Tuesday, March 11, 2014

“တေပါင္းလ သဲပံုေစတီေတာ္ပြဲ” သဲပံုေစတီေတာ္ ေပၚေပါက္လာပံု

“တေပါင္းလ သဲပံုေစတီေတာ္ပြဲ” သဲပံုေစတီေတာ္ ေပၚေပါက္လာပံု ============================== ======= သဲပံုေစတီပြဲ ဆင္ႏႊဲၾကပံုအေၾကာင္းကို ဗုဒၶစာေပမွ ျပန္ေျပာင္းၾကည့္ရလွ်င္ ဟိမဝႏၱာအနီး ယမကေတာင္၌ တပည့္အေပါင္း ၁ ေသာင္း ၄ ေထာင္ အျခံအရံရွိသည့္ ပုလိနထူပိယ(သဲပံ ုေစတီျပဳလုပ္ကိုးကြယ္ခဲ့သည့္) မေထရ္ေလာင္းလ်ာ နာရဒရေသ့ၾကီးက “ ေအာ္…တပည့္အေပါင္း ၁ေသာင္း ၄ေထာင္တို႔မွာေတာ့ ငါတည္းဟူေသာ ေလးစားကိုးကြယ္ရာ ဆရာရွိၾကတယ္၊ ငါ့မွာေတာ့ ရိုေသေလးစားအားထားကိုးကြယ္ရာ ဆရာသမားကင္း၍ ေနတယ္၊ ဤသို႔ဆရာသမား ကိုးကြယ္အားထားစရာ ကင္း၍ ေနရျခင္းသည္ ေလာကၾကီးတစ္ခုလံုးမွာ ဆင္းရဲစရာတစ္ခုဘဲ ဟု ရေသ့ၾကီးက တစ္ေယာက္တည္းကိန ္းေအာင္းေနစဥ္ စဥ္းစားေနမိသည္။ ဒုေကၡာ ပနာယံ ေလာေက၊ ယဒိဒံ အဂရုဝါေသာ။ ေလာေက-ေလာကၾကီး၌၊ ယဒိဒံ-အဂရုဝါေသာ-အေလးအျမတ္ကိုးကြယ္ရာ ဆရာကင္း၍ ေနရျခင္းသည္၊ အတၳိ-ရွိ၏။ အယံ-ဤအေလးအျမတ္ကိုးကြယ္ရာ ဆရာကင္း၍ ေနရျခင္းသည္၊ ေမ-ငါ့အား၊ ဒုေကၡာ-ေထာက္တည္ ရာနည္းလွ ဆင္းရဲစြတကား။ တဲ့။ ထိုကဲ့သို႔ ရေသ့ၾကီးက ငါအေလးဂရုျပဳ ပူေဇာ္ထိုက္ေသာ ဆရာသမားကို ရွာမည္ဟု အၾကံရျပီးေနာက္ ေက်ာင္းသခၤန္းအနီးရွိ အမရိကျမစ္ငယ္၌ သဲပံုေစတီတစ္ဆူ တည္ထားေလ၏။ ထို႔ျပင္ ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံ ေတာ္မူခဲ့ၾကကုန္ေသာ ဂဂၤါဝါဠဳသဲစုမကေသာ ဘုရားရွင္တို႔၏ ေစတီပုထိုးေတာ္တို႔သည္ ဤသဲပံုေစတီေတာ္ကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ဘုရားေစတီနိမိတ္အာရံုယူလွ်က္ ေရႊဆည္းလည္းပန္း သုံုးေထာင္တို႔ျဖင့္ ေစတီေတာ္ကို ထီးတင္ပူေဇာ္ခဲ့၏။ သဲပံုေစတီေတာ္ကို သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္ဘုရားအမွတ္ျဖင့္ အာရံုယူကာ ညဥ့္နံနက္တိုင္း ရွိခိုးပူေဇာ္ခဲ့၏။ သာယံ ပါတံ နမႆာမိ၊ ေဝဒဇာေတာ ကတဥၹလိ၊ သမၼဳခါဝိယ သမၺဳဒၶံ၊ ဝႏၵိ ံ ၊ ပုလိန ထူပိယံ။ အဟံ-နာရဒမည္ေသာ ငါရေသ့သည္၊ ပုလိနေစတိယံ- ဓာတ္ေတာ္မလွဳံ သဲပုံေစတီေတာ္ကို၊ သမၼဳခါ- မ်က္ေမွာက္ေတာ္၌၊ သမၺဳဒၶံ ဝိယ- သက္ေတာ္ထင္ရွား သဗၺညုျမတ္ဘုရားကဲ့သို႔၊ ေဝဒဇာေတာ- ျဖစ္ေသာ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းရွိသည္ျဖစ္၍၊ သာယံပါတံ-ညဥ့္နံ နက္၊ ကတဥၹလိ- ခ်ီအပ္ေသာလက္အုပ ္ရွိသည္ျဖစ္၍၊ နမႆာမိ- ေရႊဆည္းလည္းပန္း သံုးေထာင္တို႔ျဖင့္ ရႊင္လန္းပူေဇာ္ပါ၏။ ဝႏၵိ ံ-ရိုေသျမတ္နိုးလက္စံုမိုး၍ ရွိခိုးပူေဇာ္ခဲ့ေလျပီ။ (အပါဒါန္ ၂၊ စာမ်က္ႏွာ ၇၉၊ ၈၁၊ ႏွင့္ ပုလိနထူပိယမေထရ္ အေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားရာ ေထရဂါထာ အဌကထာ ၁- စာမ်က္ႏွာ ၃၂၆-၃၂၇ လည္း ရွဳ႕ပါ။)။ ထို႔ျပင္ ပုလိနုပၸါဒက ေထရအပါဒါန္၌လည္း သဲပံုေစတီျဖစ္ေပၚလာပံုအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းေတြ႔ရ၏။ ဤကမၻာမွ ျပန္၍ေရတြက္သည္ရွိေသာ္ ကမၻာတစ္သိန္းကာလ ေဒဝလအမည္ရွိ ရွင္ရေသ့သည္ ဟိမဝႏၱာေတာဝယ္ နတ္တို႔ဖန္ဆင္းေပးအပ္ေသာ ေက်ာင္းသခၤန္း၌ အလုပ္အေကၽြး အျခံအရံေျမာက္မ်ားစြာျဖင့္ သီတင္းသံုးေနစဥ္ အခါတစ္ပါး၌ ျမစ္ကမ္းနေဘး သဲေသာင္ျပင္မွာ သဲမ်ားကို ေစတီပံုျပဳ သဲပံုေစတီထုကာ ရရာေတာပန္းပန္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ တည္ထားပူေဇာ္ခဲ့ေလသည္။ ယင္းေစတီ၌ သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးကို အာရုံျပဳၾကည္ညိုကာ ပူေဇာ္ကာ မိမိသီတင္းသံုးရာ ေက်ာင္းသခၤမ္းသို႔ ျပန္လာခဲ့၏ ။ သူ၏တပည့္အေပါင္းတို႔က သဲပံုေစတီတည္ထား ပူေဇာ္ရေၾကာင္းစံုလင္ကို ေမးၾကေသာအခါ ဆရာရေသ့ၾကီးက 'ေရွးေဟာင္းက်မ္းမ်ား၌ အျခံအရံမ်ားစြာရွိေသာ သဗၺညု ဘုရားရွင္ကို ညႊန္ျပထားေလသည္။ ထိုဘုရားရွင္ကို ရည္မွန္းျပီး သဲပံုေစတီကို ငါရွိခိုးပူေဇာ္သည္ ဟု မိန္႔ၾကားခဲ့ေလ၏။ တပည့္အေပါင္းတို႔ႏွင့္ ဆရာရေသ့ၾကီးသည္ ဘုရားရွင္ကို ၾကည္ညုိျမတ္နိုးေသာ စိတ္ဓာတ္ျဖင့္ သဲပံုေစတီကို အၾကိမ္ၾကိမ္ ပူေဇာ္ခဲ့ၾကဖူးေလသည္။ သဲပံုေစတီတည္ထားပူေဇာ္ရက်ိဳးကို အပါဒါန္ပါဠိ၁၊ စာမ်က္ႏွာ ၈၉ ၌ ေအာက္ပါအတိုင္း ျပဆိုထား၏ ။ ထူပႆ ပရိစိဏၰတၱာ၊ ရေဇာဇလႅံ န လိမၸတိ။ ဂေတၱ ေသဒါ န မုစၥ ႏၱိ ၊ သပဘာေသာ ဘဝါမဟံ။ ဆိုလိုသည္မွာ သဲပံုေစတီျမတ္ကို ရိုေသေလးျမတ္ အဆက္မျပတ္ ဆည္းကပ္ပူေဇာ္ အေလ့က်င့္ မ်ားခဲ့ေလေသာေၾကာင့္ ျမဴအညစ္အေၾကး ေဂ်းအေညာ္သည္ ငါ၏ကိုခႏၶာမွာ လိမ္းၾကံကပ္ျငိျ ခင္းမရွိပါ၊ ငါ၏ ကိုခႏၶာမွ နံေစာ္ညစ္ေထး ပူအိုက္ေသာ ေခၽြးတို႔သည္လည္း ဘယ္ေသာအခါမွ မထြက္ပါ။ ငါ၏ ကိုယ္သည္ အဆင္းအေရာင္ ေျပာင္ေျပာင္ဝင္းဝင္း လွပျခင္းရွိလွ်က ဘဝသံသရာက်င္လည္ခဲ့ရပါ၏။ တဲ့။ ထိုကဲ့သို႔ ပုလိနထူပိယမေထရ္က ရဟႏၱာျဖစ္ျပီးေန ာက္ သူ၏ ကိုယ္တိုင္ေရး အတၳဳပၸတၱိအေနျဖင အပါဒါန္မွာ ျပန္ေျပာင္းေဟာထားခဲ့ေပသည္။ ဗုဒၶစာေပမွာ (၁) ဓာတုေစတီ- ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို တည္ထားကိုးကြယ္ေတာ္မူျခင္း၊ (၂) ဓမၼေစတီ-ျမတ္ဗုဒၶေဟာေဖာ္ျပသည့္ တရားဓမၼ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို ကိုးကြယ္ျခင္း၊ (၃) ဥဒိၵႆေစတီ- ဂုဏ္ေတာ္ထံုမႊမ္း ပံုေတာ္မွန္းျပီး သက္ေတာ္ထင္ရွားကဲ့သို႔ အာရံုျပဳကိုးကြယ္ျခင္း (၄) ပရိေဘာဂေစတီ- ျမတ္ဗုဒၶ၏ သံုးေတာ္မူခဲ့သည္ ပရိကၡရာ စသည္မ်ားကို တည္ထားကိုးကြယ္ျခင္း ဟု ေလးမ်ိဳးရွိရာတြင္ ဤသဲပံုေစတီေတာ္သည္ ဂုဏ္ေတာ္ထံုမႊမ္ းပံုေတာ္မွန္းျပီး တည္ထားကိုးကြယ္အပ္ေသာ ဥဒိၵႆေစတီ ပင္ျဖစ္ေပသည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔အဖို႔ အထူးအေရးၾကီးသည္မွာ ၾကည္ညိုစိတ္ထားတတ္ဖို႔က အေရးၾကီးဆံုးျဖစ္ပါ။ ျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိသည္ျဖစ္ ထင္ရွားမရွိေတာ့သည္ျဖစ္ေစ စိတ္ထားတူပါက အက်ိဳးလည္း တူညီေသာအက်ိဳးရရွိပါသည္။ တိဌေႏၱ နိဗၺဳေတစာပိ၊ သေမ စိေတၱ သမံဖလံ။ ေစေတာပဏိဓိ ေဟတုဟိ၊ သတၱာ ဂစၦႏၱိ သုဂၢတိ ံ။ (ဓမၼပဒ) သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္ဘုရား၌လည္းေကာင္း၊ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္သြား ကိုယ္စား ရုပ္ပြားဆင္းတုေ တာ္ သဲပံုေစတီ ပုထိုးအမ်ိဳးမ်ိဳး၌လည္းေကာင္း ရိုေသေလးျမတ္ သဒၶါေရာင္ဖိတ္ ၾကည္ညိုစိတ္သည္ တူညီခဲ့သည္ရွိေသာ္ လူနတ္နိဗၺာန္သံုးတန္ထင္ရွား အက်ိဳးတရားသည္ မပိုမသာ တူညီမွ်ပါ၏။ မွန္၏ ။ စိတ္ကိုေကာင္းစြ ာထားတတ္ျခင္းဟူေသာအေၾကာင္းေၾကာင သို႔မဟုတ္ စိတ္ဓာတ္၏ ေကာင္ျမတ္ျခင္းဟ ူေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ လူနတ္ျဗဟၼာသတၱဝါ တို႔သည္ ေကာင္းရာသုဂတိသို႔ မွန္စြာေရာက္ၾကေ လ၏ ။ အထက္ပါဂါထာကို ေထာက္ဆေသာအားျဖင သက္ေတာ္ထင္ရွားဘုရားမ်ားႏွင့္ ေစတီပုထိုးတို႔အ ေပၚ ၾကည္ညို စိတ္ထားတူညီစြာ ထားတတ္ဖို႔ အလြန္ပင္အေရးၾကီးလွပါသည္။ သို႔မွသာလွ်င္ အက်ိဳးေပးတူညီပါလိမ့္မည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္သူေတာ္စင္တို႔သည္ ရုပ္ပြား ေစတီပုထိုး အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ဂုဏ္ေတာ္ထံုမႊမ္း ပံုေတာ္မွန္းလွ်က္ ပူေဇာ္ကာ ဗုဒၶါနုႆတိ ဘာဝနာမ်ား ပြားမ်ားနိုင္ၾကပါေစကုန္တည္း။ သံုးလူဘမင္း၊ အာရံုသြင္း၊ ထင္လင္းေပၚေအာင္ျပဳ။ ေလ်ာင္းေတာ္မူ၌၊ ဝတ္ျပဳခုိက္၊ ဆိုက္ျမိဳက္ဂုဏ္ ေတာ္ရွဳ႕။ ေစတီရုပ္ပြား၊ ဆင္းတုမ်ားကို ဝတ္တြားၾကည္ညို၊ မ်ားလူဗုိလ္၊ ထိုထိုနည္းမွီျပဳ။ အရွင္သုတာစာရာလကၤာရ(ေမ့သားလွ-ဇလဂၢ) နာလႏၵာတကၠသိုလ္ အိႏၵိယနိုင္ငံ

“(ပညတ္) သမၼဳတိ မပယ္ျခင္း အေၾကာင္း(၈)မ်ိဳး

“(ပညတ္) သမၼဳတိ မပယ္ျခင္း အေၾကာင္း(၈)မ်ိဳး"

၁။ အရွက္အေၾကာက္ျပျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ၂။ ကံသာလွ်င္ ကိုယ္ပိုင္ရွိသည္၏အျဖစ္ကို ျပျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ၃။ သီးျခားအလွဴရွင္ကုိ ျပျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ၄။ အျခားမရွိေသာကံမ်ားကို ျပျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ၅။ ျမတ္ေသာေနျခင္းကို ျပျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ၆။ ေရွး၌ ေနဖူးေသာ ဘ၀ကို ျပျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ၇။ အလွဴ၏ စင္ၾကယ္ျခင္းကိုျပျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ၈။ လူသားတို႔ ေျပာဆိုမႈကို မပယ္ျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ------- သမၼဳတိ(ပညတ္) ကို မပယ္ပါ။

