Monday, December 2, 2013

"သာသနာလကၤာရစာေမးပြဲအေၾကာင္း''

"သာသနာလကၤာရစာေမးပြဲအေၾကာင္း''


သာသနာလကၤာရဆိုသည္မွာ-သာသနာလကၤာရ၏ အဓိပၸာယ္မွာ “ဗုဒၶျမတ္စြာသာသနာေတာ္၏ အဆင္တန္ဆာ(သို႔မဟုတ္) ဗုဒၶျမတ္စြာ သာသနာေတာ္ကို အလွဆင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္” ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ အင္းဝေခတ္ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္အား ဆက္ကပ္ခဲ့ေသာ ဘြဲ႕ျဖစ္သည္။ [ သာသန-သာသနာေတာ္၏+အလကၤာရ-တန္ဆာ။]


သာသနာေတာ္ကို တန္ဆာဆင္ရာတြင္-(၁) ပရိယတၱိ = စာေပက်မ္းဂန္သင္ၾကားပို႔ခ်မႈ၊ `(၂) ပဋိပတၱိ =ဘုရားေဟာတရားေတာ္အတိုင္း က်င့္ႀကံမႈဟူေသာ အလုပ္(၂)မ်ိဳးျဖင့္ တန္ဆာဆင္ရ၏။ ထိုအလုပ္(၂)မ်ိဳ းလုပ္ေနသူကိုသာ သာသနာေတာ္ကို အလွဆင္လ်က္ တင့္တယ္ေစေသာ “သာသနာေတာ္၏အဆင္တန္ဆာ”ဟု ဆိုရသည္။


ပရိယတၱိသာသနာ၏ပဓာနက်မႈ-


တရားထူးတရားျမတ္ရဖို႔က်င့္ႀကံရ၏၊ က်င့္ႀကံဖို႔ က်င့္ႀကံနည္းကို သိရ၏၊ က်င့္ႀကံနည္းသိဖ ေရွးဦးစြာ သင္ၾကားရ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ပရိယတ္ ပဋိပတ္အလုပ္(၂)မ်ိဳးတြင္ ပရိယတ္အလုပ္သည္ ပဓာနျဖစ္၏။ သင္ၾကားမႈပရိယတ္ေၾကာင့္ သိက်င့္လိုက္နာဖ ြယ္ရာမ်ားကို သိရျခင္းျဖစ္၏၊ သိက်င့္လိုက္နာဖ ြယ္မ်ားကို သိဖို႔ သိက်င့္လိုက္နာဖြယ္ေတြ မ်ားစြာပါရွိေသာ ပါဠိေတာ္ အ႒ကထာမ်ားကို သင္ၾကားၾကရ၏၊ ထိုသို႔ သင္ၾကားရာတြင္ လြယ္ကူလွ်င္ျမန္ ထိေရာက္ေသာ နည္းစနစ္ အေရးႀကီးသည္။


"မဟာဂႏၶာ႐ံုေက်ာင္းတိုက္၏ပညာေရးစနစ္"


မဟာဂႏၶာ႐ံုေက်ာင္းတိုက္၏ ပညာေရးစနစ္ကို သာသနာ့အာဇာနည္တစ္ပါး ျဖစ္ေတာ္မူေသာ က်မ္းျပဳအေက်ာ္ မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္သည္ “စာသင္ရင္းက်င့္၊ က်င့္ရင္းစာသင္”ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အက်င့္ပဋိပတ္ႏွင သင္ၾကားမႈပရိယတ္တို႔ တစ္ထပ္တည္းက်ေအာင္ မဟာဂႏၶာ႐ံုပညာေရ းစနစ္ကို …


အတန္းအားျဖင့္ ၁။ မူလတန္း သင္ခ်ိန္ (၆)လ `၂။ ပထမတန္း ေရွ႕ပိုင္း (၆)လ ၃။ ပထမတန္း ေနာက္ပိုင္း (၆)လ ၄။ ပထမဆင့္ (၆)လ ၅။ ဒုတိယဆင့္ (၆)လ ၆။ တတိယဆင့္ (၆)လ အားျဖင့္ အတန္း (၆)တန္းခြဲ၍ ခ်မွတ္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။


