၃) နိဗၺာန္ကိုဆင္ၿခ င္ၿခင္း၊ (၄) ပယ္ၿပီးေသာကိေလသာကိုဆင္ၿခင္ၿခင္း။(၅) မပယ္ရေသးေသာကိေလသာကို ဆင္ၿခင္ၿခင္းဆိုတဲ့ ဥာဏ္ငါးပါးကို ဆင္ၿခင္ၿခင္းၿဖစ ္ေသာ ပစၥေ၀ကၡဏဥာဏ္ေရာက္လာလိမ့္မယ္ ။

No comments:

Post a Comment

"ဟိတ္”ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ အ႐ွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အေျချပဳပဌာန္းကိုဖတ္ရင္း နားမလည္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ပာိတ္ ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ ဘု၇ား ။ ေႏြးေႏြးေအာင္ ( ေနျပည္ေတာ္ ) ဘာသာေရး အေမးအေျဖကို တကယ္တမ္းေတာ့ မေျဖခ်င္ပါဘူး။ ဘာသာေရး အေမးအေျဖဆိုတာက ပညာရွင္ၾကီးမ်ားရဲ့ အရာလို႔ ယုံၾကည္ထားမိလို႔ပါ။ အခုေတာ့ ေျဖရေတာ့မယ္။ ေျပာျပရေတာ့မယ္။ ကိုယ္ေပးလိုက္တဲ့ စာအုပ္ကို ဖတ္ေနတယ္ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္တာဝန္နဲ႔ မကင္းဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဘာသာေရး စာေတြဖတ္တယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝမ္းသာရမွာပါ။ အသိတစ္ေယာက္ကို ေျပာျပတယ္လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ေပါ့ ဟိတ္ဆိုတာကို နားမလည္းဘူးဆိုေတာ့ ''ေဟတု ပစၥေယာ'' ဆိုတဲ့ ဟိတ္ကိုေျပာတာထင္တယ္။ ေဟတု ဆိုတဲ့ ပါဠိကို ျမန္မာတို႔က ဟိတ္ လို႔ ျမန္မာသံနဲ႔ ေခၚလိုက္ၾကတယ္ ကုသလဆိုတဲ့ ပါဠိကို ကုသိုလ္ ေျပာသလိုမ်ိဳးေပါ့ ။ အဓိပၸါယ္က ေဟတု (ဟိတ္) ဆိုတာ ျမန္မာလို အေၾကာင္းတရား လို႔ေျပာတာပါ။ အေၾကာင္းတရားဆိုတာ ဘာကိုျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အေၾကာင္းတရားလည္းဆိုေတာ့ သာမာန္အားျဖင့္ ကုသိုလ္ နဲ႔ အကုသိုလ္ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းတာ နဲ႔ မေကာင္းတာကို ျဖစ္ေစတတ္ အေၾကာင္းတရားကို ေဟတု ဟိတ္လို႔ေခၚတာပါ။ အဲဒီ ဟိတ္ကလည္း (၆)မ်ိဳးရွိပါတယ္၊ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ နဲ႔ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ ပါ ေရွ႔သုံးပါးက အကုသိုလ္ မေကာင္းက်ိဳးကို ျဖစ္ေစတတ္ျပီး ေနာက္သုံးပါးကေတာ့ ကုသိုလ္ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေစတတ္တဲ့ တရားပါ။ အဲဒါကိုပဲ ဟိတ္(၆)ပါးလို႔ေခၚျပန္ပါတယ္။ ေလာဘကို လိုခ်င္ျခင္း တပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရင္ အေလာဘကို မလိုခ်င္ျခင္း မတပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရမွာပါ ။ လိုခ်င္ တပ္မက္ျခင္း မရွိတဲ့သူအတြက္ ေပးကမ္းျခင္း စြန္႔လႊတ္ျခင္းဆိုတဲ့ စာဂ တရား သို႔မဟုတ္ ဒါနတရားဟာ အလိုလိုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း ရွိသူအတြက္ကေတာ့ သူတစ္ပါး ၾကီးပြါးခ်မ္းသာတာကို မနာလို မရႈစိတ္ ျဖစ္ျခင္း ဣႆာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းမ်ားကို တြန္႔တိုျခင္း