မီးေသြးလုိလူ

မီးေသြးလုိလူ

ဤစကားေလးကုိ ဟိေတာပေဒသ ဆုံးမစာေလ့ လာ ဖတ္႐ႈစဥ္က သတိျပဳမိခဲ့၏။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ ဆုိင္ပင္ ေရႊဥမင္ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဆုံးမၾသ၀ါဒ စာအုပ္ေလးတြင္လည္း ဤစကားလုံးကုိ အသုံး ျပဳ၍ ဆုံးမၾသ၀ါဒ ေပးထားသည္ကုိ ဖတ္လုိက္ရ ၏။ ဟိေတာပေဒသ ဆုံးမစာတြင္ လူေတာ္ လူ ေကာင္းႏွင့္ လူဖ်င္းလူမုိက္ႏွစ္မ်ိဳးအနက္ လူမုိက္ သည္ မီးေသြးႏွင့္တူေၾကာင္း ဥပမာေပးထား၏။ မီးေသြးသည္ မီးအပူရွိန္ ရွိေနခ်ိန္တြင္ ပူေလာင္ ေနၿပီး မီးၿငိမ္းသြားသည့္အခါတြင္ကား မည္းညစ္ ေပက်ံမႈကုိ ျဖစ္ေစ၏။ မီးရွိသည့္ မီးေသြးသည္ ကုိင္သူကုိ ပူေလာင္ေစၿပီး မီးၿငိမ္းသြားသည့္ မီး ေသြးသည္ကား ကုိင္သူ၏ လက္ကုိ မည္းညစ္ ေစ၏။ ထုိ႔အတူ လူမုိက္သည္ မိမိကုိယ္တုိင္ လည္း မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ုိက္မ်ားျဖင့္ပ်က္စီးတတ္ သကဲ့သုိ႔ ေပါင္းေဖာ္သူမိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း မ်ားကုိလည္း မေကာင္းမႈဒုစ႐ုိက္မ်ားျဖင့္ပ်က္စီး ေစတတ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူမုိက္သည္ စင္စစ္ အားျဖင့္ လူဟုဆုိေသာ္လည္း “တန္ဖုိးမရွိသည့္ လူ၊ မီးေသြးလုိလူ”သာျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ ၏။

မွန္၏။ ေလာကတြင္ မီးေသြးလုိလူမ်ား အမ်ား အျပားရွိ၏။ မိမိအတြက္လည္းအက်ိဳးမရွိ အမ်ား အတြက္လည္းအက်ိဳးမျပဳသည့္ လူမ်ားသည္ ဆုတ္ကပ္ကာလတြင္ တျဖည္းျဖည္း တုိးပြားမ်ား ျပားလာ၏။အသိဉာဏ္ကင္းၿပီးအေၾကာင္းအက်ိဳး မသိ မိမိအတြက္ တစ္ခုတည္းသာ ၾကည့္သူမ်ား၊ မိမိ ေကာင္းစားမည္ဆုိလွ်င္ ဘယ္သူ ေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ ဆုိသူမ်ား၊ တစ္ဘ၀ တစ္ႏွပ္စာ ၾကည့္ကာ ပစၥဳပၸန္ အက်ိဳး တမလြန္ အက်ိဳးကုိ မၾကည့္သူမ်ား၊ လုပ္ခ်င္တာတစ္ခုပဲ သိၿပီး မိမိ အက်ိဳးလည္း မရွိ၊ အမ်ားအက်ိဳးလည္းမရွိသည့္ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ ဇြတ္အတင္းလုပ္ေနသူမ်ား စသူ စသူမ်ားသည္ အတၱလည္းမျဖစ္ ပရလည္းမျဖစ္ သည့္ မီးေသြးလုိလူမ်ားသာ ျဖစ္ပါ၏။

