Sunday, June 2, 2013

ပင္စိမ္ းရြက္နဲ႔ ေပ်ာက္ ေစမဲ့ ေရာဂါ အမ်ဳိးေလးဆယ္

ပင္စိမ္ းရြက္နဲ႔ ေပ်ာက္ ေစမဲ့ ေရာဂါ အမ်ဳိးေလးဆယ္


ပင္စိမ္းပင္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ နွံ႔အျပားတြင္ ေပါက္ေရာက္ျပီး အပူပိုင္ း ေဒသတြင္ ပိုမို၍ ေပါက္တတ္ၾကသည္။


ပင္စိမ္းပင္သည္ သဘာဝအေလ်ာက္ ေပါက္ေရာက္ေသာအပင္ ျဖစ္သည္။ စိုက္ပ်ိဳး၍လည္းရသည္။မ်ိဳးေစ့မွ တဆင့္ အပင္စိ ုက္ရန္ လြယ္ကူေသာ အပင္ ျဖစ္သည္။ေျမၾသဇာ အထူး မလိုအပ္လွေပ။တႏွစ္လွ်င္ ႏွစ္ႀကိမ္၊ သံုးႀကိမ္ အရြက္ကို ရယူႏိုင္၏။ေနာက္က်လွ်င္ အလိုလို ေၾကြက်သြားသျဖင့္ ဂရုျပဳဖိ ု႔ လိုအပ္လွေပသည္။ အရြက္ႏွင့္ အေစ့ကို ေဆးအျဖစ္ အမ်ားဆံုး အသံုးျပဳၾကသည္။


ပင္စိမ္းပင္သည္ အပင္ငယ္မ်ိဳး ျဖစ္ျပီးအျမင့္ႏွစ္ေပမွ သံုးေပခန္႔ အထိ ရွိ၏။ အရြက္မွာ ေသးျပီး စိမ္းလ်က္ ႏူးညံ႔၏။ရြက္နားမွာ လႊသြားပံုရွိသည္။ အပြင့္ျဖဴ ကေလးမ်ားပြင့္တတ္ကာ ရနံ႔မွာ အလြန္ေမႊးသျဖင့္ အခ်ိဳ႔သူမ်ားမွာ ယင္းခ်က္ရာတြင္ အေမႊးနံ႔ရေစရန္ ဟင္းခတ္၍ အုပ္ကာ ခ်က္စားၾကသည္။အပြင့္မ်ားသည္ အခို္င္လိုက္ပြင့္၍ ပြင္ခ်ပ္မ်ားေပၚတြင္ အေမြးႏုကေလးမ်ား ရွိသည္။ တေပါင္း တန္ခူးလမ်ား၌ ပြင့္တတ္ၾကသည္။ အရသာမွာ ပူစပ္ေသာ အရသာျဖစ္ကာ ပင္စိမ္းမ်ိဳးအေနျဖင့္ ပင္စိမ္းျဖဴ၊ ဟင္းစားပင္စိမ္း၊ ပင္စိမ္းနက္၊ ပင္စိမ္းညိဳ၊ ပင္စိမ္းႀကီး၊ ဗလရွင္ကင္ဟူ၍ ပင္စိမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကသည္။


ျမန္မာေဆးက်မ္း အလိုအရ ပင္စိမ္းသည္ ပူ၏၊ စပ္၏၊ အနည္းငယ္ခါး၏၊ ေလသလိပ္ကို ႏိုင္၏၊ ဆီးကိုႏိုင္၏၊ ေလကိုသက္ေစျပီးေသြးကို တက္ေစႏိုင္သည္၊ ရင္က်ပ္နာ၊ အစာမေၾက၊ခၽြဲက်ပ္နာတို႔ကို ႏိုင္၏၊ ေခ်ာင္းဆိုးနာ၊ ပိုးနာ၊ ထိုးက်င္ေသာအနာကို ပယ္ႏိုင္၏။


အစာေၾကာျခင္း၊ခံတြင္းေကာင္းျခင္း၊ အနံပေကာင္းျခင္း၊ အသံသာျခင္း၊ အသက္ရွည္ျခင္းကို ရရွိေစသည္။လူကို အက်ိဳးပြား ေစသည္။


ပင္စိမ္းရြက္ ပင္စိမ္းအေစ့မ်ားကို ျမန္မာ့ေဆးဝါးအျဖစ္ အသံုးျပဳပံုမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။


(၁)နားကိုက္=ပင္စိမ္းရြက္ကို မီးအံုးျပီးနားထဲသို႔ အရည္ ႏွစ္စက္ေလာက္က်ေအာင္ ညႇစ္ထည့္ ေပးပါ။