အက်ယ္ ရွင္းလင္းခ်က္ ----------------------------

၁။ ခႏၶာေတြက ရွက္တယ္၊ ေၾကာက္တယ္ဟု ေျပာရင္ သူတစ္ပါး နားမလည္ ႏိုင္ပါ။ ေယာက်္ားေတြက ရွက္တယ္၊ မိန္းမေတြက ေၾကာက္တယ္ဟု ေျပာမွ သူတစ္ပါး နားလည္ႏိုင္သည္။ ဒါေၾကာင့္-ေလာကက သမုတ္ေျပာဆိုေနၾက ေသာ ေယာက်္ား၊ မိန္းမဟူေသာ အသုံးႏႈန္း စကားပညတ္ကို ဘုရားရွင္ မ ပယ္ပါ။ ၂။ ခႏၶာေတြက ကုသိုလ္ကံႏွင့္ အကုသိုလ္ကံေတြကို ပိုင္ဆိုင္ၾကတယ္ ျပဳလုပ္ ၾကတယ္ဟု ေျပာဆိုပါက သူတစ္ပါးမသိနားမ လည္ႏုိင္ပါ။ ေယာက်္ား မိန္းမ ေတြက၊ ဦးျဖဴ+ေဒၚမဲတို႔က ကုသိုလ္ကံႏွင့္ အကုသိုလ္ကံေတြကို ျပဳလုပ္ၾက တယ္ဟု ေျပာမွ သူတစ္ပါး သေဘာေပါက္ နားလည္ႏုိင္ပါသည္။ ၃။ ခႏၶာေတြက (သို႕မဟုတ္) ခႏၶာငါးပါးက ေဇတ၀န္ေက်ာင္းကို ေဆာက္လုပ္ လွဴဒါန္းတယ္ဟု ေျပာပါက သူတစ္ပါး သေဘာမေပါက္၊ နားမလည္ႏုိင္ပါ။ အ နာထပိဏ္သူေဌးႀကီးက ေဇတ၀န္ေက်ာင္းကိ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းတယ္ဟု ေျပာမွ နားလည္ႏိုင္သည္။ ဒါယကာ/ဒါယိကာမအမ်ားထဲမွ တစ္ဦးတည္း ေက်ာင္းေဆာက္လွဴဒါန္းတဲ့၊ ထူးျခားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို ျပလိုေသာေၾကာင့္ - ဘုရား ရွင္ သမၼဳတိ(ပညတ္)ကိုမပယ္ဘဲ ေဟာၾကား သုံးႏႈန္းေတာ္မူပါသည္။ ၄။ ခႏၶာေတြက အေဖကို သတ္တယ၊္ အေမကို သတ္တယ္၊ ရဟႏၲာကို သတ္ တယ္၊ ဘုရားရွင္ကို ေသြး စိမ္းက်ေအာင္လုပ္တယ္၊ သံဃာသင္းခြဲမႈကို ျပဳလုပ္ တယ္ဟု ေျပာပါက သူတစ္ပါးတို႔ နားမလည္ႏုိ္င္ပါ။ ေမာင္ျဖဴက အေဖကို သတ္ တယ္ဟု ေျပာပါက သူတစ္ပါးတို႔ နားမလည္ႏုိင္ပါ။ ေမာင္ျဖဴက အေဖကို သတ္ တယ္ဟု ေျပာပါမွ သိရွိနားလည္ သေဘာေပါက္ႏိုင္ပါသည္။ ၅။ ခႏၶာေတြ က်န္းမာၾကပါေစ၊ ခ်မ္းသာၾကပါေစဟု ေမတၱာပို႔လွ်င္ သူတစ္ပါးတို႔ နားမလည္ႏုိင္ပါ။ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ၊ သတၱ၀ါေတြ က်န္းမာၾကပါေစ၊ ခ်မ္းသာၾက ပါေစဟု ေမတၱာပို႕သမွသာ သူတစ္ပါးတုိ႕ သိရွိနားလည္ႏုိင္ပါသည္။ ေမတၱာပုိ႕ သည့္ေနရာ၌ ခႏၶာဟု မဆုိရ၊ သတၱ၀ါ၊ လူ၊ နတ္ စသည္ဆုိႏုိင္ ေျပာႏုိင္ပါသည္။ အသိမွား အျမင္မွား အယူမွား ဒိ႒ိကပ္စရာအေၾကာင္း မရွိပါ။ ေယာက်္ား၊ မိန္း မ၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ ငါ-သူစသည္တုိ႕ကိ ပါးစပ္မွေျပာဆုိႏုိင္ပါသည္။ *အေျပာ ကိစၥမရွိ၊ ဒိ႒ိ မကပ္။ တကယ္ထင္ တကယ္စြဲရင္ ဒိ႒ိ ကပ္တတ္ပါ သည္။ ၆။ ခႏၶာေတြက ေရွးဘ၀ကို ေအာက္ေမ့ႏုိင္တယ ္ဟု ေျပာလွ်င္ သူတစ္ပါး နားမ လည္ႏုိင္ပါ။ ရဟန္းေယာက်္ားေတြက ရဟန္းမိန္းမေတြက ေရွးဘ၀ကိုေအာက္ ေမ့ႏုိင္တယ္ဟု ေျပာဆိုပါက သူတစ္ပါး သေဘာေပါက္ နားလည္ႏုိင္ပါသည္။ ၇။ ခႏၶာေတြက လွဴတယ္၊ ဒါနျပဳတယ္၊ သီလေဆာက္တည္တယ္၊ခႏၶာေတြက အလွဴခံတယ္၊ ခႏၶာေတြကသီလေပးတယ္၊ ခႏၶာေတြက တရားေဟာတယ္၊ တ ရားျပတယ္ဟု ေျပာလွ်င္ သူတစ္ပါး နားမလည္ႏုိင္ပါ။ ေယာက်္ားဒါယကာေတြ က လွဴတယ္၊ ရဟန္းေတြက အလွဴခံတယ္၊ ဦးျဖဴက လွဴတယ္၊ ဦးတိႆက အ လွဴခံတယ္ဟု ေျပာဆိုပါမွ သူတစ္ပါး နားလည္ သေဘာေပါက္ႏုိင္ပါသည္။ ၈။ ေလာကလူသားတို႔ သမုတ္ေျပာဆို သုံးစြဲေနေသာ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ၊ ငါ၊ သူ၊ ပုဂၢိဳလ္ အသုံးႏႈန္း ေ၀ါဟာရ စကားလုံးတို႔ကို ဘုရား ရွင္ ပယ္ေတာ္မမူပါ။ ဒါေတြကိုပယ္လိုက္ရင္ ေလာက၊ ဓမၼႏွစ္မ်ိဳးလုံးမွာ ေရာ ေထြးေနေသာေၾကာင့္ - ၁။ လူအမ်ား နားမလည္၊ မသိႏိုင္ပါ။ ၂။ ေတြေ၀ျခင္းသို႔ ေရာက္ႏုိင္တယ္။ ၃။ ရန္သူသဖြယ္လည္း ျဖစ္သြားတတ္တယ္။ *သမၼဳတိကြ်ံရင္ ပရမတ္ျဖင့္ႏုတ္၊ ပရမတ္ကြ်ံရင္ သမၼဳတိျဖင့္ထိ္န္း။ သေကၤတ၀စနံ သစၥံ၊ ေလာကသမၼဳတိကာရဏာ။ ပရမတၳ၀စနံ သစၥံ၊ ဓမၼာနံ ဘူတကာရဏာ။ *သမုတ္အမွန္, အဟုတ္မွန္၊ အေျပာအမွန္, အရွိအမွန္၊ ႏွစ္တန္ကြဲမွ လမ္းမ ေခ်ာ္ပါ။ ေဆာင္ပုဒ္။ ။ ဟိရိ- ကမၼ- ပုရိသ-အာ၊ျဗဟၼာ-ပုေဗၺ၊ ဒကိၡေဏႏွင့္၊ ေလာက သမၼဳတိ၊ ရွစ္ပါးရွိ မွတ္ဘိမပယ္ရာ။ ဘုရားရွင္သည္ ပညတ္ကို အခါခပ္သိမ္း မပယ္ပါ၊ ၀ိပႆနာအရာမွာသာ ပယ္ ေတာ္မူပါသည္။ ေလာကႀကီးႏွင့္ ဘယ္ေသာအခါမွ ဘုရားရွင္ ျငင္းခုံ ဆန္႔က်င္ ဘက္ ျပဳေတာ္မမူပါ။ ေလာကႀကီးထဲမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့အတိုင္း သဘာ၀အမွန္ ေတြကို အမွန္တကယ္ သိေအာင္ ေဖာ္ထုတ္ ရွင္းျပျခင္းသာ ျပဳေတာ္မူပါတယ္။ အကာေပၚ၊ အေခၚအေ၀ၚေပၚမွာ ေသာင္မတင္ဘဲ အႏွစ္သာရ သဘာ၀အမွန္ ေပၚ ဉာဏ္ေရာက္ေအာင္ တင္ေပးျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။

မုံရြာအရွင္ပ႑ိတ (ဒြိပိဋကဓရ) (ရန္ကုန္ျမိဳ႕ မိုးကုတ္ဝိပႆနာအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ၾကီး၏ မဟာနာယက)

credit to> Buddhavasa Tiloka

ဗုဒၶ ျမတ္စြာ ညႊန္ျပေတာ္မူေသာ ဆရာရွာနည္း

ဗုဒၶ ျမတ္စြာ ညႊန္ျပေတာ္မူေသာ ဆရာရွာနည္း *****************************

-" ဆရာ ရွာရမည္ဟူရာ၌ ယခုေခတ္တြင္ ( ပုဂၢိဳလ္ ) ကို ရွာေဖြေနသည္ကိုသာေတြ႕ရသည္ ။ျမတ္စြာဘုရား ရည္ညႊန္းထားေသာ ဆရာဟူသည္.... (ေယာေဝါ အာနႏၵမယာ ဓေမၼာစ ဝိနေယာစေဒသိေတာ ပညေတၱာ ေသာေဝါ မမစၥေယန သတၱာ ) ... ...( မဟာ ပရိနိဗၺာနသုတ္ ပါဠိေတာ္ - ၁၈၂) .."အာနႏၵ- ခ်စ္သားအာနႏၵာ l မယာ - ငါဘုရားသည္l ေဝါ- သင္ခ်စ္သားတို႔အားl ေယာဓေမၼာစ - အၾကင္သုတ္ , အဘိဓမၼာကိုလည္းlေဒသိေတာ- ေဟာေတာ္မူအပ္ျပီ l ေယာဝိနေယာစ - အၾကင္ဝိနည္းကိုလည္းlပညေတၱာ -ပညတ္အပ္ျပီ lေသာ - ထိုငါဘုရားေဟာၾကား ပညတ္အပ္ေသာ သုတ္- အဘိဓမၼာ - ဝိနည္းဓမၼကၡႏၶာ တို႔သည္ lမမစၥေယန- ငါဘုရားပရိနိဗၺာန္ျပဳျပီး၍ မရွိသည့္ေနာက္ lေဝါတုမွာကံ - သင္ခ်စ္သားတို႔အား l သတၱာ- ဆံုးမမည့္ဆရာတို႔ပင္တည္း။ "... - ဟုညႊန္ခဲ႔ေပသည္ ။ သုတ္ ,ဝိနည္း, အဘိဓမၼာ ဓမၼကၡႏၶာေပါင္းရွစိေသာင္းေလးေထာင္တို႔သည္ ငါဘုရား ပရိနိဗၺာန္ ျပဳျပီးသည့္ေနာက္ ငါဘုရားေဟာခဲ႔သလို , ျပခဲ႔သလို ,ပညတ္ခဲ႔သလို ငါဘုရား၏ ကိစၥတို႔ကို ေဆာင္ရြက္လိမ့္မည္ ။ သို႔အတြက္ သင္တို႔အားဆံုူမမည့္, ညႊန္ျပမည့္ဆရာဟူ၍ မွတ္ယူရမည္ ဟု-ေဟာေတာ္မူထားသည္ကို ရွင္းလင္းေစရန္ အ႒ကထာ၏ ထပ္ဆင့္ ညႊန္ျပခ်က္ ကား... "ေတန ေတနာ ကာေရန ဣေမဓေမၼ ဝိဘဇိတြာ ဝိဘဇိတြာ သုတၱႏၲပိဋကံ ေဒသိတံ l တံသကလမၸိ သုတၱႏၲပိဋကံမယိ ပရိနိဗၺဴေတ တုမွာကံ သတၱဳကိစၥံ သာေဓႆတိ ။ လ ။ ဣတိ ဣမာနိ စတုရာသီတိ ဓမၼကၡႏၶသဟႆာနိ တိ႒ႏၲိ l အဟံ ဧေကာဝပရိနိဗၺာယာမိ အဟဥၥေခါပနဒါနိ ဧေကာဝၾသဝဒါမိ l အနုသာသာမိ l မယိပရိနိဗၺဴေတ ဣမာနိစတုရာသီတိ ဓမၼကၡႏၶသဟ ႆာနိ တုေမ ၾသဝဒိႆႏၲိ l အနုသာ သိႆာႏၲိ " ...( မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္ အ႒ကထာ- ၁၈၃) ။ "ေတန ေတနာကာေရန - ထိုထိုသို႔ေသာ အျခင္းရာအားျဖင့္ (မယာ - ငါဘုရားသည္) ဣေမဓေမၼ -ဤသတိပ႒ာန္သမၼပၸဓာန္ တရားတို႔ကို l ဝိဘဇိတြာ -ဝိဘဇိတြာ - ေဝဖန္၍ ေဝဖန္၍ l ေဒသိတံ - ေဟာ အပ္၏ l သကလမၸိ - အလံုးစံုလည္းျဖစ္ေသာl တံသုတၱႏၲပိဋကံ -ထိုသုတၱန္ပိဋကတ္သည္ l မယိ - ငါဘုရားသည္l ပရိနိဗၺဳေတ - ပရိနိဗၺာန္ျပဳျပီးသည္ရွိေသာ္ l တုမွာကံ -သင္ခ်စ္သာူတို႔အားl သတၱဳကိစၥံ - ဘုရားကိစၥ( ဆရာကိစၥ ) ကိုl သာေဓႆတိ - ျပီးေစလတၱံ႕။ လ ။ ဣတိ - ဤသို႔ l ဣမာနိစတုရာသီတိ ဓမၼကၡႏၶသဟႆာနိ - ဤ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ေသာ ဓမၼကၡႏၶာတို႔သည္ l တိ႒ႏၲိ -တည္ရွိကုန္၏ l အဟံ - ငါဘုရားသည္l ဧေကာဝ -တစ္ပါးတည္းသာလ်ွင္ l ပရိနိဗၺာယာမိ - ပရိနိဗၺာန္ ျပဳ၏ l ပန - စင္စစ္ေသာ္ကားl ဒါနိဣဒါနိ - ဤယခုအခါ၌l အဟံ - ငါဘုရားသည္l တုေမွ - သင္ခ်စ္သားတို႔ကိုl ဧကေကာဝ - တစ္ပါးတည္းသာလ်ွင္ l ၾသဝါဒါမိ - ဆံုးမ၏ l အနုသာသာမိ - ကံျမစ္၏ l မယိ - ငါဘုရားသည္l ပရိနိဗၺဳေတ - ပရိနိဗၺာန္ျပဳျပီးသည္ရွိေသာ္l ဣမာနိ စတုရာသီတိ ဓမၼကၡႏၶသဟႆာနိ - ဤ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ေသာ ဓမၼကၡႏၶာတို႔သည္ l တုေမွ -သင္ခ်စ္သားတို႔အား l ၾသဝဓိႆႏၲ - ဆံုးမၾကကုန္လတၱံ႕" ...။ -မိမိတို႔၏ သံသရာလြတ္ေၾကာင္းသတ္ပ႒ာန္ကိစၥ , မဂၢင္ကိစၥသည္( ဘုရား၏ တရားသာ) ျဖစ္သည္။* ထိုလုပ္ငန္းတို႔ကိုျပဳလုပ္အားထုတ္မည့္သူသည္ ထိုလုပ္ငန္းတို႔ကိုနည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္သိေအာင္ ညဈန္ျပေပးေသာ (ဓမၼကၡႏၶာ ဆရာ) ဘုရားတို႔ကိုသာလ ်ွင္ေမးျမန္းေလ်ွာက္ထားညွိႏႈိင္းရမည္။ မိမိ မတတ္မသိက တတ္သိနားလည္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သို႔ဆည္းကပ္ရမည္ ။ ထိုပုဂၢိဳလ္ ( ကလ်ာဏ ) ၏ ဓမၼကၡႏၶာႏွင့္ ညွိႏႈိင္း ညႊန္ျပခ်က္ကိုသာလ်ွင္ ဂရုဂါရဝျဖင့္ေလးေလးနက္နက္ နာခံမွတ္သားရမည္။ ဓမၼကၡႏၶာ ႏွင့္မညွိႏႈိင္းေသာ ... ***အထူူမွာ ... "က်ဳပ္တို႔ေတာ့ စာမတတ္ပါ " ဆို၍ လုပ္ငန္းစဥ္ကို ေျပာျပရာ၌ ဓမၼကၡႏၶာ ညႊန္ျပခ်က္ ႏွင့္ ကိုက္ညီပါက ထိုပုဂၢိဳလ္၏ ေဟာျပမႈမ်ိဳးကိုလည္း လိုက္နာအပ္ေပသည္ ။ အဘယ္ေၾကာက့္နည္း။ ယခု ဘုရားမရွိေတာ့သည့္အခါတြင္ ဘုရားေဟာထားခဲ႔ေသာ ဓမၼကၡႏၶာမ်ားသည္ မိမိတို႔ အလုပ္ျဖစ္ရန္ ညႊန္ျပေနေသာ ( ဆရာမ်ား )ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ေပတည္း။ -အခ်ိဳ႕တို႔ကား ကာလာမ ( ေကသမတၱိ ) သုတ္ပါ" မာပိဋက သမၸဒါေနန" ဟူေသာ ပုဒ္ကို အေကာက္မွား၍ လည္းေကာင္းေပါက္ကရ ေျပာတတ္ေပရာ ဘုရားကို စြပ္စြဲ (ျပစ္ ) အျပင္..ဓမၼကၡႏၶာကိုလည္း ေတာ္လွန္ ( ျပစ္ ) ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ မည္သည့္ တရားကို အားထုတ္၍ မွ မရနိုင္ေတာ့ေၾကာင္း သတိထားဖို႔ သင့္ေလသည္ ။ -