(ယခုမွာ ပထမဆင့္၊ ဒုတိယဆင့္၊ တတိယဆင့္မ်ား၌ ႏွစ္ေပါက္ႀကိဳးစ ားၾကရသည္။)


မူလတန္းအဆင့္တြင္-(က) ရတနာ့ဂုဏ္ရည္၊ (ခ) ႐ုပ္ပံုရွင္က်င့္ဝတ္၊ (ဂ) ပါဠိသိကၡာႏွင့္ သဒၵါအက်ဥ္း၊ (ဃ) နာမ္ဂိုဏ္း အာခ်ာတ္ဂိုဏ္း တို႔ သင္ၾကားရပါသည္။ ၄င္းတို႔ကို သင္ယူရေသာ စာသင္သံဃာေတာ္တိ ႔သည္ ရတနာသံုးပါး ဂုဏ္ေတာ္အနက္ အဓိပၸာယ္မ်ား၊ သီလယူပံု၊ သီလအက်ိဳး အျပစ္ ပံုဝတၳဳ၊ ကံ, ကံ၏အက်ိဳး စသည္မ်ားသိရျခင္း။ သရဏဂံုယူ၊ သကၤန္းေတာင္းပံု,ကပ္ပံု၊ လိင္, ဒဏ္, ေသခိယ, ခႏၶကဝတ္, ဓုတင္မ်ား သိရျခင္း။ ကတၱား ကံႀကိယာ, ဝိေသသန, ဝိေသသသ် စသည္ထားပံုႏွင့္ ပါဠိစီ အနက္ေပးတတ္လာျခင ္း။ နာမ္ဂိုဏ္း (၁၃)ဂိုဏ္းႏွင့္ အာခ်ာတ္ရုပ္မ်ား စဥ္တတ္လာျခင္းစေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးကိ ရရွိႏိုင္ပါသည္။ (2003 ခုႏွစ္ထုတ္၊ တစ္ဘဝသာသနာ စာမ်က္ႏွာ (၂၄၄)တြင္ အက်ယ္ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။)


ပထမတန္း (ေရွ႕ပိုင္း)တြင္-(က) ဓမၼပဒအ႒ကထာ (ယမကဝဂ္) (ခ) အေျချပဳသဒၵါ (သႏၶိ၊ နာမ္၊ အာခ်ာတ္) (ဂ) ကထာသလႅာပသိကၡာတို႔ သင္ၾကားရပါသည္။


၄င္းတို႔ကို သင္ယူရေသာ စာသင္သံဃာေတာ္တိ ႔သည္ ဓမၼပဒဇာတ္လမ္းမ်ားသိရျခင္း၊ သႏၶိ နာမ္ အာခ်ာတ္ ရုပ္မ်ားတြက္တတ္လာျခင္း၊ ပါဠိစကားေျပာေလ့က်င့္၍ ေျပာတတ္လာႏိုင္ျ ခင္းစေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားကို ရရွိပါသည္။ (2003 ခုႏွစ္ထုတ္၊ တစ္ဘဝသာသနာ စာမ်က္ႏွာ (၂၄၄-၂၄၅)တြင္ အက်ယ္ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။)


ပထမတန္း(ေနာက္ပိုင္း)တြင္-(က) ဓမၼပဒအ႒ကထာ (အပၸမာဒဝဂ္) (ခ) အေျချပဳသဒၵါ (ကိတ္၊ ဥဏာဒ္၊ ကာရက) (ဂ) သဂၤဟႏွင့္ အေျချပဳသၿဂႋဳဟ္ (ေအာက္ ၃-ပိုင္း)တို႔ကို သင္ၾကားရပါသည္။