ေခတ္ကာလက ဖန္တီးေပးလုိက္ေတာ့လည္း လုိက္လုပ္ျဖစ္ေနတာေပါ့ဟု ေခတ္ကာလကုိ အေၾကာင္းျပဳကာ မေကာင္းမႈမ်ား လုပ္ျဖစ္ေန၊ လုပ္သာလုပ္စမ္းပါ၊ ဘာမွပူမေနနဲ႔ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ေစ်းေပါ့ဟု မိမိလုပ္သည့္ မေကာင္းသည့္ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ မိမိႏွင့္အတူ အျခားမိတ္ေဆြ အ ေပါင္းအသင္းမ်ားကုိပါလုပ္ျဖစ္ေအာင္တုိက္တြန္း ေနသူမ်ားသည္ စင္စစ္ မီးေသြးလုိလူမ်ားသာျဖစ္ ၏။

ျမန္မာစကားတြင္ ဆန္ကုန္ေျမေလး ဟူေသာ စကားရွိ၏။ မေကာင္းသည့္သူ၊ တန္ဖုိးမရွိသည့္ သူ၊ မုိက္မဲသည့္သူ စသည့္ သူမ်ားသည္ လူ႔ ေလာကတြင္ အသက္ရွင္ေနေသာ္လည္း မိမိ အတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိ၊ အမ်ားအတြက္လည္း အက်ိဳးမျပဳသည့္အျပင္ ေန႔စဥ္ စားေသာက္ေန သျဖင့္ ဆန္သာကုန္ကုန္သြား၊ သူ႔ကုိ ကမၻာေျမ ႀကီးေပၚမွာ ထားေပးရသျဖင့္ ထမ္းထားရသည့္ ေျမၾကီးသာေလးေလးသြားသျဖင့္ ထုိသုိ႔ေသာ သူမ်ားသည္ ဆန္ကုန္ၿပီး ေျမၾကီးသာ ေလးလံ ေစသည့္သူမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္းသုံးႏႈန္း ေျပာဆုိၾက ျခင္း ျဖစ္၏။ ထုိဆန္ကုန္ေျမေလးမ်ားသည္ မိမိ အတြက္လည္း အက်ိဳးမၿပီး အမ်ားအတြက္လည္း အခ်ည္းႏွီးသာ ျဖစ္သျဖင့္ မည္သည့္ ဘက္က ၾကည့္ၾကည့္ အက်ိဳးမဲ့ေစသျဖင့္ပူလည္းမေကာင္း၊ ေအးလည္းမေကာင္းသည့္ မီးေသြးသဖြယ္ျဖစ္ေန သည့္ လူသာျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္၏။

မိမိအတြက္၊ အမ်ားအတြက္ မည့္သည့္ဘက္မွ အက်ိဳးမရွိေသာ လူမ်ားသည္ မီးေသြးလုိ လူမ်ား သာျဖစ္ေၾကာင္း ဟိေတာပေဒသ အဆုံးအမကုိ ဖတ္ရင္း အတိတ္က မီးေသြးလုိလူအခ်ိဳ႕ကုိ သတိ ရမိ၏။ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ သူမ်ားသည္ မည့္သည့္ အခ်ိန္၊ မည္သုိ႔ေသာ သူမ်ားႏွင့္ေတြ႕ေနေစကာမူ မီးေသြးကား မီးေသြးသာ ျဖစ္ေနေပေတာ့၏။

ေနာက္ဆုံး ျမတ္ဗုဒၶကဲ့သုိ႔အႏႈိင္းမဲ့အရွင္ႏွင့္ ေတြ႕ ႀကဳံခဲ့ေသာ္လည္း အက်ိဳးမၿပီး အခ်ည္းႏွီးျဖင့္မီး ေသြးလုိလူအျဖစ္ ဘ၀နိဂုံးခ်ဳပ္သြားခဲ့သူ အခ်ိဳ႕ပင္ ရွိခဲ့၏။