(၂)သြားကိုက္=ပင္စိမ္းသတၳဳရည္ႏွင့္ ငရုတ္ေကာင္း၊ ပရုတ္တို႔ကို ႀကိတ္ျပီး အလံုးကေလးမ်ား လံုး၍ သြားပိုးစားသည့္ သြားအေခါင္းထဲသို႔ ထည့္ေပးပါ။ ေပ်ာက္ကင္းသြားပါမည္။


(၃) ကေလး ေက်ာပူ ေခါင္းပူ=ပင္စိမ္းရြက္နဲ႔ ကြမ္းရြက္ ဆတူယူ၍ က်ပ္ခိုးႏွင့္ နႏြင္းမႈန္႔ အနည္းငယ္ျဖင့္ ေရာႀကိတ္ျပီး လိမ္းေပးပါ။ (တကုိယ္လံုး ခပ္ပါးပါး လိမ္းေပးပါ)


(၄)ေခါင္းတျခမ္းကိုက္=ပင္စိမ္းရြက္ သတၳဳရည္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ညႇစ္ရည္ကို ယူ၍ နားထင္ႏွင့္ နဖူးတြင္ လိမ္းေပးပါ။


(၅) ဆီးခ်ဳပ္၊ ဆီးေအာင့္၊ အသည္းေရာင္၊ အသားဝါ= ႏွမ္းေစ့ႏွင့္ ပင္စိမ္းေစ့ကို ဆတူႀကိတ္ျပီးထန္းလ်က္နဲ႔ ေတ၍ ဆီးကင္းေလာက္ အလံုးေလးမ်ားလံုးထားပါ။ေျခာက္ေအာင္ ေနလွန္းျပီး နံနက္-ည တလံုးက်စီ စားေပးပါ။ထိုသို႔ စားေပးျခင္းျဖင့္ လိပ္ေခါင္းေရာဂါ၊ ျမင္းသရိုက္နာေရာဂါမ်ား ေပ်ာက္၏။


(၆) သားသမီး ေဝးလိုေသာ္=ပင္စိမ္းရြက္ လက္တြင္းတဆုပ္ ျပုတ္ရည္တပန္းကန္ကိုဥတုေသြး လာျပီးသည့္ေနာက္ သံုးရက္ ဆက္တိုက္ ေသာက္ေပးပါ။


(၇) အဖ်ားနာတာရွည္= နံနက္ေစာေစာပင္စိမ္းရြက္သတၳဳရည္ ေၾကြဇြန္းသတၳဳရည္ တဇြန္းက်ေသာက္ေပးပါ၊ အဖ်ား က်သြားပါမည္။


(၈) ငွက္ဖ်ား= ပင္စိမ္း လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေလး-ငါးရြက္မွ်ကို ငရုတ္ေကာင္းေစ့အနက္ သံုးေစ့၊ တပတ္လွ်င္ ႏွစ္ႀကိ္မ္ မွန္မွန္ေသာက္ေပးပါ။


(၉) ေပြးနာ၊ အေရျပား ယားနာ=ပင္စိမ္းရြက္ကို သံပုရာရည္ႏွင့္ ေရာျပီး ညက္ေနေအာင္ ေထာင္းပါ၊ ထိုေထာင္းထားသည့္ အရြက္ျဖင့္ ပြတ္တိုက္ေပးပါအံုေပးပါ။


(၁၀)အစာမေၾက၊ ဝမ္းကိုက္= ပင္စိမ္းရြက္ ျပဳတ္ရည္ကို ေသာက္ေပးပါ။ သတၳဳရည္ ေသာက္ေပးပါ။


(၁၁) လည္ေခ်ာင္းနာ၊ အသံဝင္= ပင္စိမ္းေစ့ (ပင္ပြား)ကို ေရစိမ္၍ ထိုေရကို ေသာက္ေပးပါ။


(၁၂) အိုင္းအနာ၊ အဖုအနာ= ပင္စိမ္းရြက္ ျပဳတ္ရည္ကို အဖုအနာမ်ားႏွင့္ အိုင္းနာမ်ား အေပၚဖန္ရည္ ေဆးေပးပါ။အနာ၌ပိုးတြယ္ခဲ့လွ်င္ ပင္စိမ္းရြက္ေျခာက္ မႈန္႔ကို ျဖဴးေပးပါ။