၄င္းတို႔ကို သင္ယူရေသာ စာသင္သံဃာေတာ္တိ ႔သည္ ဓမၼပဒဇာတ္လမ္းမ်ားပိုမို သိရျခင္း၊ ကိတ္၊ ဥဏာဒ္၊ ကာရကရုပ္မ်ား တြက္တတ္လာျခင္း၊ သၿဂႋဳဟ္သရုပ္မ်ား သေဘာေပါက္လာျခင္း စေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ရရွိပါသည္။ (2003 ခုႏွစ္ထုတ္၊ တစ္ဘဝသာသနာ စာမ်က္ႏွာ ၂၄၅)တြင္ အက်ယ္ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။)


ပထမဆင့္တြင္-(က) ဝိနည္းမဟာဝါပါဠိေတာ္ (ခ) အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္ (ဧကနိပါတ္မွ တိကအကုန္) (ဂ) ဓမၼပဒအ႒ကထာ (ယမကဝဂ္ႏွင့္ အပၸမာဒဝဂ္) (ဃ) အေျချပဳသဒၵါ (သႏၶိ၊ နာမ္၊ အာခ်ာတ္၊ ကာရက) (င) အေျချပဳသၿဂႋဳဟ္ (ေအာက္သံုးပိုင္းႏွင့္ သဘာဝအရေကာက္)စသည္တို႔ကို သင္ၾကားရပါသည္။


၄င္းတို႔ကို သင္ယူရေသာ စာသင္သံဃာေတာ္တိ ႔သည္ ဘုရားေဟာပါဠိေတာ္ကို တိုက္ရိုက္ကိုင္၍ အနက္လွည့္ နားလည္ သေဘာေပါက္လာျခင္း၊ သုတၱန္မ်ား၊ ဇာတ္ေကာင္းမ်ား၏ အေၾကာင္း နားလည္လာျခင္း၊ သၿဂႋဳဟ္ကိုလည္း ဇာတ္ေကာင္းမ်ား၏ သေဘာ သဘာဝျဖစ္ပံု၊ ၄င္းကို ယွဥ္ဖက္တရားစသည္ ရွာေဖြထုတ္တတ္လာျခင္းစေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ရရွိလာသည္။ (2003 ခုႏွစ္ထုတ္၊ တစ္ဘဝသာသနာ စာမ်က္ႏွာ ၂၄၅-၂၄၆)တြင္ အက်ယ္ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။)


ဒုတိယဆင့္တြင္-(က) စူဠဝါႏွင့္ ပရိဝါပါဠိေတာ္မ်ား (ခ) အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္ (စတုကၠနိပါတမွ ဆကၠနိပါတအကုန္) (ဂ) ဓမၼပဒအ႒ကထာ (စိတၱဝဂ္မွ ဒ႑ဝဂ္အကုန္) (ဃ) အေျချပဳသဒၵါ (အစမွ အဆံုးအထိ) (င) အေျချပဳသၿဂႋဳဟ္ (ေအာက္၆-ပိုင္းႏွင့္ ဝီထိခ်ပံု) စသည္တို႔ကို သင္ၾကားရပါသည္။ ၄င္းတို႔ကို သင္ယူရေသာ စာသင္သံဃာေတာ္တိ ႔သည္ ဝိနည္းသေဘာဆုိင္ရာ ဝါဒမ်ား နားလည္လာျခင္း၊ သုတၱန္မ်ား၏ လကၡဏာမ်ား သိလာျခင္း၊ ဓမၼပဒဇာတ္မ်ားထဲမွ ဇာတ္ေကာင္းမ်ား၏ စိတ္ျဖစ္ပံု၊ အာ႐ံု၊ ဘံု၊ ပုဂၢိဳလ္စသည္ကို သိရျခင္းစေသာ ေက်းဇူးမ်ားကို ရရွိပါသည္။ (2003 ခုႏွစ္ထုတ္၊ တစ္ဘဝသာသနာ စာမ်က္ႏွာ ၂၄၆)တြင္ အက်ယ္ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။)