------------
မူလ ဓမၼာစရိယဆရာၾကီးဦးၾကည္

Wednesday, March 5, 2014

ရဟန္းသာမေဏမ်ားအတြက္ပရိယတၱိစာေမးပြဲမ်ား

အရွင္ေခမိႏၵ တိပိဋကနိကာယေက်ာင္းတိုက္

ရဟန္းသာမေဏမ်ားအတြက္ပရိယတၱိစာေမးပြဲမ်ား

နိုင္ငံေတာ္အစိုးရမွၾကီးမႈးက်င္းပေသာ ပထမငယ္တန္း ပထမလတ္တန္း ပထမၾကီးတန္း စာခ်တန္းေခၚသာသနဓဇဓမၼာစရိယတန္း ပထငယ္တန္းမွာသဒၵါသျဂႋဳလ္ဝိနည္းမ ာတိကာဓာတုကထာစသည္ ပထမလတ္တန္းမွာလည္းသဒၵါသျဂႋဳလ္ဝိ နည္းအဘိဓာန္ေအာက္ယမိုက္ငါးက်မ္း ဇာတ္အ႒ထာက်မ္းစသည္ ပထမၾကီးတန္းမွာလည္းသဒၵါသျဂႋဳလ္ဝ ိနည္းအဘိဓာန္အထက္ယမိုက္ငါးက်မ္း ပ႒ာန္းက်မ္းဆန္းက်မ္းအလက္ာက်မ္း ဇာတ္အ႒ကထာစသည္ စာခ်တန္းမွာပိဋကသုံးပုံအထက္တန္းက်မ္းစာမ်ားက်က္ စားနိုင္ဖို႕ရာအေျခခံအျဖစ္ ဝိနည္းအတြက္ပထဆံုးက်မ္းျဖစ္ေသာပါရာဇိကပါဠိေတာ္အ ႒ကထာဋီကာက်မ္း သုတၱန္အတြက္ပထမဆံုးက်မ္းျဖစ္ေသာသီလကၡႏၶဝဂၢပါဠိေ တာ္အ႒ကထာဋီကာက်မ္း အဘိဓမၼာအတြက္ပထမဆံုးက်မ္းျဖစ္ေသ ာဓမၼသဂၤဏီပါဠိေတာ္အ႒ကထာဋီကာက်မ္း တို႕ျဖစ္သည္၊၊ ပထငယ္တန္းမွစ၍အေျခခံေကာင္းပါမွအ ထက္တန္းက်မ္းမ်ားကိုလြယ္ကူစြာေအာင္ပန္း ဆြတ္နိုင္ပါသည္စာၾကည့္တတ္ဖို႕ ပုဒ္ ဓာတ္ ဝိဘတ္ ပစၥည္းနာမ အာလုပ္ အာခ်ာတ္ ဥပသာရ နိပါတ္လိင္စသည္သိနိုင္ဖို႕အရွင္မဟာကစၥ ည္းေထရ္ေရးသားကစၥည္းသဒၵါၾကီး ပါဠိစာအုပ္ကိုအဆင့္လိုက္သတ္မွတ္ခ်က္အတိုင္းေက်ပ ြန္စြာပိုင္နိုင္ရပါမည္ ျမတ္ဘုရားေဟာၾကားအဘိဓမၼာတရားမ်ားလြယ္ကူစြာသိနို င္ဖို႕အရွင္အနုရုဒၶါေရးသား အဘိဓမၼတၳသဂၤဟက်မ္းေခၚသျဂႋဳလ္က်မ္းကိုအဆင့္လိုက္ စိတ္ ေစတသိက္ရုပ္ နိဗၺာန္ ပစၥည္းပစၥယုပၸန္ကမၼဌာန္းသမထ ဝိပႆနာအေၾကာင္းမ ်ားကိုေက်ပြန္ရပါမည္ ဒါမွညဝါေခၚမာတိကာ ဓာတုကထာ ယမိုက္ ပ႒ာန္းက်မ္းမ်ားကိုနားလည္လြယ္ပါသည္ သဒၵါက်မ္းအတြက္ပိုျပီးနားလည္ဖို႕ရာပဒရူပသိဒၶိက်မ္း သျဂႋဳလ္က်မ္းကိုပိုျပီးသေဘာပါဖို႕ရာ ဋီကာေက်ာ္က်မ္းမ ်ားကိုလည္းပိုင္နိုင္ရပါသည္ က်မ္းဖ်ားမ်ားျဖစ္ေသာပုဒ္စစ္သုတ္စစ္စသည္ကိုလ ည္းေက်ညက္ရပါသည္ ဝိနည္းက်မ္းအတြက္ဘိကၡဳဝိဘင္းဘိကၡဳနီဝိဘင္းမ် ားကိုအဆင့္လိုက္ေက်ညက္ေအာင္ မွတ္သားရပါသည္ ေရွာင္စရာစည္းကမ္းစသည္ကိုနားလည္ မွအျပစ္လား အျပစ္မဟုတ္ ဘူးလားသိနိုင္ကာကုကၠဳစၥမျဖစ္ စည္းကမ္းအနွစ္ကိ ုလိုက္နာနိုင္ပါသည္ “ဝိနေယာနာမ သာသနႆ အာယု၊ဝိနေယ ဌိေတ သာသနံဌိတံေဟာတိ"လို႕ျမတ္ဗုဒၶ မိန့္မွာခ်က္နွင့္အညီဝိနည္းသည္သ ာသနာေတာ္၏အသက္ျဖစ္ပါသည္ ဝိနည္းတည္မွ သာသနာတည္ပါသည္ ထို႕ေၾကာင့္လူျဖစ္ေစ ရဟန္းျဖစ္ေစ သတ္မွတ္ထားေသာ စည္းကမ္းမ်ားကို(ခုေခတ္အေနျဖင့္)အတတ္နိုင္ဆံုးေ စာင့္ထိန္းၾကရပါမည္ အေၾကာင္းအဆက္ဆက္အေနျဖင့္ ဝိနေယာ သံဝရတၳာယစသည္ျဖင့္ဝိနည္သင္ျခင္း သည္ ကိုယ္နႈတ္စိတ္ကိုေစာင့္စည္းျခင္းအက်ိဳး နွလံုးမသာမယာမျဖစ္ျခင္းအက်ိဳး ဒုဗၺလတရုဏပီတိအက်ိဳးဗလဝပီတိအက်ိဳးကိုယ္စိတ္ပူပန္ျ ငိမ္းျခင္းအက်ိဳး ခ်မ္းသာျခင္းအက်ိဳးစိတ္ျငိမ္သက္ျခင္းသမာဓိအက်ိဳး ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိနိုင္ေသာ ယထာဘူတဥာဏ္အက်ိဳး(တစ္နည္း)အျဖစ္အပ်က္ျမင္နိုင္ေ သာဥဒယဗၺယဥာဏ္အက်ိဳး အထြတ္အထိပ္သို႕ေရာက္ေသာဝု႒ာနဂါမ ိနီဗလဝဝိပႆနာအက်ိဳး အရိယာမဂ္အက်ိဳးအရဟတၱဖိုလ္အက်ိဳး ပစၥေဝကၡဏာဥာဏ္အက်ိဳး ေနာင္အခါပဋိသေႏၶမျဖစ္နိုင္ေသာအနုပါဒါပရိနိဗၺာန္ အက်ိဳးမ်ားဆင့္ကဲစြာျဖစ္ပါသည္ ထို႕ေၾကာင့္အက်င့္သီလသည္ပဓာန သမာဓိသည္အလယ္ ပညာသည္အဆံုး သာသနာေတာ္ျမတ္ရဲ႕ထံုးပါ ထိုဝိနည္းက်မ္းကိုနားလည္နိုင္ဖို႕ကခၤါအ႒ကထာကိုလည္ းတြဲဖက္ကာသင္ၾကားရပါသည္၊၊ အဘိဓာန္က်မ္းကားပရိယာယ္မ်ားဓာတ္ပစၥည္းမ်ားစ သည္လိမၼာကြ်မ္းက်င္ဖို႕ရာသင္ ၾကရပါသည္ ထို႕ထက္တစ္ဆင့္တက္ေသာ္ဂုဏ္ထူးတန္းေခၚ သာသနဓဇသိရီပဝရဓမၼာစရိယ ျမန္မာလိုေရးေျဖ က်မ္းရင္းသုံးက်မ္းမွအလြတ္ ဥပမာဝိနည္းဆိုလ်င္ပါရာဇိကက်မ္း သည္စာခ်တန္းတြင္ပါျပီးျဖစ္၍ထိုက်မ္းအလြတ္ေအာက္ေ လးက်မ္း၏အ႒ကထာ ဋီကာတို႕ကိုေျဖဆိုေအာင္ျမင္လွ်င္“သာသနဓဇသိရီပဝရ ဓမၼာစရိယ"ဘြဲ႕ရပါသည္ ထို႕အတူပါဠိဂုဏ္ထူးတန္းအတြက္လည္းေလးက်မ္းကိုပါဠ ိလိုေမးပါဠိလိုေျဖဆို ေအာင္ျမင္လွ်င္““ပါဠိပါရဂူ""ဘြဲ႕ရပါသည္ မႏၲေလးျမိဳ႕ ပရိယတၱိသာသနဟိတအ သင္းကက်င္းပေသာစာေမးပြဲမ်ားမွာ အဘိဝံသစာေမးပြဲအလကၤာရစာေမးပြဲ နိကာယ္စာေမးပြဲတ ို႕ျဖစ္ပါသည္ အဘိဝံသဘြဲ႕ရဖို႕ စာသင္တန္းစာခ်တန္းဆိုျပီး အဆင့္နွစ္ဆင့္ရွိပါသည္ စာသင္တန္းအတြက္ပထမၾကီးျပ႒ာန္းက်မ္းစာမ်ားသာမက သဒၵါငယ္ေခၚ သဒၵနီတိက်မ္းကစၥာယနသာရက်မ္းေဘဒစိႏၲာက်မ္းမ်ား အဘိဓာန္ဋီကာမ်ားစသည္ က်မ္းမ်ားစြာပိုင္နိုင္ပါမွေအာင္ပန္းရနိုင္ပါသည အာဂံုေအာင္မွေရးေျဖေျဖခြင့္ရွိသည္ ေအာင္ဖို႕ရာမလြယ္ကူပါ စာမ်ားသလို အေမးပုစၦာမ်ားကလ ည္းခက္လွပါသည္ လယ္တီဆရာေတာ္ကလူသတ္စာေမးပြဲဟုကင ္ပြန္းတပ္ထားခဲ့ေသာစာေမးပြဲျဖစ္သည္ စာခ်တန္းအတြက္သာသနဓဇဓမၼာစရိယအတန ္းတုန္းကလိုပင္က်မ္းရင္းသုံးက်မ္း ပါဠိေတာ္အ႒ကထာဋီကာတို႕ကိုအဝါးဝစြာေလ့လာရသည္ ဓမၼာစရိယရုိးရုိးအတြက္ သာရတၳဒီပနီဋီကာဝိမတိဋီကာ အဘိနဝဋီကာ မဓုေယာဇနာတို႕မလိုေသာ္လည္းအဘိဝံသဘြဲ႕ရဖို႕ရာအတြ က္ေတာ့ ပါဠိေတာ္အ႒ကထာနွင့္မလံုေလာက္ထို ဋီကာစသည္က်မ္းမ်ားကိုက်က္စားနိုင္မွ ဘြဲ႕ရသည္ ထိုဘြဲ႕ရလွ်င္ဥပမာအရွင္သုစိတၱ ဆိုလွ်င္အဘိဝံသထပ္တိုးကာ အရွင္သုစိတၱာဘိဝံသဟုနာမည္ရသည္ မစိုးရိမ္တိုက္ႁ ကီးမ်ားမွာအဘိဝံသဘြဲ႕ရမွ လူရာဝင္သည္ နာယကအျဖစ္တင္ေျမာက္သည္ ပရိယတၱိအရည္အခ်င္းဆရာကျမင့္မွ တပည့္မ်ားအတြက္မ်က္နွာမငယ္အလွထည္ဝါနိုင္သည္ သို႕ပါေသာ္လည္းရုိးရိုးဓမၼာစရိယမ်ားလည္းစာအပါးဝ ကာစာေက်ေသာစာခ်ဆရာ ေတာ္မ်ားစြာရွိပါသည္ စာခ်ေကာင္းေသာဆရ ာမ်ားစြာရွိပါသည္ အဘိဝံသကေတာ့ပိုျပီးစာျမင္၍စာခ်ေကာင္းပါသည္ အသက္၂၇နွစ္ ရဟန္း၇ဝါတြင္းစာသင္တန္းဆုိတဲ႔ ပထမအဆင္႔ကုိ ေအာင္ျမင္ျပီးရင္၂၇ကေန ၃၂အတြင္း စာခ် တန္းေခၚတဲ႔ ဒုတိယအဆင္႔ကုိ ေအာင္ျမင္မွပဲ အဘိဝံသဆုိတဲ႔ ရဟန္းေက်ာ္ဘြဲ႕ကုိ ရရွိပါတယ္။ ဝါေက်ာ္သြားရင္ေျဖခြင့္မရေတာ့ပါဘူး အလကၤာရစာေမးပြဲကေတာ့သာမေဏမ်ားအတ ြက္သီးသန္႕ျဖစ္ပါသည္ အသက္နွစ္ဆယ္မျပည ့္မခ်င္းေျဖလို႕ရသည္ အဆင့္သုံးဆင့္ရွိသည္ ပထမဆင့္ ဒုဆင့္ တတိယဆင့္တို႕ျဖစ္သည္ ဝိနည္းငါးက်မ္း အဂုၤတၱဳရိလ္က်မ္းစသည္ တို႕ကိုအဆင့္လိုက္ပိုင္နိုင္ရမည္သရုပ္အဓိပၸာယ္အနက္ ပုဒ္ဓာတ္ဝိဘတ္ပစၥည္းစသည္နားလည္ ရမည္ သဒၵါသျဂႋဳလ္ဝိနည္းက်မ္းမ်ားကိုလ ည္းအဆင့္လိုက္ေက်ပြန္ရမည္ အေမးပုစၦာအလြန္ခက္သည္ ေအာင္ျမင္သူရွားသည္ အဘိဝံသလိုပဲအာဇာနည္မ်ားသာ က်က္စားနိုင္သည္ အေျခခံပိုင္ေသာသူမွအဆင္ေျပသည္ ေတာင္ျမိဳ႕ဆရာေတာ္၏ အေျချပဳသဒၵါအေျချပဳသျဂႋဳလ္ ပါတိေမာက္ဘာသာဋီကာ ကခါႍဘာသာဋီကာအစရွိေသာဘာသာဋီကာက် မ္းစာမ်ားသည္စာသင္သားမ်ားအတြက္မရွိမျဖစ္ေသာက်မ ္းစာမ်ားျဖစ္သည္ဆရာေတာ့္က်မ္းစာၾကည့္မွအဓိပၸာယ္ ထင္လင္းနားလည္သေဘာေပါက္လြယ္သည္ အေျခခံမူလတန္းမွစတိပိဋကေကာဝိဒအထိ ဆရာေတာ့္က်မ္းစာမ်ားကိုအားကိုးရသည္ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ အျပစ္ေျပာတာရွိတတ္သည္ ေျပာသူသာလွ်င္အျပစ္ျဖစ္ပါလိမ့္မည္ ဆရာေတာ့္က်မ္းစာမ်ားေၾကာင့္အသိရ တတ္ျပီးေတာ့မွအျ ပစ္ျပ ဆရာဆိုတာကို အသိအမွတ္မျပဳ ေဘးသို႕ထုတ္ကာျပစ္မွားတတ္လွ်င္ ျပစ္မွားသူသာအျပစ္ရပါလိမ့္မည္အနည္းအပါးပါ အပါးတစ္ေထာင္မွတစ္ပါးတစ္ေလမွ် ပါ တစ္ေသာင္းတစ္ပါးလည္းမရွိနိုင္ရင္တစ္သိန္းတစ္ပါးလ ို႕သာဆိုပါရေစ နိကာယ္စာေမးပြဲကေတာ့သေဘာအဓိပၸာယ္သာမ ကပါဠိေတာ္မ်ားကိုအာဂံုရမွ ေအာင္ျမင္နိုင္သည္ နေမာတႆရသလိုရမွေ အာင္ျမင္သည္ ပထမငယ္အတြက္အမွတ္၄၀ ပထမလတ္အမွတ္၄၀ ပထမၾကီးအမွတ္၅၀ စာခ်တန္းအမွတ္၆၅မွတ္ရမွေအာင္ျမင္သူအျဖစ္သတ္မွတ္ သည္ သက်သီဟအသင္းကေတာ့အမွတ္သတ္မွတ္ခ် က္ရွိေပမယ့္အမွတ္အရွင္ျဖစ္သည္ ပထမၾကီးတန္းတြင္တစ္နိုင္ငံလံုးပထမရလွ်င္“ပထမေက် ာ္"ဘြဲ႕ဟုေပးသည္ စာခ်တန္းတစ္နိုင္ငံလံုးပထမရလွ်င္"အဂၢမဟာအေက်ာ္" ဘြဲ႕ေပးသည္ သက်သီဟစာေမးပြဲစာသင္တန္းစာခ်တန္းနွစ္မျခားပဲေအာ င္လွ်င္“ဝဋံသကာ"ဘြဲ႕ေပးသည္ သာမေဏအလကၤာရအတြက္သုံးဆင့္လံုးနွ စ္မျခားပဲပထမျဖင့္ေအာင္လွ်င္ အလကၤာရအျပင္ဝိသိ႒ထပ္တိုးကာ ဥပမာရွင္သုစိတၱဆ ိုလွ်င္ရွင္သုစိတၱဝိသိ႒ာလကၤာရဟုေပးသည္ ရဟန္းသာမေဏမ်ားအတြက္ပရိယတၱိစာေမးပြဲမ်ား(အပိုင္ း၂) ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေရႊတိဂံုေဂါပကအဖြဲ႕မွၾကီးမႈးက်င္းပ ေသာေစတိယဂၤဏစာေမးပြဲသည္လည္း မန္းသက်သီဟအသင္းကဲ့သို႕ပင္ရဟန္းေက်ာ္မ်ားေမြးထု တ္ေပးေနပါသည္ မန္းသက်လိုပင္စာသင္တန္းစာခ်တန္းေအာင္လွ်င္အဘိဝံ သဘြဲ႕ရသည္ ျပ႒ာန္းက်မ္းစာမ်ားလည္းအတူတူပင္ျဖစ္သည္ မတူသည္က ဝါ၁၀ အသက္၃၀အထိ စာသင္တန္းေျဖခြင့္ရွိသည္ ေအာင္လ်င္အဘိဝံသ ဘြဲ႕ရသည္ သာမေဏမ်ားအတြက္မဂၤလာဗ်ဳဟာအသင္းက က်င္းပေသာအလကၤာရစာေမးပြဲရွိသည္ မန္းနွင့္အတူတူပ င္ျဖစ္သည္ ျမင္းျခံသဒၶမၼပါလအသင္းကက်င္းပေသာအဘိဝံသစာေမးပြဲ ရွိသည္ အသက္၂၇အထိသာစာသင္တန္းေျဖခြင့္ရွိသည္ ေအာင္လ်င္အဘိဝံသရသည္ သာမေဏမ်ားအတြက္အလကၤာရစာေမးပြဲမရွိပါ ပဲခူးျမိဳ႕တြင္လည္းေကာင္းပခုကၠဳျမိဳ့တြင္လည္းေကာင္းရွမ္း ျပည္တြင္လည္းေကာင္းသာမေဏေက်ာ္စာေမးပြဲရွိ သည္ ေအာင္လ်င္အလကၤာရဘြဲ႕ရသည္ သထံုျမိဳ႕တြင္လည္းရဟန္းေက်ာ္သာမေဏေက်ာ္စာေမးပြဲရွ ိသည္ အဘိဝံသ အလကၤာရဘြဲ႕ေပးသည ေနာက္ထပ္ပိဋကတၱယပါရဂူစာေမးပြဲရွိေသးသည္ အဆင့္လိုက္ေျဖရသည္အကုန္ေအာင္လ်င ္ပိဋကတၱယပါရဂူဘြဲ႕ေပးသည္ (မ်တ္ခ်က္ ပခုကၠဴျမိဳ႕သထံုျမိဳ႕တို႕၌သ ီလရွင္မ်ားအတြက္ လည္းအေက်ာ္တန္း အလကၤာရစာေမးပြဲရွိသည္) သာသနာ့တကၠသိုလ္မ်ား ပထမၾကီးတန္းေအာင္လ်င္ မင္းကြန္းဆရာေတာ ္ၾကီးဦးစီးတည္ေထာင္ထားေသာ ရန္ကုန္မႏၱေလးျမ ိဳ႕တို႕၌ဖြင့္လွစ္ထားေသာ သာသနာ့တကၠသိုလ္ေ က်ာင္းတိုက္မ်ား ရွိသည္ သကၠဋ အဂၤလိပ္စေသာဘာသႏၲရနွင့္တစ္ကြဗုဒ ၶစာေပမ်ားသင္ၾကားၾကရ သည္၊၊ စာခ်တန္းဆက္လုပ္လို႕လည္းရသည္BA-MAဘြဲ႕မ်ားေပးသည္ နယ္စပ္သို႕သာသနာျပဳေစလြတ္သည္ နယ္စပ္သာသနာသည္တကၠသီလာရဟန္းမ်ား ကထိန္းထားသည္ က်မ္းစာျပဳစုရသည္ (မွတ္ခ်က္ ဓမၼဓရအမည္ခံတရားေဟာဆရာေတာ္မ်ားသ ည္မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီး၏ ဓမၼဓရနတ္သားဆုပန္သည္ကိုအားက်ကာေ ပးထားၾကေသာတကၠသီလာရဟန္းေတာ္ မ်ားျဖစ္သည္. မိမိတို႕တိပိဋကနိကာယေက်ာင္းတိုက ္မွာအခမ္းအနားတစ္ခုက်င္းပလ်င္ ပထမဆံုးနေမာတႆျဖင့္စဖြင့္ကာ ဒုတိယမင္းကြန္းဆ ရာေတာ္ၾကီး၏သီလဂုဏ္ သမာဓိဂုဏ္ပညာဂုဏ္ကိုရည္စူးအမွတ္ရ တစ္မိနစ္ခန္႕ျငိ မ္သက္ကာအာရုံျပဳေစသည္ တကၠသီလာေက်ာင္းမ်ားကိုမေရာက္ဖူး၍ထိုအေလ့ရွိသည္ မရွိသည္ေတာ့မသိရပါ တစ္ကယ္ေတာ့ကားလူျဖစ္ေစ ရဟန္းျဖစ္ေစ မိမိတို႕ေက်ာင္းတိုက္ၾကီး၏အစဦးစြာ တည္ေထာင္ခဲ့ၾကေသာေက်းဇူးရွင္မ်ားကိုမေမ့သင့္ေပ ထိုအစဥ္အလာေကာင္းမ်ိဳး ေလာကီေက်ာင္း၌ျဖစ္ေစ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက ်ာင္းမ်ား၌ျဖစ္ေစအတုယူကာေဆာင္ရြက္ သင့္ပါသည္) ဗုဒၶတကၠသိုလ္ မႏၲေလးျမိဳ႕မွာဆရာၾကီးဦးျမင့္ေဆြတည္ေထာင္ဖြင့္လ ွစ္ထားေသာဗုဒၶတကၠသိုလ္ရွိ သည္ သကၠဋ အဂၤလိပ္စေသာဘာသႏၲရနွင့္တစ္ကြဗုဒ ၶစာေပမ်ားသင္ႁကားရသည္ BA-MAဘြဲ႕မ်ားေပးသည္ရန္ကုန္ျမိဳ႕တြင္လည္းဗုဒၶတကၠသို လ္ရွိသည္ ထိုတကၠသိုလ္မ်ားမွတစ္ဆင့္အိႏၵိယ သီရိလကၤာနိုင္ငံ မ်ားသို႕စာေပမ်ားဆက္လက္ ဆည္းပူးနိုင္သည္ေဒါက္တာဘြဲ႕ေပးသည္ ယဥ္ေက်းလိမၼာကေလးသင္တန္းမ်ားအစထ ားျမန္ျပည္တစ္လႊားဗုဒၶတကၠသိုလ္မွ ရဟန္းမ်ားကေဆာင္ရြက္ၾကိဳးပမ္းေနၾကသည္၊၊ သီတဂူဗုဒၶတကၠသိုလ္ ဆရာေတာ့္အေၾကာင္းကိုေတာ့ေျပာစရာလိုမည္မထင္ပါ ျမန္မာသိ ကမၻာသိျဖစ္သည္ စာခ်တန္းေအာင္လ်င္ေနခြင့္ရွိသည္ ဝင္ခြင့္အတြက္နႈ တ္ေျဖေရးေျဖ ေျဖဆိုရသည္ (သာသနာ့တကၠသိုလ္မ်ားဗုဒၶတကၠသိုလ္မ်ာ းလည္းဝင္ခြင့္ေျဖရသည္) သကၠဋ အဂၤလိပ္စေသာဘာသႏၲရနွင့္တစ္ကြဗုဒ ၶစာေပမ်ားသင္ယူရသည္ ဆရာေတာ္ကတပည့္မ်ားကိုေတာ္ရင္ေတာ ္သေလာက္ခ်ီးျမာက္သည္ နိုင္ငံျခားပညာသင္လြတ္သည္ ဆရာေတာ္ကိုယ္တိုင္စရိတ္ခံသည္ စာခ်တန္းျပီးလ်င္စာခ်ဆရာေတာ္လုပ္၍ရသည္ စာခ်မလုပ္ခ်င္ေသးလွ်င္အိႏၵိယ သီရိလကၤာနိုင္ငံမ်ားသို႕ထိုေက်ာင္းမ်ားမ ွတစ္ဆင့္လည္းေကာင္းမိမိတို႕သေဘာအား ျဖင့္လည္းေကာင္းသြားေရာက္ပညာသင္ၾကားနိုင္ပါသည္ က်မ္းစာျပဳစုရသည္ ေဒါက္တာဘြဲ႕ေပးပါသည္ တစ္ဆင့္အားျဖင့္စာခ်တန္းျပီး၍ငယ္ရြယ္ေသာရဟန္းသာ မေဏမ်ားတိပိဋကစာမ်ား က်က္စားဖို႕ရာတိပိဋကစာမ်ားက်က္ရေသာေက်ာင္းတိုက္ မ်ားသို႕ေျပာင္းေရြ႕ၾကသည္ (ဒီေန႕အဖို႕ဒီမွာပဲေခတၱရပ္ပါရေစ မနက္ျဖန္မွတိပိဋ ကအေၾကာင္းဆက္လက္ေရးသား အပိုင္း(၃)အျဖစ္တင္ေပးပါမည္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိမိတို႕အားသန္ရာအားသန္ရာျဖင့္ ဗုဒၶစာေပသက္သက္ခ်ည္းလိုက္စားၾကကာျပည္တြင္းမွာသာ သနာ့တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနၾကေသာသမဂၢမ်ား ဘာသႏၲရေရာတတ္ကြ်မ္းကာ ျပည္တြင္းသာမကျပည္ပမ်ားမွာပါသာသ နာ့တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနၾကေသာသမဂၢမ်ား မ်ားစြာရွိၾကပါသည္) ရဟန္းသာမေဏမ်ားအတြက္ပရိယတၱိစာေမးပြဲမ်ား(အပိုင္ း၃) မေန႕ကတိပိဋကစာေမးပြဲမ်ားအေၾကာင္းေျပာမယ္ဆိုျပီး ပဋိညာဥ္ခံထားေပမယ့္ တိပိစာေမးပြဲအေၾကာင္းမေျပာခင္နိကာယ္စာေမးပြဲမ ်ားအေၾကာင္းအရင္တင္ျပပါ့မယ္ ပိဋကတ္က်မ္းစာမ်ားက်မ္းအိပ္အျဖစ္မျဖစ္ေစလို၍ျမင ္းျခံကိုးေဆာင္တိုက္ဆရာေတာ္ ၾကီး တိုက္တြန္းခ်က္ျဖင့္ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရမွပိဋကတ္သုံးပ ုံနိကာယ္ငါးရပ္ပါဠိေတာ္မ်ား ကိုအုပ္စုခြဲကာက်င္းပေပးပါသည္ဝိနည္းသုတၱန္ အဘိဓမၼာအုပ္စုမ်ား ဒီဃနိကာယ္ မစၨ်ိမနိကာယ္ သံယုတၱနိကာယ္ အဂုၤတၱရနိကာယ္ခုဒၵကနိကာယ္အားျဖင့္နိကာယ္ငါးရပ ္က်မ္းစာအကုန္ကိုအဆင့္လိုက္ခြဲကာ နွစ္စဥ္က်င္းပေပးပါသည္ ဝိနည္းငါးက်မ္းျပီးလွ်င္“ဝိနယဝိ ဒူဘြဲ႕" သုတ္သုံးက်မ္းျပီးလွ်င္“ဒီဃနိကာယဝိဒူဘြဲ႕ "အဂၤုတၱရျပီးလွ်င္“အဂၤုတၱရနိကာယဝိဒူဘြဲ႕" စသျဖင့္ဘြဲ႕မ်ားဆက္ကပ္ပါသည္ အထူးေအာင္သံဃာေတ ာ္မ်ားကိုေတာ့ ဝိသိ႒ဟူေသာဂုဏ္ထူးမကာ“ ဝိသိ႒ဝိနယဝိဒူ"စသျဖင့္ေပးကပ္ပါသည္ မဟာတန္းအတြက္ေတာ့ပါဠိေတာ္သာမကအ႒က ထာမ်ားပါျပ႒ာန္းကာက်င္းပေပး ေအာင္ျမင္လွ်င္ ဥပမာဝိနည္းဆိုလွ်င္“ဝိနယမဟာဝိဒူ "ဘြဲ႕စသျဖင့္ေပးကပ္ပါသည္ မဟာတန္းကေတာ့ေျဖဆိုသူရွားပါးပါတယ္ တိပိဋကစာေမးပြဲဝင္အရွင္ျမတ္တို႕သာ အမ်ားဆံုးေျဖဆိုၾကပါတယ္၊၊ ဒီလိုက်င္းပေပးတာအလြန္ေကာင္းျမတ္ပါသည္ က်မ္းအိပ္ပါဠိေတာ္မ်ားကိုၾကည့္ျဖစ္ က်က္ျဖစ္ကာသာသနာေတာ္အဓြန္႕ရွည္ဖို႕အတြက္မ်ားစြာ တန္ဖိုးရွိပါသည္ ေနာက္ ရန္ကုန္ပဥၥနိကာယေက်ာင္းတိုက္မွာ က်င္းပေသာနိကာယ္စာေမးပြဲရွိပါသည္ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ေမတၱာဓာတ္မ်ားအေမွ်ာ္အျမင္ၾကီ းမႈမ်ားျမတ္ဗုဒၶနႈတ္ေတာ္ ထုတ္ပါဠိပုဒ္မ်ားအကုန္စာသင္သားမ်ားၾကည့္က်က္ျပန ္ဆိုကာပရိယတၱိသာသနာ အဓြန္႕ရွည္ၾကာဖို႕ရည္စူးကာဦးစီးတည္ေထာင္ထားေသာအ သင္းျဖစ္ပါသည္ ပရိယတၱိဟာသာသနာေတာ္၏မူလျဖစ္တာေၾ ကာင့္ပရိယတၱိမကြယ္ပေအာင္အာဂံု ေဆာင္သံဃာေတာ္မ်ားလည္းလိုအပ္ပါတယ္ ထိုရန္ကုန္စာေမးပြဲကိုေတာ့ တိပိဋကစာေမးပြဲမေျဖခင္က်င္းပေပးတာေၾကာင့္ တိပိဋကစာေျဖအရွင္ျမတ္မ်ားသာ ေျဖဆိုမႈမ်ားပါတယ္ေအာင္လွ်င္အဆင့္လိုက္ဘြဲ႕ေပးပါသ ည္ အသင္းနာမည္က နိကာယုေဇၨာတကဆိုေတာ့ဥပမာဝိနည္းငါးက်မ္းျပီးလွ်င္ “နိကာယုေဇၨာတကဝိနယဓရ"စသျဖင့္ဘြဲ႕ လက္မွတ္နွင့္တစ္ကြလႈဖြယ္ဝတၳဳမ်ားဆက္ ကပ္ပါသည္ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ေအာင္ျမင္လွ်င္“နိက ာယုေဇၨာတကဝိသိ႒ဝိနယဓရ"ဟုဘြဲ႕ ဆက္ကပ္သည္၊၊ ပါဠိေတာ္သာမက အ႒ကထာဋီကာမ်ားပါ ျပ႒ာန္းကာတိပိဋကေရးေျဖသံဃာမ်ား အတြက္တိပိဋကစာေျဖမဝင္ခင္အေလ့အက်င့္လည္းရ စာလည္းက်က္ျဖစ္ေအာင္ ဓမၼာစရိယတန္းဟူ၍က်င္းပေပးပါသည္ ဝိနည္းငါးက်မ္းပ ါဠိအ႒ကထာဋီကာေအာင္လွ်င္“နိကာယုေ ဇၨာတကဝိနယေကာဝိဒ" စသျဖင့္နိကာယ္အလိုက္ဘြဲ႕မ်ားဆက္ကပ္သည္ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ေအာင္လွ်င္“နိကာယုေ ဇၨာတကမဟာဝိနယေကာဝိဒ"စသျဖင့္ဘြဲ႕ဆက္ ကပ္သည္၊၊ နွစ္စဥ္တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္(၁၀)ရက္ေန႕မွစ၍ (၁၄)ရက္ေန႕အထိငါးရက္ က်င္းပသည္၊၊ အရင္ကေတာ့ ဘိုကေလးျမိဳ႕၌နိကာယ္စာေမးပြဲရွိ ေသာ္လည္းခုေတာ့မရွိေတာ့ပါဘူး မႏၲေလးျမိဳ႕မွာလည္းမစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ၾကီးတိုက္တြ န္းခ်က္ျဖင့္ပရိယတၱိသာသနဟိတ (သက်သီဟ)အသင္းမွနိကာယ္စာေမးပြဲက်င္းပေပးပါသည္ ဝိနည္းငါးက်မ္းေအာင္လွ်င္ “ပရိယတၱိသာသနဟိတဝိနယဓရ"စသျဖင့္န ိကာယ္အလိုက္ထိုက္တန္စြာဂုဏ္ျပဳဆက္ ကပ္သည္ မႏၲေလးနိကာယ္ကေတာ့အ႒ထာဋီကာေရးေျ ဖဓမၼာစရိယတန္းစာေမးပြဲ မက်င္းပပါ ပါဠိေတာ္သက္သက္သာအဓိပၸာယ္မ်ားျဖ င့္ေျဖဆိုရပါသည္ နွစ္စဥ္တေပါင္းလဆန္း၂-၃ရက္ေန႕မ်ား၌က်င္းပသည္၊၊ မိုးကုတ္ျမိဳ႕မွာလည္းရန္ကုန္နိကာယ္နည္းတူအာဂံုတန္း ဓမၼာစရိယတန္းဟူ၍ က်င္းပေပးသည္မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီးဦးစီးကာတည္ ေထာင္ထားေသာအသင္း ျဖစ္သည္ မိုးကုတ္ဟုဆိုေသာ္လည္းအေနာက္ပို င္းေကာင္းဦးပါရပ္ကက်င္းပသည္ အသင္း၏အမည္မွာနိကာယဝုၯိသမိတိျဖစ္သည္ ဝိနည္းငါးက်မ္းေအာင္လွ်င္ “နိကာယဝုၯိသမိတိဝိနယေကာဝိဒ"စသျဖ င့္ဘြဲ႕လက္မွတ္နွင့္တစ္ကြထိုက္တန္စြာ ဂုဏ္ျပဳဆက္ကပ္သည္အ႒ကထာဋီကာေရာေရး ေျဖေအာင္လွ်င္ “နိကာယဝုၯိသမိတိဝိနယဓမၼာစရိယ"စသျဖင့္ဘြဲ႕ေပးသည္ ၊၊ နွစ္စဥ္နွစ္ဆန္း(၇)ရက္ေန႕မွ(၁၀)ရက္ေန႕အထိေလးရက္ က်င္းပသည္ လက္မွတ္ဆက္ကပ္နွင့္အသြားအျပန္ရက္မ်ားပါဆိုလွ်င္ (၈)ရက္ၾကာသည္၊၊ ျမင္းျခံဆရာေတာ္ၾကီး၏ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားက လည္းေက်းဇူးတင္စရာ ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းသလို မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ၾကီး မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီးတို႕၏ ေဆာင္ရြက္မႈဟာလည္းေက်းဇူးတင္စရာ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာေကာင္းလွပါတယ္ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ကပါဠိေတာ္မ်ားအကုန္ၾကည့္က်က္ၾကံေ တြးနိုင္ဖို႕စဥ္းစား နိကာယ္စာေမးပြဲသေဘာတရားကိုေတြ႕ေ တာ့ဆရာေတာ့္တပည့္ဦးေမာင္ေမာင္ (လူပ်ံေတာ္ပတၱျမား)ကိုတိုက္တြန္းကာမတည္လႈဒါန္းဖ ို႕နိုးေဆာ္နိကာယ္အသင္းမ်ား ျဖစ္ေအာင္သိကၡာေတာ္ၾကီးမွခႏၶာကိုယ္ပင္ပန္းမႈကို မငဲ့ၾကိဳးစားေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါ သည္. မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီးကိုလည္းမစိ ုးရိမ္ဆရာေတာ္ကသူ႕ေနာက္ကအားေပး ေဖာ္လိုက္ဖို႕နိုးေဆာ္ ဘုရားအေလာင္းမေဟ ာသဓာပညာရွိနဲ႕မင္းကြန္းဆရာေတာ္ကို တင္စားကာခ်ီးေျမာက္မႈေပးေနာက္ေတာ္ကပါေရး အတြက္မိန္႕ျမြက္ေပးခဲ့ပါတယ္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီးကလည္းသူ႕ဆရ ာစကားမပယ္ရွားပါဘူး မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ဆီမင္းကြန္းဆရာေတာ္ကပ႒ာန္းစာဝါ တက္ဖူးပါတယ္ ဆရာတပည့္တြဲလက္ညီစြာလႈပ္ရွားခဲ့ ေနာက္အစဥ္အဆက္ထိ နိကာယ္သာသနာ ထြန္းလင္းလ်က္ပါပဲ၊၊ စကားမစပ္အရင္အပိုင္း(၁)တုန္းကအဘိဓမၼာအေၾ ကာင္းေျပာဖို႕နည္းနည္းက်န္သြား ပါသည္ အပိုင္း(၁)တင္တုန္းကcommentေပးသ ူကက်မ္းငယ္ပ႒ာန္းက်မ္းၾကီးသွ်မ္း ရွမ္းဆန္းက်မ္းလတ္---ဆိုျပီးcommentေပးသြားပါသည္ နာမည္မမွတ္မိပါ သိသိနဲ႕ေရးသြားတာလို႕ထင္ပါသည္ ဆန္းက်မ္းကိုလည္ းအေျပာင္အပ်က္သွ်မ္းက်မ္း ရွမ္းက်မ္းဆိုျပီးေကာ္မာအဖြင့္အပိတ္ေတြနဲ႕နာမည္ ေတြေပးထားသလိုက်မ္းငယ္ပ႒ာန္း ဆိုျပီးလည္းပ႒ာန္းက်မ္းၾကီးကိုပ်က္ရယ္ျပဳသလိုေရ းသားထားပါသည္ မိမိကလည္းမွားေနပါသည္ ေနာက္မွပို႕စ္ေရ းကာတင္ေပးပါမည္ဟုသာcommentေပး လိုက္ပါသည္.အမွန္တစ္ကယ္ေတာ့ကားက်မ္းၾကီးပ႒ာန္း က်မ္းငယ္ဆန္း က်မ္းလတ္ဓာတုကထာျဖစ္ပါသည္အဘိဓမၼာခုနွစ္က် မ္းထဲမွာပ႒ာန္းအေၾကာင္း အရာမ်ားကအက်ယ္အဝန္းဆံုးဆိုတာလူတိုင္းနီးပါးသိပါ တယ္ပို႕စ္မ်ားစြာလည္း သူတင္လိုက္ကိုယ္တင္လိုက္အင္တာနက္ေပၚပ်ံ႕နွံ႕ေနပ ါသည္ မသိမွာကဆန္းက်မ္းျဖစ္သည္ပထမၾကီးတန္းတြင္ ျပ႒ာန္းထားသည္ ဂါထာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ဖို႕အရည္အခ်င္းမ်ားကိုအမ်ားဆံုး ဆိုထားေသာက်မ္းျဖစ္သည္ ဝတၱဂါထာစသျဖင့္ေပါ့ လူအမ်ားနားလည္နိ ုင္လိမ့္မည္မထင္၍မေျပာေတာ့ပါ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပရိယတၱိပညာေရးသင္ရိုးညႊန္းတန္းတြင္ အဘိဓမၼာက်မ္းမ်ားကို ဦးစားေပးျပဌာန္းထားသည္။ အေျချပဳမူလတန္းတြင္ ဓမၼသဂၤဏီက်မ္းစက ားေျပႏွင့္အရေကာက္က်မ္း ပထမငယ္တန္းတြင္ ဓာတုကထာက်မ္းစကာ းေျပႏွင့္အရေကာက္က်မ္း ပထမလတ္တန္းတြင္ယမကက်မ္းစကားေျပႏွင့္ အရေကာက္က်မ္းႏွင့္ ပထမၾကီးတန္းတြင္ပ႒ာန္းက်မ္းစကားေျပႏွင့္ အရေကာက္က်မ္း..တို႕ျဖစ္သည္၊၊ အဘိဓမၼာနဲ႕ပတ္သက္၍ေတာ့ပါခ်ဳပ္ဆရ ာေတာ္တရားကိုပဲလက္ဆင့္ကမ္းပါရေစ ရတနဃရ သတၱာဟ စႀကၤ ံေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့၂၂-ရက္ကေနစၿပီးေတာ့၂၈-ရက္ ထိေအာင္ဘာလုပ္သလဲ လို႔ဆိုရင္ေဗာဓိပင္ရဲ႕ အေနာက္ေျမာက္ဘက္မွာ ေဟာဒီအဘိဓမၼာတရားကို ဆင္ျခင္ၿပီးေနခဲ့တယ္၊ဒီျပင္တရားေတြသုတၱန္တရားေတြ ဓမၼစၾကာ အနတၱလကၡဏ စတဲ့သုတ္ေတာ္ေတြ ဆင္ျခင္တယ္လို႔ မွတ္တမ္းမရွိဘူး၊ေဟာဒီ အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းကိုျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာအေလးအနက္ ႏွလံုးသြင္း ဆင္ျခင္တယ္တဲ့။ အဘိဓမၼာရဲ႕သဘာ၀တရားေတြကိုဆင္ျခင္ စဥ္းစားၿပီးေတာ့အဘိဓမၼကို အမ်ိဳးမ်ိဳးခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ၾကည့္တယ္၊ ခုေခတ္နဲ႔ဆိုရင္ analyze လုပ္တယ္ေပါ့၊ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ classifyလုပ္တယ္၊ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ သဘာ၀တရားေတြကို အစုလိုက္အစုလိုက္ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ေလ့လာ ဆင္ျခင္ၿပီးသံုးသပ္ေနတာ ၇-ရက္ၾကတယ္၊ အဲဒါကို ‘ရတနဃရ သတၱာဟ’လို႔ ေခၚတယ္။ ရတန ဆိုတာ အဘိဓမၼာ၇-က်မ္းကိုရည္းစူးၿပီးေခၚတယ္၊ အလြန္ႏွစ္သက္စရာေကာင္းတဲ့ ရတနာနဲ႕အလားတူတဲ့ ‘အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ေတြကို ဆင္ျခင္တဲ့စံေက်ာင္း’ လို႔ အဓိပၸာယ္ရတယ္၊နတ္ေတြကဖန္ဆင္းေပးထားတဲ့‘ဃရ’ စံေက်ာင္းကေလးထဲမွာ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ဟာ၇-ရက္ တိတိ အဘိဓမၼာတရားကို ဆင္ျခင္ခဲ့တယ္တဲ့။ အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းဆင္ျခင္ပံု အဲဒီလို ဆင္ျခင္တာအဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းလို႔ ဆိုေတာ့ ပထမဆံုးက်မ္းကို‘ဓမၼသဂၤဏီ’လို႔ ေခၚတယ္၊ ဓမၼ ဆိုတာ သဘာ၀တရားေတြကို သဂၤဏီ ဆိုတာ အစုလိုက္ အစုလိုက္စုၿပီးေတာ့ ေဖာ္ျပတဲ့က်မ္း၊ စိတ္အေၾကာင္းက တစ္စု၊ ႐ုပ္အေၾကာင္းကတစ္စု၊ႏွစ္စု မာတိကာ၊သံုးစု မာတိကာေတြကိုအက်ယ္ခ်ဲ႕ၿပီးေတာ့ရွင္းလင္းျပတာကတ စ္စု၊အဲဒါေတြကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုျပတာက တစ္စုဆိုၿပီးေတာ့၄-စုကို ၄-က႑ခြဲၿပီးေတာ့ ဓမၼသဂၤဏီက်မ္းကိုျမတ္စြာဘုရားကဆင္ျခင္ေတာ္မူခဲ ့တယ္။ အဓိကဓမၼသဂၤဏီက်မ္းမွာေဟာေတာ္မူခဲ့တာ ႐ုပ္နဲ႔စိတ္ပဲ၊ စိတ္လို႔ဆိုတဲ့ အထဲမွာ ေစတသိတ္လည္းပါတယ္လို႔ မွတ္ရမယ္၊စိတ္နဲ႔ ႐ုပ္နဲ႔ အဓိကထားၿပီးဆင္ျခင္သံုးသပ္ေ တာ္မူတယ္၊ ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့၀ိဘဂၤလို႔ေခၚတဲ့ ‘၀ိဘင္းက်မ္း’၊ ၀ိဘင္းက်မ္းမွာ အပိုင္း၁၈- ပိုင္းရွိတယ္၊ ခႏၶာပိုင္း, အာယတနပိုင္း,ဓာတ္ပိုင္းစတဲ့ အပိုင္း၁၈-ပိုင္းကို သုတၱန္နည္းအဘိဓမၼာနည္းနည္းမ်ိဳးစံု ျမတ္စြာဘုရား ဆင္ျခင္သံုးသပ္တယ္။ သဘာ၀တရားေတြ ဆင္ျခင္ စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ သဘာ၀တရားေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီးျဖစ္ေနတဲ့ ပညတ္သေဘာေတြကို ဆင္ျခင္စဥ္းစားတယ္၊ပညတ္ ၆-မ်ိဳးခြဲလိုက္တယ္၊ခႏၶပညတ္,အာယတနပညတ္ စသည္ျဖင့္ ပညတ္ေတြ ခြဲၿပီးေနာက္ဆံုးမွာ ပုဂၢလပညတ္တဲ့၊တရားဓမၼနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆက္စပ္လာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြအေသးစိတ္ခြဲၿပီး ရွင္းလင္း ေဖာ္ျပတဲ့ တရားကို‘ပုဂၢလပညတ္က်မ္း’လို႔ေခၚတယ္၊ ဓမၼသဂၤဏီက်မ္းရယ္၊ ၀ိဘင္းက်မ္းရယ္၊ ဓာတုကထာက်မ္းရယ္၊ပုဂၢလပညတ္က်မ္းရယ္ဆိုၿပီး အဘိဓမၼာ ၄-က်မ္း။ ေနာက္ၿပီးတဲ့အခါက်‘ကထာ၀တၳဳက်မ္း’ကိုဆင္ျခင္တယ္၊ ကထာ၀တၳဳဆိုတာ ေျပာစရာ ဆိုစရာေတြ၊ေဆြးေႏြးေမးျမန္ းၾကတာေတြ၊အယူ၀ါဒကြဲျပားၾကတာေတြ အျငင္းအခံု ျဖစ္စရာ pointsေတြေပါ့၊ကထာ၀တၳဳက်မ္းႀကီးကို အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္တဲ့သူကျမန္မာျပည္ကယဇ္မ်ိဳးမင္းႀကီ းဦးေရႊစံေအာင္၊ဘာသာျပန္တဲ့က်မ္းကို “The Points of Controversy ”ေခၚတယ္၊ အျငင္းပြားစရာ အခ်က္အလက္ေတြကိုစုၿပီးေတာ့ အဲဒီအယူ၀ါဒ အျငင္းပြားမႈေတြရဲ႕ သဘာ၀အမွန္ကို ဆံုးျဖတ္ေပးႏိုင္တဲ့ က်မ္းမ်ိဳးကိုအထာ၀တၳဳက်မ္းလို႔ေခၚတယ္။ ဉာဏ္ရည္ဉာဏ္ေသြး ထက္ျမက္လာေအာင္ ေလ့က်င့္တဲ့ သေဘာအေနနဲ႔ သဘာ၀တရားေတြရဲ႕စကားလံုးေတြ၊ ေ၀ါဟာရေတြ၊ထိုသဘာ၀တရားေတြနဲ႔ဆက္စပ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ထိုသဘာ၀တရားေတြရဲ႕ သဘာ၀အေျခအေနေတြကိုေမးခြန္းမ်ိဳးစံုထုတ္ၿပီးေတာ့ ေမးလိုက္ေျဖလိုက္၊အေမးအေျဖအစံုလိုက္ အစံုလိုက္ ေဟာတဲ့တရားကိုေတာ့ ‘ယမကက်မ္း’လို႔ ေခၚတယ္၊ ယမကဆိုတာ အစံု၊ အတိအက်သတ္မွတ္ထားၿပီး ေသခ်ာတဲ့ အရာကို သႏိၷ႒ာန္ လို႔ ေခၚၿပီးေတာ့, ဟုတ္သလားမဟုတ္ဘူးလားလို႔ေမးျမန္းစရာျဖစ္တဲ့ အရာက်ေတာ့သံသယ လို႔ ေခၚတယ္၊အဲဒီလို သႏိၷ႒ာန္နဲ႔ သံသယလို႔ ေခၚတယ္၊ အဲဒီလို သိႏိၷ႒ာန္နဲ႔သံသယ အစံု၊ အေမးနဲ႔အေျဖ အစံု၊ဒီလိုအစံုလိုက္ေဟာသြားတဲ့က်မ္းက ယမိုက္က်မ္းတဲ့။ ဒီက်မ္းက ၁၀-က်မ္းရွိတယ္၊ မူလဆိုတဲ့ သဘာ၀တရားေတြရဲ႕ အရင္းျမစ္နဲ႕ပတ္သက္တာက ၁-က်မ္း၊ခႏၶာလို႔ဆိုတဲ့ ခႏၶာငါးပါးနဲ႔ပတ္သက္တာက ၁-က်မ္း၊ အာယတနဆိုတာေတြနဲ႔ပတ္သက္တာက ၁-က်မ္း စသည္ျဖင့္ ယမကလို႔ေခၚတဲ့ ယမိုက္က်မ္းဟာ ၁၀-က်မ္း ရွိတယ္၊ ဉာဏ္ရည္ဏ္ေသြး ထက္ျမက္ေအာင္ဆိုၿပီးေတာ့ တစ္ခုခ်င္းတစ္ခုခ်င္းအေသးစိတ္ေမးခြန္းပုစာၦေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာနဲ႔အေျဖလႊာေတြကို ထုတ္ျပတဲ့က်မ္းကို ‘ယမိုက္က်မ္း’လို႔ ေခၚတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားဟာ ဘုရားျဖစ္ၿပီး၂၂-ရက္ ေန႔ကစၿပီးေတာ့ အဲဒီ ရက္တစ္ပတ္လံုးအဘိဓမၼာသဘာ၀တရားေတြကို ဆင္ျခင္တယ္၊ဒီရက္ပတ္ဟာ ဆင္ျခင္ ေတြးေတာေနတဲ့ ရက္သတၱပတ္တဲ့၊ ဓမၼသဂၤဏီက်မ္းကိုဆင္ျခင္တယ္၊ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ဆင္ျခင္လို႔ရတယ္၊၀ိဘင္းက်မ္း ဓာတုကထာက်မ္း ပုဂၢလပညတ္က်မ္းကထာ၀တၳဳက်မ္း ယမိုက္က်မ္းကိုဆင္ျခင္တယ္၊ျမတ္စြာဘုရား ဉာဏ္ေတာ္နဲ႔ ဆိုရင္ဒါေလးေတြကအလြယ္ကေလး၊ အလြယ္ေလးေတြဆိုေတာ့အခက္အခဲ မရွိဘူး၊ သိပ္ၿပီး ပီတိ မျဖစ္လွဘူး၊ျမတ္စြာဘုရားအဖိ လြယ္လြန္းေနတယ္တဲ့။ ဒီမွာ ေနာက္ဆံုးျဖစ္တဲ့သိပ္ၿပီးက်ယ္၀န္းတဲ့ ‘ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီး’ကို ဆင္ျခင္လိုက္တဲ့့အခါက်ေတာ့မွ အသိဉာဏ္နဲ႔ ေတြးေတာစရာ အာ႐ံုေတြဟာ အံ၀င္ခြင္ဂ် ျဖစ္သြားတယ္၊ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီးကအလြန္က်ယ္၀န္းတယ္၊ အ႒ကထာ ဆရာႀကီးကဥပမာ ေပးထားတယ္၊အင္မတန္ ႀကီးမားတဲ့ေ၀လငါးႀကီးေတြဟာပင္လယ္ထဲမွာသာလွ်င္ လူးလြန္႔ လႈပ္ရွားၿပီးေတာ့ကစားႏိုင္ၾကတယ္တဲ့၊ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ျမစ္ေခ်ာင္း အင္းအိုင္ေတြ ထဲမွာဆိုသူတို႔ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးနဲ႔ဆိုမဆန္႔ဘူးတဲ့။ ျမတ္စြာဘုရားဉာဏ္ေတာ္ႀကီးဟာလည္းပ႒ာန္းက်မ္းႀကီး ထဲက်မွစိတ္တိုင္းက်အားပါးတရ လူးလြန္႔ၿပီး ကြန္႔ျမဴးဆင္ျခင္ေတြးေတာလို႔ရတယ္၊က်န္တဲ့ က်မ္းေတြကနည္းနည္းက်ဥ္းေနတယ္ေပါ့။ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီးကိုဆင္ျခင္တဲ့အခါက်ေတာ့စိတ္က ပိုၿပီးေတာ့ေပ်ာ္လာတယ္၊ သိစရာေတြကလည္းအမ်ားႀကီး၊ လူမ်ားလိုေပါ့၊ တစ္ခါတေလ က်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္က်ပ္ ေနရာကေနၿပီးေတာ့ လြင္ျပင္ႀကီးေရာက္သြားတဲ့အခါ စိတ္ေတြက လြတ္လပ္သြားသလိုပဲ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ အသိဉာဏ္ဟာလည္း ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီး ေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့တကယ့္ လြင္ျပင္ႀကီးထဲ ေရာက္သြားသလိုပဲစိတ္ထဲမွာ လူးလြန္႔ က်က္စားလို႔ အလြန္ေကာင္းသြားတယ္၊ အဲဒီလို ေကာင္းေတာ့ စိတ္ေတာ္ဟာ ပိုေပ်ာ္ၿပီးေတာ့ပီတိေတြျဖစ္လာတယ္၊အဲဒီ ပီတိေတြရဲ႕ စြမ္းအားေၾကာင့္ခႏၶာကိုယ္မွာရွိတဲ့ ေသြးေတြဟာ ၾကည္လင္လာတယ္၊ေသြးေတြက အေရာင္ေျပာင္းလာၿပီးခႏၶာကိုယ္ကေနၿပီးအေရာင္ေတြ တဖိတ္ဖိတ္ ေတာက္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီးဆင္ျခင္တဲ့အခါမွ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြလႊတ္တယ္ဆိုတာ အဲဒါကို ေျပာတာေနာ္၊သူ႔ဟာသူ လႊတ္တာမဟုတ္ဘူး၊ ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီးကိုဆင္ျခင္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့မွ သိပ္ၿပီးေတာ့ေက်နပ္အားရတဲ့ပီတိျဖစ္တယ္၊ထို ပီတိေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္က ေသြးေတြဟာ စင္ၾကယ္လာတယ္အခါအေရာင္က တဖိတ္ဖိတ္ ေတာက္ေျပာင္လာသလို၊ေက်ာက္႐ိုင္းတံုးေလးတစ္တံုးကို ေသြးၿပီးေတာ့ အေရာင္တင္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ တလက္လက္ျဖစ္လာသလိုပဲ ဉာဏ္ေတာ္နဲ႔ ေသြးၿပီးေတာ့ ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါမွာ တစ္ကိုယ္လံုးဟာ အေရာင္အ၀ါေတြ တလက္လက္နဲ႔ဖိတ္ဖိတ္ ေတာက္လာတယ္။ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြလႊတ္တယ္၊အဲဒီ သတၱာဟဟာ အင္မတန္ ထူးျခားတဲ့ သတၱာဟတစ္ခုျဖစ္လ “ရတနဃရသတၱာဟ”တဲ့၊၇-ရက္တိတိ အဘိဓမၼာတရားေတြကိုဆင္ျခင္လိုက္တာ ေနာက္ဆံုး ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီးကိုေရာက္တဲ့အခါ ခႏၶာ ကိုယ္ကေန ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြထြက္လာသည္အထိ ျဖစ္လာခဲ့တယ္၊ ဒါအဘိဓမၼာေဒသနာရဲ႕ ထူးျခားခ်က္တစ္ခုပဲ၊ မေဟာခင္ကတည္းကအဘိဓမၼာရဲ႕ သဘာ၀တရားေတြကို ျမတ္စြာဘုရားက ႀကိဳတင္ ဆင္ျခင္စဥ္းစားထားၿပီးသား ျဖစ္တယ္။ အဘိဓမၼာ နတ္ျပည္မွာေဟာရျခင္း သို႔ေသာ္ဒီေလာက္ေလးနက္တဲ့သဘာ၀တရားေတြကို ရွင္းျပၿပီး ေခါင္းစီးတစ္ခုတည္းနဲ႔အင္မတန္ ရွည္လ်ားတဲ့ ေဒသနာေတာ္ႀကီးကိုေဟာဖို႔ဆိုတာ လူ႔ျပည္မွာ မျဖစ္ႏို္င္ဘူး၊ လူသားေတြဟာ တစ္ေနကုန္ ထိုင္ဖို႔ဆို ေတာ္ေတာ္ခက္မယ္၊ ၃-လတိတိ ထိုင္ဖို႔ဆိုတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ၁-နာရီ,၂-နာရီေလာက္ ထိုင္လိုက္ရင္ပဲ ေညာင္းကုန္ၿပီေလ။ အဘိဓမၼာ ေခါင္းစည္းေအာက္မွာ အင္မတန္ ရွည္လ်ားတဲ့ တရားႀကီး၊ပ႒ာန္းထိေအာင္ ေဟာရမွာဆိုလို႔ရွိရင္ အခ်ိန္အားျဖင့္၃-လေလာက္အခ်ိန္ယူရမယ္တဲ့၊အဲဒီ၃-လေလာက္အခ်ိန္ယူရမယ့္တရား၊ျမတ္စြာဘုရားက ၇-ရက္နဲ႔ ဆင္ျခင္စဥ္းစားထားတဲ့တရားဟာ အတိုင္းအတာ မရွိေလာက္ေအာင္ အလြန္က်ယ္၀န္းတယ္၊ဒီတရားေတြကို လူ႔ျပည္မွာ ေဟာလို႔မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ဘာျဖစ္လို႔တုန္း၊ လူေတြက ၾကာရွည္စြာ ထိုင္ၿပီးေတာ့ တရားဆံုးေအာင္ မနာႏိုင္ဘူးတဲ့၊ဘုရားကတရားေဟာေန၁-နာရီ, ၂-နာရီ, ၄,၅ နာရီေလာက္ဆိုထေျပးကုန္ၾကမွာ၊ ရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊မထိုင္ႏိုင္ဘူးေလ၊အဲဒါေၾကာင့္မို႔ အဘိဓမၼာတရားကို လူ႔ျပည္မွာ မေဟာဘူး။ ရဟန္းသာမေဏမ်ားအတြက္ပရိယတၱိစာေမးပြဲမ်ား(အပိုင္ း၄) စာခ်တန္းေခၚသာသနဓဇဓမၼာရိယတန္းျပ ီး၍ငယ္ရြယ္ေသးလွ်င္ေရွ႕ဆက္ဖို႕လမ္း ေၾကာင္းတစ္ခုထဲမွာအရင္တင္ျပျပီးေသာတကၠသုိလ္မ်ား သို႕လည္းေကာင္း တိပိဋကစာက်က္ရေသာေက်ာင္းတိုက္မ် ားသို႕လည္းေကာင္းနိုင္ငံျခားသို႕လည္းေကာင္း ေျပာင္းေရြ႕ကာဆက္လက္ၾကိဳးပမ္းသာသနာ့ဝန္ထမ္းၾက သည္ တိပိဋကစာေမးပြဲဝင္အထင္ရွားဆံုးေက်ာင္းတိုက္မ်ားမွာ မင္းကြန္းတိပိဋကနိကာယေက်ာင္းတိုက္ ဆ႒တိပိဋကဆရာေတာ္ေက်ာင္းတိုက္ ရန္ကုန္ဂႏၶာရုံေက်ာင္းတိုက္ မံုရြာေရႊေတာင္ဦ းေက်ာင္းတိုက္ ပေဇၨာတာရုံေက်ာင္းတိုက္ စသည္တို႕ျဖစ္သည္၊၊ မိမိတို႕ေက်ာင္းမွတစ္ပါးအျခားေက်ာင္းမ်ား၏စည္းက မ္းကိုေသခ်ာမသိပါ၍မေဖာ္ျပ ေတာ့ပါ မိမိတို႕ေက်ာင္းတိုက္ကားစဝင္လွ်င္ဝင္ခ်င ္းစာခ်တန္းေအာင္ရမည္ ၁၀ဝါထက္မပိုရ ဝိနည္းငါးက်မ္းအာဂံုငါးနွစ္ျဖင့္ေအာင္ရမည္ မေအာင္ျမင္ပါက ေက်ာင္းတိုက္မွထြက္ေပးရသည္. ဆရာေတာ္ၾကီးရွိစ ဥ္ကေတာ့စည္းကမ္းဟူ၍ မသတ္မွတ္ခဲ့ ယခုဆရာေတာ္တို႕ကလည္းယခုစည္းကမ္း သတ္မွတ္ထားသည္မွာ မၾကာေသးပါအေရအတြက္မ်ားလာေ သာအခါအရည္အခ်င္းကိုစိစစ္ရမည္မွာ ဓမၼတာျဖစ္လာသည္ ေခတ္အေျခအေနအရအေ ကာင္းအဆိုးေရာျပြမ္းေနေလေတာ့ စိစစ္ရသည္တစ္ခ်ိဳ႕သံဃာမ်ားကေတာ့အမွန္တစ္က ယ္ၾကိဳးစားပါလ်က္ စာေမးပြဲေျဖခ်ိန္ျပန္ခ်ိန္မွေၾကာက္အားၾကီးေသ ာေၾကာင့္လည္းေကာင္း က်န္းမာေရးေၾကာင့္လည္းေကာင္းစိတ္ေလာေနေသာေၾက ာင့္လည္းေကာင္း စသျဖင့္ကံမပါေတာ့ေအာင္ျမင္မႈမရပါ တိပိဋကစာေမးပြဲ ဆ႒သဂ္ါယနာတင္ဖို႕ရာစိုင္းျပင္း တိပိဋကအာဇာနည္ရွ ာစစ္တလင္းက်င္းပ အစနွစ္မ်ားမွာေပၚထြက္မလာၾက နိုင္ငံေတာ္သမၼတ ၏တိပိဋကပုဂၢိဳလ္ထူးေပၚထြက္ဖို႕ လက္အုပ္ခ်ီထားခ်က္ကိုမင္းကြန္းေထရ္ေက်ာ္ျမင္ေတြ ႕ရေတာ့ ဒီလက္အုပ္၏ေက်းဇူးကိုငါဆပ္မွျဖစ္ေခ်မည္ဟုသႏၷိ႒ာန္ခ် ဆရာေတာ့္ကိုယ္ခႏၶာပါးလ် တာကိုကိုယ္ကိုတိုင္အားမရေသာ္လည္းကာယဗလမလို ဥာဏဗလသာလိုသည္.ဒီတိပိဋကစာက်က္လ ို႕အသက္ေသလည္းအေသခံနိုင္သည္ဟုၾကဳံးဝါး ေန႕မအားညမနားစာမွစာက်က္မွတ္ျပန္ကာဝင္ေရာက္ႏြ ဲထား သုံးပုံလံုးကိုေလးနွစ္ျဖင့္အျပီးနွက္ကာထင္ရွားေက်ာ္ၾကား ရဟန္းဒကာဆရာဦးသြင္ ေၾကာင့္လို႕ထင္မွတ္သူမ်ားလည္းရွိပါရဲ႕ ထိုအထင္မ်ားကိုဆ ႒သဂၤါယနာအေျဖခ်က္ျဖင့္ ေခ်ဖ်က္အံ့ၾသမႈအတိုင္းထက္အလြန္ၾကည္ညိဳမ ႈဆတိုးတက္ခဲ့ပါသည္၊၊ ျပ႒ာန္းက်မ္းစာ ဝိနည္းငါးက်မ္းပါဠိေတာ္အ႒ကထာဋီကာ သုတ္သုံးက်မ္းပါဠိေတာ္အဌကထာဋီကာ အဘိဓမၼာခုနွစ္က်မ္းပါဠိေတာ္အ႒ကထာဋီကာတို႕ျဖစ္သည္ ပါဠိေတာ္စာမ်က္နွာေပါင္းမွာ ၀ိနည္း၅က်မ္းစာမ်က္ႏွာ- ၂၂၆၀ အဘိဓမၼာေရွ ့ပိုင္း၅က်မ္းစာမ်က္ႏွာ-၁၃၉၀ အဘိဓမၼာေနာက္ပိုင္း၂က်မ္းစာမ်က္ႏွာ-၃၅၉၈ ဒီဃနိကာယ္ သုတ္သံုးက်မ္းစာမ်က္ႏွာ- ၇၇၉ စာမ်က္ႏွာ စုစုေပါင္း- ၈၀၂၇ က်မ္းအမည္..............က်မ္းေရ........ .........စာအုပ္ ေရ ၀ိနည္း......... ...............၅.............. ..............၅ ဒီဃနိကာယ္............... ၃.............. ...............၃ မဇိၩမနိကာယ္...............၃.............. ......... ......၃ သံယုတၱနိကာယ္.........၅.............. ..............၃ အဂၤုတၱရနိကာယ္........၁၁............. .............. .၃ ခုဒၵကနိကာယ္...........၁၉............. .............၁၁ အဘိဓမၼာ...................၇.............. ............၁၂ စုစုေပါင္း..................၅၃ .........................၄၀ ထိုအုပ္ေရ၄၀ထဲမွဝိနည္း၅အုပ္ ဒီဃနိကာယ္၃အုပ္ အဘိဓမၼာ၁၂အုပ္စုစုေပါင္းအုပ္ေရ၂၀သာျပ႒ာန္းထားပါ သည္၊၊ အ႒ကထာ သမႏၱပါသာဒိကာ အ႒ကထာ =၀ိနည္း ငါးက်မ္းအဖြင့္ သုမဂၤလ၀ိလာသိနီ အ႒ကထာ =ဒီဃနိကာယ္ ပါဠိေတာ္ သံုးက်မ္းအဖြင့္ အဌသာလိနီအ႒ကထာ =အဘိဓမၼာဓမၼသဂၤဏီ ပါဠိေတာ္ အဖြင့္ သေမၼာဟ၀ိေနာဒနီအ႒ကထာ =အဘိဓမၼာ၀ိဘင္း ပါဠိေတာ္ အဖြင့္ ပဥၥပကာရဏ အ႒ကထာ =က်န္အဘိဓမၼာ ငါးက်မ္း အဖြင့္တို႕ျဖစ္သည္ အ႒ကထာစာမ်က္နွာအေရအတြက္=ဝိနည္းငါးက်မ္း (၁၄၀၄) = ဒီဃနိကာယ္သုံးက်မ္း(၉၀၉၂) =အဘိဓမၼာခုနွစ္က်မ္း(၁၄၆၁)ရွိသည္၊၊ ဋီကာစာမ်က္နွာအေရအတြက္==ဝိနည္းင ါးက်မ္းသာရတၳဋီကာ(၁၄၀၄) ==ဝိနည္းငါးက်မ္းဝိမတိဋီကာ(၆၈၄) ==ဝိနည္းငါးက်မ္းဝဇိရဗုဒၶိဋီကာ((၅၈၅)ျဖစ္သည္ (မွတ္ခ်က္ ေရွးအခါကဋီကာက်မ္းအစုံေမးေသာ္လည ္းယခုအခါ၌ဝဇိရဗုဒၶိဋီကာက်မ္းကို မေမးေတာ့ပါ ရံခါအမွတ္သုံးမွတ္ဖိုးေလာက္သာဝိ နည္းေနာက္ပိုင္းေရးေျဖအတြက္ ေမးေလ့ရွိသည္၊၊) ==ဒီဃနိကာယ္သုံးက်မ္းဋီကာေဟာင္း(၁၀၅၅) ==သီလကၡႏၶဋီကာသစ္. (၉၃၇) ==အဘိဓမၼာခုနွစ္က်မ္းမူလဋီကာ(၆၈၆) ==အဘိဓမၼာခုနွစ္က်မ္းအနုဋီကာ(၇၇၂)ျဖစ္သည္ ထိုဋီကာက်မ္းမ်ားအျပင္ေတာင္ျမိဳ႕ဆရာေတာ္ေရးသား ဘာသာဋီကာမွတ္ခ်က္မ်ားကို လည္းက်က္ႁကရသည္ ၊၊ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားေခတ္ကဝိနည္းငါးက်မ္းလံ ုးအာဂံုျပန္ဆိုရေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းကာလ၌မင္းကြန္းဆရာေတာ ္ၾကီးကစာသင္သားမ်ားဥာဏ္နုလာသည္ကို စာနာေသာအားျဖင့္ဝိနည္းငါးက်မ္းကိုနွစ္ပိုင္းခြဲ ကာပထမနွစ္က်မ္းတစ္ပိုင္း ဒုတိယသုံးက်မ္းတစ္ပိုင္းအားျဖင့္ခြဲကာျပ႒ာန္းေစသည္၊၊ စာျပန္ပုံ တစ္ေန႕လွ်င္အခ်ိန္(၉)ၾကိမ္ျပန္ရသည္ တစ္ခါျပန္လွ်င္( ၂၅)မိနစ္ နားခ်ိန္(၁၀)မိနစ္ မနက္ခင္း(၄)ၾကိမ္ေန႕ခင္း(၅)ၾကိမ္ျဖစ္သည္ စာျပန္စဥ္မထစ္မေငါ့ရ လူအမ်ားနေမာတႆဘု ရားရွိခိုးရသလိုဆိုနိုင္ျပန္နိုင္ရမည္ စာလည္းမေက်ာ္ရပါ. ပလႅင္တစ္ခံုတစ္ပါးလွ်င္စာေထာက္စ ာမအျဖစ္ေရွ႕ထိုင္ဆရာေတာ္ ေဘးထိုင္ဆရာေတာ္ေအာက္မွလူပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ ေပါင္းသုံးဦးတို႕မွစာၾကည့္ေပး သည္ ထစ္ေနလွ်င္ မ၍ေပးသည္ ဆက္ဆိုနိုင္လွ်င ္ေထာက္ၾကိမ္မယူ မဆိုနိုင္လွ်င္ တစ္ခါေထာက္သတ္မွတ္သည္ တစ္ေန႕ပတ္လံုးကိ ုးၾကိမ္ျပန္(၆)ခါေထာက္ရလွ်င္ အက်အျဖစ္သတ္မွတ္သည္ စာပုိဒ္ေက်ာ္လွ် င္လည္းက်သည္ မထစ္မေငါ့သန္႕ရွင္းျပတ္သား ၾကည္လင္သာယာစြာျ ပန္ဆိုနိုင္လွ်င္“ဝိသိ႒"အထူး ဟူ၍သတ္မွတ္သည္. ဝိနည္းေရွ႕ပိုင္းနွစ္က်မ္းအာဂံုေအာင္လွ်င္“ဥဘေတ ာဝိဘဂၤဓရ"ဘြဲ႕ေပးသည္ အထူးေအာင္လွ်င္မွတ္သားထားသည္. ဝိနည္းေနာက္ပိုင ္းသုံးက်မ္းေရာအထူးျဖင့္ ေအာင္လွ်င္“ဝိသိ႒ဝိနယဓရ"ဘြဲ႕ေပးသည္ အထူးေအာင္အလြန္ရွားသည္ ရုိးရုိးေအာင္လွ်င္“ဝိနယဓရ"ဘြဲ႕ေပးသည္၊၊ ထို႕အတူသုတ္က်မ္းေအာင္လွ်င္“ဒီဃဘာဏက" အထူးေအာင္လ်င္“ဝိသိ႒"ထပ္တိုး သည္၊၊ အဘိဓမၼာကိုေတာ့မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီးေခတ္ကေနနွစ္ ပိုင္းခြဲကာျပန္ဆိုရသည္ ေရွးငါးက်မ္းတစ္ပိုင္း ယမိုက္နွင့္ပ႒ာန္းေနာက္နွစ္က်မ္ းတစ္ပိုင္းခြဲထားသည္ အလြန္ခက္ခဲလြန္းေသာေၾကာင့္ခြဲထားျခင္းျဖစ္သည္. ေရွ႕ငါးက်မ္းအာဂံုေအာင္လွ်င္ “မူလအာဘိဓမၼိက"ဘြဲ႕ေပးသည္အထူးေအာင္လွ်င္ဝ ိနည္းတုန္းကလိုက်မ္းအစိတ္ အဝက္ပဲေအာင္ျမင္ေသးတာေၾကာင့္မွတ္ထားသည္ ယမိုက္ပ႒ာန္းက်မ္းမ်ားကိုလည္း အထူးျဖင့္ေအာင္လွ်င္“ဝိသိ႒"တပ္ကာ“ဝိသိ႒တိပိဋကဓရ "ဘြဲ႕ေပးသည္ ေရွ႕ပိုင္းအထူးေအာင္ျပီးေနာက္ပိုင္းအထူးမေအာင္လ ွ်င္“ဝိသိ႒"ဘြဲ႕မေပးပါ က်မ္းစာတစ္အုပ္ကိုသုံးရက္ျပန္ဆိုရသည္ အဘိဓမၼာေနာက္ပိုင္းအာဂံုဆိုလွ်င္(၁၈)ရက္ျပန္ဆိုရသည္ သုံးရက္တစ္အုပ္ျပီးလွ်င္ တစ္ရက္အနားေပးသည္၊၊ ေရးေျဖ အာဂံုတန္းမ်ားနည္းတူအဆင့္လိုက္ေျဖဆိုရသည္ ဝိနည္းမွစ၍ျပန္ဆိုေျဖဆိုရသည္ ဝိနည္းျပီးသုတၱန္သုတၱန္ျပီးအဘိဓမၼာအစဥ္လိုက္ျဖစ္သည္ ေရွးတုန္းကေတာ့ သုတၱန္မွစျပန္၍လည္းရသည္ယခုေခတ္ကားျပဆို ျပီးေသာအစဥ္လိုက္ျဖစ္သည္ ဝိနည္းေရွ႕ပိုင္းေရးေျဖေအာင္လွ်င္“ဥဘေတာဝိဘဂၤေက ာဝိဒ"ဘြဲ႕ေပးသည္ အထူးေအာင္လွ်င္အာဂံုတုန္းကလိုမွတ္သားထားသည္ ေနာက္ပိုင္းသုံးက်မ္းပါ အထူးျဖင့္ေအာင္လွ်င္“မဟာဝိနယေကာဝိဒ"ဘြဲ႕ေပးသည္ ထို႕အတူသုတ္သုံးက်မ္းေအာင္လွ်င္“ဒီဃေကာဝိဒ" အထူးဆိုလွ်င္မဟာထပ္ျဖည့္ေပး သည္၊၊ အဘိဓမၼာေရွ႕ပိုင္းေရးေျဖေအာင္လွ်င္“မူလအာဘိဓမၼိ ကေကာဝိဒ"ဘြဲ႕ေပးသည္ အထူးေအာင္လွ်င္“မူလအာဘိဓမၼိကမဟာ ေကာဝိဒ"ေပးသည္၊၊ ေနာက္ပိုင္းယမိုက္ပ႒ာန္းေအာင္လွ်င္“တိပိဋကေကာဝိ ဒ"ဘြဲ႕ေပးသည္ အထူးေအာင္လွ်င္“မဟာတိပိဋကေကာဝိဒ "ဘြဲ႕ဆက္ကပ္သည္၊၊ ေရးေျဖအားလံုးေအာင္မွတ္(၇၅)သတ္မွတ္သည္ အထူးေအာင္(၈၅)မွတ္သတ္မွတ္သည္ ပုစၦာ(၁၂)ပုစၦာေမးသည္ (၁၀)ပုဒ္ေျဖရသည္ ျခြင္းခ်က္ေလးေတာ့ေပးထားပါသည္ ျမန္မာနိုင္ငံရွိစာေမးပြဲအားလံုးထဲမွာအခက္ဆံုးဟ ုေျပာလို႕ရသည္ အဘိဝံသဘြဲ႕ကလည္းခက္ပါသည္ ေအာင္မွတ္အေနျဖင ့္ၾကည့္ရေသာစာကမ်ား ျပန္နိုင္မွမေမ့အား တစ္တြတ္တြတ္ရြတ္ပြားေနရပါသည္ ၾကည့္ရုံဖတ္ရုံနွင့္မရ ၏ သည္ ကို စသည္တိတိက်က်ေရးနိုင္မွအမွတ္ရသည္၊၊ တိပိဋကျဖစ္သည္နွင့္ စာေမးပြဲမ်ားဂိတ္ဆံုးသည္ ဒီေလာက္နဲ႕ပဲ ပရိယတၱိစာေမးပြဲမ်ားအေၾကာင္းရပ္ ၾကပါစို႕သူေတာ္ေကာင္းမ်ား