(၁၃) အေရျပား အနာမ်ား=(အေရျပားေရာဂါ ဟူသမွ်) ပင္စိမ္းရြက္ သတၳဳရည္ (၅၀)က်ပ္သား၊ ႏွမ္းဆီ (၁၅)က်ပ္သား ေရာ၍ မီးမွ်ဥ္းမွ်ဥ္းႏွင့္ ေရခန္းသည္အထိ ခ်က္ေပးပါ။ ထိုဆီျဖင့္ အေရျပားနာ၊ ယားယံနာ ဟူသမွ် လိမ္းေပးပါ။ယင္းဆီသည္ ေရေႏြး အၾကမ္းပန္းကန္ တလံုးထဲသို႔ ဆီႏွစ္စက္ သံုးစက္ခ်ေပးျပီး ပူပူေလးမႈတ္၍ ေသာက္ေပးပါက ႏွာေစးအေအးမိ ေခ်ာင္းဆိုးေရာဂါမ်ားကိုပင္ ေပ်ာက္ေစပါသည္။ထိုဆီျဖင့္ လိမ္းထားပါက မွက္ ျဖင္မ်ားမကိုက္ပါ။


(၁၄)ဗိုက္ေၾကာျပတ္= (ကုိယ္ဝန္ေဆာင္) ဗိုက္ေၾကာျပတ္ျပီး ယားယံေနပါက ပင္စိမ္း ရြက္ေျခာက္မႈန္႔ ျဖဴးျပီး ပြတ္သပ္ေပးပါ။


(၁၅) ဝက္ျခံ၊ တင္းတိပ္၊ ညႇင္း၊ အျဖဴကြက္=ပင္စိမ္းရြက္ သတၳဳရည္ကို လိမ္းေပးပါ။


(၁၆) ကေလးသန္က်=ပင္စိမ္းသတၳဳရည္ကို တိုက္ေပးပါ။


(၁၇) နားအူ၊ နားကိုက္၊ နားျပည္ယို=ပင္စိမ္းရြက္ သတၳဳရည္ကို ဇြန္းျဖင့္ထည့္၍ မီးျဖင့္ အပူေပးပါ။ထိုသတၳဳရည္ ေႏြးေႏြးႏွစ္စက္ သံုးစက္ခန္႔ ထည့္ပါ။


(၁၈)ႏွာေခါင္းႏွာပိတ္၊ ႏွာေခါင္း အတြင္းေျမႇးေရာင္= ပင္စိမ္းရြက္ကို အေျခာက္လွန္းျပီး ညက္ေနေအာင္ အမႈန္႔ေထာင္းပါ။ႏွာေဆးအျဖစ္ အသံုးျပဳပါ။


(၁၉) ငွက္ဖ်ားတုန္ခ်မ္း=ပင္စိမ္းအျမစ္ကို ေရသံုးခြက္တခြက္တင္ က်ိဳျပီး ေသာက္ေပးပါ။ေခၽြးထြက္လာျပီး အဖ်ား က်သြားပါမည္။


(၂၀) ပ်ား၊ပုရြက္ဆိတ္၊ ကင္းအဆိပ္ရွိအေကာင္ ကိုက္လွ်င္=ပင္စိမ္းပင္ ပဥၥငါးပါးကို ထုေထာင္းျပီး အံုေပးပါ။


(၂၁) လည္ေခ်ာင္းနာ၊ ပန္းနာ၊ ေခ်ာင္းေျခာက္ဆိုး= ပင္စိမ္းပြင့္ အတ့လိုက္ကို ခ်င္းေျခာက္၊ ၾကက္သြန္နီႏွင့္ ထုေထာင္း၍ ပ်ားရည္ႏွင့္ ေရာ၍ လွ်က္ေပးပါ။ သလိပ္မရသည့္ ေခ်ာင္းဆိုးနာမ်ားေပ်ာက္ကင္း ေစပါသည္။


(၂၂) သားသမီး ေဝးလိုေသာ= အမ်ိဳးသားမ်ား ပင္စိမ္းရြက္ဆယ္ရြက္ကို ေန႔စဥ္ စားေပးပါ။ က်န္းမာေရးကို လံုးဝမထိခိုက္ေစဘဲ ပိုမို၍ သြက္လက္ထက္ျမက္ေစေၾကာင္း အိႏၵိယ ေဆးသုေတသနမွ ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပခဲ့၏။


(၂၃) ေခ်ာင္းဆိုးေပ်ာက္= ပင္စိမ္းရြက္ သတၳဳရည္ကို ပ်ားရည္ႏွင့္ ဆတူေရာျပီးတေန႔သံုးႀကိမ္ ေသာက္ေပးပါ။သလိပ္ရႊင္ျပီး ေခ်ာင္းဆိုးေပ်ာက္ေစ၏။


(၂၄)အစာအိမ္ အခ်ဥ္ေပါက္ ေလနာ= ပင္စိမ္းရြက္ေျခာက္ကို ေရေႏြးစိမ္၍ ေရေႏြးၾကမ္း ေသာက္သလို ေသာက္ေပးပါ၊ ကေလးမ်ား ေလထိုး၊ ေလေအာင့္ေရာဂါပါေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္ပါသည္။