တတိယဆင့္တြင္-(က) ပါရာဇိကဏ္ႏွင့္ ပါစိတ္ပါဠိေတာ္မ်ား (ခ) အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္(သတၱကနိပါတ္မ ဧကာဒသကနိပါတ္အကုန္) (ဂ) ဓမၼပဒအ႒ကထာ (အကုန္) (ဃ) အေျချပဳသဒၵါ(အကုန္) (င) အေျချပဳသၿဂႋဳဟ္ (အကုန္)အျပင္ ပ႒ာန္းပစၥည္းၿပိဳင္နည္းစသည္တို႔ကို သင္ၾကားရပါသည္။ ၄င္းတို႔ကို သင္ယူရေသာ စာသင္သံဃာေတာ္တိ ႔သည္ ဝိနည္းသေဘာ၊ အဂုၤတၱိဳရ္လာ လကၡဏာမ်ား၊ ဓမၼပဒဇာတ္ေကာင္မ်ားမွ ပ႒ာန္းနည္း သြယ္ပံု ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နည္းသြယ္ပံု အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိရျခင္းစေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ် ား ရရွိပါသည္။ (2003 ခုႏွစ္ထုတ္၊ တစ္ဘဝသာသနာ စာမ်က္ႏွာ ၂၄၆)တြင္ အက်ယ္ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။)


မဟာဂႏၶာ႐ံုပညာေရးစနစ္အရ သင္ၾကားလာခဲ့ေသာ စာသင္သာသံဃာေတာ္ တစ္ပါး၏ သာသနာအရည္အခ်င္းမွာ (၃)ႏွစ္ခန္႔မွ်ျဖင့္ ဝိနည္း(၅)က်မ္းလံုး ေပါက္ေျမာက္ျခင္း၊ သုတၱန္ပါဠိေတာ္အ ဂၤုတၱိဳရ္(၁၁)က်မ္းလံုး ေပါက္ေျမာက္ျခင္း၊ ဓမၼပဒအ႒ကထာႀကီး(၂)အုပ္လံုး ေပါက္ေျမာက္ျခင္း၊ သဒၵါ သၿဂႋဳဟ္မ်ားအကုန ္ေပါက္ေျမာက္ျခင္းအျပင္ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ အ႒ကထာ ဋီကာမ်ားကိုလည္း ၾကည့္႐ွဳႏိုင္ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။


အထက္ပါ အတန္းစဥ္ သံုးဆင့္ကို ေအာင္ျမင္မွသာ သာသနာလကၤာရစာေမးပြဲကို ေျဖဆိုခြင့္ရၿပီး “သာသနာလကၤာရအေက် ာ္ဘြဲ႕”ကို ရရွိႏိုင္ပါသည္။ (ျခြင္းခ်က္အေနျဖင့္ သာသနာလကၤာရစာေမးပြဲဝင္ႏိုင္သည့္ အရည္အခ်င္းရွိပါကအထက္ပါသံုးဆင့္ မေအာင္ျမင္ေသာ္လည္း ေျဖဆိုခြင့္ေပးပ ါသည္။)


ဤသို႔ေက်းဇူးႀကီးမားလွေသာ ပညာေရးမူစနစ္အရ ပထမဆင့္၊ ဒုတိယဆင့္၊ တတိယဆင့္မ်ားကို “မဟာဂႏၶာရာမိကသာ သနာလကၤာရ”ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ႏွစ္စဥ္က်င္းပလာခဲ့ရာ ယခုႏွစ္တြင္ (၂၃)ႀကိမ္ေျမာက္ ရွိခဲ့ပါၿပီ။


No comments:

Post a Comment

"ဟိတ္”ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ အ႐ွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အေျချပဳပဌာန္းကိုဖတ္ရင္း နားမလည္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ပာိတ္ ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ ဘု၇ား ။ ေႏြးေႏြးေအာင္ ( ေနျပည္ေတာ္ ) ဘာသာေရး အေမးအေျဖကို တကယ္တမ္းေတာ့ မေျဖခ်င္ပါဘူး။ ဘာသာေရး အေမးအေျဖဆိုတာက ပညာရွင္ၾကီးမ်ားရဲ့ အရာလို႔ ယုံၾကည္ထားမိလို႔ပါ။ အခုေတာ့ ေျဖရေတာ့မယ္။ ေျပာျပရေတာ့မယ္။ ကိုယ္ေပးလိုက္တဲ့ စာအုပ္ကို ဖတ္ေနတယ္ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္တာဝန္နဲ႔ မကင္းဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဘာသာေရး စာေတြဖတ္တယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝမ္းသာရမွာပါ။ အသိတစ္ေယာက္ကို ေျပာျပတယ္လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ေပါ့ ဟိတ္ဆိုတာကို နားမလည္းဘူးဆိုေတာ့ ''ေဟတု ပစၥေယာ'' ဆိုတဲ့ ဟိတ္ကိုေျပာတာထင္တယ္။ ေဟတု ဆိုတဲ့ ပါဠိကို ျမန္မာတို႔က ဟိတ္ လို႔ ျမန္မာသံနဲ႔ ေခၚလိုက္ၾကတယ္ ကုသလဆိုတဲ့ ပါဠိကို ကုသိုလ္ ေျပာသလိုမ်ိဳးေပါ့ ။ အဓိပၸါယ္က ေဟတု (ဟိတ္) ဆိုတာ ျမန္မာလို အေၾကာင္းတရား လို႔ေျပာတာပါ။ အေၾကာင္းတရားဆိုတာ ဘာကိုျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အေၾကာင္းတရားလည္းဆိုေတာ့ သာမာန္အားျဖင့္ ကုသိုလ္ နဲ႔ အကုသိုလ္ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းတာ နဲ႔ မေကာင္းတာကို ျဖစ္ေစတတ္ အေၾကာင္းတရားကို ေဟတု ဟိတ္လို႔ေခၚတာပါ။ အဲဒီ ဟိတ္ကလည္း (၆)မ်ိဳးရွိပါတယ္၊ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ နဲ႔ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ ပါ ေရွ႔သုံးပါးက အကုသိုလ္ မေကာင္းက်ိဳးကို ျဖစ္ေစတတ္ျပီး ေနာက္သုံးပါးကေတာ့ ကုသိုလ္ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေစတတ္တဲ့ တရားပါ။ အဲဒါကိုပဲ ဟိတ္(၆)ပါးလို႔ေခၚျပန္ပါတယ္။ ေလာဘကို လိုခ်င္ျခင္း တပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရင္ အေလာဘကို မလိုခ်င္ျခင္း မတပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရမွာပါ ။ လိုခ်င္ တပ္မက္ျခင္း မရွိတဲ့သူအတြက္ ေပးကမ္းျခင္း စြန္႔လႊတ္ျခင္းဆိုတဲ့ စာဂ တရား သို႔မဟုတ္ ဒါနတရားဟာ အလိုလိုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း ရွိသူအတြက္ကေတာ့ သူတစ္ပါး ၾကီးပြါးခ်မ္းသာတာကို မနာလို မရႈစိတ္ ျဖစ္ျခင္း ဣႆာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းမ်ားကို တြန္႔တိုျခင္း ႏွေျမာျခင္း မစၦရိယ ။မစၦရိယဆိုလို႔ တဆက္တည္း ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္ ၊ စကားစပ္လို႔ မစၦရိယကလည္း (၅)ပါးရွိတယ္၊ ၁။ အာဝါသ မစၦရိယ ၂။ လာဘ မစၦရိယ ၃။ ကုလ မစၦရိယ ၄။ ဝဏၰ မစၦရိယ ၅။ ဓမၼ မစၦရိယ အာဝါသ မစၦရိယ - မစၦရိယကေတာ့ အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ အတိုင္းမွတ္ျပီး အာဝါသ ဆိုတာက ေနရာ ၊ ေနရာထိုင္ခင္းနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး ႏွေျမာတြန္႔တိုတာကို ေျပာတာပါ။ တိုက္ေတြ ျခံေတြကို မဆိုထားနဲ႔ အယုတ္ဆုံး ပြဲၾကည့္လို႔ ကိုယ့္ဖ်ာမွာ သူမ်ား ထိုင္မွာစိုးလို႔ ေျခေထာက္ကို ကားႏိုင္သမွ် ကားျပီးထိုင္တာဟာလည္း မစၦရိယ ပါပဲ အာဝါသ မစၦရိယေပါ့။ အဲ့လို မဟုတ္ဘဲ ေအာ္… သူလည္း ထိုင္ပါေစ ဆိုျပီး ေနရာေလး ေပးလိုက္ရင္ အာဝါသ ဒါန ေနရာထိုင္ခင္း အလွဴျဖစ္သြားမွာေပါ့။ လာဘ မစၦရိယ -လာဘ္ရျခင္း၌ ႏွေျမာတြန္႔တိုျခင္း ၊ သူမ်ားရမည့္ အခြင့္ေရးေကာင္းေတြကို လက္လႊတ္ေအာင္ ဆုံးရႈံးေအာင္ ပ်က္စီးေအာင္ ၾကံစည္ ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္တဲ့ သူဟာ လာဘ မစၦရိယ ျဖစ္သူပါ။ ကုလ မစၦရိယ- ကုလ ဆိုတာက အမ်ိဳးပါ ဒါေပးမယ့္ ေဆြးမ်ိဳးေတာ္တဲ့ အမ်ိဳးကိုသာ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္မ်ားဆို ဒကာ ဒကာမ၊ လူမ်ားဆို ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ဒီသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မိတ္ဆက္မေပးႏိုင္တာ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ရင္ သူက ကိုယ့္ထက္ ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ပိုျပီးခင္မင္ ရင္ႏွီးသြားမွာ စိုးတာမ်ိဳး အယုတ္ဆုံး ကိုယ္ခ်စ္သူက သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ စကားေျပာတာကို '' ေနာက္ကို သူနဲ႔ စကားမေျပာနဲ႔ ေရာေရာေႏွာေႏွာ မေနနဲ႔ မၾကိဳက္ဘူး" ဆိုတာေတြဟာ မစၦရိယရဲ့ အစြမ္းေလးေတြပါ ကုလ မစၦရိယ ေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ အဲဒီလို မစၦရိယ ေလးျဖစ္မွ ခ်စ္တယ္ထင္ျပန္ပါတယ္တဲ့။ ဝဏၰ မစၦရိယ- ဝဏၰ ဆိုတာ ရုပ္အဆင္းကို ေျပာတာပါ၊ ကိုယ္လွတာေခ်ာတာကို သူမ်ားၾကည့္ရင္ သေဘာက်ေပမယ့္ ၾကည့္တဲ့လူက ကိုယ့္ေက်ာ္ျပီး ဟိုဘက္က ကိုယ့္ထက္ ေခ်ာတဲ့လွတဲ့သူကို ၾကည့္ေနရင္ စိတ္က ဟိုကအလွေပၚမွာ ႏွေျမာတြန္႔တိုတာမ်ိဳးေပါ့ ဥပမာ ေဒဝဒတ္ေလာင္းဟာ ဘဝတစ္ခုမွာ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီးစီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္ေတာ့ လူေတြက ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီး လွေၾကာင္း ယဉ္ေၾကာင္း ေျပာလို႔ သူလိုရွင္ဘုရင္ကိုေတာ့ မေျပာပဲ ဆင္ကိုေျပာရမလားဆိုျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ကို သတ္လိုက္တဲ့ အျဖစ္ဟာ ဝဏၰ မစၦရိယေပါ့ ။ ဓမၼ မစၦရိယ- ဒီဓမၼ မစၦရိယက ေတာ္ေတာ္ေလး ဆန္းတဲ့ မစၦရိယပါပဲ ၊ ကိုသိထားတဲ့ အသိပညာ ဗဟုသုတေတြကို သူမ်ားကို ေျပာမျပခ်င္တာ သူမ်ားသိသြားမွာ စိုးတာ၊ ဓမၼ မစၦရိယ ျဖစ္တဲ့လူဟာ သာမန္ပုဂၢိဳလ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး အသိပညာ သိုု႔မဟုတ္ ဗဟုသုတ ရွိတဲ့လူေတြသာ အျဖစ္မ်ားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျပာမ်ားၾကတယ္ေလ " သိခ်င္ရင္ ဝယ္ဖတ္" တို႔ " ဆရာသား ခ်န္တယ္ " တို႔ ဆရာသားခ်န္တယ္ ဆိုလို႕ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ေတြကို သတိရမိတယ္ ျမတ္စြာဘုရား ပါရမီျဖည့္စဉ္တုန္းက သူဆရာျဖစ္တဲ့ ဘဝတိုင္းမွာ တပည့္ေတြကို ပညာသင္ေပးတဲ့ အခါ ဆရာသား မခ်န္ပဲ ပညာကုန္ သင္ေပးတဲ့ ေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္တဲ့ ဘဝမွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ ေျခေထာက္ေတာ္မ်ားဟာ သာမန္လူေတြလို ေနာက္ေျခသလုံးမွာဘု ထြက္ ေရွ႕ကအရိုးထြက္ မေနပဲ ဧဏီ သားေကာင္လို အသားဆိုင္ဟာေရွ႕ေနာက္ညီမွ်ျပီး ေျပျပက္ေခ်ာေမႊ႕တဲ့ ( ဧဏီဇဃၤတာ) လကၡဏာေတာ္ တစ္ခုအေနနဲ႔ အက်ိဳးေပးတာပါတဲ့ တနည္းအားျဖင့္ ဒါဟာ ဓမၼ မစၦရိယ ကင္းျခင္းရဲ့ အက်ိဳးလို႔ ေျပာရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ေဒါသ - စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္ မုန္းတီးျခင္းဆိုရင္ အေဒါသ ကေတာ့ စိတ္မဆိုး စိတ္မေကာက္ ခ်စ္ခင္ျခင္း ေမတၱာတရားေပါ့ ။လူအမ်ားစုက ေမတၱာရွိတယ္ ေမတၱာထားတယ္လို႔ အေျပာမ်ားၾကေပမယ့္ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာတာကိုေတာ့ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး။ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေခတ္မွာ မိုက္တယ္ ဆိုတဲ့စကားေတာင္ ေကာင္းတယ္ သေဘာက်တယ္ ႏွစ္သက္တယ္ လက္ခံတယ္ ဆိုတဲ့သေဘာ အဓိပါၸယ္အေနနဲ႔ သုံးေနတယ္ဆိုေတာ့ ေမတၱာကို ညႊန္းဆိုတဲ့ အေဒါသကိုလည္း ေမတၱာထားတယ္ ေမတၱာရွိတယ္ အစား အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာရင္ ရမွာပါ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ အေဒါသဆိုတာ ေမတၱာကိုေျပာတာျဖစ္လို႔ပါ။ ေမာဟ - အမွန္ကို မသိျခင္း ဆိုေတာ့ အေမာဟက အမွန္ကိုသိျခင္း ပညာေပါ့ အဲဒီ ပညာကို တစ္လုးံခ်င္း အဓိပၸါယ္က ပ- အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ ညာ- သိတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိျခင္း ပညာ ၊ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို အမ်ိိဳးမ်ိိိဳး ဘက္ေပါင္းစုံက သိတာ ပညာပါ ။ တစ္ဖက္သက္ အျမင္ရွိတာမ်ိဳးကို ပညာလို႔ေခၚလို႔မရပါဘူး၊ ေမာဟ ဆိုတဲ့ အမွန္ကို မသိျခင္းျဖစ္လာျပီဆိုရင္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘလည္း ျဖစ္လာႏိုင္သလို ေဒါသလည္း ျဖစ္လို႔ လြယ္သြားပါျပီ။ ဥပမာေလး တစ္ခုေျပာျပပါ့မယ္ တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ ျမစ္ထဲေျမာျပီး ကၽြန္းေပၚေရာက္သြားတယ္ ကၽြန္းေပၚမွာ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဦးေခါင္းေပၚမွာ သင္တုန္းစက္ၾကီးရဲ့ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို ဆင္းရဲစြာခံစားေနရပါတယ္။ အဲဒီ သင္တုန္းစက္ၾကီးကို ၾကာပန္းၾကီး ပန္ထားတယ္ ထင္ျပီး မရမက ေတာင္းျပီး သူေခါင္းမွာပန္ပါတယ္ ။ ေခါင္းေပၚေရာက္ေတာ့ သူထင္သလို ၾကာပန္းမဟုတ္ဘဲ သင္တုန္းစက္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီး အဲ႔ဒီသင္တုန္းစက္ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို သူဟာ ဆင္းရဲစြာ ခံရပါတယ္တဲ့ ။ သင္တုန္းစက္မွန္း မသိလို႔ လိုခ်င္ခဲ့တာပါ တနည္းအားျဖင့္ အမွန္ကို မသိျခင္း ေမာဟေၾကာင့္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘျဖစ္တာပါ ။ ေနာက္ဥပမာ တစ္ခုေျပာပါဦးမယ္ စာေတာ့ နည္းနည္းရွည္သြားျပီထင္တယ္။ တစ္ရက္မွာ စိတ္က်န္းမာေရး ပါရဂူဆရာဝန္ၾကီး ေဆးရုံထဲမွာ လွည့္လည္ေတာ့ လူနာတစ္ေယာက္က ဆရာဝန္ၾကီးကို မၾကားဝံ႕ မနာသာ စကားမ်ားနဲ႔ ဆဲတယ္။ ဒါကို ဆရာဝန္ၾကီးက စိတ္မဆိုးပဲ ျပဳံးေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ? ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူဟာ စိတၱဇ ေဝဒနာသည္မွန္း သိလို႔ပါ။ေရာဂါသည္ရဲ့ အေျခေနမွန္ကို သိလို႔ပါ။ အကယ္၍ ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူအေၾကာင္း မသိဘူးဆိုရင္ ဆရာဝန္ၾကီး စိတ္ဆိုးေဒါသ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲသလိုပါပဲ အမွန္ကို မသိျခင္းေမာဟက စိတ္ဆိုျခင္း ေဒါသ ၊ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘ ျဖစ္ႏိုင္သလို ဆရာဝန္ၾကီးလို ေဝဒနာသည္ရဲ့ အေၾကာင္းမွန္ကို သိျခင္း အေမာဟ(ပညာ)က စိတ္မဆိုးျခင္း အေဒါသ(ေမတၱာ)ကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါက ေဟတု(ဟိတ္ ၆ပါး)ရဲ့ အက်ဥ္းသိလြယ္ရုံ မွ်သာပါ။ ဒါဆိုရင္ ဟိတ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ ။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟကို အေတာ္ၾကီး ရင္းႏွီးေနေပမယ့္ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟကေတာ့ ပါဠိစာနဲ႔ အထိအေတြ႔အားနည္းတဲ့သူ အတြက္ေတာ့ နည္းနည္းနားရႈပ္တတ္ပါတယ္။ လြယ္လြယ္မွတ္လိုက္ေပါ့ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟေတြမွာ ပါတဲ့ အ -ဆိုတဲ့စကားလုံးေလဟာ no သို႔မဟုတ္ negative ဆိုတာကို ေျပာတာလို႔ စိတ္ထဲကမွတ္ထားလိုက္ရင္ လြယ္ပါတယ္။ က်မ္းကိုး အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ၏ အေျချပဳပ႒ာန္း ။ ။ အေျချပဳသျဂႋဳဟ္ လယ္တီဆရာေတာ္ ၏ ပါရမီ ဒီပနီ ငါးရာ့ငါးဆယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ မိလိႏၵ ပဉွာ(ကုသလာကုသလသမဝိသမ) ဇာတကအ႒ကထာ(၁) ဒုေမၼဓဇာတက ashinjawtika

from ျဖိဳးမင္းေဇာ္ http://ift.tt/2vPEFCf via IFTTT