ဗုဒၶလက္ထက္ရွိ မီးေသြးလုိလူမ်ားတြင္ အထင္ရွား ဆုံးသူမွာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေယာက္ဖေတာ္ျဖစ္သည့္ ရွင္ ေဒ၀ဒတ္ပင္ျဖစ္၏။ ရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ အမွန္ပင္ မီး ေသြးလုိလူ ျဖစ္ခဲ့၏။ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ေတြ႕၊ ဘုရား သာသနာႏွင့္ႀကဳံကာ အျမတ္ဆုံး ရဟန္းဘ၀ကုိ ရ ေနခဲ့ေသာ္လည္း ရဟန္းတရားကုိ ရေအာင္ အားမ ထုတ္ခဲ့သည့္အျပင္ သူ႔ကုိ အမွီျပဳခဲ့သည့္ အဇာတ သတ္ကဲ့သုိ႔ေသာ သူမ်ားကုိပင္ မေကာင္းမႈ အကု သုိလ္ႀကီးမ်ား လုပ္ျဖစ္ေအာင္ ဖ်က္ဆီးခဲ့၏။ ရွင္ေဒ ၀ဒတ္၏ အသက္ရွင္ခဲ့မႈသည့္ အက်ိဳးမရွိ အခ်ည္းႏွီး သက္သက္သာ ျဖစ္ခဲ့၏။ မီးေသြးသည္ ပူေနသည့္ အခ်ိန္ ကုိင္သူကုိ ပူေလာင္ေစၿပီး၊ ေအးေနသည့္ အခ်ိန္ ကုိင္သူကုိ မည္းညစ္ေစသကဲ့သုိ႔ ရွင္ေဒ၀ဒတ္ သည္ အသက္ရွင္စဥ္ အခ်ိန္တြင္ မိမိကုိယ္ကုိလည္ း မဂ္ဖုိလ္မၿပီး အခ်ည္းႏွီးသာ ျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ပါးကုိ လည္း ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ႏွစ္ျဖာအက်ိဳးမဲ့ကုိ ျဖစ္ေစခဲ့ ေပ၏။

ယခုမ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္လည္း ထုိကဲ့သုိ႔ မီးေသြး လုိလူမ်ားကုိ အမ်ားအျပားေတြ႕ဖူး၏။ မိမိကုိယ္တုိင္ လည္း မေကာင္းသည့္ အကုသုိလ္ ဒုစ႐ုိက္မ်ားကုိ စိတ္၀င္တစား လုပ္ေနမိသကဲ့သုိ သူတစ္ပါးကုိလည္း မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ ဒုစ႐ုိက္မ်ား လုပ္ျဖစ္ေအာင္ တုိက္တြန္းေပးေနသူမ်ားသည္ စင္စစ္ မီးေသြးလုိလူ မ်ားပင္ ျဖစ္၏။ တစ္ခါက တရားပဲြတစ္ခုသုိ႔ ၾကြစဥ္ ဘုန္းႀကီးေနာက္ကြယ္တြင္ ေျပာေနၾကေသာ ဒကာ ေလးႏွစ္ဦး၏ စကားမ်ားကုိ ျပန္လည္ၾကားေယာင ္မိ ပါ၏။ တစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္ဒီႏုိင ္ငံကုိမေရာက္ ခင္က အရက္လည္းမေသာက္တတ္၊ ဖဲလည္းမ႐ုိက္ တတ္၊ ေလာင္းကစားလည္း မလုပ္တတ္ဘူး၊ အခု ဒီမွာလာၿပီး ခင္ဗ်ားနဲ႔ေတြ႕မွ ဒါေတြအကုန္လုပ္တ တ္ သြားတယ္..ဟု ေနာက္သလုိ ေျပာင္သလုိ ေျပာ၏။ ထုိအခါ ေနာက္တစ္ေယာက္က မုဆုိးနားနီး မုဆုိး၊ တံငါနားနီးတံငါ ဆုိသလုိ မင္းလည္းငါနဲ႔နီးေတာ့ ငါ့ ဆီက ပညာေတြ ရသြားတာေပါ့ကြာ.လုိ႔ ျပန္ေျပာသံ ကုိလည္းၾကားလုိက္၏။ ထုိကေလးႏွစ္ေယာက ္ေျပာ သံမ်ားသည္ ေနာက္သလုိ ေျပာင္သလုိ အေပ်ာ္သ ေဘာ ျဖစ္ေသာ္လည္း စာေရးသူ အေတြးမ်ားကား မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းႏွင့္ မေကာင္းသည့္ အေဆြ ခင္ပြန္းမ်ား၏ သေဘာမ်ားကုိ သတိတရ ျဖစ္ေစခဲ့၏။

