၀ိပႆနာႏွင့္ေရာဂါေ၀ဒနာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ထိုအနာေရာဂါကို ရႈမႈ၀ီရိယျဖင့္ ဖယ္ရွား၍ အသက္ရွင္ေႀကာင္းျပဳျပင္မႈကို ေဆာက္ တည္၍ေနေတာ္မူ၏။ ထုိသို႔ ေနေတာ္မူေသာအခါ၌ျမတ္စြာဘုရား၏ေသေစႏုိင္ ေလာက္ေအာင္ ႀကီးမားျပင္းထန္ေသာ ထိုအနာေရာဂါသည္ ေပ်ာက္ျငိမ္းသြားေလေတာ့သည္။(တကၠသိ ုလ္၀ိပႆနာ၊၉၇)
ေရႊဘိုနယ္ လိမ္ခ်င္းရြာမွ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးသည္ ၁၈-ႏွစ္သားက တည္းက ေလနာေရာဂါစြဲခဲ့ရာ ႏွစ္၂၀ -ႀကာ ေဆးစား၊ အႏွိပ္ခံစ သည္ျဖင့္ ကုခဲ့ေသာ္ျငားမေပ်ာက္ခဲ့ပဲ မဟာစည္နည္းျဖင့္ တရား ရႈရာ ရက္အနည္း ငယ္အတြင္း ေပ်ာက္ကင္းသြားပါတယ္။ (တကၠသိုလ္၀ိပႆနာ၊၁၀)
တာေမြမွ ေခၚခင္ေထြးဗိုက္ထဲမွာ အလုံးႀကီးရွိေနရာ ဆရာ၀န္က ခြဲရမည္ဟုေျပာရာဘာကုသုိလ္မွ မရေသးသျဖင့္ ရိပ္သာ၀င္ျပီးမွ
ခြဲမည္ဟုဆိုလ်က္ ရိပ္သာ၀င္ရာ သုံးရက္ျပည့္သည္ႏွင့္ ဆက္မ ထိုင္ႏုိင္ေအာင္ ဗုိက္ထဲမွ ေအာင့္ေနသည္။ဆရာ၀န္ထံျပႀကည့္ ရာ တရားဆက္အားမထုတ္သင့္ ဟု ေျပာေသာ္လည္းရိပ္သာ ဆရာေတာ္အား တုိင္ပင္ရာ ဣရိယာပုထ္ေလးပါးလုံးနဲ႔ ရႈႏိုင္ ေၾကာင္းမိန္႔သျဖင့္ ဆက္လက္အားထုတ္ရာဆယ့္ငါးရက္ျပည့္ သည့္ေန႔တြင္ ထမင္းစားေနစဥ္ ပုပ္နံ႔ထြက္သျဖင့္ဆင္ျခင္ရာ မိမိဗိုက္ထဲမွျဖစ္သည္ဟု သိလုိက္သည္။ဆက္လက္အားထုတ္ ရာ တေျဖးေျဖး သူ႔ဗုိက္ထဲမွ အလုံးက က်သြားပါတယ္။အဲဒါနဲ႔ ဆရာ၀န္ ျပႀကည့္ရာ မရွိေတာ့သည့္အတြက္ ဆရာ၀န္ပင္ အံ့ ၾသခဲ့ရသည္။ (တကၠသိုလ္၀ိပႆနာ၊၁၀၄)
ေရႊဘိုနယ္၊ကင္းဖ်ားရြာက ရဟန္းတစ္ပါးရဲ႕ဗုိက္ထဲမွာ အလုံး ႀကီးျဖစ္ေနလို႔ အစာစာတဲ့အခါ လက္ယာ နံေဘးမွာ ေထာက္ျပီး တင္းေနလို႔ လက္နဲ႔ႏွိပ္ထားရတယ္။ ဆရာ၀န္ျပေတာ့ ခြဲစိတ္ရ မယ္တဲ့။ခြဲစိတ္ရ မွာ ေႀကာက္တာနဲ႔ ရန္ကုန္မဟာစည္ေရာက္ လာျပီး သိမ္ေပၚမွာပဲ ထုိင္ရႈမွတ္ေနပါတယ္။ ရက္ ၂၀ အႀကာမွာ ေပ်ာက္သြားပါတယ္။(တကၠသိုလ္၀ိပႆနာ၊၁၀၅)