ႏွေျမာျခင္း မစၦရိယ ။မစၦရိယဆိုလို႔ တဆက္တည္း ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္ ၊ စကားစပ္လို႔ မစၦရိယကလည္း (၅)ပါးရွိတယ္၊ ၁။ အာဝါသ မစၦရိယ ၂။ လာဘ မစၦရိယ ၃။ ကုလ မစၦရိယ ၄။ ဝဏၰ မစၦရိယ ၅။ ဓမၼ မစၦရိယ အာဝါသ မစၦရိယ - မစၦရိယကေတာ့ အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ အတိုင္းမွတ္ျပီး အာဝါသ ဆိုတာက ေနရာ ၊ ေနရာထိုင္ခင္းနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး ႏွေျမာတြန္႔တိုတာကို ေျပာတာပါ။ တိုက္ေတြ ျခံေတြကို မဆိုထားနဲ႔ အယုတ္ဆုံး ပြဲၾကည့္လို႔ ကိုယ့္ဖ်ာမွာ သူမ်ား ထိုင္မွာစိုးလို႔ ေျခေထာက္ကို ကားႏိုင္သမွ် ကားျပီးထိုင္တာဟာလည္း မစၦရိယ ပါပဲ အာဝါသ မစၦရိယေပါ့။ အဲ့လို မဟုတ္ဘဲ ေအာ္… သူလည္း ထိုင္ပါေစ ဆိုျပီး ေနရာေလး ေပးလိုက္ရင္ အာဝါသ ဒါန ေနရာထိုင္ခင္း အလွဴျဖစ္သြားမွာေပါ့။ လာဘ မစၦရိယ -လာဘ္ရျခင္း၌ ႏွေျမာတြန္႔တိုျခင္း ၊ သူမ်ားရမည့္ အခြင့္ေရးေကာင္းေတြကို လက္လႊတ္ေအာင္ ဆုံးရႈံးေအာင္ ပ်က္စီးေအာင္ ၾကံစည္ ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္တဲ့ သူဟာ လာဘ မစၦရိယ ျဖစ္သူပါ။ ကုလ မစၦရိယ- ကုလ ဆိုတာက အမ်ိဳးပါ ဒါေပးမယ့္ ေဆြးမ်ိဳးေတာ္တဲ့ အမ်ိဳးကိုသာ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္မ်ားဆို ဒကာ ဒကာမ၊ လူမ်ားဆို ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ဒီသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မိတ္ဆက္မေပးႏိုင္တာ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ရင္ သူက ကိုယ့္ထက္ ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ပိုျပီးခင္မင္ ရင္ႏွီးသြားမွာ စိုးတာမ်ိဳး အယုတ္ဆုံး ကိုယ္ခ်စ္သူက သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ စကားေျပာတာကို '' ေနာက္ကို သူနဲ႔ စကားမေျပာနဲ႔ ေရာေရာေႏွာေႏွာ မေနနဲ႔ မၾကိဳက္ဘူး" ဆိုတာေတြဟာ မစၦရိယရဲ့ အစြမ္းေလးေတြပါ ကုလ မစၦရိယ ေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ အဲဒီလို မစၦရိယ ေလးျဖစ္မွ ခ်စ္တယ္ထင္ျပန္ပါတယ္တဲ့။ ဝဏၰ မစၦရိယ- ဝဏၰ ဆိုတာ ရုပ္အဆင္းကို ေျပာတာပါ၊ ကိုယ္လွတာေခ်ာတာကို သူမ်ားၾကည့္ရင္ သေဘာက်ေပမယ့္ ၾကည့္တဲ့လူက ကိုယ့္ေက်ာ္ျပီး ဟိုဘက္က ကိုယ့္ထက္ ေခ်ာတဲ့လွတဲ့သူကို ၾကည့္ေနရင္ စိတ္က ဟိုကအလွေပၚမွာ ႏွေျမာတြန္႔တိုတာမ်ိဳးေပါ့ ဥပမာ ေဒဝဒတ္ေလာင္းဟာ ဘဝတစ္ခုမွာ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီးစီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္ေတာ့ လူေတြက ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီး လွေၾကာင္း ယဉ္ေၾကာင္း ေျပာလို႔ သူလိုရွင္ဘုရင္ကိုေတာ့ မေျပာပဲ ဆင္ကိုေျပာရမလားဆိုျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ကို သတ္လိုက္တဲ့ အျဖစ္ဟာ ဝဏၰ မစၦရိယေပါ့ ။ ဓမၼ မစၦရိယ- ဒီဓမၼ မစၦရိယက ေတာ္ေတာ္ေလး ဆန္းတဲ့ မစၦရိယပါပဲ ၊ ကိုသိထားတဲ့ အသိပညာ ဗဟုသုတေတြကို သူမ်ားကို ေျပာမျပခ်င္တာ သူမ်ားသိသြားမွာ စိုးတာ၊ ဓမၼ မစၦရိယ ျဖစ္တဲ့လူဟာ သာမန္ပုဂၢိဳလ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး အသိပညာ သိုု႔မဟုတ္ ဗဟုသုတ ရွိတဲ့လူေတြသာ အျဖစ္မ်ားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျပာမ်ားၾကတယ္ေလ " သိခ်င္ရင္ ဝယ္ဖတ္" တို႔ " ဆရာသား ခ်န္တယ္ " တို႔ ဆရာသားခ်န္တယ္ ဆိုလို႕ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ေတြကို သတိရမိတယ္ ျမတ္စြာဘုရား ပါရမီျဖည့္စဉ္တုန္းက သူဆရာျဖစ္တဲ့ ဘဝတိုင္းမွာ တပည့္ေတြကို ပညာသင္ေပးတဲ့ အခါ ဆရာသား မခ်န္ပဲ ပညာကုန္ သင္ေပးတဲ့ ေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္တဲ့ ဘဝမွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ ေျခေထာက္ေတာ္မ်ားဟာ သာမန္လူေတြလို ေနာက္ေျခသလုံးမွာဘု ထြက္ ေရွ႕ကအရိုးထြက္ မေနပဲ ဧဏီ သားေကာင္လို အသားဆိုင္ဟာေရွ႕ေနာက္ညီမွ်ျပီး ေျပျပက္ေခ်ာေမႊ႕တဲ့ ( ဧဏီဇဃၤတာ) လကၡဏာေတာ္ တစ္ခုအေနနဲ႔ အက်ိဳးေပးတာပါတဲ့ တနည္းအားျဖင့္ ဒါဟာ ဓမၼ မစၦရိယ ကင္းျခင္းရဲ့ အက်ိဳးလို႔ ေျပာရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ေဒါသ - စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္ မုန္းတီးျခင္းဆိုရင္ အေဒါသ ကေတာ့ စိတ္မဆိုး စိတ္မေကာက္ ခ်စ္ခင္ျခင္း ေမတၱာတရားေပါ့ ။လူအမ်ားစုက ေမတၱာရွိတယ္ ေမတၱာထားတယ္လို႔ အေျပာမ်ားၾကေပမယ့္ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာတာကိုေတာ့ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး။ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေခတ္မွာ မိုက္တယ္ ဆိုတဲ့စကားေတာင္ ေကာင္းတယ္ သေဘာက်တယ္ ႏွစ္သက္တယ္ လက္ခံတယ္ ဆိုတဲ့သေဘာ အဓိပါၸယ္အေနနဲ႔ သုံးေနတယ္ဆိုေတာ့ ေမတၱာကို ညႊန္းဆိုတဲ့ အေဒါသကိုလည္း ေမတၱာထားတယ္ ေမတၱာရွိတယ္ အစား အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာရင္ ရမွာပါ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ အေဒါသဆိုတာ ေမတၱာကိုေျပာတာျဖစ္လို႔ပါ။ ေမာဟ - အမွန္ကို မသိျခင္း ဆိုေတာ့ အေမာဟက အမွန္ကိုသိျခင္း ပညာေပါ့ အဲဒီ ပညာကို တစ္လုးံခ်င္း အဓိပၸါယ္က ပ- အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ ညာ- သိတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိျခင္း ပညာ ၊ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို အမ်ိိဳးမ်ိိိဳး ဘက္ေပါင္းစုံက သိတာ ပညာပါ ။ တစ္ဖက္သက္ အျမင္ရွိတာမ်ိဳးကို ပညာလို႔ေခၚလို႔မရပါဘူး၊ ေမာဟ ဆိုတဲ့ အမွန္ကို မသိျခင္းျဖစ္လာျပီဆိုရင္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘလည္း ျဖစ္လာႏိုင္သလို ေဒါသလည္း ျဖစ္လို႔ လြယ္သြားပါျပီ။ ဥပမာေလး တစ္ခုေျပာျပပါ့မယ္ တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ ျမစ္ထဲေျမာျပီး ကၽြန္းေပၚေရာက္သြားတယ္ ကၽြန္းေပၚမွာ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဦးေခါင္းေပၚမွာ သင္တုန္းစက္ၾကီးရဲ့ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို ဆင္းရဲစြာခံစားေနရပါတယ္။ အဲဒီ သင္တုန္းစက္ၾကီးကို ၾကာပန္းၾကီး ပန္ထားတယ္ ထင္ျပီး မရမက ေတာင္းျပီး သူေခါင္းမွာပန္ပါတယ္ ။ ေခါင္းေပၚေရာက္ေတာ့ သူထင္သလို ၾကာပန္းမဟုတ္ဘဲ သင္တုန္းစက္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီး အဲ႔ဒီသင္တုန္းစက္ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို သူဟာ ဆင္းရဲစြာ ခံရပါတယ္တဲ့ ။ သင္တုန္းစက္မွန္း မသိလို႔ လိုခ်င္ခဲ့တာပါ တနည္းအားျဖင့္ အမွန္ကို မသိျခင္း ေမာဟေၾကာင့္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘျဖစ္တာပါ ။ ေနာက္ဥပမာ တစ္ခုေျပာပါဦးမယ္ စာေတာ့ နည္းနည္းရွည္သြားျပီထင္တယ္။ တစ္ရက္မွာ စိတ္က်န္းမာေရး ပါရဂူဆရာဝန္ၾကီး ေဆးရုံထဲမွာ လွည့္လည္ေတာ့ လူနာတစ္ေယာက္က ဆရာဝန္ၾကီးကို မၾကားဝံ႕ မနာသာ စကားမ်ားနဲ႔ ဆဲတယ္။ ဒါကို ဆရာဝန္ၾကီးက စိတ္မဆိုးပဲ ျပဳံးေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ? ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူဟာ စိတၱဇ ေဝဒနာသည္မွန္း သိလို႔ပါ။ေရာဂါသည္ရဲ့ အေျခေနမွန္ကို သိလို႔ပါ။ အကယ္၍ ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူအေၾကာင္း မသိဘူးဆိုရင္ ဆရာဝန္ၾကီး စိတ္ဆိုးေဒါသ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲသလိုပါပဲ အမွန္ကို မသိျခင္းေမာဟက စိတ္ဆိုျခင္း ေဒါသ ၊ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘ ျဖစ္ႏိုင္သလို ဆရာဝန္ၾကီးလို ေဝဒနာသည္ရဲ့ အေၾကာင္းမွန္ကို သိျခင္း အေမာဟ(ပညာ)က စိတ္မဆိုးျခင္း အေဒါသ(ေမတၱာ)ကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါက ေဟတု(ဟိတ္ ၆ပါး)ရဲ့ အက်ဥ္းသိလြယ္ရုံ မွ်သာပါ။ ဒါဆိုရင္ ဟိတ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ ။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟကို အေတာ္ၾကီး ရင္းႏွီးေနေပမယ့္ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟကေတာ့ ပါဠိစာနဲ႔ အထိအေတြ႔အားနည္းတဲ့သူ အတြက္ေတာ့ နည္းနည္းနားရႈပ္တတ္ပါတယ္။ လြယ္လြယ္မွတ္လိုက္ေပါ့ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟေတြမွာ ပါတဲ့ အ -ဆိုတဲ့စကားလုံးေလဟာ no သို႔မဟုတ္ negative ဆိုတာကို ေျပာတာလို႔ စိတ္ထဲကမွတ္ထားလိုက္ရင္ လြယ္ပါတယ္။ က်မ္းကိုး အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ၏ အေျချပဳပ႒ာန္း ။ ။ အေျချပဳသျဂႋဳဟ္ လယ္တီဆရာေတာ္ ၏ ပါရမီ ဒီပနီ ငါးရာ့ငါးဆယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ မိလိႏၵ ပဉွာ(ကုသလာကုသလသမဝိသမ) ဇာတကအ႒ကထာ(၁) ဒုေမၼဓဇာတက ashinjawtika

from ျဖိဳးမင္းေဇာ္ http://ift.tt/2vPEFCf via IFTTT