(၂၅) အေအးမိ၊ ႏွာေစး၊ ေခ်ာင္းဆိုး=ပင္စိမ္းရြက္အစိုကို သံုးခြက္တခြက္တင္ က်ိဳျပီးပူပူေလး ေသာက္ေပးပါ။တုပ္ေကြး ေရာဂါမ်ားကိုပင္ ေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္ပါသည္။


(၂၆) အဆုတ္ေရာဂါ၊ ပန္းေသ ေရာဂါ၊ မ်က္စိေရာဂါ၊ ေခ်ာင္ဆိုးပန္းနာ= ေမ်ာက္သားကို ကင္၍ ပင္စိမ္းႏိုင္ႏို္င္ႏွင့္ ေၾကာ္စားပါ။


(၂၇) ေလငန္း၊ ေလျဖတ္၊ အဆစ္ေရာင္=ပင္စိမ္းပဥၥငါးပါးကို ေရေႏြးေဖ်ာ၍ အေငြ႔ကိုရွဴေပးပါ။


(၂၈)ေျမြႏွင့္ အဆိပ္ရွိသတၱဝါ ကိုက္ခဲပါက= ပင္စိမ္းရြက္ႏွင့္ ပ်ဥ္းေတာ္သိမ္ ရြက္ကို ဆတူႀကိတ္၍ ဆီးသီးလံုးခန္႔ နံနက္တလံုး၊ ညတလံုး စားေပးပါ။ ကိုက္ခံရသည့္ ဒဏ္ရာတြင္ ႀကိတ္ဖတ္ကို အံု၍ အဝတ္ျဖင့္ စည္းေပးပါ။


(၂၉) သူငယ္နာေက်ာပူ ေခါင္းပူ=ပင္စိမ္းရြက္၊ကြမ္းရြက္၊ နႏြင္းမႈန္႔၊ က်ပ္ခိုးအနည္းငယ္ ေရာႀကိတ္၍ ကေလးကို ခပ္ပါးပါးလိမ္းေပးပါ။ ဦးေခါင္းမွ ေျခဖ်ားအထိ သပ္ခ်ေပးပါ။


(၃၀) မီးဖြားျပီးစ အပုပ္ဆန္=ပင္စိမ္းရြက္ ေၾကာ္စားပါ။


(၃၁) ပန္းေသ၊ ပန္းညႇိဳး၊ ဝမ္းပ်က္=ပင္စိမ္းရြက္ကို ငါးခူ၊ ငါးက်ည္းႏွင့္ျဖစ္ေစ ဆိတ္သား၊ ခိုသားႏွင့္ျဖစ္ေစေၾကာ္စားေပးပါ။(သို႔) ငါးပေနာ္ႏွင့္ ေၾကာ္စားပါ။


(၃၂) ဆီးေရာဂါ=ပင္စိမ္းရြက္ရည္ လိမ္းေပးပါ။အပူျငိမ္းျပီးအဆိပ္ကို ေၾကေစသည္။


(၃၃) ကင္းျမီးေကာက္ကိုက္= ပင္စိမ္းရြက္ ႀကိတ္၍ အံုေပးပါ။


(၃၄) ေခ်ာင္းဆိုးနပန္းနာ=ပင္စိမ္းပြင့္၊ ခ်င္းေျခာက္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ ထုေထာင္း၍ ပ်ားရည္ႏွင့္ လ်က္ေပးပါ။


(၃၅)သလိပ္ကပ္ ခၽြဲက်ပ္=ပင္စိမ္းရြက္ကို လက္တဆုုပ္ခန္႔ခူး၍ အရည္ထြက္ေစရန္ ႀကိတ္ေျခ ညႇစ္ေပးပါ။ ထြက္လာသည့္ အရည္အား ေရက်က္ေအးႏွင့္ ေသာက္ေပးပါ။တေန႔လွ်င္ ႏွစ္ႀကိမ္ ေသာက္ေပးပါ။ ေန႔လယ္မြန္းတည့္ ေသာက္ပါ။ သံုးရက္ ဆက္ေသာက္ေပးပါ။


(၃၆) ဆီးေရာဂါ၊ ေသြးအက်ိတ္ အခဲေရာဂါ၊ ဆီးပုပ္၊ ဓာတ္ပုပ္၊သလိပ္ပုပ္= ပင္စိမ္းအေစ့ကို အေျခာက္လွန္းျပီး အနည္းငယ္ ေထာင္းပါ၊ ႏြားႏို႔ သၾကားတို႔ႏွင့္ ေဖ်ာ္ေသာက္ေပးပါ။အထက္ပါေရာဂါမ်ားသာမက ေသြးအက်ိတ္အခဲ ေရာဂါမ်ားပင္ ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္။


(၃၇) ဆီးေအာင့္၊ အေမာသက္သာ= ပင္စိမ္းေစ့ကို သၾကားရည္ႏွင့္ ေဖ်ာ္ရည္ျပဳ၍ ေသာက္ေပးပါ။


(၃၈) မစားခ်င္၊ မေသာက္ခ်င္၊ အစာအိမ္ေလနာ၊ ဝမ္းနာ=ပင္စိမ္းရြက္ သတၳဳရည္ျပဳ၍ ေသာက္ေပးပါ။


(၃၉) ႏွလံုး၊ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါ၊ ႏွမ္းေစ့= ပင္စိမ္းႏွင့္ ထန္းလ်က္ကို ဆတူႀကိတ္၍ ပ်ားရည္ႏွင့္ေတပါ။နံနက္ တလံုး၊ ညအိပ္ရာဝင္တလံုး စားေပးပါ။ထိုသို႔ စားေပးျခင္းျဖင့္ သြားဖံုးေရာင္ျခင္း၊ သြားကိုက္ျခင္း၊ နားကိုက္ျခင္းမ်ားအျပင္ ေပြး၊ ဝဲ၊ ႏွင္းခူနာႏွင့္ ျမင္းသရိုက္ေရာဂါမ်ားကိုပါ ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္။


(၄၀) သားက်ည္းကိုက္၊ သားအိမ္ေလွ်ာ၊ ႏို႔ေခ်ာင္းပိတ္၊ဆီးေအာင့္ =ပင္စိမ္းရြက္ကို ငါးက်ည္းေျခာက္ႏွင့္ ေၾကာ္စားေပးပါ။ထိုသို႔ စားေပးျခင္းျဖင့္ မီးဖြားျပီးစ အပုပ္ဆန္ တတ္ေသာ ေရာဂါမ်ားပင္ ေပ်ာက္ကင္းေစ ပါသည္။အစားမွား၍ ေဆးမွား၍ ေအာ့အန္ျခင္းမ်ားကိုပင္ ေပ်ာက္ကင္းေစ၏။


ပင္စိမ္း၏ ဂုဟ္အစြမ္းအက်ိဳးမ်ားကား မ်ားျပားလွပါသည္။ဉာဏ္ရွိသလို စားသံုးေပးျခင္းျဖင့္


ေရာဂါမ်ားကို ေပ်ာက္ကင္းေစသည့္ ပင္စိမ္းရြက္မ်ားျဖစ္ပါသည္။


No comments:

Post a Comment

"ဟိတ္”ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ အ႐ွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အေျချပဳပဌာန္းကိုဖတ္ရင္း နားမလည္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ပာိတ္ ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ ဘု၇ား ။ ေႏြးေႏြးေအာင္ ( ေနျပည္ေတာ္ ) ဘာသာေရး အေမးအေျဖကို တကယ္တမ္းေတာ့ မေျဖခ်င္ပါဘူး။ ဘာသာေရး အေမးအေျဖဆိုတာက ပညာရွင္ၾကီးမ်ားရဲ့ အရာလို႔ ယုံၾကည္ထားမိလို႔ပါ။ အခုေတာ့ ေျဖရေတာ့မယ္။ ေျပာျပရေတာ့မယ္။ ကိုယ္ေပးလိုက္တဲ့ စာအုပ္ကို ဖတ္ေနတယ္ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္တာဝန္နဲ႔ မကင္းဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဘာသာေရး စာေတြဖတ္တယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝမ္းသာရမွာပါ။ အသိတစ္ေယာက္ကို ေျပာျပတယ္လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ေပါ့ ဟိတ္ဆိုတာကို နားမလည္းဘူးဆိုေတာ့ ''ေဟတု ပစၥေယာ'' ဆိုတဲ့ ဟိတ္ကိုေျပာတာထင္တယ္။ ေဟတု ဆိုတဲ့ ပါဠိကို ျမန္မာတို႔က ဟိတ္ လို႔ ျမန္မာသံနဲ႔ ေခၚလိုက္ၾကတယ္ ကုသလဆိုတဲ့ ပါဠိကို ကုသိုလ္ ေျပာသလိုမ်ိဳးေပါ့ ။ အဓိပၸါယ္က ေဟတု (ဟိတ္) ဆိုတာ ျမန္မာလို အေၾကာင္းတရား လို႔ေျပာတာပါ။ အေၾကာင္းတရားဆိုတာ ဘာကိုျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အေၾကာင္းတရားလည္းဆိုေတာ့ သာမာန္အားျဖင့္ ကုသိုလ္ နဲ႔ အကုသိုလ္ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းတာ နဲ႔ မေကာင္းတာကို ျဖစ္ေစတတ္ အေၾကာင္းတရားကို ေဟတု ဟိတ္လို႔ေခၚတာပါ။ အဲဒီ ဟိတ္ကလည္း (၆)မ်ိဳးရွိပါတယ္၊ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ နဲ႔ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ ပါ ေရွ႔သုံးပါးက အကုသိုလ္ မေကာင္းက်ိဳးကို ျဖစ္ေစတတ္ျပီး ေနာက္သုံးပါးကေတာ့ ကုသိုလ္ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေစတတ္တဲ့ တရားပါ။ အဲဒါကိုပဲ ဟိတ္(၆)ပါးလို႔ေခၚျပန္ပါတယ္။ ေလာဘကို လိုခ်င္ျခင္း တပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရင္ အေလာဘကို မလိုခ်င္ျခင္း မတပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရမွာပါ ။ လိုခ်င္ တပ္မက္ျခင္း မရွိတဲ့သူအတြက္ ေပးကမ္းျခင္း စြန္႔လႊတ္ျခင္းဆိုတဲ့ စာဂ တရား သို႔မဟုတ္ ဒါနတရားဟာ အလိုလိုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း ရွိသူအတြက္ကေတာ့ သူတစ္ပါး ၾကီးပြါးခ်မ္းသာတာကို မနာလို မရႈစိတ္ ျဖစ္ျခင္း ဣႆာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းမ်ားကို တြန္႔တိုျခင္း ႏွေျမာျခင္း မစၦရိယ ။မစၦရိယဆိုလို႔ တဆက္တည္း ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္ ၊ စကားစပ္လို႔ မစၦရိယကလည္း (၅)ပါးရွိတယ္၊ ၁။ အာဝါသ မစၦရိယ ၂။ လာဘ မစၦရိယ ၃။ ကုလ မစၦရိယ ၄။ ဝဏၰ မစၦရိယ ၅။ ဓမၼ မစၦရိယ အာဝါသ မစၦရိယ - မစၦရိယကေတာ့ အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ အတိုင္းမွတ္ျပီး အာဝါသ ဆိုတာက ေနရာ ၊ ေနရာထိုင္ခင္းနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး ႏွေျမာတြန္႔တိုတာကို ေျပာတာပါ။ တိုက္ေတြ ျခံေတြကို မဆိုထားနဲ႔ အယုတ္ဆုံး ပြဲၾကည့္လို႔ ကိုယ့္ဖ်ာမွာ သူမ်ား ထိုင္မွာစိုးလို႔ ေျခေထာက္ကို ကားႏိုင္သမွ် ကားျပီးထိုင္တာဟာလည္း မစၦရိယ ပါပဲ အာဝါသ မစၦရိယေပါ့။ အဲ့လို မဟုတ္ဘဲ ေအာ္… သူလည္း ထိုင္ပါေစ ဆိုျပီး ေနရာေလး ေပးလိုက္ရင္ အာဝါသ ဒါန ေနရာထိုင္ခင္း အလွဴျဖစ္သြားမွာေပါ့။ လာဘ မစၦရိယ -လာဘ္ရျခင္း၌ ႏွေျမာတြန္႔တိုျခင္း ၊ သူမ်ားရမည့္ အခြင့္ေရးေကာင္းေတြကို လက္လႊတ္ေအာင္ ဆုံးရႈံးေအာင္ ပ်က္စီးေအာင္ ၾကံစည္ ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္တဲ့ သူဟာ လာဘ မစၦရိယ ျဖစ္သူပါ။ ကုလ မစၦရိယ- ကုလ ဆိုတာက အမ်ိဳးပါ ဒါေပးမယ့္ ေဆြးမ်ိဳးေတာ္တဲ့ အမ်ိဳးကိုသာ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္မ်ားဆို ဒကာ ဒကာမ၊ လူမ်ားဆို ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ဒီသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မိတ္ဆက္မေပးႏိုင္တာ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ရင္ သူက ကိုယ့္ထက္ ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ပိုျပီးခင္မင္ ရင္ႏွီးသြားမွာ စိုးတာမ်ိဳး အယုတ္ဆုံး ကိုယ္ခ်စ္သူက သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ စကားေျပာတာကို '' ေနာက္ကို သူနဲ႔ စကားမေျပာနဲ႔ ေရာေရာေႏွာေႏွာ မေနနဲ႔ မၾကိဳက္ဘူး" ဆိုတာေတြဟာ မစၦရိယရဲ့ အစြမ္းေလးေတြပါ ကုလ မစၦရိယ ေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ အဲဒီလို မစၦရိယ ေလးျဖစ္မွ ခ်စ္တယ္ထင္ျပန္ပါတယ္တဲ့။ ဝဏၰ မစၦရိယ- ဝဏၰ ဆိုတာ ရုပ္အဆင္းကို ေျပာတာပါ၊ ကိုယ္လွတာေခ်ာတာကို သူမ်ားၾကည့္ရင္ သေဘာက်ေပမယ့္ ၾကည့္တဲ့လူက ကိုယ့္ေက်ာ္ျပီး ဟိုဘက္က ကိုယ့္ထက္ ေခ်ာတဲ့လွတဲ့သူကို ၾကည့္ေနရင္ စိတ္က ဟိုကအလွေပၚမွာ ႏွေျမာတြန္႔တိုတာမ်ိဳးေပါ့ ဥပမာ ေဒဝဒတ္ေလာင္းဟာ ဘဝတစ္ခုမွာ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီးစီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္ေတာ့ လူေတြက ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီး လွေၾကာင္း ယဉ္ေၾကာင္း ေျပာလို႔ သူလိုရွင္ဘုရင္ကိုေတာ့ မေျပာပဲ ဆင္ကိုေျပာရမလားဆိုျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ကို သတ္လိုက္တဲ့ အျဖစ္ဟာ ဝဏၰ မစၦရိယေပါ့ ။ ဓမၼ မစၦရိယ- ဒီဓမၼ မစၦရိယက ေတာ္ေတာ္ေလး ဆန္းတဲ့ မစၦရိယပါပဲ ၊ ကိုသိထားတဲ့ အသိပညာ ဗဟုသုတေတြကို သူမ်ားကို ေျပာမျပခ်င္တာ သူမ်ားသိသြားမွာ စိုးတာ၊ ဓမၼ မစၦရိယ ျဖစ္တဲ့လူဟာ သာမန္ပုဂၢိဳလ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး အသိပညာ သိုု႔မဟုတ္ ဗဟုသုတ ရွိတဲ့လူေတြသာ အျဖစ္မ်ားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျပာမ်ားၾကတယ္ေလ " သိခ်င္ရင္ ဝယ္ဖတ္" တို႔ " ဆရာသား ခ်န္တယ္ " တို႔ ဆရာသားခ်န္တယ္ ဆိုလို႕ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ေတြကို သတိရမိတယ္ ျမတ္စြာဘုရား ပါရမီျဖည့္စဉ္တုန္းက သူဆရာျဖစ္တဲ့ ဘဝတိုင္းမွာ တပည့္ေတြကို ပညာသင္ေပးတဲ့ အခါ ဆရာသား မခ်န္ပဲ ပညာကုန္ သင္ေပးတဲ့ ေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္တဲ့ ဘဝမွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ ေျခေထာက္ေတာ္မ်ားဟာ သာမန္လူေတြလို ေနာက္ေျခသလုံးမွာဘု ထြက္ ေရွ႕ကအရိုးထြက္ မေနပဲ ဧဏီ သားေကာင္လို အသားဆိုင္ဟာေရွ႕ေနာက္ညီမွ်ျပီး ေျပျပက္ေခ်ာေမႊ႕တဲ့ ( ဧဏီဇဃၤတာ) လကၡဏာေတာ္ တစ္ခုအေနနဲ႔ အက်ိဳးေပးတာပါတဲ့ တနည္းအားျဖင့္ ဒါဟာ ဓမၼ မစၦရိယ ကင္းျခင္းရဲ့ အက်ိဳးလို႔ ေျပာရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ေဒါသ - စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္ မုန္းတီးျခင္းဆိုရင္ အေဒါသ ကေတာ့ စိတ္မဆိုး စိတ္မေကာက္ ခ်စ္ခင္ျခင္း ေမတၱာတရားေပါ့ ။လူအမ်ားစုက ေမတၱာရွိတယ္ ေမတၱာထားတယ္လို႔ အေျပာမ်ားၾကေပမယ့္ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာတာကိုေတာ့ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး။ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေခတ္မွာ မိုက္တယ္ ဆိုတဲ့စကားေတာင္ ေကာင္းတယ္ သေဘာက်တယ္ ႏွစ္သက္တယ္ လက္ခံတယ္ ဆိုတဲ့သေဘာ အဓိပါၸယ္အေနနဲ႔ သုံးေနတယ္ဆိုေတာ့ ေမတၱာကို ညႊန္းဆိုတဲ့ အေဒါသကိုလည္း ေမတၱာထားတယ္ ေမတၱာရွိတယ္ အစား အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာရင္ ရမွာပါ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ အေဒါသဆိုတာ ေမတၱာကိုေျပာတာျဖစ္လို႔ပါ။ ေမာဟ - အမွန္ကို မသိျခင္း ဆိုေတာ့ အေမာဟက အမွန္ကိုသိျခင္း ပညာေပါ့ အဲဒီ ပညာကို တစ္လုးံခ်င္း အဓိပၸါယ္က ပ- အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ ညာ- သိတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိျခင္း ပညာ ၊ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို အမ်ိိဳးမ်ိိိဳး ဘက္ေပါင္းစုံက သိတာ ပညာပါ ။ တစ္ဖက္သက္ အျမင္ရွိတာမ်ိဳးကို ပညာလို႔ေခၚလို႔မရပါဘူး၊ ေမာဟ ဆိုတဲ့ အမွန္ကို မသိျခင္းျဖစ္လာျပီဆိုရင္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘလည္း ျဖစ္လာႏိုင္သလို ေဒါသလည္း ျဖစ္လို႔ လြယ္သြားပါျပီ။ ဥပမာေလး တစ္ခုေျပာျပပါ့မယ္ တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ ျမစ္ထဲေျမာျပီး ကၽြန္းေပၚေရာက္သြားတယ္ ကၽြန္းေပၚမွာ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဦးေခါင္းေပၚမွာ သင္တုန္းစက္ၾကီးရဲ့ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို ဆင္းရဲစြာခံစားေနရပါတယ္။ အဲဒီ သင္တုန္းစက္ၾကီးကို ၾကာပန္းၾကီး ပန္ထားတယ္ ထင္ျပီး မရမက ေတာင္းျပီး သူေခါင္းမွာပန္ပါတယ္ ။ ေခါင္းေပၚေရာက္ေတာ့ သူထင္သလို ၾကာပန္းမဟုတ္ဘဲ သင္တုန္းစက္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီး အဲ႔ဒီသင္တုန္းစက္ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို သူဟာ ဆင္းရဲစြာ ခံရပါတယ္တဲ့ ။ သင္တုန္းစက္မွန္း မသိလို႔ လိုခ်င္ခဲ့တာပါ တနည္းအားျဖင့္ အမွန္ကို မသိျခင္း ေမာဟေၾကာင့္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘျဖစ္တာပါ ။ ေနာက္ဥပမာ တစ္ခုေျပာပါဦးမယ္ စာေတာ့ နည္းနည္းရွည္သြားျပီထင္တယ္။ တစ္ရက္မွာ စိတ္က်န္းမာေရး ပါရဂူဆရာဝန္ၾကီး ေဆးရုံထဲမွာ လွည့္လည္ေတာ့ လူနာတစ္ေယာက္က ဆရာဝန္ၾကီးကို မၾကားဝံ႕ မနာသာ စကားမ်ားနဲ႔ ဆဲတယ္။ ဒါကို ဆရာဝန္ၾကီးက စိတ္မဆိုးပဲ ျပဳံးေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ? ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူဟာ စိတၱဇ ေဝဒနာသည္မွန္း သိလို႔ပါ။ေရာဂါသည္ရဲ့ အေျခေနမွန္ကို သိလို႔ပါ။ အကယ္၍ ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူအေၾကာင္း မသိဘူးဆိုရင္ ဆရာဝန္ၾကီး စိတ္ဆိုးေဒါသ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲသလိုပါပဲ အမွန္ကို မသိျခင္းေမာဟက စိတ္ဆိုျခင္း ေဒါသ ၊ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘ ျဖစ္ႏိုင္သလို ဆရာဝန္ၾကီးလို ေဝဒနာသည္ရဲ့ အေၾကာင္းမွန္ကို သိျခင္း အေမာဟ(ပညာ)က စိတ္မဆိုးျခင္း အေဒါသ(ေမတၱာ)ကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါက ေဟတု(ဟိတ္ ၆ပါး)ရဲ့ အက်ဥ္းသိလြယ္ရုံ မွ်သာပါ။ ဒါဆိုရင္ ဟိတ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ ။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟကို အေတာ္ၾကီး ရင္းႏွီးေနေပမယ့္ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟကေတာ့ ပါဠိစာနဲ႔ အထိအေတြ႔အားနည္းတဲ့သူ အတြက္ေတာ့ နည္းနည္းနားရႈပ္တတ္ပါတယ္။ လြယ္လြယ္မွတ္လိုက္ေပါ့ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟေတြမွာ ပါတဲ့ အ -ဆိုတဲ့စကားလုံးေလဟာ no သို႔မဟုတ္ negative ဆိုတာကို ေျပာတာလို႔ စိတ္ထဲကမွတ္ထားလိုက္ရင္ လြယ္ပါတယ္။ က်မ္းကိုး အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ၏ အေျချပဳပ႒ာန္း ။ ။ အေျချပဳသျဂႋဳဟ္ လယ္တီဆရာေတာ္ ၏ ပါရမီ ဒီပနီ ငါးရာ့ငါးဆယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ မိလိႏၵ ပဉွာ(ကုသလာကုသလသမဝိသမ) ဇာတကအ႒ကထာ(၁) ဒုေမၼဓဇာတက ashinjawtika

from ျဖိဳးမင္းေဇာ္ http://ift.tt/2vPEFCf via IFTTT