ေမာ္လျမိဳင္ ဒုိင္း၀န္ကြင္းကအသက္၅၄ႏွစ္ရွိတဲ့ဦးေအာင္ေရႊမွာ ဗုိက္ထဲအလုံးႀကီးရွိေနလို႔ ဆရာ၀န္ကခြဲရမယ္ ေျပာပါတယ္။ မခြဲခင္ ကုသိုလ္ရေအာင္လို႔ရန္ကုန္မဟာစည္ကိုေရာက္လာ တယ္။ တရားအားထုတ္ေနရင္း ဗုိက္ထဲက ေဖာင္းကနဲ႔ေပါက္ ကြဲျပီးေသြးေတြျဖာထြက္စီးက်ေနတာကို ဥာဏ္နဲ႔ျမင္ရႀကားရ သလိုေတြ႕ျပီး အဲဒီေနာက္ အလုံးႀကီးက ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ (တကၠသိုလ္၀ိပႆနာ၊၁၀၆) အသက္ေလးဆယ္ရွိျပီျဖစ္တဲ့ ကိုျမေဆာင္ရဲ႕ဒူးနာေ၀ဒနာက ငါးႏွစ္ႀကာခဲ့ျပီ။ဆရာမ်ိဳးစုံနဲ႔ ကုေပမယ့္ မေပ်ာက္ခဲ့ပါဘူး။ မဟာစည္ဌာနခြဲ၊ ျမင္းျခံရိပ္သာမွာ တရားအားထုတ္ပါတယ္။ မွတ္ေလနာေလျဖစ္ လို႔ ေနပါတယ္။ မ်က္ရည္ေတာင္က်ပါ တယ္။ ေလးရက္အႀကာမွာ ဒူးကြဲတာကို အရုိးပါျမင္လိုက္ရ တာနဲ႔ လန႔္ေအာ္မိပါတယ္။ဆက္မရႈရဲပဲ ေနတဲ့အခါမွာဆရာ ေတာ္က တရားေဟာျပီးဆက္ရႈမွတ္ေစတဲ့အခါ ဒူးနာေရာဂါ ေပ်ာက္ျပီး ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မေပၚေတာ့ပါဘူး။ (တကၠသိုလ္၀ိပႆနာ၊၁၀၇) ျမင္းျခံအေနာက္ဘက္၊ ငါ့သေရာ္ရြာေက်ာင္းမွ ဆရာေတာ္ ဦးသုမနရဲ႕၀မ္းမွာ အတုံးအခဲႀကီးျဖစ္ျပီး မခံႏို္င္ေအာင္ ျဖစ္ ရပါတယ္။ဆရာမ်ိဳးစုံနဲ႔ကုလုိ႔ မေပ်ာက္လို႔ ေနာက္ဆုံး ျမင္းျခံမဟာစည္ေရာက္ လာပါတယ္။ရႈေလနာက်င္ေလ ျဖစ္ေနလို႔ လက္ေလွ်ာ့ျပန္မလို႔ကေန ျမင္းျခံရိပ္သာဆရာ ေတာ္မွ အားေပး တဲ့အတြက္ ဆက္လက္ရႈရာမွာ တစ္ေန႔ ကုဋီတက္ရင္း အက်ိအခၽြဲ၊ အစိမ္းအနီ အ၀ါအျပာေတြက်လို႔ ေပါ့ ပါးျပီး ေပ်ာက္သြားပါတယ္။(တကၠသိုလ္၀ိပႆနာ၊၁၈၀)
ျမင္းျခံျမိဳ႕ လယ္သစ္ရြာမွာ အသက္၇၀အရြာယ္ ဦးျမင့္ေအာင္မွာ ပန္းနာေရာဂါစြဲေနတာ ႏွစ္၃၀ရွိေနျပီ။မဟာစည္ရိပ္သာခြဲ ျမင္းျခံ ရိပ္သာေရာက္လာျပီးတရားအားထုတ္ရာမွာ ေျခာက္ရက္ရွိေတာ့ ပိုဆိုးျပီး ေဟာ ဟဲေဟာဟဲျဖစ္ျပီးဆန္ျပဳတ္ေတာင္မေ သာက္ႏုိင္ခဲ့ ဘူး။လဲလဲက်ေနလို႔ ဆရာေတာ္ေလွ်ာက္ေတာ့ ဆက္အားထုတ္ဖို႔ အားေပးျပီးဆက္ရႈေနလိုက္တာ ႏွစ္နာရီေလာက္ႀကာေတာ့ ခ်မ္း သာသြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္တစ္ပတ္အႀကာ ေရာဂါျပန္ထ လာတယ္ ။သုံးရက္ဆန္ျပဳတ္မေသာက္ႏုိင္ျဖစ္ရတယ္။ဆရာ ေတာ္က ဆက္ရႈမွတ္ေစျပီးဆက္ရႈမွတ္တဲ့အခါ ဗိုက္ထဲက ေဖါင္း ကနဲျမည္ျပီး ေပါက္ကြဲကာ အက်ိ အခၽြဲအလုံးအခဲေတြ အစိမ္းအနီ အ၀ါအျပာေတြ ထြက္သြားတာကို ဥာဏ္မ်က္စိနဲ႔ျမင္ျပီးေနာက္ လုံးလုံးႀကီးကိ ု ေပ်ာက္သြားပါတယ္။(တကၠသိုလ္၀ိပႆနာ၊ ၁၁၀)
ရန္ကုန္မဟာစည္ရိပ္သာကို အသက္ ၂၀-အရြယ္ရွိတဲ့ ေမာင္၀င္းျမင့္ ေရာက္လာပါတယ္။ သူဟာ ၁၆-နွစ္ ကေန အသက္ ၂၀-ထိ ယား နာတဲ့ေရာဂါ ခံစားေနရတယ္။ျဖစ္ပုံက သူ ၁၆ႏွစ္အရြယ္မွာ ေရႊက်င္ ကို သြားေနစဥ္က ေခ်၊ဆတ္၊ေတာေႀကာင္၊ လင္းေျမြ၊ဖြတ္ဥစတဲ့ အညွီအေဟာက္ေတြကိုမေရွာင္တမ္းစားရာ ကေနျဖစ္တာပါ။ ဆရာ ၀န္ေတြေတာင္ ကုလို႔မရတဲ့ အေျခေနျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔အဘိုးက ေခၚ လာတယ္ ။ႏွစ္ရက္ေလာက္ရွိေသးတယ္ အိမ္ျပန္ေျပးလုိ႔ သူ႔အဘိုးက ျပန္ေခၚလာတယ္။ ဆရာေတာ္ကို ေလွ်ာက္ျပေတာ့ ဆရာေတာ္က ဆက္မွတ္ခုိင္းပါတယ္။ ငါးမိနစ္ရွိေသးတယ္ ယားလာပါတယ္။ တစ္နာရီအႀကာမွာ ေပ်ာက္တယ္။ေနာက္တစ္ပတ္ေတာ့ ထပ္ယား လာျပန္ပါတယ္။ေခၽြးေတြ မ်က္ရည္ေတြက်ျပီး တဆတ္ဆတ္တုန္တဲ့ အထိပါပဲ။ဆက္ရႈေတာ့ ေပ်ာက္ျပန္တယ္။ေနာက္ ရက္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ မွာ ထပ္ယားျပန္တယ္။ထပ္ရႈေတာ့ အပူခ်ိန္ေတြ က်ျပီး ေပ်ာက္သြား ပါတယ္။ေန႔ ၁၁နာရီမွာ ေရခ်ိဳးဖို႔ အျပင္ထြက္ေတာ့ ေခြးတစ္ေကာင္ အနားလာတယ္။နံလို႔ ေမာင္းထုတ္ျပီးျပန္အ၀င္ ဆက္နံေနတဲ့အတြက္ မိမိကိုယ္ကအနံ႔ျဖစ္ေႀကာင္း သိလိုက္ရတယ္။ေရခ်ိဳးဆပ္ျပာ တုိက္လဲ မေပ်ာက္ဘူး။ႏွစ္ရက္တိတိဆက္နံတယ္။ ဆက္ရႈမွတ္ေတာ့ ေနာက္ ရက္ေတြမွာ ေခြးနံ႔ေပ်ာက္ျပီးယားနာလည္းေပ်ာက္၊ ေသြးသန္႔ျပီးခရု သင္းလဲ မရွိေတာ့ပဲ စုိစိုေျပျဖစ္သြားပါတယ္။ ယေန႔ ကမၻာလွည့္ျပီး၀ိပႆနာျပေနတဲ့ ဆရာႀကီးဦးဂိုအင ္ဂါသည္ ျမန္ မာျပည္ျပန္ေရာက္လာျပီး ဆရာႀကီးဦးဘခင္ဆီမွာ ၀ိပႆနာအား ထုတ္ရင္းအရင္က အျမဲျဖစ္ေနတဲ့ ေခါင္းကိုက္ေ၀ဒနာ အရွင္းေပ်ာက္ ကင္း သြားပါေတာ့တယ္။မုဒုံ၊ေတာ္ကူးရိပ္သာမွာ တရားအားထုတ္ရင္း ေဆရာဂါေပ်ာက္သြားတာကို အမ်ားလဲ ႀကားဖူးျပီးသားျ ဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အရွင္မဟာကႆပ နာမက်န္းျဖစ္ေတာ့ဘုရားရွင္က ေဗာဇၥ်င္ခုနစ္ပါး ကို ေဟာေတာ္မူရာမွ နာႀကားျပီး ၊ေရာဂါေပ်ာက္သြားပါတယ္။ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ က်န္းမာေတာ္မမူေတာ့ အရွင္စုႏၵမေထရ္ကိုေဗာဇၥ်င္ တရား ေဟာေစျပီး နာႀကားေတာ္မူလို႔ေရာဂါေပ်ာက္ေတာ္မူ ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ေပ်ာက္ရာမွာ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕ တကၠသိုလ္၀ိပႆနာ၊ ၁၄၃-မွာ ရြတ္ဆိုေသာ တရားေႀကာင့္လည္းေပ်ာက္သည္။ ထိုတရားကို နာယူသူ၏သဒၶါစသည္ေႀကာင့္လည္း ေပ်ာက္သည္။ နာႀကားျပီးႏွလုံးသြင္းသျဖင့္လည္း၊ ေပ်ာက္သည္။ ဤသုံးနည္းတြင္ တတိယနည္းကပိုခုိင္မာသည္-ဟု ဆုိထားသည္။ မွတ္ခ်က္ = ေမာင္ေသြးခၽြန္စစည္းပူေဇာ္သည့္ သာသနာငါးေထာင္ ရွင္းတမ္းစာအုပ္မွ တစ္ဆင့္ ထုတ္ႏႈတ္ေရးသည္။
တင္ျပသူ မွတ္ခ်က္။။တရားရႈမွတ္ရာတြင္ေရာဂါပ်ာက္ကင္းေ ရးသည္ အဓိကမက်ပါ။ ကိေလသာေပ်ာက္ကင္းေရးသာ ပဓာနအလုပ္ ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ယိပႆနာရႈရင္းဤသို႔လည္း ျဖစ္သြားေၾကာင္း သိေစလိုရင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းျခင္းထက္ ကိေလသာကုန္ ခမ္းေစရန္ ရႈမွတ္ဖို႔သည္သာ အေရးႀကီးဆံုးလို႔မွတ္ယူေစလိုပါေၾ ကာင္း...