မိမိကုိယ္တုိင္လည္း မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ုိက္မ်ားကုိ ျပဳလုပ္ေနၿပီး မိတ္ေဆြအေပါင္း အသင္းမ်ားကုိလည္း အပါယ္အထိ လားေစတတ္သည့္ မီးေသြးလို လူမ်ိဳး သုိ႔မဟုတ္ မေကာင္းမႈ၌ အေပါင္းအေဖာ္ျဖစ္သည့္ မိတ္ေဆြတုႏွင့္ မိမိႏွင့္အတူ မိတ္ေဆြအေပါင္းအ သင္း မ်ားကုိလည္း ေကာင္းက်ိဳးကုိ ျဖစ္ေစတတ္သည့္ မိတ္ ေဆြစစ္တုိ႔၏ သေဘာလကၡဏာမ်ားကုိ သိဂၤါေလာ၀ါဒ သုတ္တြင္ ေဖာ္ျပထား၏။ ထုိသုတ္တြင္

၁။ ေသရည္ေသရက္ေသာက္ျခင္း၌ အေပါင္းအေဖာ ္ျဖစ္ျခင္း၊

၂။ အခါမဲ့ခရီးသြားျခင္း၌ အေပါင္းအေဖာ္ ျဖစ္ျခင္း၊

၃။ ပဲြလမ္းသဘင္ ၾကည့္႐ႈနားေထာင္ျခင္း၌ အေပါင္း အေဖာ္ျဖစ္ျခင္း၊

၄။ ေလာင္းကစားျခင္း၌ အေပါင္းအေဖာ္ျဖစ္ျခင္း ဟူ ေသာ ဤေလးပါးေသာ အေၾကာင္းတုိ႔ျဖင့္ ပ်က္စီး ေၾကာင္း၌ အေပါင္းအေဖာ္ျဖစ္ေသာ မိတ္ေဆြစစ္ မဟုတ္သည့္ မိတ္ေဆြတုကုိ သိအပ္၏။ ဟူ၍လည္း ေကာင္း

၁။ မေကာင္းမႈမွ တားျမစ္တတ္ျခင္း၊

၂။ ေကာင္းမႈ၌ သက္၀င္ေစရန္ တုိက္တြန္းတတ္ျခ င္း၊

၃။ မၾကားဖူးေသာတရားစကားကုိေျပာၾကား တတ္ျခင္း၊

၄။ နတ္ျပည္ေရာက္ေၾကာင္း ခရီးလမ္းကုိ ေျပာၾကား တတ္ျခင္းဟူေသာ ဤေလးပါးေသာ အေၾကာင္းတုိ႔ ျဖင့္ ခ်မ္းသာအတူ၊ ဆင္းရဲအတူျဖစ္ေသာ ေကာင္း ေသာ စိတ္ႏွလုံးရွိသည့္ မိတ္ေဆြစစ္ကုိ သိအပ္၏ ဟူ၍လည္းေကာင္း ေဖာ္ျပထား၏။