"ဟိတ္”ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ အ႐ွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အေျချပဳပဌာန္းကိုဖတ္ရင္း နားမလည္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ပာိတ္ ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ ဘု၇ား ။ ေႏြးေႏြးေအာင္ ( ေနျပည္ေတာ္ ) ဘာသာေရး အေမးအေျဖကို တကယ္တမ္းေတာ့ မေျဖခ်င္ပါဘူး။ ဘာသာေရး အေမးအေျဖဆိုတာက ပညာရွင္ၾကီးမ်ားရဲ့ အရာလို႔ ယုံၾကည္ထားမိလို႔ပါ။ အခုေတာ့ ေျဖရေတာ့မယ္။ ေျပာျပရေတာ့မယ္။ ကိုယ္ေပးလိုက္တဲ့ စာအုပ္ကို ဖတ္ေနတယ္ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္တာဝန္နဲ႔ မကင္းဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဘာသာေရး စာေတြဖတ္တယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝမ္းသာရမွာပါ။ အသိတစ္ေယာက္ကို ေျပာျပတယ္လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ေပါ့ ဟိတ္ဆိုတာကို နားမလည္းဘူးဆိုေတာ့ ''ေဟတု ပစၥေယာ'' ဆိုတဲ့ ဟိတ္ကိုေျပာတာထင္တယ္။ ေဟတု ဆိုတဲ့ ပါဠိကို ျမန္မာတို႔က ဟိတ္ လို႔ ျမန္မာသံနဲ႔ ေခၚလိုက္ၾကတယ္ ကုသလဆိုတဲ့ ပါဠိကို ကုသိုလ္ ေျပာသလိုမ်ိဳးေပါ့ ။ အဓိပၸါယ္က ေဟတု (ဟိတ္) ဆိုတာ ျမန္မာလို အေၾကာင္းတရား လို႔ေျပာတာပါ။ အေၾကာင္းတရားဆိုတာ ဘာကိုျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အေၾကာင္းတရားလည္းဆိုေတာ့ သာမာန္အားျဖင့္ ကုသိုလ္ နဲ႔ အကုသိုလ္ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းတာ နဲ႔ မေကာင္းတာကို ျဖစ္ေစတတ္ အေၾကာင္းတရားကို ေဟတု ဟိတ္လို႔ေခၚတာပါ။ အဲဒီ ဟိတ္ကလည္း (၆)မ်ိဳးရွိပါတယ္၊ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ နဲ႔ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ ပါ ေရွ႔သုံးပါးက အကုသိုလ္ မေကာင္းက်ိဳးကို ျဖစ္ေစတတ္ျပီး ေနာက္သုံးပါးကေတာ့ ကုသိုလ္ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေစတတ္တဲ့ တရားပါ။ အဲဒါကိုပဲ ဟိတ္(၆)ပါးလို႔ေခၚျပန္ပါတယ္။ ေလာဘကို လိုခ်င္ျခင္း တပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရင္ အေလာဘကို မလိုခ်င္ျခင္း မတပ္မက္ျခင္းလို႔ ဆိုရမွာပါ ။ လိုခ်င္ တပ္မက္ျခင္း မရွိတဲ့သူအတြက္ ေပးကမ္းျခင္း စြန္႔လႊတ္ျခင္းဆိုတဲ့ စာဂ တရား သို႔မဟုတ္ ဒါနတရားဟာ အလိုလိုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း ရွိသူအတြက္ကေတာ့ သူတစ္ပါး ၾကီးပြါးခ်မ္းသာတာကို မနာလို မရႈစိတ္ ျဖစ္ျခင္း ဣႆာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းမ်ားကို တြန္႔တိုျခင္း ႏွေျမာျခင္း မစၦရိယ ။မစၦရိယဆိုလို႔ တဆက္တည္း ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္ ၊ စကားစပ္လို႔ မစၦရိယကလည္း (၅)ပါးရွိတယ္၊ ၁။ အာဝါသ မစၦရိယ ၂။ လာဘ မစၦရိယ ၃။ ကုလ မစၦရိယ ၄။ ဝဏၰ မစၦရိယ ၅။ ဓမၼ မစၦရိယ အာဝါသ မစၦရိယ - မစၦရိယကေတာ့ အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ အတိုင္းမွတ္ျပီး အာဝါသ ဆိုတာက ေနရာ ၊ ေနရာထိုင္ခင္းနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး ႏွေျမာတြန္႔တိုတာကို ေျပာတာပါ။ တိုက္ေတြ ျခံေတြကို မဆိုထားနဲ႔ အယုတ္ဆုံး ပြဲၾကည့္လို႔ ကိုယ့္ဖ်ာမွာ သူမ်ား ထိုင္မွာစိုးလို႔ ေျခေထာက္ကို ကားႏိုင္သမွ် ကားျပီးထိုင္တာဟာလည္း မစၦရိယ ပါပဲ အာဝါသ မစၦရိယေပါ့။ အဲ့လို မဟုတ္ဘဲ ေအာ္… သူလည္း ထိုင္ပါေစ ဆိုျပီး ေနရာေလး ေပးလိုက္ရင္ အာဝါသ ဒါန ေနရာထိုင္ခင္း အလွဴျဖစ္သြားမွာေပါ့။ လာဘ မစၦရိယ -လာဘ္ရျခင္း၌ ႏွေျမာတြန္႔တိုျခင္း ၊ သူမ်ားရမည့္ အခြင့္ေရးေကာင္းေတြကို လက္လႊတ္ေအာင္ ဆုံးရႈံးေအာင္ ပ်က္စီးေအာင္ ၾကံစည္ ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္တဲ့ သူဟာ လာဘ မစၦရိယ ျဖစ္သူပါ။ ကုလ မစၦရိယ- ကုလ ဆိုတာက အမ်ိဳးပါ ဒါေပးမယ့္ ေဆြးမ်ိဳးေတာ္တဲ့ အမ်ိဳးကိုသာ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္မ်ားဆို ဒကာ ဒကာမ၊ လူမ်ားဆို ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ဒီသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မိတ္ဆက္မေပးႏိုင္တာ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ရင္ သူက ကိုယ့္ထက္ ဟိုသူငယ္ခ်င္းကို ပိုျပီးခင္မင္ ရင္ႏွီးသြားမွာ စိုးတာမ်ိဳး အယုတ္ဆုံး ကိုယ္ခ်စ္သူက သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ စကားေျပာတာကို '' ေနာက္ကို သူနဲ႔ စကားမေျပာနဲ႔ ေရာေရာေႏွာေႏွာ မေနနဲ႔ မၾကိဳက္ဘူး" ဆိုတာေတြဟာ မစၦရိယရဲ့ အစြမ္းေလးေတြပါ ကုလ မစၦရိယ ေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ အဲဒီလို မစၦရိယ ေလးျဖစ္မွ ခ်စ္တယ္ထင္ျပန္ပါတယ္တဲ့။ ဝဏၰ မစၦရိယ- ဝဏၰ ဆိုတာ ရုပ္အဆင္းကို ေျပာတာပါ၊ ကိုယ္လွတာေခ်ာတာကို သူမ်ားၾကည့္ရင္ သေဘာက်ေပမယ့္ ၾကည့္တဲ့လူက ကိုယ့္ေက်ာ္ျပီး ဟိုဘက္က ကိုယ့္ထက္ ေခ်ာတဲ့လွတဲ့သူကို ၾကည့္ေနရင္ စိတ္က ဟိုကအလွေပၚမွာ ႏွေျမာတြန္႔တိုတာမ်ိဳးေပါ့ ဥပမာ ေဒဝဒတ္ေလာင္းဟာ ဘဝတစ္ခုမွာ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီးစီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္ေတာ့ လူေတြက ဆင္ျဖဴေတာ္ၾကီး လွေၾကာင္း ယဉ္ေၾကာင္း ေျပာလို႔ သူလိုရွင္ဘုရင္ကိုေတာ့ မေျပာပဲ ဆင္ကိုေျပာရမလားဆိုျပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ကို သတ္လိုက္တဲ့ အျဖစ္ဟာ ဝဏၰ မစၦရိယေပါ့ ။ ဓမၼ မစၦရိယ- ဒီဓမၼ မစၦရိယက ေတာ္ေတာ္ေလး ဆန္းတဲ့ မစၦရိယပါပဲ ၊ ကိုသိထားတဲ့ အသိပညာ ဗဟုသုတေတြကို သူမ်ားကို ေျပာမျပခ်င္တာ သူမ်ားသိသြားမွာ စိုးတာ၊ ဓမၼ မစၦရိယ ျဖစ္တဲ့လူဟာ သာမန္ပုဂၢိဳလ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး အသိပညာ သိုု႔မဟုတ္ ဗဟုသုတ ရွိတဲ့လူေတြသာ အျဖစ္မ်ားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျပာမ်ားၾကတယ္ေလ " သိခ်င္ရင္ ဝယ္ဖတ္" တို႔ " ဆရာသား ခ်န္တယ္ " တို႔ ဆရာသားခ်န္တယ္ ဆိုလို႕ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ေတြကို သတိရမိတယ္ ျမတ္စြာဘုရား ပါရမီျဖည့္စဉ္တုန္းက သူဆရာျဖစ္တဲ့ ဘဝတိုင္းမွာ တပည့္ေတြကို ပညာသင္ေပးတဲ့ အခါ ဆရာသား မခ်န္ပဲ ပညာကုန္ သင္ေပးတဲ့ ေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္တဲ့ ဘဝမွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ ေျခေထာက္ေတာ္မ်ားဟာ သာမန္လူေတြလို ေနာက္ေျခသလုံးမွာဘု ထြက္ ေရွ႕ကအရိုးထြက္ မေနပဲ ဧဏီ သားေကာင္လို အသားဆိုင္ဟာေရွ႕ေနာက္ညီမွ်ျပီး ေျပျပက္ေခ်ာေမႊ႕တဲ့ ( ဧဏီဇဃၤတာ) လကၡဏာေတာ္ တစ္ခုအေနနဲ႔ အက်ိဳးေပးတာပါတဲ့ တနည္းအားျဖင့္ ဒါဟာ ဓမၼ မစၦရိယ ကင္းျခင္းရဲ့ အက်ိဳးလို႔ ေျပာရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ေဒါသ - စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္ မုန္းတီးျခင္းဆိုရင္ အေဒါသ ကေတာ့ စိတ္မဆိုး စိတ္မေကာက္ ခ်စ္ခင္ျခင္း ေမတၱာတရားေပါ့ ။လူအမ်ားစုက ေမတၱာရွိတယ္ ေမတၱာထားတယ္လို႔ အေျပာမ်ားၾကေပမယ့္ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာတာကိုေတာ့ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး။ အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေခတ္မွာ မိုက္တယ္ ဆိုတဲ့စကားေတာင္ ေကာင္းတယ္ သေဘာက်တယ္ ႏွစ္သက္တယ္ လက္ခံတယ္ ဆိုတဲ့သေဘာ အဓိပါၸယ္အေနနဲ႔ သုံးေနတယ္ဆိုေတာ့ ေမတၱာကို ညႊန္းဆိုတဲ့ အေဒါသကိုလည္း ေမတၱာထားတယ္ ေမတၱာရွိတယ္ အစား အေဒါသရွိတယ္ အေဒါသထားတယ္လို႔ ေျပာရင္ ရမွာပါ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ အေဒါသဆိုတာ ေမတၱာကိုေျပာတာျဖစ္လို႔ပါ။ ေမာဟ - အမွန္ကို မသိျခင္း ဆိုေတာ့ အေမာဟက အမွန္ကိုသိျခင္း ပညာေပါ့ အဲဒီ ပညာကို တစ္လုးံခ်င္း အဓိပၸါယ္က ပ- အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ ညာ- သိတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိျခင္း ပညာ ၊ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို အမ်ိိဳးမ်ိိိဳး ဘက္ေပါင္းစုံက သိတာ ပညာပါ ။ တစ္ဖက္သက္ အျမင္ရွိတာမ်ိဳးကို ပညာလို႔ေခၚလို႔မရပါဘူး၊ ေမာဟ ဆိုတဲ့ အမွန္ကို မသိျခင္းျဖစ္လာျပီဆိုရင္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘလည္း ျဖစ္လာႏိုင္သလို ေဒါသလည္း ျဖစ္လို႔ လြယ္သြားပါျပီ။ ဥပမာေလး တစ္ခုေျပာျပပါ့မယ္ တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ ျမစ္ထဲေျမာျပီး ကၽြန္းေပၚေရာက္သြားတယ္ ကၽြန္းေပၚမွာ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဦးေခါင္းေပၚမွာ သင္တုန္းစက္ၾကီးရဲ့ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို ဆင္းရဲစြာခံစားေနရပါတယ္။ အဲဒီ သင္တုန္းစက္ၾကီးကို ၾကာပန္းၾကီး ပန္ထားတယ္ ထင္ျပီး မရမက ေတာင္းျပီး သူေခါင္းမွာပန္ပါတယ္ ။ ေခါင္းေပၚေရာက္ေတာ့ သူထင္သလို ၾကာပန္းမဟုတ္ဘဲ သင္တုန္းစက္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီး အဲ႔ဒီသင္တုန္းစက္ လွီးျဖတ္တဲ့ဒဏ္ကို သူဟာ ဆင္းရဲစြာ ခံရပါတယ္တဲ့ ။ သင္တုန္းစက္မွန္း မသိလို႔ လိုခ်င္ခဲ့တာပါ တနည္းအားျဖင့္ အမွန္ကို မသိျခင္း ေမာဟေၾကာင့္ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘျဖစ္တာပါ ။ ေနာက္ဥပမာ တစ္ခုေျပာပါဦးမယ္ စာေတာ့ နည္းနည္းရွည္သြားျပီထင္တယ္။ တစ္ရက္မွာ စိတ္က်န္းမာေရး ပါရဂူဆရာဝန္ၾကီး ေဆးရုံထဲမွာ လွည့္လည္ေတာ့ လူနာတစ္ေယာက္က ဆရာဝန္ၾကီးကို မၾကားဝံ႕ မနာသာ စကားမ်ားနဲ႔ ဆဲတယ္။ ဒါကို ဆရာဝန္ၾကီးက စိတ္မဆိုးပဲ ျပဳံးေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ? ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူဟာ စိတၱဇ ေဝဒနာသည္မွန္း သိလို႔ပါ။ေရာဂါသည္ရဲ့ အေျခေနမွန္ကို သိလို႔ပါ။ အကယ္၍ ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီလူအေၾကာင္း မသိဘူးဆိုရင္ ဆရာဝန္ၾကီး စိတ္ဆိုးေဒါသ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲသလိုပါပဲ အမွန္ကို မသိျခင္းေမာဟက စိတ္ဆိုျခင္း ေဒါသ ၊ လိုခ်င္ျခင္း ေလာဘ ျဖစ္ႏိုင္သလို ဆရာဝန္ၾကီးလို ေဝဒနာသည္ရဲ့ အေၾကာင္းမွန္ကို သိျခင္း အေမာဟ(ပညာ)က စိတ္မဆိုးျခင္း အေဒါသ(ေမတၱာ)ကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါက ေဟတု(ဟိတ္ ၆ပါး)ရဲ့ အက်ဥ္းသိလြယ္ရုံ မွ်သာပါ။ ဒါဆိုရင္ ဟိတ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ ။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟကို အေတာ္ၾကီး ရင္းႏွီးေနေပမယ့္ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟကေတာ့ ပါဠိစာနဲ႔ အထိအေတြ႔အားနည္းတဲ့သူ အတြက္ေတာ့ နည္းနည္းနားရႈပ္တတ္ပါတယ္။ လြယ္လြယ္မွတ္လိုက္ေပါ့ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟေတြမွာ ပါတဲ့ အ -ဆိုတဲ့စကားလုံးေလဟာ no သို႔မဟုတ္ negative ဆိုတာကို ေျပာတာလို႔ စိတ္ထဲကမွတ္ထားလိုက္ရင္ လြယ္ပါတယ္။ က်မ္းကိုး အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ၏ အေျချပဳပ႒ာန္း ။ ။ အေျချပဳသျဂႋဳဟ္ လယ္တီဆရာေတာ္ ၏ ပါရမီ ဒီပနီ ငါးရာ့ငါးဆယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ မိလိႏၵ ပဉွာ(ကုသလာကုသလသမဝိသမ) ဇာတကအ႒ကထာ(၁) ဒုေမၼဓဇာတက ashinjawtika

from ျဖိဳးမင္းေဇာ္ http://ift.tt/2vPEFCf via IFTTT