ထုိလကၡဏာမ်ားကုိ ၾကည့္ပါကမိတ္ေဆြတုႏွင့္မိတ္ ေဆြစစ္တုိ႔၏ ကြာျခားခ်က္ကုိ ေကာင္းစြာသိႏုိင္၏။ အထူးသျဖင့္ မိတ္ေဆြတု၏သေဘာမ်ားသည္ မ်က္ ေမွာက္ေခတ္လူ႔ေလာကတြင္ေပါင္းသင္ းေနၾကသည့္ လက္ေတြ႕ဘ၀မ်ားႏွင့္ ကုိက္ညီေနသည္ကုိ ေတြ႕ရ ၏။ စာေရးသူႏွင့္ နီးစပ္သည့္ ကေလးမ်ားတြင္အခ် ိဳ႕ လူငယ္မ်ားသည္ အေပါင္းအသင္းေၾကာင့္ ယခင္က မလုပ္ဖူးသည့္ မလုပ္တတ္သည့္ အလုပ္မ်ားကုိပင္ လုပ္တတ္ေနၾကသည္ကုိ သတိထားမိေန၏။ ျမန္မာ ျပည္တြင္ ရွိစဥ္က အရက္မေသာက္တတ္၊ ဖဲမ႐ုိက္ တတ္သည့္ ကေလးမ်ားသည္ ယခုအခါတြင္ အရက္ သမားေလးမ်ား၊ ဖဲသမားေလးမ်ားပင္ ျဖစ္ေနၾက၏။ ထုိကေလးမ်ားသည္ မုဆုိးနားနီ းမုဆုိး၊ တံငါနားနီး တံငါဆုိသလုိ အရက္ေသာက္တတ္၊ ဖဲ႐ုိက္တတ္၊ ေလာင္းကစားလုပ္တတ္သည့္ သူမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ ေပါင္းသင္းမိရာမွ ထုိအတတ္မ်ား တတ္လာခဲ့ၾက၏။ ထုိလူငယ္ေလးမ်ားႏွင့္ ေပါင္းသင္းေနထုိင္ ေပ်ာ္ေမြ႕ ေနသူမ်ားသည္ ေရွးယခင္ကတည္းပင္ ထုိအလုပ္ မ်ားတြင္က်င္လည္ေနသူမ်ားျဖစ္၏။ ထုိသူတုိ႔ကုိယ္ တုိင္လည္း မိမိတုိ႔ လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည့္ အလုပ္ မ်ားအေပၚတြင္ ေနာင္တမရ သတိသံေ၀ဂမျဖစ္ၾက ဘဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးျဖင့္ ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ ျဖစ္ေနၾက သည္ကုိသတိထားမိ၏။ မိမိတုိ႔သည္မေကာ င္းသည့္ အလုပ္မ်ားကုိ လုပ္ေနသည္ကုိ သတိမျပဳမိၾကသည့္ အျပင္ အျခားသူမ်ားကုိပါ အတူလုပ္ျဖစ္ၾကရန္ ဆဲြ ေခၚေနေပေတာ့၏။ မေကာင္းမႈ၌ အေပါင္းအေဖာ္ ျဖစ္သည့္ မိတ္ေဆြတုဟူသည္ ၎တုိ႔ကုိ ဆုိရမလုိ ပင္ ျဖစ္ေနေတာ့၏။ ေသခ်ာသည္မွာ ထုိကဲ့သုိ႔ မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ုိက္မ်ားတြင္ မိမိကုိယ္တုိင္လည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လုပ္ေဆာင္ေနသကဲ့သုိ႔ သူတစ္ပါး တုိ႔အားလည္း အတူပါ၀င္ေစကာ မေကာင္းမႈ၌ အ ေပါင္းအေဖာ္ျဖစ္သည့္ ထုိသူမ်ားသည္ မိမိအက်ဳိး ႏွင့္ သူတစ္ပါးအက်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳးလုံးကုိ ပ်က္ဆီးေစၿပီး ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ဆုိးက်ိဳးမ်ားကုိသာ ျဖစ္ေစၾကသည့္ မီးေသြးလုိလူမ်ားသာ ျဖစ္ေနၾကျခင္းပင္ ျဖစ္၏။

မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ မီးေသြးလုိလူသည္လည္း ျပဳျပင္ လုိက္မည္ဆုိလွ်င္ ေနာက္က်သည္ဟူ၍ မရွိေပ။ မေကာင္းမႈကုိ မေကာင္းမႈဟုသိၿပီး ျပဳျပင္ႏုိင္လွ်င္ အျပဳေကာင္းျဖစ္ကာ အျပဳေကာင္းလာလွ်င္ အ ေကာင္းျဖစ္လာမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ မမွားေသာ ေရွ႕ေန၊ မေသေသာ ေဆးသမား မရွိဟု ဆုိသကဲ့ သုိ႔ အမွားမလုပ္မိသူ၊ မမွားဖူးသူမည္သည္ မရွိလွ ေပ။ အမွားကုိ အမွားဟုသိၿပီး အမွန္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားမည္ဟူေသာ စိတ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိသာ ပုိင္ ပုိင္ခ်ကာ ျပဳျပင္ၾကရန္သာ လုိအပ္ေပ၏။ မင္းကြန္း ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ ယခုလက္ရွိ အခ်ိန္ထက္ ေကာင္းေသာအခ်ိန္သည္ မရွိ ဟူေသာ စကားကုိ ႏွလုံးသြင္းဆင္ျခင္ကာ မိမိ၏ မေကာင္းသည့္လုပ္ ရပ္ကုိ ယခုခ်က္ခ်င္း ျပဳျပင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏုိင္ ျခင္းသည္သာ က်န္ခဲ့သည့္ အတိတ္ကာလႏွင့္ မ ေရာက္ေသးသည့္ အနာဂတ္ကာလမ်ားထက္ သာ လြန္သည့္ အေကာင္းဆုံး အခ်ိန္ျဖစ္ပါ၏။ ေသခ်ာ သည္မွာ မီးေသြးလုိလူသည္လည္း ပတၱျမားလုိလူ ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟူသည့္ အခ်က္ပင္ျဖစ္၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ရခဲလွသည့္ လူ႔ဘ၀ကုိ ရရွိထားသည့္ အျပင္ အေကာင္းဆုံး ဘ၀ကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားသည့္ လူသားမ်ားသည္ ရရွိထားသည့္ မိမိတုိ႔၏ အ ေကာင္းဆုံးဘ၀တြင္ တန္ဖုိးရွိသည့္သူမ်ား၊ မိမိ အက်ိဳး သုိ႔မဟုတ္ အမ်ားအက်ိဳး၊သုိ႔မဟုတ္ မိမိ သူတစ္ပါး အက်ိဳးတစ္ခုခုကုိ ထူးခြ်န္ ေအာင္ျမင္ ေအာင္ လုပ္ႏုိင္သည့္သူမ်ား မျဖစ္ေသာ္လည္း မိမိလည္းမေကာင္း၊ သူတစ္ပါးကုိလည္းမေကာင္း ျဖစ္ေစသည့္ မီးေသြးလုိလူမ်ိဳးကား မျဖစ္ၾကရန္ အ ထူးလုိအပ္လွ၏။ အကယ္၍မိမိသည္ မီးေသြးလုိ လူ ျဖစ္ေနခဲ့သည္ရွိေသာ္ မိမိ၏ မေကာင္းသည့္ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ ျပဳျပင္ႏုိင္လွ်င္ ေနာက္မက်ေသး သျဖင့္ အျမန္ဆုံး ျပဳျပင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္၏။ လက္ရွိအခ်ိန္သည္သာ အေကာင္းဆုံး အခ်ိန္ျဖစ္ သျဖင့္ အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ကုိ မိမိလည္းအက်ိဳးမ ရွိ၊ အမ်ားအတြက္လည္းအက်ိဳးမရွိႏုိင္သည့္ မီးေသြး လုိလူမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနထုိင္ရင္း မိမိဘ၀ ကုိ မိမိလွေအာင္သာ သတိတရား လက္ကုိင္ထား ကာ ျပဳျပင္ေနထုိင္ၾကပါဟုတုိက္တြန္း စကားပါးလုိက္ ပါ၏။y

မနာပဒါယီ အရွင္၀ိစိတၲ